บทที่ 186 คุณชายสามเย่เอาคืนอย่างสาสม แก้แค้นแทนภรรยา (2)
เวินลั่วฉิงสบตากับเขาพอดีเลยนิ่งชะงักไปเล็กน้อย ตอนนี้เขามองเธออย่างนี้ทำไมกัน
พวกเขาแอบแต่งงานกัน แอบแต่งงานกันนะ เขาทำแบบนี้ไม่กลัวคนอื่นจะมองออกเหรอ
เย่ซือเฉินมองท่าทีของเธอก็พอจะเดาได้ว่าในใจเธอคิดอะไร เขาแอบถอนหายใจ เธอกลัวคนอื่นรู้เรื่องความสัมพันธ์ของพวกเขาขนาดนั้นเลยเหรอ
เขามันดูแย่ดูหน้าอายเหรอ
คำพูดที่เย่ซือเฉินยังพูดไม่จบเมื่อกี้นี้เขาไม่ได้พูดต่อ เขารู้ว่าเรื่องบางเรื่องไม่สามารถบีบบังคับเธอเกินไป ยิ่งนิสัยแบบเธอ ถ้าหากว่าเขาบีบบังคับเธอมากเกินไป เธออาจจะทำอะไรที่คาดไม่ถึงก็ได้
เย่ซือเฉินมองไปยังแก้วโค้กที่ถูกวางยาที่เวินลั่วฉิงวางไว้บนเคาน์เตอร์ เขาหรี่ตาลง : “เรียกผู้เชี่ยวชาญมาตรวจสอบโค้กแก้วนี้หน่อยสิ”
กล้าวางยาภรรยาของเขา หาเรื่องตายชัด ๆ เรื่องนี้เขาจะปล่อยผ่านไปง่าย ๆ ได้เหรอ
เดิมทีเขาอยากดูว่าเวินลั่วฉิงจะแก้ปัญหาด้วยตัวเองยังไง เขาเองก็คอยจับพิรุธอยู่ และหาหลักฐานที่เกี่ยวข้อง
แต่ตอนนี้ไหน ๆ เขาก็ลงมาด้านล่างแล้ว ฉะนั้น เรื่องนี้ก็ควรจะเป็นเขาแก้แค้นแทนภรรยาเอง
เมื่อเขาพูดประโยคนั้นออกไป เวินหรวนหรวนหน้าถอดสีทันที พนักงานที่วางยาคนนั้นยิ่งขาอ่อนไปใหญ่ แทบจะล้มลงบนพื้น
สีหน้าเย่อหยู่นานก็ตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัด เย่ซือเฉินรู้เรื่องนี้ได้ยังไงกัน แต่ไหนแต่ไรมาเย่ซือเฉินเป็นคนไม่ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น ถ้าพูดตามหลักแล้ว ถึงเย่ซือเฉินจะรู้เรื่องนี้ก็ไม่น่าจะลงมือจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง
เย่ซือเฉินต้องการอะไรกันแน่
แววตาเวินลั่วฉิงดูตกใจ เย่ซือเฉินรู้ว่าในโค้กมียาเหรอ เขาไม่ใช่เพิ่งมาเหรอ แล้วรู้ได้ยังไงกัน
เรื่องที่เวินหรวนหรวนวางยาเธอเกิดขึ้นก่อนที่เขาจะเข้ามาเสียอีก เขาไม่เพียงแต่รู้เรื่องที่เวินหรวนหรวนวางยา แต่เขายังรู้อีกว่าโค้กแก้วไหนที่โดนวางยา
เวินลั่วฉิงคิดออกอย่างหนึ่ง เขาไม่ใช่เพิ่งมาถึง เขาน่าจะอยู่ที่ไหนสักแห่งหนึ่งคอยดูสถาณการณ์ในห้องโถงนี้ เขาต้องเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดอย่างชัดเจนแน่นอน
เวินลั่วฉิงรู้ดีว่าเย่ซือเฉินต้องการจับผิดเธอ ดังนั้นที่เย่ซือเฉินไม่ยอมปรากฏตัวออกมาในตอนแรกก็เพราะอยากดูว่าเธอจะจัดการเรื่องนี้ยังไง เขาจะได้จับผิดเธอได้
แน่นอนว่าถ้าหากเย่ซือเฉินไม่โผล่ออกมา เธอต้องจัดการกับเวินหรวนหรวนแน่นอน
แต่ตอนนี้กลายเป็นเย่ซือเฉินลงมือเองแล้ว เหมือนเรื่องเครื่องดื่มครั้งก่อนก็เช่นกัน สองครั้งแล้วที่เขาอดใจรอที่จะจับผิดเธอไม่ไหวจนต้องลงมือเอง
เวินลั่วฉิงอดไม่ได้ที่จะยิ้มมุมปาก ดูท่า เย่ซือเฉินจะเป็นพวกที่ขี้ใจอ่อนนะ
แต่สิ่งที่เวินลั่วฉิงไม่รู้คือ คุณชายสามเย่ไม่ได้ใจอ่อนกับใครก็ได้ คนที่สามารถทำให้คุณชายสามเย่ใจอ่อนได้มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
ผู้คนที่อยู่ในห้องโถงต่างไม่เข้าใจในสิ่งที่เย่ซือเฉินทำ ทุกคนต่างพากันงงงวย
“คุณชายเย่ ทางเราจะเรียกนักเคมีมาตรวจสอบทันที” ผู้จัดการเป็นคนฉลาด รู้ได้ทันทีว่าโค้กแก้วนั้นต้องมีปัญหาอะไรแน่
คุณชายสามเย่ไม่ใช่คนที่ไร้เหตุผล ยิ่งคุณชายสามเย่ออกปากเองแล้ว ผู้จัดการไม่กล้าเพิกเฉยแน่นอน
ผู้จัดการเห็นว่าคุณชายสามเย่ไม่ได้โต้แย้งอะไร จึงโทรศัพท์เรียกนักเคมีมาที่นี่
เวินหรวนหรวนตกใจจนเหงื่อท่วมตัว โค้กแก้วนั้นถูกวางยา ถ้าหากนักเคมีมาตรวจสอบ ต้องตรวจพบแน่ ๆ คุณชายสามเย่เป็นคนพูดเรื่องนี้ขึ้นมา อีกทั้งข้างเขาก็คือคุณชายห้าฉิงที่เป็นถึงผู้กับการสถานีตำรวจ
ถึงยังไงก็ต้องตรวจเจอแน่นอน พนักงานที่เป็นคนวางยาหนีไม่พ้นแน่ เธอเองก็หนีไปไหนไม่รอดเช่นกัน
ในตอนนี้ พนักงานที่เป็นคนวางยาคนนั้นกลัวจนหน้าซีดตัวสั่นไปหมด
เวินหรวนหรวนยิ่งคิดก็ยิ่งกลัว สายตาของเธอจับจ้องไปยังโค้กที่ถูกวางยาแก้วนั้น ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าเธอว่าในแก้วนั้นวางยาอะไร ฉะนั้นเธอไม่มีทางที่จะยอมให้นักเคมีมาตรวจเจอเด็ดขาด
เวินหรวนหรวนคิดจะทำลายหลักฐาน แต่เธอรู้ดีว่าคนอย่างคุณชายสามเย่ไม่ยอมให้ทำให้ทำแบบนั้นแน่ ดังนั้น ถ้าหากเธอจะแกล้งไม่ระวังทำโค้กแก้วนั้นหกหล่น ไม่มีทางทำได้แน่
หรือตอนนี้จะมีเพียงวิธีเดียวเท่านั้นที่ทำได้
เวินหรวนหรวนแอบถอนหายใจ ตัดสินใจเดินเข้าไป
“โค้กแก้วนี้มีปัญหาอะไรเหรอ ขอฉันดูหน่อย” เวินหรวนหรวนเดินไปที่ด้านหน้าเค้าเตอร์ ยื่นมือไปเพื่อจะยกโค้กที่ถูกวางยาแก้วนั้นขึ้นมา
ในตอนนี้มีวิธีเดียวที่เวินหรวนหรวนคิดออก นั่นก็คือเธอต้องดื่มโค้กแก้วนั้นด้วยตัวเอง เธอรู้ว่ามีเพียงวิธีนี้เท่านั้น ที่จะทำให้คุณชายสามเย่หยุดสงสัยเรื่องนี้ สามารถหยุดคุณชายสามเย่ไม่ให้สืบสวนต่อไป และไม่ทำให้คนอื่นสงสัยในตัวเธออีกด้วย
เธอรู้ดีว่ามันคือยาอะไร เธอรู้ดีแก่ใจว่าถ้าดื่มเข้าไปจะเกิดอะไรขึ้น แต่เธอไม่มีทางเลือก ถ้าหากคุณชายสามเย่สืบรู้ว่าเธอเป็นคนสั่งให้พนักงานวางยา เธอต้องตายแน่ ๆ
โชคดีที่ยานี้ไม่ออกฤทธิ์ในทันที ต้องรอสักพักใหญ่ถึงจะมีอาการ เธอสามารถฉวยโอกาสนี้หลบออกจากที่นี่ได้
เวินลั่วฉิงเลิกคิ้วขึ้น เวินหรวนหรวนยอมลงทุนขนาดนี้เชียวเหรอ แต่เวินลั่วฉิงคิดว่าเย่ซือเฉินไม่ยอมปล่อยเรื่องนี้ไปง่าย ๆ หรอก
“เธออยากลองเหรอ ได้สิ ผลลัพธ์ที่ออกมาจะยิ่งเห็นได้ชัดเจนขึ้น” เย่ซือเฉินไม่ได้หันไปมองเวินหรวนหรวน มีเพียงเสียงพูดเบา ๆ ลอยออกมา : “เวลาสองชั่วโมงน่าจะเพียงพอที่จะทำให้ทุกคนเห็นผลชัดเจน”
“อะไรกัน สองชั่วโมงอะไรกัน” เวินหรวนหรวนยั้งมือไม่จับแก้วโค้ก รีบละสายตามองไปยังคุณชายสามเย่ด้วยท่าทางหวาดกลัว
“แค่นี้ก็ไม่เข้าใจเหรอ พี่สามหมายถึงในเมื่อเธอจะเอาตัวเองทดสอบยา ถ้าเธอดื่มโค้กที่ถูกวางยาแก้วนั้นเข้าไปแล้ว ภายในสองชั่วโมงนี้เธอห้ามไปไหนเด็ดขาด ต้องอยู่ที่นี่จนกว่ายาจะออกฤทธิ์ แบบนี้ถึงจะทำให้ทุกคนได้เห็นชัดเจนว่าดื่มโค้กแก้วนี้เข้าไปแล้วจะเป็นยังไง” คุณชายห้าฉิงรู้ดีว่าเย่ซือเฉินเป็นคนไม่ชอบอธิบายอะไร ยิ่งกับยัยบ้าที่ชอบยั่วยวนจนน่าขยะแขยงคนนี้ พี่สามยิ่งไม่อยากเสวนาด้วย ดังนั้นเขาจึงต้องอธิบายแทนพี่สาม
เวินหรวนหรวนกลัวจนตัวสั่น เดิมทีเธอคิดว่าจะดื่มโค้กแล้วรีบหาโอกาสออกไปจากที่นี่ แต่ตอนนี้ทำแบบนั้นไม่ได้แล้ว
เธอรู้ดีว่าดื่มยาเข้าไปแล้วจะมีอาการอย่างไร ยานี้จะทำให้คนสติแตก ควบคุมตัวเองไม่ได้ ถึงขั้นทำเรื่องน่าเกลียดจนคนอื่นทนดูไม่ได้เลยทีเดียว
เดิมทีเวินหรวนหรวนวางแผนจะให้เวินลั่วฉิงอับอายขายหน้าต่อหน้าคนอื่น เพราะเวินลั่วฉิงเคยป่วยมาก่อน ถึงตอนนั้นก็พูดได้ว่าอาการป่วยเธอกำเริบอีกแล้ว
แต่เธอคิดไม่ถึงว่าเรื่องจะกลับตาลปัตรเช่นนี้ ถ้าหากออกจากที่นี่ไม่ได้ เวินหรวนหรวนก็ไม่กล้าดื่มแล้ว
“คุณหนูสองตระกูลเวิน เชิญดื่ม” คุณชายห้าฉิงเห็นเวินหรวนหรวนยืนแข็งทื่อ จึงเอ่ยปากย้ำเตือนไป
“ฉัน ฉันไม่ชอบดื่มโค้ก…” เวินหรวนหรวนแอบถอนหายใจ ค่อย ๆ ดึงมือกลับมา
“ในเมื่อเป็นอย่างนี้ งั้นคุณหนูสองตระกูลเวินก็รอดูอย่างเงียบ ๆ ละกัน รอผลตรวจสอบออกมา อย่าคิดตุกติกทำอะไรอีก ไม่อย่างนั้น คนอื่นจะคิดว่าคุณหนูสองตระกูลเวินมีจุดประสงค์อื่น” คุณชายห้าฉิงปากคอเราะร้าย ไม่รู้จักพูดจาอ่อนโยน ฉะนั้นที่เขาพูดออกมาเท่ากับไม่ไว้หน้าเวินหรวนหรวนเลยสักนิด
เรื่องสนุก ๆ กำลังรออยู่ล่ะ
