ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ – ตอนที่ 1083 ความคิดเพ้อฝัน

ดวงตาอันสวยงามคู่นั้นของเฟิงอวิ๋นซิวได้ฉายแววแห่งความอันตรายออกมา “เจ้าคิดที่จะเอาข้าไปทำเป็นหุ่นเชิด ช่างคิดอะไรที่เป็นไปไม่ได้!”

“จะคิดในสิ่งที่เป็นไปได้หรือไม่นั้น เดี๋ยวอีกสักครู่นายน้อยอวิ๋นซิวก็จะได้รู้แล้ว”

จากนั้นเงาร่างสีดำก็ได้พุ่งไปทางนายน้อยอวิ๋นซิว บนตัวของเขานั้นมีหมอกสีดำอยู่กลุ่มหนึ่ง

ทันใดนั้นก็พลันมีเงาร่างสูงราวสามมี่พุ่งออกมาจากในหมอกดำนั่นและแผ่กลิ่นอายอันแกร่งกร้าวอย่างที่สุดออกมา

ผู้อาวุโสสูงสุดตะลึงค้างแล้วกล่าวออกมาอย่างตกตะลึง “นี่คือหุ่นเชิดที่สามารถเทียบได้กับยอดฝีมือขั้นสูงสุด”

“อวิ๋นซิว ให้ข้าจัดการเจ้านี่เอง!” ผู้อาวุโสสูงสุดเผชิญหน้ากับหุ่นเชิดขั้นสูงสุดตัวนี้

เฟิงอวิ๋นซิวนั้นยืนอยู่ตรงข้ามกับเจ้าสำนักหุ่นปีศาจเจียงขุย สิ่งที่แข็งแกร่งนั่นคือหุ่นเชิด ส่วนพลังความสามารถของตัวเขานั้นก็เพียงแค่มหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นสูงสุดขั้นที่เก้าก็เท่านั้น

บึ้ม!

การต่อสู้ระหว่างทั้งสองฝ่ายได้เริ่มขึ้นแล้ว

โหวหมิงทำได้แต่เพียงกล้ามองมู่เฉียนซีอยู่ห่าง ๆ แต่ไม่กล้าที่จะลงมืออย่างบุ่มบ่าม

ความแข็งแกร่งของชิงอิ่งนั้นทำให้เกิดเงามืดอย่างแข็งกล้าขึ้นในใจของเขา

ชายชราผู้หนึ่งในชุดคลุมสีขาวได้ปรากฏตัวขึ้น โหวหมิงกล่าว “ท่านผู้อาวุโสสูงสุด มันคือเด็กสาวผู้นั้น ที่เด็กสาวผู้นั้นมีหุ่นเชิดที่ร้ายกาจเป็นอย่างมากอยู่ตัวหนึ่ง”

ชายชราในชุดคลุมสีขาวกล่าว “มีแต่เพียงพวกเราสำนักหุ่นปีศาจเท่านั้นที่สามารถใช้หุ่นเชิดที่แข็งกร้าวเช่นนั้นเป็นอาวุธ เจ้าเด็กสาวผู้นี้ไม่คู่ควรที่จะมีมัน จงส่งมอบหุ่นเชิดของเจ้ามาให้ข้า”

ผู้อาวุโสสูงสุดระดับมหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่เก้าในชุดคลุมสีขาวนั้นมีท่าทีที่ดุดัน ทันใดนั้นเขาก็ได้อัญเชิญหุ่นเชิดของเขาออกมา

ชิงอิ่งได้พุ่งออกมาจากความมืดและได้ป้องกันการโจมตีจากหุ่นเชิดของเขาเอาไว้ทั้งหมด

ปัง! ได้เกิดเสียงดังสนั่นเสียงหนึ่งขึ้น

ดวงตาของผู้อาวุโสสูงสุดชุดคลุมสีขาวนั้นทอประกายออกมาและมองไปยังเงาร่างสีเขียวที่กระฉับกระเฉงแข็งแกร่งนั้น!

“มันเป็นหุ่นเชิด เป็นหุ่นเชิดจริง ๆ จับมันเอาไว้! ข้าจะผ่ามันออกแล้วศึกษาดูให้ดี”

สีหน้าของมู่เฉียนซีเย็นยะเยือก “อู๋ตี้ เสี่ยวหง จัดการ!”

คนเหล่านี้ของสำนักหุ่นปีศาจกล้าที่จะผ่าชิงอิ่งออกเพื่อศึกษาดู ช่างรนหาที่ตายนัก!

“มังกรเพลิงสังหาร!” มังกรเพลิงสีแดงเข้มได้ร้องคำรามแล้วพุ่งออกไป มู่เฉียนซีตอบรับกับพวกคนเหล่านั้นที่ลงมือกับนางด้วยวิธีการที่โหดเหี้ยม

ปัง! ผู้อาวุโสสูงสุดชุดคลุมสีขาวได้ปะทะเข้ากับชิงอิ่งแต่กลับถอยร่นอยู่เรื่อยไป

“แข็งแกร่งนัก ถึงต่อให้เป็นหุ่นเชิดขั้นสวรรค์เต็มขั้นตัวนั้นของเจ้าสำนักก็ยังไม่อาจเทียบกับมันได้ รึว่ามันเป็นหุ่นเชิดขั้นเซียน”

“แต่เหตุใดหุ่นเชิดขั้นเซียนจึงมาปรากฏอยู่ในโลกทั้งสี่ทิศ”

ผู้อาวุโสสูงสุดชุดคลุมสีขาวครุ่นคิดเท่าไรก็ไม่เข้าใจ

ปัง! ในตอนที่เขากำลังเสียสมาธิอยู่นี่เอง เขาก็ได้เกือบถูกชิงอิ่งซัดเสียจนเครื่องในแหลก!

ผู้อาวุโสสูงสุดชุดคลุมสีขาวถลึงตามองโหวหมิงพร้อมกล่าว “เจ้ายังชักช้าอยู่ใย? จับตัวเจ้าเด็กสาวนั่น”

หุ่นเชิดตัวนี้แข็งแกร่งเสียจนเกินจริง เขาได้อัญเชิญหุ่นเชิดออกมาสามตัว นั่นก็สุดขีดความสามารถในการควบคุมหุ่นเชิดของเขาแล้ว

และเป้าหมายของเขาก็มิใช่เพื่อที่จะเอาชนะหุ่นเชิดตัวนี้ หากแต่เป็นการเอาชนะนางต่างหาก

คนของสำนักหุ่นปีศาจได้คลุกคลีกับหุ่นเชิดมาโดยตลอด แล้วพวกเขาจะไม่รู้ได้อย่างไร

ว่าเพียงแค่ฆ่าผู้เป็นนายของหุ่นเชิดนั้น หุ่นเชิดก็จะไร้ซึ่งผู้ควบคุม แล้วมันก็จะกลายเป็นสิ่งของในกำมือพวกเขา

โหวหมิงเองก็เข้าใจดี…จับตัวเด็กสาวผู้นั้น หากจับเป็นไม่ได้ก็ฆ่าไปเสีย

มีหุ่นเชิดชุดสีเขียวนั่นอยู่ เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมู่เฉียนซี แต่มาตอนนี้นั้นสถานการณ์มันแตกต่างกันออกไป!

เมื่อเผชิญกับโหวหมิงที่มุ่งเข้ามาทางมู่เฉียนซี มู่เฉียนซีก็ได้ออกกระบวนท่าในทันที!

“ทักษะโยวหลัว!”

บึ้ม! โหวหมิงรู้สึกได้ถึงอันตรายจึงได้รีบหลบไป

พลังของทักษะโยวหลัวทำให้เขาตกใจเป็นอย่างมาก ทักษะวิญญาณนี้แข็งแกร่งเสียจนวิปริต

ทักษะวิญญาณแข็งแกร่งแล้วอย่างไรเล่า? ก็แค่เพียงจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่ห้าก็เท่านั้นเอง

โหวหมิงได้อัญเชิญหุ่นเชิดออกมาสองตัว นี่เป็นหุ่นเชิดสองตัวสุดท้ายอันมีสภาพสมบูรณ์ที่เหลืออยู่

ในตอนที่หุ่นเชิดทั้งสองตัวนั้นพุ่งเข้าไปหามู่เฉียนซี อู๋ตี๋และเสี่ยวหงก็ได้รีบพุ่งเข้ามา

“สวะเช่นนี้ยังคิดที่จะทำร้ายนายของข้าอีก”

ตูม!

“บัวแดงพิฆาต!” กระบี่มังกรเพลิงวาดโค้งที่กลางอากาศ ดอกบัวแดงดอกหนึ่งได้ร่วงจากกลางอากาศไปทางโหวหมิง

พลังความสามารถของโหวหมิงนั้นมากกว่ามหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หก การโจมตีในครั้งนี้มิได้โจมตีถูกตัวเขา แล้วก็มิได้สร้างผลกระทบใดแก่เขาเช่นกัน เขามุ่งฝ่าเข้าไปทางมู่เฉียนซีอย่างดุดัน

“หัตถ์มืด!” พลังวิญญาณอันพุ่งพล่านได้ม้วนตัวเข้าไปทางมู่เฉียนซี

แต่มู่เฉียนซีกลับหลบมันไปได้!

โหวหมิงตะลึงงัน ผู้ที่เป็นเพียงระดับจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หกผู้หนึ่งสามารถที่จะหลบการโจมตีของเขาไปได้

มู่เฉียนซีแค่นยิ้มพร้อมกล่าว “ทักษะวิญญาณของเจ้าอ่อนแอยิ่งนัก”

“หากไร้ซึ่งหุ่นเชิด ความสามารถในการต่อสู้ของเจ้าก็ไม่เท่าไรนัก ถึงแม้ว่าเจ้าจะเป็นมหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่เจ็ดก็ตาม”

คนของสำนักหุ่นปีศาจสามารถที่จะควบคุมหุ่นเชิดให้ทำการต่อสู้ได้ และรับมือกับผู้ที่อยู่ในระดับขั้นเดียวกันได้อย่างง่ายดาย

แต่ทว่าดูเหมือนพวกเขานั้นจะพึ่งพาหุ่นเชิดมากเกินไปนัก ทันทีที่ห่างจากหุ่นเชิดไปพลังการต่อสู้กับผู้บำเพ็ญภูตหรือผู้ฝึกวรยุทธ์นั้นกลับไม่เพียงพอ

โหวหมิงกล่าว “สาวน้อย อย่าได้ทะนงตนไป ถึงแม้ว่าจะไม่มีหุ่นเชิด แต่การประมือกับเจ้าก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายนัก”

มู่เฉียนซีพุ่งขึ้นไปกลางอากาศ นางกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “ผู้ที่ทะนงตนนั้น คือเจ้า!”

มู่เฉียนซีได้ต่อสู้กับโหวหมิงขึ้นมา โหวหมิงอยากที่จะได้รับชัยชนะอย่างรวดเร็ว แต่มันมิได้ง่ายดายเช่นนั้น

บึ้ม! ทั้งสำนักหุ่นปีศาจนั้นอึกทึกเป็นที่สุดเพราะมียอดฝีมือต่าง ๆ กำลังประมือกันอยู่

เฟิงอวิ๋นซิวรู้ถึงความอำมหิตของสำนักหุ่นปีศาจ แน่นอนว่าผู้ที่เขาพามาด้วยนั้นมีพลังความสามารถอย่างไม่ธรรมดา

อีกทั้งอากาศพิษไม่สามารถที่จะสร้างผลกระทบใด ๆ ได้ พวกเขาจึงไม่เปลืองแรงมากนักในการต่อสู้ครั้งนี้!

แต่แน่นอนว่ามีหุ่นเชิดบางตัวของสำนักหุ่นปีศาจที่เหมือนดั่งเครื่องจักร ซึ่งก็ไม่อาจที่จะรับมือได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นแล้วทั้งสองฝั่งจึงไม่มีใครเป็นรองใคร

ปัง! เกิดเสียงดังสนั่นขึ้นเสียงหนึ่ง หุ่นเชิดตัวนั้นของผู้อาวุโสสูงสุดชุดคลุมสีขาวได้ถูกชิงอิ่งถีบกระเด็นออกไป หุ่นเชิดนั้นได้แตกออกเป็นเสี่ยงไปในพริบตา

ยังเหลืออีกสอง…

ชิงอิ่งได้ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังของหุ่นเชิดที่เหลือนั้นอย่างรวดเร็วปานสายฟ้า จากนั้นก็บิดคอของหุ่นเชิดตัวนั้นจนหักออก

ทันใดนั้นสีหน้าของผู้อาวุโสสูงสุดชุดคลุมสีขาวก็แข็งทื่อไป

แม้แต่เจียงขุยที่กำลังต่อสู้อยู่กับเฟิงอวิ๋นซิวเองก็ตะลึงงัน แม้แต่จะฝันไปก็ยังนึกไม่ถึงว่าบนโลกนี้จะมีหุ่นเชิดที่แข็งแกร่งเช่นนี้อยู่

หุ่นเชิดขั้นสูงเหล่านี้ของสำนักหุ่นปีศาจของพวกเขานั้นเป็นประหนึ่งเพียงสวะที่อยู่ตรงหน้าของชิงอิ่งเท่านั้น

หุ่นเชิดที่ร้ายกาจเช่นนี้ พวกเขาต้องได้มาให้ได้ จะต้อง…

จากนั้นก็สร้างหุ่นเชิดเช่นนี้ขึ้นมาให้มาก

บึ้ม! พลังวิญญาณของเจียงขุยได้ทวีโหดร้ายมากขึ้นกว่าเก่า

ทันใดนั้นมู่เฉียนซีก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่ได้มายังสำนักหุ่นปีศาจ สายตาของเหล่าคนจากสำนักหุ่นปีศาจนี้ช่างทำให้นางรังเกียจเสียจริง

ชิงอิ่งไม่ใช่มนุษย์และเหมือนจะเป็นหุ่นเชิดก็มิผิด แต่นางก็ได้ถือว่าเขานั้นเป็นผู้ที่สำคัญต่อนางเป็นอย่างมากผู้หนึ่งไปตั้งนานแล้ว

แต่คนเหล่านี้ก็กลับยังเห็นเขาเป็นเหมือนเครื่องจักรสังหารที่ไร้ซึ่งอารมรณ์ความรู้สึกอยู่เช่นเดิม อีกทั้งยังคิดที่จะได้ตัวเขาไปและควบคุมเขา

นัยน์ตาของมู่เฉียนซีได้สาดประกายอันเย็นวาบออกมา “มังกรวารีพิฆาต!”

มังกรวารีสีฟ้าอันเย็นยะเยือกได้พันธนาการโหวหมิงเอาไว้

ปัง! โหวหมิงทลายมันลงได้อย่างง่ายดาย แต่ทว่ามังกรเพลิงนั้นได้พุ่งตามเข้ามาถึงตัวเขาแล้ว!

ยังไม่ทันที่มันจะจบลง มู่เฉียนซีก็ได้พุ่งขึ้นไปกลางอากาศ

พลังวิญญาณธาตุน้ำได้หมุนรอบตัวของนาง จากนั้นพลังวิญญาณอันมหาศาลก็ได้ร่วงหล่นลงมาจากกลางอากาศ

“ทักษะโยวหลัว!”

กระบวนท่าสองกระบวนก่อนหน้านี้เป็นเพียงแค่การปกป้องตนเองเท่านั้น นี่สิจึงจะเป็นกระบวนท่าพิฆาตฆ่าของจริง

โหวหมิงเองก็นึกไม่ถึงว่ามู่เฉียนซีที่เป็นเพียงจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หกจะต่อสู้ได้ยาวนานเช่นนี้ อีกทั้งยังมีพลังวิญญาณเพียงพอที่จะใช้กระบวนท่าที่แข็งแกร่งเช่นนี้ออกมา

ตูม! โหวหมิงได้กระเด็นลอยออกไป

“รองเจ้าสำนัก!”

“ท่านรองเจ้าสำนัก!”

“……”

คนเหล่านั้นของสำนักหุ่นปีศาจตะลึงค้าง รองเจ้าสำนักของพวกเขาได้ถูกสาวน้อยระดับจักรพรรดิผู้หนึ่งซัดกระเด็นออกไป

สายตาของมู่เฉียนซีตกทอดไปยังบนตัวของเจ้าสำนักหุ่นปีศาจ นางเอ่ยขึ้น “เดิมทีคิดว่ามาที่สำนักหุ่นปีศาจของพวกเจ้าแล้วคงจะได้ประโยชน์อะไรบ้าง แต่ดูจากสภาพพวกเจ้าแล้วเหมือนจะไม่รู้อะไรเลย”

“อีกทั้งข้าไม่ชอบสายตาที่พวกเจ้ามองชิงอิ่ง เช่นนั้นเลยอยากที่จะมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้พวกเจ้าชิ้นหนึ่ง”

ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ

ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ

Score 7.8
Status: Ongoing Artist: Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ นางคือหมอปีศาจผู้เหี้ยมโหดแต่กลับต้องมาอยู่ในร่างของหญิงอ่อนแอไร้ความสามารถที่ผู้คนพากันรังเกียจ ทว่าหลังทำพันธสัญญากับเทพอสูรโบราณ ฝึกฝนบำเพ็ญเคล็ดวิชาต้านสวรรค์จึงเปล่งประกายเจิดจรัสจนผู้คนต้องหลบตาไปตาม ๆ กัน ทั้งยังครอบครองพิษหลายแขนง ใครที่กล้ามารังแกนาง นับว่ารนหาที่ตาย! โอสถเก้าสรรพคุณน่ะหรือ นั่นมันถั่วเคลือบน้ำตาลไว้ให้สัตว์เลี้ยงแสนน่ารักของนางกินเล่นต่างหากเล่า ปรุงยาเป็นก็ต้องเอาแต่ใจอย่างนี้นี่ล่ะ! -------------------------- เขาคือเยี่ยอ๋องรูปงามผู้เย้ายวน ผู้คนต่างเข้าใจว่าเขาเหี้ยมโหดไร้ความปรานี แต่ทำไมกับนาง เขาถึงได้เอาแต่ตามติดจนสลัดไม่หลุดอย่างนี้นะ “ท่านจ้องข้าทำไม” “ข้ากำลังคิดอยู่ว่า เจ้าจะกลายมาเป็นสตรีของข้าอย่างถูกต้องเมื่อไหร่” ทันใดนั้น เข็มเล็กก็จ่อเข้าที่เอวของเขา นางเอื้อนเอ่ยอย่างยิ้มแย้ม “ท่านอ๋อง การหุนหันพลันแล่นเปรียบดั่งปีศาจร้าย หากพิษเข้าร่างเกรงว่าท่านคงจะต้องมีชะตาเยี่ยงขันทีไปชั่วชีวิต!”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset