บทที่ 259 คุณชายสามเย่เป็นผู้ชายเถื่อน
เวินลั่วฉิงคิดว่าอย่างไรก็ตามบัญชีนี้ยังไงก็สะสางไม่จบ ถ้าอย่างนั้นทำไมเธอยังต้องลำบากไปทำงานด้วย
ในเมื่อเธอนอนกับเขาแล้วไม่มีเหตุผล ที่ยังต้องไปทำงานเป็นเพื่อนเขาอีก เธอเกลียดการทำงานในบริษัทที่มีแต่การคิดร้ายให้ร้ายกัน
“ฮ่า”เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ เย่ซือเฉินตะลึงไปเล็กน้อย จากนั้นก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
ที่เธอคิดไม่ตกมาทั้งวัน เป็นเพราะเรื่องนี้เองเหรอ？
เธอน่าจะคิดว่าเรื่องคืนนั้นที่เขายื่นขอเสนอให้เลือก ให้เลือกทางใดทางหนึ่ง？
เขาค้นพบว่า เธอก็น่ารักเหลือเกินในบางครั้ง
“อืม ไม่ไปก็ได้”เย่ซือเฉินขยับเข้าไปใกล้ แล้วจูบลงไปที่ปากของเธอ และกัดลงไปหนึ่งครั้ง การกัดครั้งนี้ของเขามีน้ำลายติดอยู่ริมฝีปากของเธอด้วย
เวินลั่วฉิงตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นใช้มือไปเช็ดที่ปาก เพื่อปาดน้ำลายของเขาออก
สายตาของเย่ซือเฉินเย็นชาลง ถลาเข้าไปหา และจูบเธออย่างดุเดือด
จูบของเขาลึกและเร่าร้อน ยังจงใจให้ริมฝีปากของเธอเต็มไปด้วยน้ำลายของเขา
“คุณลองเช็ดออกดูอีกครั้ง？”เมื่อจูบเสร็จ เขามองไปที่เธอ น้ำเสียงที่ดุดันนั้นแฝงไว้ด้วยการข่มขู่อย่างเห็นได้ชัด
เวินลั่วฉิงมองไปที่เขา จู่ๆก็มีความรู้สึกมองไปบนฟ้าถามว่าควรทำอย่างไรดี น้ำลายของเขาติดเต็มริมฝีปากเธอ ยังไม่ให้เธอเช็ดออกอีก？
คนอะไรกันเนี่ยะ
ช่างน่าเกลียด และเป็นโรคจิตจริงๆ！！
จู่ๆเธอก็คิดถึงคุณชายสามเย่ที่เย็นชาเย็นชา สามารถคืนคุณชายสามเย่ที่เย็นชาเย็นชาคนนั้นกลับมาได้ไหม？
สุดท้ายเวินลั่วฉิงก็อดกลั้นไว้ ไม่เช็ดมันออก
คุณชายสามเย่จึงยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ
และในเวลานี้เอง โทรศัพท์ของเวินลั่วฉิงดังขึ้นมา
เวินลั่วฉิงหันไปดู เห็นว่าเป็นเบอร์โทรของหัวหน้าซุน เธอจึงเบ้ปากเล็กน้อย แม่มดคนนี้จะมาทรมานอะไรเธออีก？
แต่ ในเมื่อเธอไม่ไปทำงานอยู่แล้ว จึงไม่จำเป็นต้องสนใจนางแม่มดคนนี้ ดังนั้นเวินลั่วฉิงจึงไม่รับโทรศัพท์
แต่ เย่ซือเฉินกลับหยิบโทรศัพท์ของเธอไป แล้วรับมันขึ้นมา
“ฮัลโล”น้ำเสียงที่เยือกเย็นในเวลานี้ฟังไม่ออกถึงอารมณ์ของเย่ซือเฉิน เพียงตาสายตาคู่นั้นเต็มเป็นด้วยอันตรายที่ทำให้คนกลัวจนขนลุกได้
“ผู้ชาย？”อีกด้านของโทรศัพท์ หัวหน้าซุนตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นร้องออกมาด้วยความตะลึงเหมือนค้นพบพื้นที่ใหม่ในแผนที่โลก：“ไม่เคยได้ข่าวว่าเวินลั่วฉิงแต่งงานแล้วหนิ่？คุณเป็นชู้ของเวินลั่วฉิงเหรอ？”
คนที่ถูกเรียกว่าเป็นชู้อยู่คนนั้นตอนนี้สายตาเย็นชาอย่างน่ากลัว สายตาที่หรี่ลงแฝงไว้ด้วยแรงอาฆาต
เสียงของหัวหน้าซุนดังมาก และขณะนี้เวินลั่วฉิงกับเย่ซือเฉินก็อยู่ใกล้กันมาก ถึงแม้โทรศัพท์จะไม่ได้เปิดเสียงสปีกเกอร์ แต่เวินลั่วฉิงก็ได้ยินเสียงของหัวหน้าซุน
เวินลั่วฉิงตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา ชู้？อธิบายได้ดีมาก！！
เย่ซือเฉินถูกคนอื่นเรียกว่าชู้ น่าจะเป็นครั้งแรกในชีวิต！
ตอนแรก เธอคิดว่าในเมื่อเธอก็ไม่ได้จะไปทำงานอีกแล้ว ก็ไม่อยากถือสาอะไรกับนางแม่มดนี้อีก คิดไม่ถึงว่านางแม่มดจะรนหาที่ตายเอง
“เวินลั่วฉิงไปหาชู้มาจากที่ไหนกัน？”หัวหน้าซุนไม่รู้ดังนั้น นึกแค่ว่ามีหลักฐานของเวินลั่วฉิงอยู่ในมือ จึงได้ใจและแสดงอาการออกมาอย่างลืมตัว
“ผมคือเย่ซือเฉิน”สายตาของเย่ซือเฉินหรี่ลง จากนั้นพูดชื่อของตัวเองออกมาทีละคำทีละคำ
แน่นอนฐานะอย่างคุณชายสามแย่ คนฐานะอย่างหัวหน้าซุน ไม่มีเกียรติพอที่จะให้เขาแจ้งชื่อตัวเอง แต่ว่าเรื่องวันนี้เป็นกรณีพิเศษ เขาต้องคิดบัญชีกับคนที่รังแกภรรยาของเขา！！
เวินลั่วฉิงตกตะลึงเล็กน้อย สายตากลมคู่นั้นเบิกกว้าง มองไปที่เขาด้วยสีหน้าประหลาดใจ ไหนว่าเรื่องแต่งงานเป็นความลับไง？เขาหมายความว่ายังไง？
ตอนนี้ถ้าเขาบอกให้หัวหน้าซุนรู้ ไม่กลัวว่าหัวหน้าซุนจะกระจายข่าวไปทั่วแผนขายเหรอ หรือกระจายข่าวไปทั่วบริษัทเหรอ？
มองเห็นท่าทีที่ประหลาดใจของเธอ คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันเล็กน้อย จากนั้นกัดลงไปที่ริมฝีปากแดงของเธออีกครั้ง
เวินลั่วฉิงเม้มริมฝีปากแน่นโดยปริยาย ผู้ชายคนนี้น่าจะเกิดปีหมาแน่เลย ชอบกัดคนอยู่เรื่อย
แต่ว่า เมื่อเวินลั่วฉิงนึกถึงสิ่งที่หัวหน้าซุนทำกับเธอก่อนหน้านี้ ถ้าตอนนี้หัวหน้าซุนรู้ว่าเย่ซือเฉินเป็นชู้ของเธอ ไม่รู้จะมีปฏิกิริยาอะไรบ้าง？
เวินลั่วฉิงจู่ๆก็ตั้งตารอคอยเล็กน้อย มันต้องสนุกและมีสีสันน่าดูแน่เลย เธอมีความรู้สึกอยากจะหัวเราะออกมาอย่างไร้ความปรานีมากในตอนนี้
เวินลั่วฉิงยอมรับว่าตัวเองทำไม่ได้เหมือนเจ้าแม่มารี เพราะว่าเธอเป็นสาวน้อยประเภทมีแค้นแล้วต้องชำระ
“นายมันแค่ชู้คนหนึ่ง ทำไมฉันต้องรู้ด้วยว่านายเป็นใคร？เป็นชู้ของคนอื่น ไม่ ผู้ชายแบบนายน่าจะเรียกว่าแมงดา นายมีอะไรน่าภูมิใจ”เห็นได้ชัดว่าหัวหน้าซุนยังไม่ไม่รู้ตัว ยังอบรมสั่งสองเสียงดังอยู่ คำพูดนี่ของเธอพูดตามจริงแล้วมันไม่น่าฟังเท่าไหร่นัก
โอ้พระเจ้า！เวินลั่วฉิงฟังเสียงอันดังของหัวหน้าซุนที่พูดออกมานั้น เบ้ปากเล็กน้อย คนคนนี้ช่างกล้าหาญเหลือเกิน！
เย่ซือเฉินได้แจ้งชื่อของตัวเองออกมาแล้ว หัวหน้าซุนยังกล้าพูดแบบนี้อีก เป็นพนักงานคนหนึ่งของบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปกล้าพูดแบบนี้กับประธานบริษัท เก่งมาก เก่งมากจริงๆ เธอเริ่มรู้สึกชื่นชมหัวหน้าซุนขึ้นมาแล้ว
อีกอย่างคำพูดของหัวหน้าซุน ยิ่งอยู่ยิ่งร้ายแรง
แมงดาเหรอ？เวินลั่วฉิงหันไปมองเย่ซือเฉินโดยปริยาย ถ้าจะว่าไปแล้ว ใบหน้านี้ของเย่ซือเฉิงน่าเสียดายมากที่ไม่ไปเป็นแมงดา
เวลานี้ไม่มีอารมณ์อะไรมากมายอยู่บนใบหน้าของเย่ซือเฉิน แต่ดวงตาคู่นั้นของเขาเย็นชามาก จู่ๆเวินลั่วฉิงก็อยากหัวเราะออกมา แต่เธอไม่กล้าหัวเราะออกมาในสถานการณ์แบบนี้แน่นอน
เธอกลัวว่าถ้าเธอหัวเราะออกมาในเวลานี้ เย่ซือเฉินจะบีบคอเธอให้ตายคามือเลย
“ผู้ชายอย่างนาย มีมือมีเท้า ไม่ตั้งใจทำงาน กลับไปเป็นแมงดาของผู้หญิงที่มีฐานะร่ำรวย เป็นผู้ชายประสาอะไร ไม่มีศักดิ์ศรีเลย มันน่าสมเพชนัก……”หัวหน้าซุนที่อยู่อีกด้านยิ่งพูดยิ่งเหิมเกริม ยิ่งพูดยิ่งได้ใจ
เวินลั่วฉิงฟังแล้วรู้สึกประหลาดใจ หัวหน้าซุนทำไมใจกล้าขนาดนี้！
ตอนที่เวินลั่วฉิงกำลังชื่นชมในความกล้าหาญของหัวหน้าซุนอยู่นั้น อยู่ๆหัวหน้าซุนก็เสียงเงียบหายไปทันที
“นาย……เมื่อกี้นายพูดว่านายคือใครนะ？”ผ่านไปสักครู่ เสียงของหัวหน้าซุนพูดขึ้นอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าไม่มีอารมณ์ที่
เหิมเกริมของเมื่อกี้อีก สิ่งที่เพิ่มมาคือความสั่นและกลัวขึ้นเล็กน้อย
เป็นไปไม่ได้ว่าเย่ซือเฉินจะตอบคำถามของเธออีกครั้ง
เวินลั่วฉิงตกตะลึง ความรู้สึกช้าเหลือเกิน ปล่อยนานขนาดนี้ถึงจะรู้ตัว
เธอยังนึกอยู่เลยว่าทำไมหัวหน้าซุนกล้าหาญขนาดนี้！
“นาย นาย นายชื่อเดียวกับประธานของเรา？”เห็นได้ชัดว่า หัวหน้าซุนไม่เชื่อว่าชู้ของเวินลั่วฉิงก็คือประธานของบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป ถึงแม้ว่าชื่อจะเหมือนกัน เธอคิดว่ามันก็แค่ชื่อเหมือนกันเท่านั้นเอง
ชื่อเหมือนกัน？เวินลั่วฉิงแอบหัวเราะในใจ เวลานี้เขาอยากจะบอกหัวหน้าซุนเหลือเกิน ไม่ใช่ชื่อเหมือนกัน แต่เป็นตัวประธานของบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปตัวจริงเลย ตัวจริงไม่ปลอมแน่นอน
เย่ซือเฉินไม่สนใจเธอ วางโทรศัพท์ลงทันที ปรกติเขาเป็นคนพูดจริงทำจริง ไม่เคยเสียเวลาและสอบถามเรื่องไร้สาระมากมายนัก ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะสนทนายืดยาวไร้สาระทางโทรศัพท์กับหัวหน้าซุน！！
“แมงดา ฮาๆๆๆ……”เวินลัวฉิงหัวเราะออกมาเสียงดังหลังจากที่เย่ซือเฉินวางโทรศัพท์ลงแล้ว
ชู้！แมงดา！คำศัพท์พวกนี้ใช้กับตัวเย่ซือเฉิน มันช่างน่าทึ่งมาก！
จู่ๆเวินลั่วฉิงก็รู้สึกว่าหัวหน้าซุนเก่งมากจริงๆ
เพียงแต่ คำพูดของเย่ซือเฉินที่พูดออกมา ในเวลาต่อมา ทำให้เวินลั่วฉิงหัวเราะไม่ออกทันที！！
