ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน – ตอนที่ 1462 ทำการตรวจที่โรงพยาบาล (2)

“ทำไม? นี่เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ” ผู้อำนวยการได้ยินคำพูดของเฟิ่งเหมียวเหมียวแล้ว สีหน้าก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดเจน

“ก็ไม่ได้มีเรื่องพิเศษอะไร แค่ป้องกันไว้ก่อน” เฟิ่งเหมียวเหมียวไม่ได้พูดมาก สิ่งที่ควรพูดเธอได้พูดแล้ว เธอรู้ว่าเรื่องอื่นๆ ผู้อำนวยการจะจัดการไว้อย่างดีแน่นอน

สู้กับการที่พวกเขาป้องกันไว้แต่ละคน ให้ผู้อำนวยการไปจัดการเรื่องนี้เองจะดีกว่า

ช่วงบ่ายวันนี้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น สิ่งที่ถังหยุนเฉิงคิดก็คือให้เวินลั่วฉิงมาทำการตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาลบ้านเอง และการตรวจสุขภาพ สิ่งที่พวกเขานึกถึงก็คือข้อมูลอาจจะถูกรั่วไหลออกไปได้

หรือไม่ สิ่งของที่ต้องใช้ในตอนตรวจอาจจะถูกส่งออกไป เช่นเลือดของเวินลั่วฉิง

เฟิ่งเหมียวเหมียวรู้สึกว่า ขอแค่พวกเขาป้องกันสิ่งเหล่านี้ไว้ ก็จะไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้นแน่นอน

จะป้องกันเรื่องพวกนี้ในโรงพยาบาลของบ้านตัวเองไม่ใช่ปัญหาอะไร ยิ่งไปกว่านั้นคือพวกเขาป้องกันไว้แต่แรก ยังมีผู้อำนวยการออกหน้าเองด้วย หากมีคนจะทำอะไรไม่ดีอยู่ที่ลับ ไม่ว่าจะคนในหรือคนนอก พอถึงเวลาต้องถูกจับได้คาหนังคาเขาแน่นอน!

เวินลั่วฉิงไม่ได้พูดอะไรเลย ถึงแม้ว่าสีหน้าของเขาจะดูเฉยๆ ทว่าตั้งแต่ที่เข้าโรงพยาบาลมา เขาก็สังเกตสถานการณ์ของรอบๆ ข้างมากโดยตลอด ทว่าจนถึงตอนนี้ ก็ไม่เจออะไร

แน่นอนว่าเวินลั่วฉิงได้ยินคำพูดที่เฟิ่งเหมียวเหมียวพูดกับผู้อำนวยการแล้ว เธอไม่ได้พูดอะไร ทว่าสำหรับการป้องกันแบบนี้ของเฟิ่งเหมียวเหมียว เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าใช่ว่าจะสามารถตัดปัญหาที่จะเกิดขึ้นภายหลังทิ้งได้ทั้งหมด

ขโมยข้อมูลของเธอจากโรงพยาบาลบ้านถัง ขโมยสิ่งของเช่นพวกเลือดของเธอ เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าวิธีแบบนี้ดูโง่เขลาเกินไป ง่ายที่จะถูกจับได้

เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าขอแค่เป็นคนที่สมองหน่อย ก็คงไม่ทำเสี่ยงทำเรื่องแบบนี้แน่นอน

ดังนั้น จุดสำคัญของเวินลั่วฉิงไม่ได้อยู่บนสิ่งของแบบนี้

แต่ว่า เธอไม่ได้เห็นความผิดปกติอื่นๆ เลย หรือว่าพวกเขาตื่นเต้นเกินไป คิดมากเกินไปแล้ว? หรือว่าเรื่องที่ถังหยุนเฉิงพบเจอในช่วงบ่าย เป็นเพียงความบังเอิญจริงๆ?

แต่ว่า เวินลั่วฉิงจะไม่ปล่อยความระมัดระวังไปทั้งหมด

ผู้อำนวยการจึงโทรให้ รปภ.หยุดคนเอาไว้

“อะไรนะ? แย่งไปตรงๆ ยังไง?” เฟิ่งเหมียวเหมียวเองก็ตะลึงงันไปเลย เฟิ่งเหมียวเหมียวคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าฝ่ายตรงข้ามจะใช้วิธีที่ง่ายและรุนแรงแบบนี้

“ฉิงฉิง ตอนนี้ทำยังไงดี?” หลังจากที่เฟิ่งเหมียวเหมียวได้สติแล้ว มองไปทางเวินลั่วฉิง ถามหาความเห็นจากเวินลั่วฉิง

“ของพวกนั้นพวกเขาแย่งไปไม่ได้มีประโยชน์อะไรค่ะ” นัยน์ตาของเวินลั่วฉิงเฉยชา มองไม่ออกถึงความกังวลเลยแม้แต่น้อย และไม่มีความตื่นเต้นใดๆ

เอกสารพวกนั้นไม่ใช่สิ่งของที่สำคัญขนาดนั้น เวินลั่วฉิงไม่รู้สึกว่าจะมีประโยชน์อะไร

ดังนั้นเวินลั่วฉิงแค่รู้สึกกลัวว่าการแย่งเอกสารพวกนั้นจะเป็นเพียงการหลอกลวง การปิดบัง

เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าอาจจะมีภาคต่อหรือเปล่า แต่แค่ว่ารู้ว่าภาคต่อจากนี้คืออะไร?

ดูเหมือนว่า เรื่องนี้จะมีปัญหาจริงๆ ด้วย หญิงสาวที่อยู่นอกโรงพยาบาลเมื่อช่วงบ่ายถูกวางแผนเอาไว้แล้ว เพื่อที่จะให้ถังหยุนเฉิงเจอ และเห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าฝ่ายตรงข้ามรู้จักกับถังหยุนเฉิงเป็นอย่างดี ฝ่ายตรงข้ามแน่ใจแล้วว่าเมื่อถังหยุนเฉิงเห็นสถานการณ์แบบนั้นแล้วจะให้เธอมาตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาล

และทั้งหมดนี้ก็เป็นไปตามแผนของคนคนนั้น เธอมาทำการตรวจที่โรงพยาบาลแล้วจริงๆ

แต่ว่า เป้าหมายที่คนคนนั้นให้เธอมาตรวจคืออะไรกันแน่?

คนคนนั้นต้องการอะไรกันแน่? บนตัวของเธอมีอะไรที่คนคนนั้นต้องการเหรอ?!

เวินลั่วฉิงคิดไม่ออกจริงๆ!!

หลังจากที่พวกเขามาโรงพยาบาลแล้ว ป้องกันเรื่องการตรวจสุขภาพอย่างดี ทว่าการตรวจสุขภาพผ่านไปอย่างราบรื่น ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ พวกเขาก็จะปล่อยความระมัดระวัง จากนั้นขณะนี้จู่ๆ ก็มีคนคนหนึ่งวิ่งออกมาแย่งผลการตรวจ จากนั้นก็จะทำให้จุดสนใจของพวกเขาดึงดูดมายังเรื่องนี้

จากนั้น ก็จะยิ่งง่ายต่อแผนการหลังจากนี้…..

ต้องพูดเลยว่า คนคนนั้นวางแผนไว้ได้ชาญฉลาดมาก หนึ่งนัดต่อหนึ่งนัด ความคิดหลากหลายจริงๆ

เวินลั่วฉิงยิ้มโค้งที่มุมปาก เธอเริ่มมีความอยากเห็นแล้ว