ท่านบอสยิ่งเลวฉันยิ่งรัก – ตอนที่ 56 ลากตัวเธอออกไป

ภายใต้แสงไฟ ชุดแต่งงานบนตัวชางหลิงเป็นแบบเดียวกันกับชางฉิงเลย แต่สีต่างกันมาก
สีน้ำเงิน……แต่เนื่องจากแสงที่ไม่สม่ำเสมอจึงทำให้มีแสงสีเขียวแกมน้ำเงินสะท้อนออกมา ผ้าแบบนี้ ให้ความรู้สึกเป็นธรรมชาติ เทียบกับชุดของชางฉิงแล้วดูมีชีวิตชีวากว่ามาก
สีหน้าชางฉิงซีดขาวไปหมด เธอตกใจจนพูดไม่ออก
“ผลงานชิ้นนี้เป็นของฉัน ไม่มีใครเข้าใจมันได้มากกว่าฉัน คุณชางฉิงเมื่อกี้พูดแค่สี แต่ไม่ได้พูดรายละเอียดของการออกแบบ งั้น ตอนนี้ก็ให้ฉันอธิบายให้ทุกคนแล้วกัน”
ชางหลิงพูดแล้ว ก็หมุนรอบสามร้อยหกสิบองศา
“ฉันเลือกออกแบบเปิดไหล่ เพื่อให้หญิงสาวที่แขนใหญ่มีช่องว่างให้ปรับเปลี่ยน ดอกไม้ตรงเอว เพื่อปิดพุงส่วนหนึ่งหรือหญิงสาวที่มีกระดูกเชิงกรานออกมามากจะทำให้ดูสวยมากขึ้น กระโปรงช่วงล่างที่ทำให้หน้าสั้นหลังยาว ก็เพื่อผู้หญิงที่ตัวเล็กไม่ต้องยกกระโปรงในวันแต่งงานให้เหนื่อย และ……”
เธอสะบัดปลายกระโปรง ด้วยท่าทีของเธอ ปลายกระโปรงนั้นก็ไหลเหมือนสายน้ำ นุ่มลื่นและมีชีวิตชีวา
“เนื้อผ้าที่ฉันอยากใช้ ก็คือเส้นไหมเยียนหลอที่ผลิตจากประเทศเราเจียงหนาน แต่ไม่ใช่ผ้าออแกนซ่า เนื้อผ้าแบบนี้ มีความเป็นมิติ สวมใส่สบายผิว เทียบกับผ้าออแกนซ่าแล้ว จะนุ่มลื่นมากกว่า ถึงแม้จะเป็นผู้ป่วยที่มีอาการผื่นคัน พอสวมแล้วก็จะไม่มีอาการผื่นคันแน่นอน”
ชางหลิงพูดแบบนี้ ก็ทำทั้งงานตื่นตาตื่นใจกันหมด คำพูดของเธอเหมือนจะมีน้ำหนักมากกว่าชางฉิงมาก
“ไม่ได้มีเพียงสาวสวยผิวขาวขายาวที่คู่ควรต่อการมีช่วงชีวิตสาวน้อยของตัวเอง คนอ้วน ผอม ผิวดำ ตัวเล็ก ก็มีสิทธิไขว่คว้าความสวยได้ ผลงานชิ้นนี้ของฉัน ไม่ได้ตัดขึ้นเพื่อใคร แต่เตรียมให้กับหญิงสาวที่เคยพลาดช่วงชีวิตในวัยสาวเพราะความน้อยเนื้อต่ำใจ คนที่ถูกล้อมรอบและตามติดไม่ใช่ความลับ แต่เป็นเกิดขึ้นจากความมืด แอบชอบแต่กลับไม่กล้าพูดออกมา นี่สิเรียกว่าความลับ”
“พูดดี!” ซูเสี่ยวเฉิงตะโกนเสียงดัง คนมากมายด้านล่างเวที ก็ต่างถูกโน้มน้าวใจไปด้วย
ชางฉิงมีสีหน้าบึ้งตึง แต่กลับไม่ยอมแพ้
“โกหกทั้งเพ คำพูดพวกนี้ ก็แค่เธอที่พอสำรวจดูผลงานของฉันแล้วแต่งเรื่องขึ้นมาก็เท่านั้น!” ชางฉิงลุกขึ้น อยากขึ้นไปลากตัวชางหลิงลงมาจริงๆเลย
แต่ในงานที่นั่งอยู่นี้ เป็นดีไซเนอร์ของเซิ่งซื่อทั้งนั้น ขนาดโหมวยู่ยังอยู่ในงานเลย เธอไม่กล้าปล่อยตัวมาก
“แค่พวกนี้ ก็พิสูจน์ว่าเธอลอกงานของฉันไปจริงๆ แต่ว่า วันก่อน ฉันไปติดต่อลูกค้าที่ซอฟต์แวร์วาดรูปโดยเฉพาะ” ชางหลิงพูดแล้ว โน้มตัวลง เอาแฟรชไดรฟ์ออกมาจากกระเป๋าเสื้อแขนยาว
“ทุกคนต่างทราบกันดี ซอฟต์แวร์นี้สามารถบันทึกข้อมูลประวัติการทำงานได้ทั้งหมดโดยอัตโนมัติ และบันทึกการวาดและแก้ไขทั้งหมดด้วย” ชางหลิงชูแฟรชไดรฟ์ขึ้นมา “ถ้าไม่เชื่อ ตอนนี้ฉันก็เปิดให้ทุกคนดูได้ งานออกแบบชิ้นนี้ ปรากฏขึ้นบนแอ็กเคานต์ของฉันเป็นครั้งแรกได้ยังไง และผ่านการแก้ไขมาเท่าไหร่ รวมไปถึง คืนวันที่ไฟดับ หลังจากที่ฉันออกไปแล้ว มีคนมาคัดลอกหรือเปล่า ถ้าสามารถพิสูจน์ได้ว่างานออกแบบชิ้นนี้เป็นของฉัน งั้นฉันก็อยากจะถามคุณชางฉิงว่า งานออกแบบของฉัน กลายเป็นของคุณได้ยังไง และทำให้คุณได้ที่หนึ่งในการแข่งขันนี้ได้ยังไง?”
สีหน้าชางฉิงซีดขาว เธอไม่คิดเลยว่า ชางหลิงจะทำเรื่องมากมายในเวลาสั้นๆสองวันนี้
โม่โม่ส่งซิกสายตาให้พิธีกร พิธีกรก็รีบรับแฟรชไดรฟ์ในมือชางหลิงมา เสียบเข้าคอมต่อหน้าทุกคน แสดงไปบนหน้าจอ
บนจอนั้น เป็นแอ็กเคานต์ของชางหลิง เริ่มวาดเส้นแรกในตอนหกวันก่อน ต่อมา ก็ผ่านการแก้ไขนับไม่ถ้วนจนเสร็จสมบูรณ์ สุดท้าย ก็กลายเป็นงานที่ชางหลิงส่งไปแข่งขัน
ทุกคนต่างมองชางฉิงด้วยสายตาดูถูก ดีไซเนอร์มือทอง กลับไปลอกผลงานของเด็กฝึกงาน ยังใส่ร้ายคนอื่นอีก เรื่องนี้ ไม่เคยเกิดขึ้นในเซิ่งซื่อมาก่อนเลย
เห็นทุกคนเริ่มซุบซิบชางฉิงกัน ชางหลิงก็ยิ้มได้ใจ เธอมองโหมวยู่ด้วยสีหน้าภูมิใจ แต่ไม่คิดว่าเขากลับมีสีหน้าตึงเครียด
เขาลุกขึ้น ฉู่ฉือที่อยู่ข้างๆก็ลุกขึ้นด้วย
เขาเหลือบมองชางหลิง จากนั้นก็เดินออกไปทันที
การออกไปของโหมวยู่ทำให้ทั้งงานแตกตื่น เพราะชื่อเสียงของชางฉิง คนส่วนใหญ่ก็รู้ว่าชางฉิงเป็นคนที่โหมวยู่เชิญมา ตอนนี้ชางฉิงเกิดเรื่องแบบนี้อีก คิดว่าโหมวยู่คงเสียหน้าหนัก
ชางหลิงอึ้ง เธอมองแผ่นหลังโหมวยู่ รู้สึกกระวนกระวายใจขึ้นมา
เขาบอกว่าเขายืนอยู่ข้างเธอไม่ใช่เหรอ? มาวันนี้ เธอใช้ความสามารถตัวเองเอาชนะชางฉิงได้ เขาไม่ควรชื่นชมเธอเหรอ? ทำไมถึงโมโหแบบนี้ล่ะ?
โม่โม่ก็มองแผ่นหลังของโหมวยู่ที่จากไปเหมือนกัน รอยยิ้มบนใบหน้ากลับยิ่งร่าเริงเข้าไปใหญ่
ถึงแม้จะชอบหรือให้ความสำคัญชางฉิงมากแค่ไหน โหมวยู่ก็ไม่มีทางปกป้องหล่อนต่อหน้าทุกคนแน่นอน
ต้องบอกเลยว่า ชางหลิงเป็นเหมือนดาบเล่มหนึ่ง ไม่ต้องถึงมือตัวเอง ชางหลิงก็ช่วยเธอเก็บกวาดได้มากแล้ว
“คุณชางฉิง” โม่โม่เปิดไมค์ของตัวเอง “คุณมีอะไรจะพูดอีกหรือเปล่า? นี่ก็คือหลักฐาน เพียงพอสำหรับพิสูจน์ว่าคุณเป็นคนที่ขโมย คุณรู้หรือเปล่า ในเซิ่งซื่อ คัดลอก โกง จะมีผลลัพธ์ยังไง?”
“ฉัน……” ชางฉิงพูดไม่ออก สายตาทุกคนจ้องมองมา เธออยากจะหาปี๊บมาคลุมหัวตัวเองไว้จริงๆ
“ในเมื่อคุณยอมรับว่าคุณคัดลอกงานของชางหลิง งั้นตอนนี้ ฉันขอประกาศด้วยตำแหน่งหนึ่งในหุ้นส่วนของเซิ่งซื่อและกรรมการในการแข่งขัน คุณถูกไล่ออกแล้ว บริษัทเซิ่งซื่อจะไม่จ้างคุณอีก วงการออกแบบในเมืองหนาน ก็จะไม่มีที่อยู่ให้คุณอีกตลอดไป”
โม่โม่พูดจบ ทั้งงานก็แตกตื่นกัน
ชางฉิงทรุดตัวนั่งลงเก้าอี้อย่างแรง ไม่คิดเลยว่า วันนี้เธอจะแพ้ราบคาบแบบนี้ได้
“ไม่ ไม่ได้……” เธอได้สติ ก็ตะโกนเสียงดังว่า “ฉันเป็นคนที่คุณชายรองโหมวเชิญมากเอง เขายังไม่บอกว่าจะไล่ฉันออก เธอมีสิทธิอะไรมาไล่ฉันออก?”
“ฉันรู้แล้ว……เป็นพวกเธอสองคน……พวกเธอสองคนรวมหัวกันใส่ร้ายฉัน” ชางฉิงชี้ชางหลิงและโม่โม่ “พวกเธออิจฉาที่คุณชายรองให้ความสำคัญกับฉัน ดังนั้นเลยอยากไล่ฉันออกไป! ทุกคนอย่าไปเชื่อนะ หลักฐานพวกนั้นเป็นของปลอม สองคนนั้นสร้างขึ้นมาต่างหาก”
ชางหลิงขมวดคิ้ว เธอเอามือลง มองดูชางฉิงที่ตะโกนสุดฤทธิ์จากด้านล่างเวที ทั้งที่แก้แค้นได้แล้ว แต่ในใจกลับไม่มีความรู้สึกสะใจเลย
ชางฉิงถูกไล่ออกจากเซิ่งซื่อเธอไม่แปลกใจเลย แต่ไม่คิดเลยว่า โม่โม่จะตัดอนาคตไม่ให้เธอได้เป็นดีไซเนอร์อีก
เกิดเรื่องแบบนี้ ชางฉิงจะจบได้อย่างราบรื่นไหมก็เป็นอีกปัญหาหนึ่ง อนาคตของเธอ ได้พังทลายหมดแล้ว
ชางหลิงไม่สงสารหล่อนหรอก แต่แค่รู้สึกทำอะไรไม่ได้ ที่แท้ความรักเอ็นดูทั้งหมดนั้น กลับอ่อนแอแบบนี้
“ยาม ลากผู้หญิงบ้าคนนี้ออกไป!” ในเซิ่งซื่อโม่โม่เป็นเหมือนหัวหน้าลำดับสาม คำพูดของเธอก็เหมือนราชโองการ พวกยามพุ่งเข้ามา ซ้ายขวาจับตัวชางฉิงเอาไว้
ชางหลิงสบตาเข้ากับดวงตาที่ดุร้ายของชางฉิง ก็ต้องถอยหลังไปหนึ่งก้าว
เธอรู้ว่า ในตอนที่เธอยืนบนเวทีนั้น ระหว่างเธอกับชางฉิง จะต้องสู้จนตายกันไปข้าง วันนี้แม้เธอจะชนะแล้ว แต่ ชางฉิงก็เกลียดเธอมากขึ้น รวมไปถึงทั้งตระกูลชาง ก็จะเป็นฝ่ายตรงข้ามกับเธอ
ชางหลิงลงจากเวที พอมาถึงหลังเวที ซูเสี่ยวเฉิงก็กระโจนเข้ามากอดเธอไว้แน่น
“เสี่ยวหลิงหลิง เธอเก่งมากจริงๆ ศึกในวันนี้ เธอชนะได้สวยมาก เธอเห็นท่าทางของชางฉิงไหม สะใจมากเลย”
ชางหลิงหัวเราะอย่างหมดแรง สะใจแล้วก็จริง แต่ต่อไปออกจากบ้านคงต้องระวังตัวมากกว่านี้ ไม่แน่วันไหนชางฉิงอาจจะพุ่งออกมาทำร้ายเธอก็ได้
กำลังคิดอยู่นั้น โม่โม่ก็มาหลังเวที ตามหาชางหลิง เธอเดินมาด้วยรอยยิ้ม
“ชางหลิง” เธอโบกมือไป “ยินดีที่ทำสำเร็จนะ การแข่งขันออกแบบครั้งนี้ เธอนี่สิเป็นที่หนึ่งของจริง”
ชางหลิงมองโม่โม่ที่ยื่นมือมา ในสมองก็มีภาพของโหมวยู่ เธอลังเลนานมาก ก็จับมือเธอเบาๆ
“ขอบใจคุณโม่ที่สนับสนุนนะคะ ไม่มีคุณคอยช่วย คนที่ถูกไล่ออกจากเซิ่งซื่อคงจะเป็นฉัน” ชางหลิงขอบใจอย่างจริงใจ
“สู้ต่อไปนะ” โม่โม่หัวเราะ “ต่อไปจะมีการแข่งขันมากมาย หวังว่าเธอจะรักษาความสามารถนี้ไว้ ชนะต่อไปนะ”
โม่โม่พูดต่อว่า “จะเป็นเกียรติมาก ถ้าเธอจะช่วยฉันออกแบบชุดแต่งงาน”