ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记] – ตอนที่ 185 จี้เจี้ยนอวิ๋นกลับมาร่ำรวยอีกครั้ง

ตอนที่ 185 จี้เจี้ยนอวิ๋นกลับมาร่ำรวยอีกครั้ง

  

ด้วยความกว้างใหญ่ของอ่างเก็บน้ำ แรงงานประมงเพียงสองครอบครัวจึงไม่เพียงพอทำงานอย่างแน่นอน จี้เจี้ยนอวิ๋นจึงเข้าไปทักทายชาวบ้านในหมู่บ้านต้าวานและชายฉกรรจ์จำนวนหนึ่งจากหมู่บ้านซูเจียเพื่อขอให้พวกเขามาช่วยกันทำงาน

ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาไม่ได้ถูกขอให้ช่วยงานเปล่า ๆ เมื่อเสร็จงานแล้วจะได้รับค่าแรง 10 หยวนต่อคนอีกด้วย

ทำความสะอาดอ่างเก็บน้ำจะใช้เวลาสักกี่วัน การได้ค่าจ้างคนละ 10 หยวน ถือว่าเยอะมาก อีกอย่างพวกเขาต่างก็คุ้นเคยกับการลงน้ำเป็นอย่างดี ดำน้ำลงไปเพียงแค่ไม่กี่นาทีไม่นับว่าเป็นปัญหาอะไร

  

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา กลุ่มแรงงานชายเกินสิบกว่าคนก็ได้เริ่มทำความสะอาดอ่างเก็บน้ำอย่างจริงจัง 

อ่างเก็บน้ำแห่งนี้ว่ากันว่ามีเนื้อที่ 80 หมู่ ซึ่งความจริงแล้วอาจจะมากกว่า 100 หมู่ด้วยซ้ำ แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ถือว่าใหญ่เกินไป ที่ใหญ่จริง ๆ คืออ่างเก็บน้ำด้านข้างที่มีขนาดหลายร้อยหมู่ ซึ่งเป็นของทางการ  

 

อ่างเก็บน้ำของพวกเขาถูกสร้างขึ้นโดยการร่วมมือของหลายหมู่บ้านในช่วงปีแรก ๆ สำหรับบำรุงที่ดินเพาะปลูก มันจึงไม่ได้มีขนาดใหญ่มากนัก

ตอนนี้อากาศเย็นลงแล้ว แต่สำหรับชายฉกรรจ์เหล่านี้ไม่นับว่าเป็นอะไรได้เลย

พวกเขาใช้เวลา 7 วัน ในการทำความสะอาดอ่างเก็บน้ำขนาด 80 หมู่ ปลาตัวใหญ่หลายชนิดถูกจับขึ้นมาหมดแล้ว ยกเว้นปลาตัวเล็กบางตัวจะถูกปล่อยให้เติบโตต่อไป

เพราะการจับปลาในครั้งนี้นี่เอง ไม่ว่าจะเป็นร้านของซูจิ้นตั๋งในเมืองหรือร้านค้าของเหล่าฉินในตัวอำเภอ ต่างก็มีกิจการขายปลาเพิ่มขึ้นมา ทั้งยังขายดิบขายดีเป็นอย่างมาก 

ไม่เพียงแค่สองร้านนี้เท่านั้น แต่ยังรวมถึงร้านค้าในเมืองมหาวิทยาลัยที่ธุรกิจกำลังเฟื่องฟูอีกด้วย 

ปลาที่จับได้มีหลายชนิด ได้แก่ปลาลิ่น(1) ปลาเฉา(2) ปลาตะเพียนดำ(3) ปลาหัวโต(4)และปลาจี้(5)เป็นต้น นอกจากนี้ยังมีปลาแมนดาริน(6) เพียงแต่พบในจำนวนน้อยมาก ทั้งยังมีเต่าอีกมากกว่าหนึ่งโหลอีก

เมื่อปลาเหล่านี้ถูกจับขึ้นมา ตัวไหนที่ยังเล็กอยู่ จี้เจี้ยนอวิ๋นจะปล่อยมันกลับลงไป ส่วนที่เหลือทั้งหมดก็เขาจะนำไปขาย

จี้เจี้ยนอวิ๋นเองไม่ได้ปฏิบัติตัวเลวร้ายต่อกลุ่มคนที่มาช่วยตกปลา ทุก ๆ วันพวกเขาจะได้ปลาตัวใหญ่กลับไปคนละ 1 ตัว หลังจากเสร็จงานในวันสุดท้าย จี้เจี้ยนอวิ๋นก็รีบจ่ายค่าจ้างทันที และยังให้ปลาตัวใหญ่ไปอีกคนละ 2 ตัว

สิ่งเหล่านี้ทำให้พวกเขามีความสุขมาก “เจี้ยนอวิ๋น ถ้าต่อไปอยากได้คนช่วยทำงานอีกให้มาบอกพวกเรานะ จะรีบไปหาทันที”

“ถ้าอย่างนั้นผมคงต้องการความช่วยเหลือจากพวกคุณตอนที่จะสร้างอ่างเก็บน้ำใหม่ ถึงตอนนั้นถ้าพวกคุณยินดีก็กลับมาทำงานกับผมอีกนะครับ!” จี้เจี้ยนอวิ๋นกล่าว

การสร้างอ่างเก็บน้ำจำเป็นต้องใช้ชายหนุ่มร่างกายแข็งแรง คนพวกนี้จับปลาได้เก่งมาก ดังนั้นเขาจึงพูดออกมาได้อย่างราบรื่น

ทุกคนมีความสุขมากอย่างเห็นได้ชัด

ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาจะอยากทำงานระยะยาวให้จี้เจี้ยนอวิ๋น ทำงานเพียงไม่กี่วันก็ได้เงินถึง 10 หยวน ทั้งยังได้ปลาตัวใหญ่กลับบ้านทุกวัน นี่เป็นงานที่ดีจริง ๆ

ดังนั้นหากมาช่วยสร้างอ่างเก็บน้ำ พวกเขาก็จะได้ประโยชน์ แม้จะไม่ใช่งานประจำและอาจจะต้องใช้เวลาหลายวัน แต่ค่าจ้างที่จะได้รับย่อมเป็นเงินมหาศาลอย่างแน่นอน

จี้เจี้ยนอวิ๋นถามชาวประมงบนเรือทั้งสองลำว่าอยากทำงานประจำเพื่อช่วยดูแลอ่างเก็บน้ำหรือไม่

ทว่าพวกเขากลับไม่ค่อยยินดีนักเพราะอยากทำงานด้วยตัวเอง เนื่องจากยังมีอ่างเก็บน้ำมากกว่า 1 แห่ง นอกจากนี้ยังมีแม่น้ำกว้างขวางในเขตของพวกเขา ซึ่งใคร ๆ ก็สามารถไปจับปลาที่นั่นได้หากมีเรือลงไปในแม่น้ำ

หากพวกเขาจับปลาได้ก็สามารถนำไปขายในเมืองโดยตรง ซึ่งไม่น้อยไปกว่าที่จี้เจี้ยนอวิ๋นมอบให้ 

จี้เจี้ยนอวิ๋นจึงพยักหน้าโดยไม่กล่าวอะไร เมื่อจ่ายเงินค่าจ้างหมดแล้ว เขาก็จากไป

เมื่อกลับมาถึงบ้าน ซูตานหงที่กำลังตากผ้าก็พูดกับเขา “ฉันทำชาขิงใส่น้ำตาลทรายแดงไว้ให้ คุณเข้าไปดื่มก่อนสิคะ”

ในช่วงหลายวันที่ผ่านมา เธอทำอาหารบำรุงร่างกายให้เขาทุกวัน แม้ว่าสามีจะร่างกายแข็งแรง แต่เธอก็ไม่เคยละเลย ตอนนี้อากาศหนาวเย็นลงมาก เขายังคงไปที่อ่างเก็บน้ำทุกวัน นับว่าลำบากไม่น้อย 

จี้เจี้ยนอวิ๋นยิ้มและเดินเข้าไปในครัวเพื่อดื่มชาขิงฝีมือภรรยา รสชาติของมันทั้งหวานหอมและอร่อย

เหรินเหรินกับฉีฉีต่างก็อยากมีส่วนร่วมด้วย เหรินเหรียนเพียงจ้องมองมาที่เขา แต่ฉีฉีนั้นค่อนข้างตรงไปตรงมา เขาปีนป่ายมาหาผู้เป็นพ่อ และดึงขากางเกงของจี้เจี้ยนอวิ๋นก่อนจะยืนขึ้นอย่างทุลักทุเล เพื่อแสดงให้เห็นว่าเขาต้องการจะดื่มด้วย

พัฒนาการของเด็กน้อยเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วในแต่ละวัน ตอนนี้เขากำลังอยู่ในระยะหัดเรียนรู้

จี้เจี้ยนอวิ๋นยิ้มและปล่อยให้ลูกชายคนเล็กจิบเครื่องดื่ม ส่วนเหรินเหรินขมวดคิ้วมองพ่อของเขาด้วยความเห็นอกเห็นใจที่ต้องดื่มน้ำสมุนไพรรสชาติแย่เช่นนี้

หลังจากดื่มเข้าไปแล้ว ฉีฉีก็ขมวดคิ้วและเลิกสนใจพ่อของเขาโดยไม่พูดอะไรสักคำ จากนั้นจึงหันไปเล่นกับพี่ชายทันที

“เจ้าเด็กน้อย 2 คนนี่ ไม่มีจิตสำนึกเอาซะเลย” จี้เจี้ยนอวิ๋นยิ้ม

“พ่อครับ” เหรินเหรินเรียกเขาด้วยรอยยิ้ม

“ลูกเล่นกับน้องไปก่อนนะ พ่อกำลังจะไปทำบัญชี” จี้เจี้ยนอวิ๋นบอก เขายังไม่ได้ทำบัญชีขายปลาของหลายวันนี้เลย

“ครับ” เหรินเหรินตอบอย่างรู้ความ

จี้เจี้ยนอวิ๋นวางแก้วชาแล้วเดินเข้าไปด้านใน ก่อนจะหยิบสมุดบัญชีออกมาเพื่อเริ่มคำนวณ เขารู้ว่าหลายวันมานี้การขายปลาสร้างรายได้ให้มากมาย จี้เจี้ยนเยี่ย พี่ชายคนรองของเขาเองก็ยุ่งมากในช่วงนี้ เพราะในตอนเช้าเขาต้องส่งมอบรถบรรทุกสินค้าแล้วรีบกลับมาทันที หลังจากมื้อเที่ยงยังแทบไม่มีเวลาพักผ่อน เพราะต้องไปส่งปลาอีกทั้งคันรถ

เท่านี้ยังไม่พอ เมื่อไม่กี่วันก่อนเหล่าฉินก็มาช่วยขนปลาอีก 2 ถึง 3 คันรถเพื่อไปส่งที่เมืองมหาวิทยาลัย หลังจากนั้นปลาจึงเริ่มน้อยลงและไม่วุ่นวายมาก เหลือต้องไปส่งแค่วันละเที่ยว

นอกจากเก็บไว้เป็นอาหารของตัวเองและส่วนที่จะเอาไปฝากแม่ยาย เหล่าฉินกับซูจิ้นตั๋งต่างก็ได้รับส่วนแบ่งไปอีกมากมาย

เขาจดจำบัญชีได้อย่างแม่นยำ หลังจากคำนวณทุกอย่างเสร็จแล้ว จี้เจี้ยนอวิ๋นก็รู้สึกมั่นใจในสัญญาอ่างเก็บน้ำของเขามากขึ้น

ซูตานหงยิ้มเมื่อเห็นท่าทางลิงโลดของเขา “หลายวันมานี้ขายปลาได้เท่าไหร่คะ?”

“หักค่าจ้างแล้ว กำไรจากการขายปลาได้ 280 หยวนแน่ะครับ!” จี้เจี้ยนอวิ๋นยิ้มให้ภรรยาของเขา

เงิน 280 หยวนถือว่าไม่มากนัก ที่เป็นเช่นนี้เพราะในอ่างเก็บน้ำมีปลาไม่มากเนื่องจากมีคนจับไปขายที่ตลาด แต่ถ้าเลี้ยงเองในอนาคตคงจับปลามาขายได้อีกหลายรอบแน่นอน!

ซูตานหงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “มีเยอะเหรอคะ?”

“ครับ พวกมันขายง่ายด้วย”

จี้เจี้ยนอวิ๋นให้เงินภรรยา 200 หยวน เขาเก็บส่วนที่เหลืออีก 80 หยวน

ซูตานหงรับเงินจำนวนนี้มาโดยตรง เนื่องจากเธอต้องจ่ายค่าจ้างให้กับคนงานประจำ และรับผิดชอบค่าใช้จ่ายภายในบ้าน ส่วนจี้เจี้ยนอวิ๋นเป็นคนจัดการบัญชีภายนอก

ซูตานหงรู้ดีว่าตอนนี้จี้เจี้ยนอวิ๋นไม่มีเงินอยู่ในมือ ทว่าตัวเธอเองนั้นมีเงินเก็บอยู่มาก เมื่อวานเธอลองคำนวณดูแล้วน่าจะมีเงินอยู่มากกว่า 3,000 หยวน ไม่จำเป็นต้องคิดมากหากจะนำเงินส่วนนี้ออกมา แต่ในเมื่อจี้เจี้ยนอวิ๋นไม่พูด เธอก็จะไม่ก้าวก่ายในเรื่องนี้

สำหรับเงินปกติที่เขาให้ เธอก็จะรับไว้และไม่ได้สนใจมัน ทว่าจี้เจี้ยนอวิ๋นไม่เคยมายุ่งเกี่ยวกับเงินในมือของเธอ

อีกไม่นานการเงินของเขาก็จะไม่ตึงมือแล้ว

เหล่าฉินและซูจิ้นตั๋งเข้ามาชำระหนี้แล้วภายในเวลาเกือบ 1 เดือน ซูจิ้นตั๋งหาเงินได้ 300 หยวน และธุรกิจก็ดีขึ้นกว่าปีที่แล้วมาก ส่วนเหล่าฉินมีเงินมากกว่านั้น เขาหาเงินได้ถึง 380 หยวน

เห็นได้ชัดว่าในเดือนนี้เหล่าฉินเข้ามารับสินค้าเพิ่มมากขึ้น

นอกจากการชำระหนี้สองยอดนี้ ซูจิ้นตั๋งยังคืนเงินที่เขาเคยมายืมเพื่อไปซื้อบ้านในส่วนที่เหลือแล้วด้วย

ดังนั้นจี้เจี้ยนอวิ๋นในตอนนี้จึงกลับมาร่ำรวยอีกครั้ง

………………………………………………………………………………………………………………………..

鲢鱼 หรือปลาลิ่น (Hypophthalmichthys molitrix)

草鱼 หรือปลาเฉา (Ctenopharyngodon idella)

青鱼 หรือปลาตะเพียนดำ (Mylopharyngodon piceus)

鳙鱼 หรือปลาหัวโต (Hypophthalmichthys nobilis)

鲫鱼 หรือปลาจี้ (Carassius auratus)

鳜鱼 หรือปลาแมนดาริน (Siniperca chuatsi)

ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记]

ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记]

Status: Ongoing
อ่านนิยายเรื่อง ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记]นี่ฉันทำกรรมอะไรมานะ? เด็กสาวที่เลือกเฟ้นมาอย่างดีให้อาสามถึงได้พยายามจะก่อเรื่องกินยาตายเพียงเพราะเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ นี่ถ้าช่วยเธอไว้ไม่ทัน แม่สะใภ้บ้านซูจะไม่มาหาเรื่องที่บ้านสกุลจี้ของพวกเราตายเหรอ? อาสามกำลังจะกลับมาถึงอยู่แล้ว หรือว่าเขากลับมาครั้งนี้เพื่อจัดงานศพให้เธอกัน?” คุณแม่จี้ที่อยู่ด้านนอกประตูพูดด้วยความรู้สึกขื่นขม “สะใภ้สามทำไมเธอยังไม่ลุกขึ้นมาอีก? ไม่เห็นเหรอว่าคุณแม่โกรธขนาดไหนแล้ว? แค่เพราะคุณแม่ให้โหวหวาจือกินแผ่นไข่ทอด(1)เธอต้องก่อเรื่องถึงขนาดนี้เลยหรือ? ทุก ๆ เดือนน้องสามก็ส่งเงินมาให้เธอตั้งมากเท่าไหร่แล้ว!” เฝิงฟางฟางตะเบ็งเสียงใส่ประตู

Comment

Options

not work with dark mode
Reset