บทที่ 297 เตรียมการให้พ่อลูกพบหน้า
ถึงแม้จะเป็นคุณปู่เย่ก็ไม่สามารถทำอะไรภรรยาของเขาได้
ในเวลาเดียวกันบ้านพักของเห่อถงถง
จี้หซีไม่ยอมจากไปตลอด เห่อถงถงไม่สามารถทำอะไรเขาได้ สุดท้ายเลยจำต้องปล่อยเขาไป ดังนั้น จี้หซีจึงย้ายของๆตัวเองเข้ามา เห็นได้ชัดว่าวางแผนที่จะอยู่อีกนาน
ถังจื่อโม่เห็นแล้วยังอดที่จะประหลาดใจไม่ได้ คิดจะจีบเมียจำเป็นต้องหน้าด้านจริงๆ เห็นได้ชัดว่าวิธีตื้อเท่านั้นที่ครองโลกยังใช้ได้อยู่
ตอนเริ่มคุณแม่ถงถงยังคิดจะไล่เขาไป ตอนนี้กลับช่วยจี้หซีเก็บข้าวของแล้ว เพื่อนตัวเล็ก(เด็กชาย)ถังจื่อโม่คิด ต่อไป พวกเขาก็จะใช้ชีวิตโลกของสองเรา จะคิดว่าเขากับจื่อซีเกะกะขวางทางหรือเปล่า? จะไล่เขากับจื่อซีออกจากบ้านหรือเปล่า?
จี้หซีในตอนนี้กำลังจัดข้าวของพร้อมกับเห่อถงถง ตื่นเต้นหอมหวานในใจ ความจริงก่อนหน้านั้นเขาตั้งใจทำให้ข้าวของกระจัดกระจาย จนทำให้เห่อถงถงทนดูต่อไปไม่ได้ เลยเข้ามาช่วยเขาเก็บข้าวของ
จี้หซีรู้สึกว่าเขายิ่งอยู่ก็ยิ่งฉลาดมากขึ้นจริงๆ
บังเอิญเวลานี้ จู่ๆโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นมา จี้หซีเหลือบตามอง จากนั้นก็เดินออกจากห้อง ไปถึงที่ระเบียง ถึงรับโทรศัพท์
“คุณชาย คุณหญิงรู้แล้วว่าคุณกลับไปอยู่กับคุณหนูเห่ออีกครั้ง……” โทรศัพท์เชื่อมต่อ เสียงที่กดให้ต่ำลงสุดขีดของพ่อบ้านอู๋ดังออกมา
“อาอู๋ อาว่าผมกลับไปอยู่คุณหนูเห่ออีกครั้งแล้ว? ความหมายของอาคือ เมื่อก่อนผมเคยอยู่กับเธอมาก่อน?” จี้หซีจับข้อมูลในคำพูดของพ่อบ้านอู๋ด้วยความรู้สึกที่ไวมาก ถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าเขาเคยรู้จักกับเห่อถงถงแน่ๆ แต่ถึงอย่างไรนั่นก็เป็นเพียงการคาดเดาของเขาเท่านั้น
ส่วนเรื่องในอดีตเขาก็ยังจำไม่ได้เหมือนเคย เขาถามเห่อถงถง เห่อถงถงก็ไม่ยอมบอก
“……” ทางด้านพ่อบ้านอู๋ก็เงียบไปครู่หนึ่ง สุดท้ายก็อดเห็นใจไม่ได้ กดเสียงลงต่ำแล้วกล่าวว่า “ใช่ ตอนนั้นคุณชายพาคุณหนูเห่อกลับมา บอกว่านอกจากคุณหนูเห่อแล้วจะไม่แต่งกับใคร คุณหญิงไม่เห็นด้วย ตอนนั้นคุณชายถึงขั้นตัดสินใจออกจากตระกูลซี ต่อมาคุณชายของเข้าบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปไป”
“อาอู๋ ตอนนั้นที่ผมเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ สูญเสียความทรงจำไป คุณแม่กับหยางชิงชิงเป็นคนไล่เห่อถงถงไปใช่ไหม?” จี้หซีไม่ใช่คนโง่ ถึงแม้เขาจะอยู่กับเห่อถงถงแค่วันเดียว เขากลับรู้สึกได้ถึงความรักที่เห่อถงถงมีต่อเขาได้อย่างชัดเจน เขาเดาได้ไม่ยากว่าตอนนั้นเห่อถงถงไม่ได้จากเขาไปเองแน่นอน
“ครับ” พ่อบ้านอู๋ไม่ได้ยุแยงตะแตงรั่ว แต่ว่าเขารู้สึกว่าเรื่องในตอนนั้น คุณชายมีสิทธิ์ที่จะรู้ ในเมื่อคุณชายถามแล้ว เขาไม่สามารถโกหกคุณชายได้
“ผมเข้าใจแล้ว” ใบหน้าของจี้หซีมีความเย็นชาเพิ่มขึ้นเล็กน้อย เป็นอย่างนั้นจริงๆ
“คุณชาย ตอนนี้คุณหญิงจะยิ่งไม่ยินยอมให้คุณชายอยู่กับคุณหนูเห่อแน่ คุณหญิงบอกแล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น การแต่งงานของคุณกับคุณหนูหยางจะไม่มีทางเปลี่ยน ดูเหมือนว่าคุณหญิงกับทางฝั่งตระกูลหยางจะทำข้อตกลงบางอย่างเอาไว้แล้ว และถ้าหากการแต่งงานมีการเปลี่ยนแปลง ทางฝั่งตระกูลหยางคงไม่ยอมแน่ ดังนั้นคุณชายคุณต้องเตรียมใจเอาไว้ให้ดี” ในน้ำเสียงของพ่อบ้านอู๋มีความกังวลอยู่มากจนเกินไป
ปากของจี้หซีมีรอยยิ้มเยาะเย้ยเพิ่มมากขึ้น ถึงแม้เขาจะสูญเสียความความทรงจำไปบางส่วน แต่มันไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่รู้เรื่องพวกนั้นที่แม่ของเขากับตระกูลหยางทำ
“อืม ผมรู้แล้ว ผมจะเตรียมการเอาไว้” บนใบหน้าของจี้หซีมีความเด็ดขาดและมุ่งมั่นเล็กน้อย
เมื่อก่อนเขารู้สึกว่าไม่เป็นไร อะไรก็ได้ และนึกถึงว่าถึงอย่างไรก็เป็นแม่ของเขา หลายปีมานี้แม่ประคองจี้หซีไว้ด้วยตัวคนเดียวก็ไม่ใช่เรื่องง่ายจริงๆ ดังนั้นสุดท้ายเขาถึงตอบตกลง
แต่ตอนนี้เขามีคนที่อยากแต่งงานด้วยจริงๆ มีคนที่เขาต้องคอยปกป้อง ไม่มีทางที่เขาจะยอมทำตามได้
“คุณชาย คุณหญิงรู้เรื่องเด็กสองคนนั้นแล้ว คุณหญิงให้อะรุ่ยไปเอาเส้นผมของเด็กสองคนนั้น บอกว่าจะเอาไปตรวจดีเอ็นเอ คุณหญิงให้อะรุ่ยทำเรื่องนี้ ผมกลัวว่ามันจะทำร้ายเด็กสองคน……” พ่อบ้านอู๋ทำงานในตระกูลซีมาสามสิบกว่าปีแล้ว รู้จักวิธีที่คุณหญิงซีใช้เป็นอย่างดี นี่ก็เป็นเหตุผลหลักที่เขาโทรหาจี้หซี
สีหน้าของจี้หซีขรึมลงอย่างรวดเร็ว คุณแม่ไม่เพียงแต่ต้องการแยกเขากับเห่อถงถง ยังคิดจะทำร้ายเด็กสองคน?
ตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อย ตัดสินใจเรื่องหนึ่งในใจ
หลังจากจบการสนทนากับพ่อบ้านอู๋ทางโทรศัพท์ จี้หซีก็โทรหาคุณชายสามเย่ต่อทันที
ทันทีที่โทรศัพท์เชื่อมต่อกัน จี้หซีก็เปิดประตูเห็นภูเขา(พูดอย่างตรงไปตรงมา) “พี่สาม ผมต้องการจะโอนทรัพย์สินที่เป็นชื่อของผมทั้งหมดให้ผู้หญิงของผม”
เขารู้จักแม่ของเขาดี ที่แม่ของเขาให้เขาแต่งงานกับหยางชิงชิง ก็เพราะเห็นแก่ทรัพย์สินสับปะรังเคอันน้อยนิดของตระกูลหยางที่ไม่เคยอยู่ในสายตาของเขาเลย
ในเมื่อเป็นแบบนี้ ทำไมเขาไม่ทำให้ผู้หญิงของเขามีเงินทุนแบบนั้น!
มีเงินทุนที่ทำให้คนพวกนั้นเกินจะไขว่คว้า(ไม่เห็นแม้แต่ฝุ่น)
เขาอยากจะเห็นนัก ถึงเวลาตระกูลหยางยังจะรังแกผู้หญิงของเขาอย่างไร? เขาอยากเห็นนัก ถึงเวลาแม่ของเขาจะยังรังเกียจเธออย่างไร?
แน่นอนว่า นี่เป็นเพียงแผนการในก้าวแรกของเขา เขารับประกันว่าหลังจากนี้จะยิ่งเต็มไปด้วยสีสันมากกว่านี้อีก!!
“อืม” เย่ซือเฉินนิ่งไปอย่างมากหนึ่งวินาที จากนั้นเพียงแต่ตอบกลับเบาๆคำหนึ่ง
ไม่ได้ถามคำถามใดๆกับจี้หซี ถึงแม้หุ้นของจี้หซีจะน้อยกว่าของเขาอยู่มาก แต่สำหรับบริษัทแล้วก็ยังเป็นตัวแปรสำคัญที่ส่งผลกระทบต่อสถานการณ์โดยรวม แต่เย่ซือเฉินกลับไม่ถามแม้แต่คำเดียว
ตอนที่คุณชายสามเย่ตอบตกลงให้กับจี้หซี จู่ๆก็หันไปมองเวินลั่วฉิงครู่หนึ่ง ก่อนหน้านั้นทำไมเขาคิดไม่ถึงวิธีนี้?
ถ้าหากเขาโอนทรัพย์สินทั้งหมดที่เป็นชื่อของเขาให้เป็นชื่อของเวินลั่วฉิง ถ้าอย่างนั้นเธอก็จะถูกผูกติดไว้กับเขา เธอคิดจะหย่าก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้แล้ว
คิดถึงสิ่งเหล่านี้ คุณชายสามเย่ยิ้มมุมปากเบาๆ ความคิดนี้ไม่เลว กลับไปเขาจะไปเตรียมการ
ตอนนี้คุณชายสามเย่กำลังขับรถ ใส่หูฟังเอาไว้ ดังนั้นเวินลั่วฉิงไม่ได้ยินบทสนทนาที่พวกเขาคุยกัน เพียงแต่รู้สึกว่าตอนที่เย่ซือเฉินมองเธอ สายตาแปลกๆคู่นั้น ไม่รู้ทำไม เธอถึงมีความรู้สึกว่าเธอจะถูกเขาขายทิ้ง
“พี่สาม ขอบคุณพี่มาก” จี้หซีได้ยินเย่ซือเฉินตอบตกลงอย่างไม่ลังเล รู้สึกขอบคุณในใจมากจริงๆ เขารู้ดีว่าการกระทำอย่างกะทันหันของเขาจะส่งผลต่อบริษัทไม่น้อย แต่ว่าพี่สามกลับไม่ถามอะไรสักคำ ก็ตามใจเขาแบบนี้
นี่เป็นความเชื่อมั่นที่พี่สามมีต่อเขา และก็เป็นการให้ท้ายของพี่สามที่มีต่อเขาเช่นกัน
“พี่สาม ไว้วันหลังผมพาผู้หญิงของผม พี่พาซ้อสาม เราไปกินอาหารด้วยกันเถอะ ผมรู้สึกว่าผู้หญิงของผมกับซ้อสามน่าจะเข้ากันได้ดี” พูดธุระจบ จี้หซีก็เริ่มซุกซน ถึงแม้จะรู้ว่าเด็กสองคนไม่ใช่ลูกของตัวเอง แต่ก็อดใจที่จะอวดไม่ได้ “ยังมีเป่าเป้ยตัวเล็กอีกสองคน ให้พี่สามได้เห็นอีกด้วย ห้าห้าห้า……”
สีหน้าของเย่ซือเฉินขรึมลงไปทันที เมื่อกี้เขาตอบตกลงเร็วไปใช่ไหม?
“พี่สามอยากให้ซ้อสามคลอดลูกไม่ใช่หรือ ผมกล้ารับประกันหลังจากซ้อสามได้พบกับเป่าเป้ยสองคนแล้ว จะต้องยินดีมากที่จะคลอดลูกให้พี่สามคนหนึ่งทันทีแน่ๆ” ถึงอย่างไรจี้หซีก็ไม่ใช่คนไม่มีมโนธรรม พูดเพิ่มมาอีกประโยคหนึ่ง
“แกแน่ใจ?” เย่ซือเฉินอดเหลือบมองเวินลั่วฉิงอีกครั้งไม่ได้
“แน่ใจบวกกับแน่นอน ไม่เชื่อถึงเวลาพี่สามก็ลองดู” เห็นได้ชัดว่าเสียงของจี้หซีมีรอยยิ้มเพิ่มมากขึ้น เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าพี่สามจะมีโมเมนต์ที่น่ารักขนาดนี้
“อืม แกไปเลือกเวลา เลือกสถานที่มา” เห็นได้ชัดว่า คุณชายสามเย่ตอบตกลงแล้ว
