ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ – ตอนที่ 684 รอเจ้าเสมอ

ยาสวรรค์ว่านหลิงนี้สมกับที่เป็นยาพลังของมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เทพจริง ๆ เป็นยาที่รักษาชีวิตของหอโอสถ

ระดับของมันคือ ยาขั้นสวรรค์ระดับเก้าระดับสูงสุด

ยาระดับนี้ ด้วยพลังความแข็งแกร่งของนางในตอนนี้ไม่อาจหลอมสำเร็จได้

มู่เฉียนซีกล่าว “หลังจากที่ข้าออกไป ข้าจะไหว้วานหัวหน้าหุบเขาเวินเหรินให้หายอดปรมาจารย์นักปรุงยาระดับสูงมา”

ถึงแม้ว่าทั่วทั้งดินแดนสี่ทิศอาจจะไม่มียอดปรมาจารย์นักปรุงยาระดับสูงที่สามารถหลอมยาขั้นสวรรค์ระดับเก้าออกมาได้ แต่ก็ต้องพยายามหาอย่างสุดกำลัง

“ไม่ ไม่ ไม่! คนอื่นไม่ได้” เสี่ยวเย่ากล่าว

“คนอื่นไม่มีประสบการณ์การทดสอบในชั้นเจ็ดของหอโอสถ เกรงว่ามาตรฐานต่าง ๆ จะไม่เป็นที่น่าพอใจ ต่อให้ระดับได้มาตรฐาน แต่ความบริสุทธิ์ไม่ผ่าน ผลของยานั้นหอโอสถก็ไม่อาจดูดซับยาได้”

มู่เฉียนซีแบะปากก่อนจะกล่าวว่า “หอโอสถก็เลือกกินเกินไป จะถึงแก่กรรมอยู่แล้วนึกไม่ถึงว่าจะคิดเล็กคิดน้อยเช่นนี้”

“นี่ก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้เหมือนกัน” เสี่ยวเย่ากล่าวอย่างจนปัญญา

“ข้ามีกำลังแค่ไหนเจ้าก็ใช่ว่าจะไม่รู้ หลอมยาขั้นปฐพีระดับหนึ่งก็เสียกำลังไปมากแล้ว ยาขั้นสวรรค์ระดับเก้าระดับสูงสุดนั้นอยู่ห่างไกลจากข้ายิ่งนัก ต่อให้พลังความแข็งแกร่งถึง แต่หากหาสิ่งที่ทำให้ข้ากลายเป็นจอมภูตพลังธาตุอัคคีไม่ได้ก็เกรงว่าจะไม่มีทางสำเร็จ”

เสี่ยวเย่ากล่าว “ข้ารู้ ข้ารู้ดี ข้าจะพยายามยืนหยัด ยืนหยัดไปจนถึงวันที่เจ้าไปถึงจุดนั้นได้ ต่อให้ตอนนั้นจะหลับใหลไปจนกว่าเจ้าจะมาช่วยข้า ข้าก็ไม่เป็นกังวลแล้ว”

“คนงามเจ้าต้องเชื่อมั่นในตัวเองเข้าไว้นะ เจ้าเป็นถึงเจ้าของหม้อเทพนิรันดร์ ก็แค่หลอมยาขั้นสวรรค์ระดับเก้า สำหรับเจ้าแล้วปัญหาก็คือเวลาเท่านั้น”

มู่เฉียนซีกล่าว “ช่างน่าเสียดายที่ตอนนี้นิรันดร์ยังไม่ตื่นขึ้นมา มิเช่นนั้นแล้วเขาคงต้องมีวิธีอื่นที่จะช่วยเจ้าได้แน่”

“คนงามอย่าได้กังวลถึงเพียงนั้นเลย ข้าไม่ได้หลับใหลไปเร็วเช่นนั้น ข้ารอเจ้าได้! รอเจ้าเสมอ!”

“ชั้นที่เจ็ด มีคนขึ้นไปได้แล้ว อีกทั้งยังผ่านการทดสอบแล้วด้วย”

ตอนนี้หัวหน้าหุบเขาเวินเหรินแห่งหุบเขาโอสถกับเหล่าผู้อาวุโสล้วนแต่รู้สึกว่าตนเองนั้นกำลังฝันอยู่ก็มิปาน นานแล้วก็ยังไม่มีผู้ใดเรียกสติกลับมาได้เลย

“ผ่านมาหลายพันปีแล้ว ผ่านมาหลายพันปีแล้ว ในที่สุดอัจฉริยะเช่นนี้ก็ปรากฏขึ้น ในที่สุดก็มีคนมาช่วยหอโอสถแล้ว”

“หอโอสถเป็นแสงสว่างนำทางของนักปรุงยาทั่วทั้งแดนใต้ หากมันหลับใหลไปจริง ๆ นับจากนี้เกรงว่านักปรุงยาในแดนใต้ของพวกเราคงจะถอยกลับไปเป็นเหมือนดั่งหลายร้อยปีก่อน”

“ไม่รู้ว่าเป็นอัจฉริยะคนใด จากสำนักใดที่ผ่านการทดสอบชั้นเจ็ดไปได้”

ในขณะที่พวกเขากำลังตื่นเต้นและประหลาดใจอยู่นั้น มู่เฉียนซีก็กล่าวขึ้นว่า “เอาล่ะ! ส่งข้าออกไปเถอะ เรื่องนี้ข้าจะไปปรึกษากับหัวหน้าหุบเขาเวินเหรินดู สถานการณ์ของเจ้าในตอนนี้ก็ไม่ค่อยจะดีนัก คงจะไม่ให้เจ้ารอถึงหลายสิบปีหลายร้อยปีหรอก”

เสี่ยวเย่าพยักหน้าพลางกล่าว “ได้! ข้าจะส่งเจ้าออกไป!”

“แล้วเจอกันใหม่นะคนงาม แล้วข้าจะคิดถึงเจ้า!” จนถึงวินาทีสุดท้ายแล้วเสี่ยวเย่าก็ไม่ลืมที่จะขายความน่ารัก

“แท่นส่งตัวเคลื่อนไหวแล้ว!”

“จะออกมาแล้ว!”

“เป็นผู้ใดกันแน่!”

เมื่อพวกเขาเห็นลำแสงสีขาวปรากฏบนแท่นหยกส่งตัวนั้น พวกเขาก็จ้องมองไปแท่นหยกส่งตัวอย่างไม่กะพริบตา

ผู้ที่ย่างกรายออกมาจากลำแสงสีขาวนั้นเป็นหญิงสาวที่สวมชุดสีม่วง ส่วนเว้าส่วนโค้งที่สมบูรณ์แบบในลำแสงสีขาวนั้นยิ่งชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ ผิวขาวราวหิมะ แม้แต่หยกมันแพะชั้นดีก็สามารถเทียบได้

ลำแสงสีขาวกระจายหายไป ดวงตาดุจดั่งดวงดาราคู่หนึ่งมองไปที่พวกเขา รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นที่มุมปาก

“หัวหน้าหุบเขาเวินเหริน ท่านผู้อาวุโส พวกท่านมารอข้าที่นี่งั้นเหรอ ?”

หัวหน้าเวินเหรินแสดงสีหน้าตกใจออกมา “สาวน้อย เป็นเจ้า!”

“พระเจ้า! ผู้ที่ผ่านการทดสอบชั้นที่เจ็ดของหอโอสถเป็นสาวน้อยผู้นี้”

“นี่ข้ากำลังฝันไปหรือไม่ ?”

มู่เฉียนซีค่อย ๆ เดินไปตรงหน้าพวกเขา และกล่าวว่า “พวกท่านไม่ได้ฝันไป เราได้สูตรยาสวรรค์ว่านหลิงมาแล้ว ดังนั้นเรามาปรึกษากันดีกว่า”

“ยาสวรรค์ว่านหลิง!”

“จริง ๆ! เจ้าผ่านการทดสอบชั้นที่เจ็ดของหอโอสถในครั้งนี้แล้วจริง ๆ”

“……”

หัวใจของตาเฒ่าเหล่านี้ไม่ค่อยจะดีนัก ถูกทำให้ตกใจครั้งแล้วครั้งเล่าเช่นนี้ก็ผงะไปครู่หนึ่ง

หัวหน้าหุบเขาเวินเหรินกล่าวว่า “ยาสวรรค์ว่านหลิงเป็นยาขั้นสวรรค์ เรื่องนี้เป็นเรื่องด่วนมาก รอให้การคัดเลือกของหอโอสถครั้งนี้สิ้นสุดลงก่อน แล้วพวกเราค่อยมาคิดหาวิธีกัน”

“ได้!”

“เรื่องที่สาวน้อยผ่านการทดสอบชั้นที่เจ็ดของหอโอสถ พวกเจ้าห้ามปริปากบอกผู้ใดเป็นอันขาด! ประกาศกับคนภายนอกไปว่าสาวน้อยผู้นี้มาถึงชั้นหก และทำผลลัพธ์ได้ดีที่สุดจึงได้อันดับหนึ่งในการคัดเลือกของหอโอสถในครั้งนี้” หัวหน้าหุบเขาเวินเหรินกล่าว

ไม้เด่นเกินไพร ลมพัดหักโค่น!

ไม่ใช่นักปรุงยาทุกคนที่จะเป็นอัจฉริยะได้ แต่พรสวรรค์อันน่าสะพรึงกลัวของมู่เฉียนซีนั้นช่างทำให้ผู้คนต่างอิจฉาตาร้อนเกินไปแล้ว

เรื่องที่น่าทึ่งเช่นนี้หากแพร่งพรายออกไปแล้วล่ะก็ สำนักศึกษาซวนเสียต่อให้เป็นสำนักระดับสอง ก็เกรงว่าจะปกป้องนางไม่ได้

มู่เฉียนซีเข้าใจความหมายของหัวหน้าหุบเขาเวินเหรินดี นางยิ้มพลางกล่าวว่า “เช่นนั้นก็ต้องขอบคุณหัวหน้าหุบเขาเวินเหรินแล้ว”

“นี่เป็นสิ่งที่พวกเราควรทำ เจ้าคือความหวังของหุบเขาโอสถของพวกเรา พวกเราต้องคิดหาวิธีปกป้องเจ้าอย่างสุดความสามารถเพื่อให้เจ้าไม่เป็นอันตราย” หัวหน้าหุบเขาเวินเหรินกล่าว

หลังจากที่มู่เฉียนซีทำการทดสอบในชั้นเจ็ดเสร็จสิ้น การคัดเลือกของหอโอสถก็เหลือเวลาไม่มากแล้ว

ไม่นานนักทุกคนก็ถูกส่งตัวออกมา และพวกเขาก็พบว่ามู่เฉียนซีออกมาเป็นคนแรก

หัวใจของอวี้เหลียนชิง มู่เฉียนซีออกมาเร็วเช่นนี้ สมกับที่ได้ขึ้นไปถึงชั้นเจ็ดจริง ๆ ผลการตัดสินยังไม่ออก อวี้เหลียนชิงเดินไปถามมู่เฉียนซีด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้มว่า “แม่นางมู่ บรรยากาศในชั้นเจ็ดไม่เลวเลยใช่ไหมล่ะ เวลามันน้อยเกินไป ข้ายังไม่ทันได้ทดสอบชั้นที่หกเสร็จเลย ก็พลาดที่จะได้ชมบรรยากาศในชั้นเจ็ดซะแล้ว”

มู่เฉียนซีกล่าวอย่างเสียใจว่า “การทดสอบชั้นหกนั้นยากเกินไป ข้าก็ไม่ผ่านด่านเหมือนกันก็เลยไม่รู้ว่าบรรยากาศชั้นเจ็ดมันเป็นยังไง”

อวี้เหลียนชิงถอนหายใจด้วยความโล่งอกไปเปลาะหนึ่ง เดิมทีก็คิดว่านางจะเก่งกาจ นึกไม่ถึงว่าจะไม่ผ่านการทดสอบในชั้นหกเหมือนกับเขาด้วย

เมื่อนึกถึงการทดสอบอันวิปริตของชั้นหกแล้ว อวี้เหลียนชิงก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที!

มู่เฉียนซีกล่าว “แต่อีกสิบปีข้างหน้าก็อาจจะได้เห็นบรรยากาศในชั้นเจ็ดก็ได้นะ คุณชายอวี้ แล้วเจ้าล่ะ ?”

สีหน้าของอวี้เหลียนชิงดำคล้ำด้วยความโกรธ เขาไม่มีโอกาสครั้งที่สองแล้ว แต่หญิงสาวผู้นี้กลับมีโอกาสนั้น เมื่อคิดเช่นนี้สีหน้าของเขาก็ยิ่งเขียวคล้ำ

อวี้เหลียนชิงกล่าวด้วยท่าทีที่แปลกประหลาดว่า “แม่นางมู่อย่าได้คาดหวังมากเกินไปจะดีกว่านะ อีกสิบปีข้างหน้าไม่รู้ว่าหอโอสถยังจะมีอยู่อีกหรือไม่”

ใบหน้าของมู่เฉียนซีตกตะลึงเล็กน้อย เจ้าหมอนี่รู้เรื่องอะไรมาอย่างนั้นเหรอ ?

ไป๋เหลิ่งชวงมองไปที่มู่เฉียนซี เป็นไปได้ยังไง ด้วยความสามารถของนางแล้ว นึกไม่ถึงจริง ๆ ว่านางจะขึ้นไปไม่ถึงชั้นเจ็ด มิน่าล่ะว่าเหตุใดหลายพันปีที่ผ่านมานี้ไม่มีผู้ใดขึ้นไปได้เลย

หัวหน้าหุบเขาเวินเหรินพาพวกเขาออกไปจากแท่นส่งตัว จากนั้นเขาก็ขึ้นไปยืนบนแท่นสูงและกล่าวว่า “บัดนี้ ข้าขอประกาศว่า การคัดเลือกของหอโอสถได้สิ้นสุดแล้ว และอันดับการคัดเลือกของหอโอสถในครั้งนี้ มีดังนี้”

อวี้เหลียนชิงรอผลการจัดอันดับออกมา ถึงแม้ว่ามู่เฉียนซีจะอยู่ในชั้นหกเหมือนเขา แต่ความชำนาญและความเร็วในการปรุงยาของเขาต้องดีกว่าหญิงสาวที่อายุน้อยกว่าเขาถึงสิบปีแน่นอน อันดับหนึ่งต้องเป็นของเขาเป็นแน่

ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ

ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ

Score 7.8
Status: Ongoing Artist: Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ นางคือหมอปีศาจผู้เหี้ยมโหดแต่กลับต้องมาอยู่ในร่างของหญิงอ่อนแอไร้ความสามารถที่ผู้คนพากันรังเกียจ ทว่าหลังทำพันธสัญญากับเทพอสูรโบราณ ฝึกฝนบำเพ็ญเคล็ดวิชาต้านสวรรค์จึงเปล่งประกายเจิดจรัสจนผู้คนต้องหลบตาไปตาม ๆ กัน ทั้งยังครอบครองพิษหลายแขนง ใครที่กล้ามารังแกนาง นับว่ารนหาที่ตาย! โอสถเก้าสรรพคุณน่ะหรือ นั่นมันถั่วเคลือบน้ำตาลไว้ให้สัตว์เลี้ยงแสนน่ารักของนางกินเล่นต่างหากเล่า ปรุงยาเป็นก็ต้องเอาแต่ใจอย่างนี้นี่ล่ะ! -------------------------- เขาคือเยี่ยอ๋องรูปงามผู้เย้ายวน ผู้คนต่างเข้าใจว่าเขาเหี้ยมโหดไร้ความปรานี แต่ทำไมกับนาง เขาถึงได้เอาแต่ตามติดจนสลัดไม่หลุดอย่างนี้นะ “ท่านจ้องข้าทำไม” “ข้ากำลังคิดอยู่ว่า เจ้าจะกลายมาเป็นสตรีของข้าอย่างถูกต้องเมื่อไหร่” ทันใดนั้น เข็มเล็กก็จ่อเข้าที่เอวของเขา นางเอื้อนเอ่ยอย่างยิ้มแย้ม “ท่านอ๋อง การหุนหันพลันแล่นเปรียบดั่งปีศาจร้าย หากพิษเข้าร่างเกรงว่าท่านคงจะต้องมีชะตาเยี่ยงขันทีไปชั่วชีวิต!”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset