ท่านประธานที่รัก – ตอนที่ 482 ตัวตนของเธอ

อยู่ๆก็มีเสียงเคาะประตูมาทำลายบรรยากาศ

ซังอี๋รีบถอยห่างจากชู่จี้ แล้วไปยืนอยู่ด้านขวาของเขา

ชู่จี้แอบขำ

“เข้ามา” เขาก้มหน้าอ่านเอกสารต่อ จนกระทั่งเสียงที่คุ้นหูดังขึ้น เขาค่อยเงยหน้าอย่างไม่สบอารมณ์ “เธอมาได้ยังไง?”

“ฉันเหรอ ฉันมาเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของนายไง คุณลุงกลัวว่านายจะยุ่งเกินไป เลยอยากให้ฉันมาช่วยนาย” หลิงเยว่เห็นซังอี๋ที่ยืนอยู่ข้างชู่จี้ เธออิจฉาจนอยากจะถลกหนังเธอ

“ที่นี่ไม่ต้องการเธอ” ชู่จี้ไม่สบอารมณ์กว่าเดิม ไม่สนใจผู้หญิงคนนั้นด้วยซ้ำ

แต่หลิงเยว่จะยอมแพ้ได้ยังไง

“จริงๆ ไม่เชื่อนายไปถามคุณลุงสิ” หลิงเยว่กลัวว่าเขาไม่เชื่อ เลยอ้างชื่อพ่อชู่

วันนี้เธอแต่งหน้าสวยๆ ใส่ชุดที่เซ็กซี่ แต่ผู้ชายตรงหน้าไม่แม้แต่จะมองเลย

ชู่จี้ยิ้มอย่างเยือกเย็น “เธอไม่รู้เหรอว่าฮวาเจิงไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเขา? บริษัทของฉัน เขามีสิทธิ์มาสั่งการตั้งแต่เมื่อไหร่”

น่าตลกชะมัด บริษัทฮวาเจิงเขาเป็นคนสร้างมากับมือ

สีหน้าหลิงเยว่เดี๋ยวแดงเดี๋ยวซีด เธอไม่ใช่ไม่รู้ แต่ตอนนี้นอกจากอ้างพ่อชู่ คงไม่มีใครจะยกมาอ้างได้แล้ว เธอแค่คิดว่าถ้าทั้งสองใกล้ชิดกัน ชู่จี้อาจจะรักตัวเองอีกครั้ง อย่างน้อย เธอรู้สึกว่า แต่ก่อนชู่จี้เคยชอบเธอ

เขาคิดไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ให้คำตอบ

ให้หลิงเยว่เป็นคนเลือกเอง ดีกว่าให้เขาบังคับ

อวี้เฟิงทำงานกับตัวเองมาตั้งกี่ปี คงต้องจัดการอะไรๆได้ดีแน่นอน

ตอนที่หลิงเยว่กำลังลังเล ชู่จี้จึงเลิกคิ้วแล้วพูดเสริมว่า “เธอแค่ทำตามคำสั่งอวี้เฟิงก็พอ อีกอย่าง อย่าทำตัววีไอพี คุณหนูหลิงเข้าใจนะครับ?”

เขาแยกความสัมพันธ์ของทั้งสองชัดเจน แต่ในสายตาชู่จี้ ทั้งสองไม่เคยเกี่ยวอะไรกันเลย

หลิงเยว่ลำบากใจกว่าเดิม เธอรู้ว่าอวี้เฟิงเป็นคนยังไง เลยระแวงมากขึ้น

อวี้เฟิงไม่ปล่อยเธอแน่ แต่เพื่อชู่จี้ เธอยอมลองสักตั้ง

“ได้ ฉันจะทำเต็มที่” หลิงเยว่ทำอะไรไม่ได้ เลยต้องตอบตกลง อย่างน้อย ก่อนที่เธอจะชนะซังอี๋ เธอห้ามยอมแพ้เด็ดขาด

“อวี้เฟิง พาเธอไปทำงาน” ชู่จี้สั่งด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก

ทั้งสองออกไปจากห้องทำงานแล้ว ซังอี๋ค่อยดึงสติกลับมา “ผู้หญิงคนนั้นคือ?” เธอรู้สึกว่าเธอไม่เป็นมิตรกับตัวเอง ถึงจะไม่ได้แสดงออกชัดเจน แต่ซังอี๋ก็รู้สึกได้

“คุณหนูตระกูลหลิง หลิงเยว่ ไม่ดูแลบริษัทตัวเอง แต่มาลำบากที่นี่” เขาไม่มีทางให้ผู้หญิงคนนั้นอยู่เป็นสุขอยู่แล้ว เธออยากยื่นมือมายุ่งในที่ของเขา เขาไม่มีทางให้เกิดเรื่องแบบนั้นแน่นอน

ตามคาด อวี้เฟิงพาหลิงเยว่กลับห้องทำงาน อวี้เฟิงก็เริ่มสั่งเธอ “คุณไปถ่ายเอกสารพวกนี้ ใช่สิ ไปเปลี่ยนชุดด้วยนะครับ แบบนี้ไม่ค่อยเหมาะสม”

หลิงเยว่เคยโดนอะไรแบบนี้ที่ไหน? เธอกำลังจะอาละวาด แต่ก็นึกได้ว่าไม่ได้อยู่บริษัทตัวเอง เลยจำเป็นต้องก้มหน้า “ฉันโตมากับชู่จี้ตั้งแต่เด็ก นายทำแบบนี้อีก ฉันจะบอกคุณลุง”

“ก่อนมาอ่านระเบียบพนักงานหรือยังครับ? ทำไมถึงเรียกชื่อเต็มบอสแบบนั้น” พออวี้เฟิงจับผิดเธอได้ “ผมว่าคุณเป็นคนที่ไม่รอบคอบขนาดนี้ ไม่ทำตามคำสั่งของหัวหน้างาน ที่ไหนสบายก็กลับไปเถอะครับ บริษัทเราคงไม่กล้าจ้างพนักงานที่เป็นคุณหนูอย่างคุณ”