ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ – ตอนที่ 1136 แค่อยากช่วยท่าน

สายเลือดมังกรทอง!

ดูเหมือนว่ามีบางอย่างถูกเปิดออกแล้ว และดวงตาสีทองอันสุกสกาวคู่นี้ก็ยิ่งพร่ามัวมากขึ้นเรื่อย ๆ

ตุบ! เฮยเย้าเป็นลมหมดสติไปบนเตียง

มู่เฉียนซีรีบตรวจร่างกายให้เขา และนางก็ตกใจขึ้น “เขาหมดสติไปแล้ว เกรงว่าจะเป็นเพราะ…”

“จะรับมรดกในความทรงจำแล้ว”

มู่เฉียนซีเดินออกไปนอกห้องและมองไปที่ท่านเจ้าเมืองอวิ๋นก่อนจะกล่าวว่า “ท่านเจ้าเมืองอวิ๋น ปิดจวนเจ้าเมือง อย่าให้ผู้ใดเข้ามาใกล้จวนเจ้าเมืองได้เด็ดขาด!”

“แล้วเรื่องในคืนนี้ ข้าไม่ต้องการให้พวกเจ้าทั้งหมดแพร่งพรายออกไป มิเช่นนั้นข้าจะทำให้พวกเจ้าพูดไม่ได้ไปตลอดชีวิต”

น้ำเสียงอันแหลมคมนี้ของมู่เฉียนซีขู่บังคับพวกเขาได้ พวกเขารีบกล่าวว่า “ขอรับ ท่านมังกรวารี!”

“ท่านมังกรวารีวางใจได้!”

“……”

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะทำตามอย่างเชื่อฟัง แต่ก็อดที่จะแปลกใจไม่ได้

อย่างไรเสียมังกรดำที่ได้ชื่อว่าเป็นเผ่ากระทำกรรมชั่วที่ถูกรังแกมาโดยตลอด จู่ ๆ กลับกลายมาเป็นเผ่าราชาไปได้ มันช่างน่าเหลือเชื่อเกินไปแล้วจริง ๆ

ทว่า มีมู่เฉียนซีอยู่พวกเขาก็ไม่กล้าทำอะไรผลีผลาม

มู่เฉียนซีไม่ได้จากไปแต่อย่างใด จิ่วเยี่ยอุ้มนางไปที่บนหลังคาเพื่อเฝ้าดู

มู่เฉียนซีมองจิ่วเยี่ยและกล่าวว่า “บางทีอาจจะมีเบาะแสแล้วก็ได้ จิ่วเยี่ย”

เกาะมังกรราชาถูกปิดผนึกพวกเขาก็ไร้ซึ่งหนทางที่จะจัดการ กลับคิดไม่ถึงเลยว่าเฮยเย้าจะมีสายเลือดเผ่าราชาอยู่

จิ่วเยี่ยพยักหน้าพลางกล่าว “อืม!”

ถึงแม้ว่าจะมีคำสั่งของท่านเจ้าเมืองให้เฝ้าอยู่ แต่ก็ยังมีคนที่อยากรู้อยากเห็นบุกเข้ามา

มู่เฉียนซีกล่าว “ไหน ๆ ก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว จัดการกับปลาที่มันแอบลอดแหสักหน่อยจะดีกว่า!”

พวกเขาทั้งสองคนเข้าไปในมุมมืด แต่คนเหล่านี้ไม่อาจหลบพลังจิตของมู่เฉียนซีพ้น

ฟึ่บ ฟึ่บ ฟี่บ! แอบเข้ามาเช่นนี้ แน่นอนว่าต้องแปลงร่างเป็นมนุษย์

เข็มยาอันแหลมคมพุ่งปักเข้าไปที่ผิวหนังของพวกเขา และทำให้พวกเขาโดนพิษและล้มลงไปกับพื้น

“ใคร?”

มู่เฉียนซีถูกจับได้แล้ว และนางก็ได้ชักกระบี่มังกรเพลิงออกมา

“มังกรเพลิงพิฆาต!”

ก่อนที่คนผู้นั้นจะล้มลงเขาได้เห็นร่างของหญิงสาวในชุดม่วงหน้าตางดงามอย่างไร้ที่ติก็ตกใจขึ้น “ท่าน ท่านเป็นมังกรเผ่ามังกรอัคคี!”

“ไม่ใช่สิ ท่านไม่ใช่มังกรวารีหรอกเหรอ?”

เนื่องจากปลอมตัวเป็นมังกรวารี กระบี่มังกรเพลิงจึงไม่ได้ออกจากฝักมานานแล้ว

มู่เฉียนซีลงมือยังพอหลงเหลือศพ แต่การลงมือของจิ่วเยี่ยนั้นทำให้หายสาปสูญไปไม่เหลือร่องรอยเอาไว้เลย

“เฝ้าต่อไป!”

“ขอรับ!”

เฮยเย้าหมดสติไปจนกระทั่งเช้าตรู่ของวันต่อมาเขาเพิ่งจะฟื้นขึ้น เมื่อเขาลืมตาขึ้นมาก็รู้สึกราวกับได้เกิดใหม่

เขาได้รู้ที่มาของตนเองแล้ว!

หลังจากที่มู่เฉียนซีรู้ว่าเขาฟื้นขึ้นมาแล้ว นางก็มาทันที นางกล่าวถามว่า “เฮยเย้า เจ้ารู้สึกผิดปกติตรงไหนบ้าง!”

“ท่านมังกรวา…” ไม่ทันกล่าวจบเขาก็หยุดชะงักลง

มู่เฉียนซีก็พบถึงความผิดปกติของเขาแล้ว นางกล่าว “หรือว่า เจ้าค้นพบสิ่งใดแล้วอย่างนั้นเหรอ?”

“ท่านไม่ใช่มังกรวารี ท่านเป็นมนุษย์”

มู่เฉียนซีอดที่จะนับถือความแข็งแกร่งของสายเลือดเผ่าราชาไม่ได้จริง ๆ นี่แค่เพิ่งจะฟื้นขึ้นมาก็มองออกถึงกายแท้ของนางได้แล้ว

นางสามารถปกปิดเผ่ามังกรทั่วไปได้ แต่ไม่สามารถปกปิดสายตาของเผ่าราชาได้

มู่เฉียนซียอมรับอย่างใจกว้าง “อืม ข้าเป็นมนุษย์ เจ้าจะบอกพวกเขาอย่างนั้นเหรอว่าข้าปลอมตัวเป็นมังกรวารีผู้สูงศักดิ์?”

เฮยเย้าส่ายหน้าและกล่าวว่า “ไม่ว่าท่านมู่จะเป็นคนของเผ่ามังกรหรือไม่ ท่านก็เป็นคนคนเดียวที่ดีกับข้านับตั้งแต่ข้าได้ลืมตาดูโลกมา หากไม่มีท่าน อย่าว่าแต่ได้รับมรดกเลย เกรงว่าข้าคงจะตายไปแล้ว”

“เจ้าเป็นสายเลือดเผ่าราชา แล้วตอนนี้เจ้าอายุกี่ปีแล้วล่ะ”

การเติบโตของสายเลือดเผ่าราชานั้นแตกต่างไปจากเผ่ามังกรทั่วไป

มังกรอื่น ๆ ต้องใช้เวลาหลายร้อยปีกว่าจะเติบโตขึ้นมาเป็นรูปร่างแปดเก้าปีได้ แต่เผ่าราชานั้นไม่เหมือนกัน

เฮยเย้ากล่าว “ข้าอายุสิบปี!”

“สิบปีก่อน เกาะราชามังกรถูกปิด!” มู่เฉียนซีตกตะลึงขึ้น

เฮยเย้ากล่าวถามว่า “ท่านมู่ต้องการจะไปเกาะราชามังกรใช่หรือไม่ ขะ ข้า ข้าอาจจะมีวิธี”

ก่อนที่ร่างกายของเขาจะฟื้นฟูเขามีความรู้สึกอยู่อย่างหนึ่งว่า หากเขาสามารถฝึกบำเพ็ญได้ บางทีเขาอาจจะรู้ก็ได้ว่าจะไปที่เกาะราชามังกรเช่นไร

ดังนั้นเขาจึงคิดที่จะอยากฝึกบำเพ็ญ กลับนึกไม่ถึงเลยว่าเกือบจะทำให้ตัวเองตายไปแล้ว

มู่เฉียนซีกล่าว “วิธีใด?” มู่เฉียนซีคิดว่าต้องพูดคุยกับเฮยเย้าให้ดี นางกล่าวต่อว่า “ที่พวกเรามาแดนมังกรก็เพื่อที่จะหาของสำคัญบางอย่าง ของสิ่งนั้นคาดว่าจะต้องไปถามหากับผู้อาวุโสของเผ่ามังกรที่เกาะราชามังกรถึงจะรู้ได้ เพราะว่ามันสำคัญมากเกินไปจริง ๆ ไม่ว่ายังไงข้าก็ต้องเอามาให้ได้ แต่ข้าขอรับประกันได้เลยว่าจะไม่เป็นอันตรายต่อเผ่ามังกรของพวกเจ้าแน่นอน”

เฮยเย้ากล่าว “ข้าเชื่อท่านมู่ อันที่จริงข้าก็อยากจะขอความช่วยเหลือจากท่านมู่ด้วยเหมือนกัน” เขาหลับตาลง “ถึงแม้ว่าข้าจะมีมรดกความทรงจำ แต่ข้าก็ไม่อาจรู้ได้ว่าในตอนนั้นมันเกิดเรื่องอันใดขึ้นที่เกาะราชามังกร ท่านพ่อของข้าเป็นองค์รัชทายาทของเผ่ามังกรทอง ท่านแม่ข้าคือมังกรดำ เมื่อครั้งที่ข้าได้กำเนิดเกิดมา เกาะราชามังกรได้เกิดเรื่องบางอย่างขึ้น”

“เกาะราชามังกรถูกปิดทั้งเกาะ ข้าถูกส่งตัวออกมา ต้องการจะเปิดเกาะราชามังกรใหม่ จำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากเผ่ามังกรใหญ่ทั้งสี่”

“เผ่ามังกรวารี เผ่ามังกรทอง เผ่ามังกรดิน และเผ่ามังกรไม้”

“รวมถึงข้าที่เป็นผู้สืบทอดของเผ่ามังกรทองด้วย ถึงจะสามารถเปิดเกาะราชามังกรได้อีกครั้ง บนเกาะราชามังกรมีของที่น่ากลัวมากอยู่สิ่งหนึ่ง ต่อให้มีพลังของเผ่ามังกรทั้งห้าก็ไม่สามารถต้านทานได้ มิเช่นนั้นเผ่ามังกรทองก็คงจะไม่ถูกปิดผนึกเอาไว้บนเกาะราชามังกรหรอก ท่านมู่ ท่าน ท่านแน่ใจหรือไม่ว่าจะเปิดเกาะราชามังกร?”

เป็นสิ่งที่เผ่าราชามังกรและเผ่ามังกรอื่น ๆ ต่างก็หวาดกลัว มู่เฉียนซีตกใจนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง

จิ่วเยี่ยคว้าตัวมู่เฉียนซีพลางกล่าว “มีข้าอยู่!”

นอกจากคำสาปที่อยู่ในร่างแล้ว อย่างอื่นสำหรับเขานั้นก็ล้วนไม่มีความหมายอันใดเลย

มู่เฉียนซีกล่าวถามว่า “เฮยเย้า เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่เจ้าจะถามข้า แต่เจ้าต้องถามตัวเจ้าเอง”

“บรรพบุรุษของเจ้าปิดผนึกเกาะราชามังกรเอาไว้โดยที่ไม่คำนึงถึงสิ่งใดเพื่อที่จะไม่ให้ของสิ่งนั้นออกมาเป็นหายนะให้เผ่ามังกรของพวกเจ้ากระมัง! เจ้าบอกวิธีพวกข้าว่าจะเปิดเกาะราชามังกรเช่นไร และถ้าหากเกิดเรื่องขึ้นจริง ๆ จะทำเช่นไร?”

สายตาที่บริสุทธิ์นั้นของเขามองไปที่มู่เฉียนซีและกล่าวว่า “ข้าก็แค่อยากจะช่วยท่าน!”

มู่เฉียนซีกล่าว “วางใจเถอะ! ข้าเข้าไปในเกาะราชามังกรแน่ และข้าก็จะไม่ทำให้เผ่ามังกรตกอยู่ในอันตรายเด็ดขาด”

พวกเขาเพิ่งจะพูดคุยกันเสร็จ ทันใดนั้นเองกลิ่นอายอันแข็งแกร่งหลายร่างก็ใกล้เข้ามา

ท่านเจ้าเมืองอวิ๋นรีบมาทันที เขากล่าวด้วยความตื่นตระหนกว่า “ท่านมังกรวารี แย่แล้ว! พลังมังกรของเผ่าราชานั้นทำให้มังกรของเกาะมังกรอื่น ๆ รับรู้ได้ ตอนนี้มียอดฝีมือจำนวนไม่น้อยได้แห่กันมาแล้วขอรับ”

“มีแม้กระทั่งมังกรที่เป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับเจ็ด เกรงว่าพวกเราจะต้านไว้ไม่ไหว!”

มู่เฉียนซีกล่าว “ข้าพาเฮยเย้าหนีไปได้ แต่เจ้าต้องจำเอาไว้ให้มั่นว่าต้องปิดเรื่องนี้เอาไว้ให้สนิท พวกนั้นก็คงจะไม่ล่วงเกินพวกเจ้า”

ท่านเจ้าเมืองอวิ๋นกล่าว “ท่านมังกรวารี หากท่านจะล่อศัตรู พวกข้ายอมสู้จนตัวตายกับพวกมันยังดีซะกว่า อาจจะ…”

“อย่ามัวแต่พูดจาไร้สาระอยู่เลย ข้ารู้ตัวเองดี! ออกจากเกาะลอยฟ้าไม่มีสิ่งใดต้องเป็นกังวล พวกนั้นทำอะไรข้าไม่ได้หรอก”

“ขอรับ!”

มู่เฉียนซีกล่าว “ท่านเจ้าเมืองอวิ๋น เผ่ามังกรดำกระทำกรรมชั่วหรือไม่ ท้ายที่สุดพวกเจ้าก็จะได้รู้ความจริง อย่าได้หลงเชื่อเรื่องเหล่านั้นเพียงแค่ผิวเผิน”

ท่านเจ้าเมืองอวิ๋นรู้สึกสับสนเล็กน้อย มังกรดำมีความผิด นี่เป็นความคิดที่หยั่งรากลึกของพวกเขา

แต่หากเผ่ามังกรดำได้กระทำกรรมชั่วเช่นนั้นจริง เหตุใดมังกรน้อยตัวนี้ถึงได้มีสายเลือดเผ่าราชากันล่ะ

มู่เฉียนซีกล่าว “จิ่วเยี่ย เฮยเย้า เรารีบไปกันเถอะ!”