“พวกเรา…… พวกเราไม่ใช่คนที่โหดร้ายขนาดนั้น ไม่ทำเรื่องโหดร้ายขนาดนั้นแน่นอน” คุณชายหานรู้สึกว่าเขาจำเป็นต้องยืนยันในความบริสุทธิ์นี้!!
“นายคนหนึ่งที่เอาปืนมาจ่อฉันกับพวกนายที่บอกว่าไม่มีทางทำเรื่องที่โหดร้าย? นายคิดว่าฉันจะเชื่อไหม?” เวินลั่วฉิงยิ้มโค้งที่มุมปาก หัวเราะออกเสียงอย่างเย็นชา หากเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับพวกเขาก็ช่างเถอะ หากพวกเขาเป็นคำทำจริงๆ เรื่องนี้ไม่มีทางปล่อยแล้วไปแบบนี้แน่นอน
“ฉันไม่ได้จะกดยิงจริงๆ อีกอย่างในปืนก็ไม่มีกระสุน” คุณชายหานเริ่มกระวนกระวายแล้ว รีบอธิบายต่อ ความผิดนี้เขาไม่สามารถรับได้จริงๆ เขาไม่เคยทำเรื่องที่ไม่ดีมาก่อนเลย
กฎขององค์กรโกสต์ซิตี้พวกเขาเข้มงวดมาก และไม่มีทางทำเรื่องที่ไม่ดีแบบนั้นแน่นอน
เพียงแต่ว่าปกติแล้วหัวหน้าน้อยจะกระทำความผิดอย่างกำเริบเสิบสานไปหน่อย ทว่าคุณชายหานรู้สึกว่าหัวหน้าน้อยก็ไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นออกมาแน่นอน ดังนั้นคุณชายหานจึงอยากจะอธิบายกับเวินลั่วฉิง
เจ้าเก้าและเสี่ยวซินเอวก็ตามหลังมาทีละเก้า แต่ว่าเจ้าเก้าก้มหน้าอยู่ตลอดเวลา เขารู้สึกว่าขณะนี้เขาไม่ค่อยกล้าสบตากับคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง
หน้าที่ของเสี่ยวซินก็คือมาแย่งของ จากนั้นก็สร้างความวุ่นวายอย่างไร้เหตุผล เรื่องเรื่องนี้เขาเองก็ไม่รู้เลย ดังนั้นเขาไม่เข้าใจเลยว่าเกิดอะไรขึ้น ก็แค่เดินตามด้วยความสงสัย
ในตอนที่ใกล้จะมาถึงหน้าห้องผู้ป่วย จู่ๆเวินลั่วฉิงก็มองไปทางคุณชายหาน “พวกนายอยากได้เลือดของฉัน?”
คำพูดนี้ของเวินลั่วฉิงมีความกะทันหันเกินไป มีน้ำเสียงของความสงสัยอยู่ ทว่าจริงๆ แล้วมีความมั่นใจเกินครึ่ง
“ห้ะ? ห้ะ” ในใจของคุณชายหานในขณะนี้กำลังคิดอยู่ว่าจะอธิบายกับเวินลั่วฉิงยังไงดี ดังนั้นก็เลยยังไม่ได้สติกลับมา ตะลึงงันไปอย่างเห็นได้ชัดเจน
คุณหนูใหญ่ตระกูลถังสามารถเดาออกถึงจุดนี้ คุณชายหานและเจ้าเก้าไม่ได้รู้สึกตกใจแล้ว
ดังนั้นคุณชายหานก็ไม่ได้ปิดบังต่อไป คุณชายหานรู้สึกว่าหากยังปิดบังต่อไป งั้นก็คงเป็นการทำเรื่องบาดหมางกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังแล้วจริงๆ
หากคุณหนูใหญ่ตระกูลถังเป็นเจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้พวกเขาจริงๆ สร้างเรื่องบาดหมางกับเจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้ งั้นผลที่ตามาจะหนักขนาดนั้น เขาไม่ต้องคิดเลย
พอถึงเวลาเจ้าหญิงไม่ต้องลงมือ ก็มีคนจัดการเขาแล้ว
“ดังนั้น แผนการสำเร็จมาก” เวินลั่วฉิงหรี่ตาลง หันไปทางห้องผ่าตัด มีความหมายโดยนัยแฝงอยู่
ความหมายของเธอก็เท่ากับว่า เรื่องนี้พวกเขาเป็นคนทำ
“ไม่ ไม่ใช่…..” คุณชายหานรู้สึกว่าถูกเข้าใจผิดมากๆ ทำไมคุณหนูใหญ่ตระกูลถังถึงกำหนดโทษให้พวกเขาเลยล่ะ
ในตอนที่เวินลั่วฉิงมองไปทางคุณชายหานอีกครั้ง นัยน์ตาของเธอเฉยชา ราวกับว่ากำลังรอเขาอธิบายอยู่
ทว่าพอคำพูดของคุณชายหานมาถึงตรงปากก็พูดไม่ออกแล้ว ถ้าหาก ถ้าหากว่าเรื่องนี้หัวหน้าน้อยเป็นคนทำจริงๆ งั้นตอนนี้เขาบอกว่าไม่ใช่ ก็เท่ากับว่าโกหกคุณหนูใหญ่ตระกูลถังแล้วไม่ใช่เหรอ
ดังนั้น คุณชายหานไม่สามารถอธิบายได้เลย
สีหน้าของเวินลั่วฉิงเย็นชาลง ไม่ได้สนใจพวกเขาอีก หันหลังเดินไปทางห้องผ่าตัดเลย
“คุณถัง หมายความว่าอะไร? มีคนอยากได้เลือดของคุณหรอ? งั้นพวกเราต้องทำการป้องกันตัวหน่อยไหม? ฉันไปบอกกับผู้อำนวยการ จากนั้นก็ให้จัด รปภ.ไม่กี่คนมา” ในที่สุดเฟิ่งเหมียวเหมียวที่ตามมาก็เข้าใจแล้ว สีหน้าดูหนักแน่นขึ้นเป็นพิเศษ
“ไม่ต้องค่ะ ฉันจะลองดูว่า พวกเขาจะมีความสามารถอะไรมาเอาของของ ฉันไป” นัยน์ตาของเวินลั่วฉิงมีแสดงสว่างแฝงอยู่ กล้าเล่นมาถึงบนหัวของเธอ ดีมาก เธอจะลองดูว่าคนคนนั้นมีความสามารถเพียงไหน
ในตอนที่คุณชายหานและเจ้าเก้าได้ยินประโยคนี้ของเวินลั่วฉิงแล้วก็ตกใจไปเลย ความสามารถของหัวหน้าน้อยพวกเขารู้ดี หากเปลี่ยนเป็นคนอื่นที่พูดประโยคนี้ พวกเขาจะต้องดูถูกแน่นอน ทว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลถังเป็นคนพูดประโยคนี้ กลับทำให้พวกเขาจนลุกไปหมด
คุณชายหานกับเจ้าเก้าในตอนนี้อดที่จะภาวนาแทนหัวหน้าน้อยไม่ไหวแล้ว หวังว่าพอถึงเวลาหัวหน้าน้อยไม่ได้ตายอย่างทรมานเกินไป
เวินลั่วฉิงไม่ได้สนใจคุณชายหานและพวกเจ้าเก้าต่อ เดินเข้าไปในห้องผ่าตัดเลย ในห้องผ่าตัด มีคนรอช่วยชีวิตเขาอยู่ เธอเองก็ไม่ได้มีเวลาพูดไร้สาระกับคนพวกนี้
เวินลั่วฉิงเองก็รู้ สามคนนี้ไม่มีทางฉวยโอกาสหนีไปแน่นอน ลองขู่พวกเขาดู ไม่แน่นอาจจะมีผลที่คาดไม่ถึง
“ผมรู้สึกว่า พวกพี่ได้สร้างเรื่องบาดหมางกับพี่สาวสวยแล้ว พี่สาวสวยโกรธแล้วจริงๆ พวกพี่พูดมา พวกพี่ทำอะไรไปบ้าง” ถึงแม้เสี่ยวซินไม่ได้เข้าใจสถานการณ์มากมาย ทว่าเขามองออกว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลถังโมโหแล้วจริงๆ
ปกติแล้วพอมีโอกาสคุณชายหานก็จะรังแกเสี่ยวซิน ไม่เคยออมมือเลย ขณะนี้เผชิญกับการยั่วยุของเสี่ยวซิน คุณชายหานกลับมองเสี่ยวซินด้วยความเฉยชา ไม่ได้เถียงกับเขา
“ไม่? ไม่หรอกมั้ง? สถานการณ์รุนแรงขนาดนี้เลย? แม้กระทั่งแรงที่จะรังแกฉันก็ไม่มีแล้ว?” เสี่ยวซินตกใจไปเลย ราวกับว่ารู้ถึงความสำคัญของเรื่องนี้แล้ว
“หวังว่าเรื่องจะอย่า……เกี่ยวข้องกับพวกฉัน” คุณชายหานถอนหายใจอีกครั้ง ตอนนี้เขามีเพียงคำร้องขอแค่นี้แล้ว
“หรือว่า ลองโทรไปถามดูดีไหม?” เจ้าเก้าคิดอยู่ว่าพวกเขามาเดากันอยู่ที่นี่ก็ไม่มีประโยชน์ สู้ถามหัวหน้าน้อยไปเลย พวกเขาก็จะได้ไม่ต้องคอยกังวลอยู่ที่นี่
“ถามเขา? เธอคิดว่าเขาจะบอกเธอไหม?” คุณชายหานหัวเราะออกเสียงเลย นิสัยของหัวหน้าน้อยท่านั้นเขาเองก็พอรู้มาบ้าง แม้กระทั่งแผนของB แผนC หัวหน้าน้อยก็ไม่บอกพวกเขาเลย
ตอนนี้พวกเขากำลังโทรไปถามหัวหน้าน้อย หัวหน้าน้อยต้องไม่พูดอะไรแน่นอน นี่ถือว่าเรื่องอุบัติเหตุนี้จะไม่เกี่ยวข้องกับหัวหน้าน้อย หัวหน้าน้อยไม่มีทางอธิบายแน่นอน ไม่แน่อาจจะเป็นการพายเรือตามน้ำ ทำให้คุณหนูใหญ่ตระกูลถังเข้าใจผิด จากนั้นหัวหน้าน้อยก็สามารถเริ่มแผนการอื่นได้แล้ว
ความรู้จักที่คุณชายหานมีต่อหัวหน้าน้อย หากโทรหาหัวหน้าน้อยจริงๆ ต้องเป็นผลแบบนี้แน่นอน ไม่มีประโยชน์เลยสักนิด
เจ้าเก้าเงียบไป เธอผิดไปแล้ว คุณชายหานพูดถูก หัวหน้าน้อยไม่มีทางบอกเธอแน่นอน อย่างน้อยหัวหน้าน้อยก็ไม่มีทางพูดความจริงกับเธอ
“พวกพี่ยังทำอะไรกันไปอีก? สามารถบอกผมหน่อยได้ไหม ยังไงแล้ว ตอนนี้พวกเราก็เป็นพวกเดียวกัน” เสี่ยวซินอายุน้อยๆ ความสงสัยหนักมาก เขาฟังไม่เข้าใจจริงๆ ในนี้เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่
ฟังจากการสนทนาของคุณชายหานและคุณหนูใหญ่ตระกูลถังเมื่อกี้ เหมือนว่าอยากได้เลือดของคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง ทำไมต้องเอาเลือดของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังล่ะ
เลือดของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังเป็นของพิเศษอะไรเหรอ?!!!
“ทำไมที่ไหนๆ ก็มีแต่เรื่องนาย? เมื่อกี้นายจะรีบตัดความสัมพันธ์กับพวกเราไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้เป็นพวกเดียวกับเราแล้ว?” ขณะนี้คุณชายหานอารมณ์ไม่ดี เสี่ยวซินไม่ดูตาม้าตาเรืออีก ในที่สุดคุณชายหานก็อดไม่ไหวระเบิดออกมาแล้ว
เสี่ยวซินอึ้งไปเลย เบ้ปากอย่างแรง “ไม่ช้าก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว? พี่ตะคอกกับผมจะทำอะไรได้ แน่จริงก็ไปตะคอกกับพี่สาวสวยสิ?”
“ไม่แน่จริง” คุณชายหานเบ้ปาก ตะคอกกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง? เขาไม่กล้าจริงๆ ไม่ว่ายังไงแล้วก็มีความเป็นไปได้ที่คุณหนูใหญ่ตระกูลถังจะเป็นเจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้พวกเขา!!
เขากล้าตะคอกกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง นอกจะว่ามีชีวิตอยู่เพียงพอแล้ว!!
“พวกนายอย่างพึ่งเสียงดัง พวกนายบอกมาก่อนว่าพวกนายคือใครกันแน่? พวกนายมีเป้าหมายอะไรกันแน่? พวกนายจะเอาเลือดของฉิ้นเอ๋อบ้านเราไปทำอะไร” ในที่สุดเฟิ่งเหมียวเหมียวก็ฟังต่อไม่ไหวแล้ว นี่เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ตอนนี้ฉิงฉิงเข้าไปในห้องผ่าตัด ผู้อำนวยการก็ไปช่วยคนแล้ว และไม่มี รปภ. มาเฝ้าพวกเขา คนพวกนี้ก็ไม่ฉวยโอกาสหนีไป กลับทะเลาะกันขึ้นมาที่นี่
ดูท่าแล้วเหมือนพวกเขาคิดว่าโรงพยาบาลบ้านถังเป็นเหมือนบ้านเขาแล้ว อยู่อย่างอิสระมาก!!
คุณชายหานรีบปิดปากทันที หากคุณหนูใหญ่ตระกูลถังเป็นเจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้พวกเขาจริงๆ งั้นนี่ก็คือคุณป้าเจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้ สร้างเรื่องบาดหมางไว้ไม่ได้
“พี่สาวสวย พี่อย่าโกรธเลย ถึงแม้ว่าผมจะเป็นพวกเดียวกับพวกเขาจริงๆ แต่ว่าผมไม่รู้เรื่องเลย ถ้าผมรู้ผมบอกพี่แน่นอน” เสี่ยวซินทำตัวเป็นเด็กดีอีกแล้ว เสี่ยวซินมองออก คุณชายหานรู้สึกกลัวและให้ความเคารพกับคุณนายถังท่านนี้มาก ดังนั้นจึงต้องประจบประแจงอยู่แล้ว
คุณชายหานมองไปทางเสี่ยวซินด้วยความดูถูก ทว่าในใจก็มีความอิจฉา การอ้อนและทำตัวน่ารักนั้นบางครั้งก็มีประโยชน์จริงๆ เขาจะลองพัฒนาในด้านนี้ดูไหม?
พูดถึงแล้วเขาหล่อขนาดนี้ ในด้านนี้คงจะมีอนาคตที่ดีแน่นอน!!
“ฉันไม่สนว่าพวกนายมีเป้าหมายอะไร หากพวกนายกล้าทำร้ายฉิ้นเอ๋อบ้านฉัน บ้านถังเราไม่ปล่อยพวกนายไปแน่นอน” เฟิ่งเหมียวเหมียวรู้ว่าถามอะไรไม่ได้แน่นอน แต่ไม่ว่ายังไงแล้วเมื่อกี้ฉิงฉิงก็ถามไม่ได้ ทว่าเฟิ่งเหมียวเหมียวรู้สึกว่าบางคำพูดก็ต้องพูดให้ชัดเจน
ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นใคร พวกเขาเขาบ้านถังไม่ใช่คนที่จะรังแกได้ง่ายๆ
เรื่องอื่นสามารถเจรจาคุยกันได้ ทว่าเรื่องทำร้ายฉิงฉิงไม่สามารถเจรจาได้แน่นอน หากมีคนจะทำร้ายฉิงฉิงจริงๆ พวกผู้ชายบ้านถัง และลูกชายของเธอถังหลิน สามีของเธอถังหยุนเฉิง รวมถังท่านปู่ถังบ้านเธอ ต้องจับปืนตามฆ่าไปถึงบ้านแน่นอน
