ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ – ตอนที่ 562 เวทีประลองหอหมอปีศาจ

ท่านเจ้าเมืองพยายามปลอบประโลมนักปรุงยาเหล่านี้อย่างสุดกําลัง จวบจนเมื่อเห็นเงาร่างสีม่วงปรากฏกายตรงประตู ในที่สุดเขาก็โล่งอกไปได้เปลาะหนึ่ง

ทว่าสิ่งที่ทำให้เขาตกใจนั้น คือผู้ที่ยืนอยู่ด้านข้างของเขากลับไม่ใช่มู่เฉียนซี แต่เป็นเด็กหนุ่มนัยน์ตาเขียวสุกใสผู้หนึ่งที่งดงามเสียจนไม่เหมือนกับมนุษย์ คิ้วโก่งงามดั่งคันศร แล้วไหนจะยังผิวพรรณขาวดุจหิมะนั่นอีก เขาเป็นปีศาจที่โผล่ออกมาจากที่ไหนกัน ?

ด้วยกลิ่นอายและใบหน้างามเช่นนี้ ไหนเลยจะเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา ?

นักปรุงยาที่ไม่พอใจเหล่านั้นได้เห็นว่ามีคนมาแล้ว พวกเขาเก็บอารมณ์ของตัวเองเอาไว้

“ท่านเจ้าเมืองตงไห่ ทั้งสองท่านนี้คือใครหรือ ?”

มู่เฉียนซีที่เวลานี้ปลอมแปลงเป็นมูซียิ้ม “สวัสดีทุกท่าน ข้าเป็นหัวหน้าหอหมอปีศาจ หมอปีศาจมู่ซี”

ท่านเจ้าเมืองตงไห่ตะลึงงัน หัวหน้าของหอโอสถแห่งนี้ไม่ใช่แม่นางมู่หรอกรึ ?

“คุณชายมู่ ข้าไม่ทราบจริง ๆ ว่าเจ้าคิดจะทำเช่นไรต่อไป ? ในมือของเจ้ามีสูตรยานั้นอยู่จริง ๆ ใช่ไหม ?”

“หากข้าไม่มี คงมิกล้าโอ้อวดออกมาเช่นนี้หรอก ท่านว่าจริงไหมล่ะ ?” มู่เฉียนซีเลิกคิ้วพลางกล่าวกับคนตรงหน้า

“เช่นนั้นข้าขอดูสูตรยานั่นก่อนได้หรือเปล่า ?”

มู่เฉียนซีตอบกลับ “ได้”

เดิมทีพวกเขาคงคิดว่าสูตรยามีเพียงหนึ่งถึงสองแผ่นหน้ากระดาษ แต่มู่เฉียนซีกลับหยิบสูตรยาออกมาเต็มไม้เต็มมือ พวกเขาจ้องตาค้างด้วยความตกตะลึง

นี่…

นี่มันของจริง!

ของดีสมราคา!

ในฐานะนักปรุงยาผู้มีเกียรติสูงสุด บัดนี้พวกเขากลับรู้สึกอยากปล้นสูตรยานี้ไปเสียเหลือเกิน ติดก็แต่ที่แห่งนี้เป็นอาณาเขตของท่านเจ้าเมือง อีกทั้งฝีมือของชายหนุ่มผู้นี้ก็คงไม่ธรรมดา การจะรับมือคงไม่ง่าย จะบุ่มบ่ามกระทำการโดยไม่คิดหน้าคิดหลังไม่ได้อย่างเด็ดขาด

พวกเขาถามขึ้น “พวกท่านคิดจะให้ประลองกันเช่นไรรึ ?”

เหตุเพราะมู่เฉียนซีได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่าไม่ใช่นักปรุงยาขั้นสูงไม่ต้องเชิญมา ดังนั้นผู้ที่มาในวันนี้จึงมีเพียงยี่สิบกว่าคน

รวมทั้งหมดแค่เพียงยี่สิบกว่าคน การที่พวกเขาจะคว้าลำดับที่สิบสอง คงจะง่ายดายดีพิลึก

มู่เฉียนซีกล่าวขึ้น “ท่านเจ้าเมืองเตรียมเวทีประลองไว้พร้อมให้ทุกคนลงมือปรุงยาแล้ว”

นักปรุงยาระดับสูงกว่ายี่สิบคนมารวมตัวกันที่จวนเจ้าเมืองเพื่อประลองฝีมือการปรุงยา

อีกทั้งยังเป็นการเข้าร่วมงานรับสมัครบุคลากรของหอหมอปีศาจ!

ก่อนการประลอง หนึ่งในนักปรุงยาที่มาประลองกล่าวว่า “ข้าสนใจแต่รางวัลเท่านั้นจึงมาเข้าร่วมการประลองในครั้งนี้ แต่ข้าไม่ได้ตกลงที่จะไปหอหมอปีศาจนั่นเพื่อช่วยเจ้า”

“ข้าก็เหมือนกัน!”

“พวกเราก็เหมือนกัน!”

พวกเขาไม่ต้องการถูกจํากัดอิสระไปตลอดชีวิตเพียงเพราะการประลองครั้งนี้

มู่เฉียนซีกล่าวอย่างไม่ใคร่จะใส่ใจนัก “อืม วันนี้เป็นเพียงการประลองเท่านั้น เรื่องการสรรหาคนเข้ามาช่วยทำกิจการร้านโอสถค่อยว่ากันอีกที”

“ดี!”

นักปรุงยาระดับสูงกว่ายี่สิบคนอยู่บนเวทีประลองเดียวกัน ความตื่นเต้นนี้ ไม่ว่าจะเป็นคนธรรมดาหรือผู้สูงศักดิ์ทรงอํานาจในเมืองไห่เฉิง พวกเขาต่างก็รีบมาดู

ชื่อเสียงของหอหมอปีศาจโด่งดังมากขึ้นเรื่อย ๆ เพราะการนี้

วันนี้ถือว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกถึงสองตัว คนที่จะคัดเลือก อย่างไรก็หนีไม่พ้น

ผลของการโฆษณาดีเสียจนไม่อาจอธิบายได้

โม่จิ่นพึมพําเสียงเบา “นายท่านร้ายกาจเกินไปแล้ว หากข้าอยู่กับท่านเช่นนี้ ต่อไปคงกลายเป็นพ่อค้าชั่วร้าย”

มู่เฉียนซี “ก็ดีแล้วหนิ เจ้าควรทำตัวเองให้กลายเป็นพ่อค้าที่ชั่วร้าย ไม่อย่างนั้นจะหาเงินซื้อสมุนไพรมาให้ข้าได้ยังไง จงฝึกฝนไว้ให้ดี! ตําแหน่งของเจ้าอยู่ไกลจนแม้แต่น่าหลานอวี้ก็มิอาจเทียบเคียงได้”

“ใครคือน่าหลานอวี้ ?”

“สหายสนิทคนหนึ่งของข้า เขาเป็นผู้มีอํานาจอันดับหนึ่งแห่งความมั่งคั่ง”

คนประเภทเดียวกันย่อมอยู่ด้วยกัน เขาเองก็ต้องฝึกฝนให้ดี เพื่อให้หาเงินได้และไม่ถูกนายท่านรังเกียจ

“เอาล่ะ เราจะเริ่มกันแล้ว ทุกคนโปรดเตรียมตัว การประลองครั้งนี้ย่อมต้องให้ข้าเป็นเจ้าภาพเอง”

เมื่อเงาสีเขียวปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน ราวกับว่าแสงจากสวรรค์และปฐพีรวมตัวกันบนร่างของเขา

“ช่างเป็นเด็กหนุ่มที่งดงามจริง ๆ เขาเป็นใครกัน ?”

“โอ้สวรรค์! นี่ยังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า ?”

“…”

มู่เฉียนซียิ้มก่อนจะกล่าว “สวัสดีทุกท่าน ข้าคือหัวหน้าหอหมอปีศาจนามว่ามู่ซี  ข้ายินดีต้อนรับทุกท่านที่ให้ความสนใจอย่างกระตือรือร้นในการประลองคัดเลือกของหอหมอปีศาจของข้า พรุ่งนี้หอหมอปีศาจจะเปิดอย่างเป็นทางการ เจ็ดวันแรกที่เปิดจะจัดกิจกรรมพิเศษ ในระหว่างนั้นก็จะมีของขวัญลึกลับมากมายมอบให้ หวังว่าทุกคนจะมาเข้าร่วม”

มู่เฉียนซีฉวยโอกาสนี้โฆษณา นักปรุงยาเหล่านั้นต่างไม่พอใจ

“คุณชายมู่ ข้าขอถามสักหน่อยว่าจะประลองกันยังไง ?”

มู่เฉียนซีหยิบสูตรยาออกมาแผ่นหนึ่ง “เม็ดยาระดับเก้า เม็ดยาหลงซวน ข้าจะเตรียมสมุนไพรสามชุดให้นักปรุงยาทุกคน พวกเจ้าเพียงต้องตั้งใจปรุงมันออกมาให้ดี”

“แล้วการจัดอันดับล่ะ ? นี่เจ้าไม่ได้เชิญผู้ตัดสินมาหรอกรึ ?”

ความกังวลหลักของพวกเขาคือเรื่องนี้  รางวัลที่จะได้เป็นที่น่าตื่นเต้นมาก พวกเขาอยากมั่นใจว่าการตัดสินจะเป็นธรรม

มุมปากของมู่เฉียนซียกขึ้นเล็กน้อย “กรรมการรึ ? เจ้าคิดว่าข้าคนเดียวเป็นผู้ตัดสินยังไม่เพียงพออีกหรือ ?”

มู่เฉียนซีนั่งอย่างสง่างามที่จุดสูงสุดของสนามประลอง ทุกคนเงยหน้ามองเด็กหนุ่มที่งดงามผู้นั้น  เขามองลงมายังทุกคนราวกับเป็นราชันย์แห่งท้องนภาอันน่าเกรงขามก็มิปาน สง่า มีเกียรติ มั่นใจ สงบนิ่ง

แต่ถึงอย่างไร เขาก็เป็นแค่เด็กหนุ่มที่ดูเหมือนเพิ่งจะบรรลุนิติภาวะเท่านั้น! มีความสามารถที่จะเป็นผู้ตัดสินยาที่นักปรุงยาระดับสูงทั้งหลายหลอมปรุงขึ้นมาจริง ๆ หรือ ?

มู่เฉียนซีกล่าว “ข้ารู้ว่าพวกเจ้าไม่สบายใจ ถ้าถึงตอนนั้นข้าตัดสินแล้วเกิดผิดพลาดอะไร พวกเจ้าแต่ละคนจะได้รับค่าชดเชยเป็นสูตรยาระดับปฐพี”

— ฟึ่บ! —

“สูตรยาระดับปฐพีเลยเชียวรึ ?!”

“หัวหน้าหอมู่ช่างร่ำรวยเกินไปแล้ว!”

ทุกคนต่างพากันเสียงดังเกรียวกราว สูตรยาระดับปฐพี หากนําไปประมูลจะประมูลได้ในราคาที่สูงเสียดฟ้าเลยทีเดียว

บ้า! นี่มันบ้าไปแล้ว

เหล่านักปรุงยากล่าว “ในเมื่อคุณชายมู่กล่าวมาเช่นนี้ เช่นนั้นพวกเราก็เริ่มประลองกันเถอะ”

เม็ดยาหลงซวน เม็ดยาระดับเก้าชนิดนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหลอมออกมาได้

มันสามารถทดสอบการควบคุมเปลวเพลิงของนักปรุงยา ความสามารถในการหลอมหรือกลั่นยา จิตวิญญาณและอื่น ๆ

สมุนไพรวิญญาณสามชุดในมือก็ล้วนมีมูลค่ามหาศาล เขาไม่เสียดายเลยจริง ๆ!

“การประลอง เริ่มได้!”

เวลาในการแข่งขันคือสามชั่วยาม

…

สามชั่วยามผ่านไป นอกจากหนึ่งถึงสองคนที่ล้มเหลวในการปรุงยาแล้ว คนอื่น ๆ ก็ได้ส่งมอบยาออกมาให้ ‘มู่ซี’ ตรวจตรา

มู่เฉียนซีเพียงกวาดตามอง ก็สามารถจัดอันดับออกมาได้อย่างรวดเร็ว

ทุกคนก็จนปัญญาเช่นกัน นี่…

ประมาทเกินไปแล้ว! นี่คือการแข่งขันปรุงยา มิใช่เรื่องเด็กเล่น

“พวกเราไม่ยอม!”

“ข้าก็ไม่ยอมเช่นกัน!”

“ข้าด้วย…”

มู่เฉียนซีหยิบขวดหยกขึ้นมาขวดหนึ่งแล้วกล่าวว่า “ไม่ยอมใช่ไหม ? เช่นนั้นข้าก็จะทำให้พวกเจ้ายอมเดี๋ยวนี้แหละ”

“ยาขวดนี้มีความบริสุทธิ์เพียงสามสิบส่วน ในตอนที่เจ้ากำลังสกัดยาอยู่นั้น มีสามครั้งที่เจ้าไม่สามารถที่จะควบคุมไฟได้อย่างสมบูรณ์ แล้วก็…”

แต่ละสิ่งที่มู่เฉียนซีกล่าวออกมาล้วนต่อเนื่องและกล่าวได้อย่างถูกต้องตรงตามจริง นักปรุงยาผู้นั้นไม่มีอะไรจะกล่าวแล้วเพราะผู้ตัดสินกล่าวถูกต้องทุกอย่าง

“ส่วนเจ้า ในตอนที่เจ้าปรุงยาอยู่นั้น หากมิใส่หญ้าหลงหยวนไปจนหมดมันจะดีกว่านี้  แล้วก็…” หลังจากที่กล่าวชี้จุดผิดพลาดจบ มู่เฉียนซีก็กล่าวชี้แนะต่อเนื่องไปอีกอย่างไม่มีการหวงวิชา

ดวงตาของนักปรุงยาเหล่านั้นเริ่มเบิกกว้างและสุกใสขึ้นมา ปากก็พากันพึมพำ “ที่แท้ยังสามารถทำเช่นนี้ได้อีก…”

มู่เฉียนซีนำยาออกมาอีกขวดหนึ่ง นางติชมต่อไป

ข้อบอกพร่องที่นางชี้ให้พวกเขาเห็น ไม่มีใครกล้าที่จะโต้เถียงเลย  ต้องบอกเลยว่าคำแนะนำที่นางกล่าวออกมานั้นเป็นประโยชน์อย่างมากต่อพวกเขาทุกคน

บรรยากาศทั่วทั้งบริเวณนั้นเงียบสงัดลง

พวกเขาเองก็เคยเห็นการประลองของนักปรุงยามาแล้วมากมาย ทว่าการติชมที่ร้ายกาจตรงไปตรงมาถึงเพียงนี้ พวกเขากลับไม่เคยพบเจอมาก่อน

ความสามารถของหมอปีศาจมู่ซีนั้นจะต้องมิใช่แค่เป็นนักปรุงยาขั้นสูงอย่างแน่นอน อย่างน้อยจะต้องเป็นระดับปรมาจารย์นักปรุงยา