ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ – ตอนที่ 850 จัดการผู้เฒ่า

ฟึ่บฟึ่บฟึ่บ

เงาร่างนับร้อยปรากฏขึ้นตรงหน้ามู่เฉียนซี

พวกเขาคุกเข่าลงข้างหนึ่งบนพื้นและกล่าวด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า “น้อมรับคําสั่ง!”

“ลุกขึ้นเถอะ! กินยาเข้าไปซะ และควันพิษจากหุบเขาหมอเทวดานี้ก็จะไม่สามารถทําอะไรพวกเจ้าได้”

“ขอรับ!”

โม่จิ่นกินยาลงไปแล้วกล่าวกับมู่เฉียนซีว่า “นายท่าน หลายวันมานี้พวกเราเฝ้าอยู่ด้านนอกของหุบเขาหมอเทวดาแต่ท่านกลับไม่ส่งข่าวออกมา พวกเราร้อนใจแทบตาย!”

“แต่หากไม่มีคําสั่งของท่าน ข้าก็ไม่กล้าเข้าไป ข้าทําได้เพียงมองดูด้านในสู้กันอย่างฟ้าถล่มดินทลาย!”

มู่เฉียนซียิ้มพลางกล่าวว่า “ตอนนี้ ไม่ต้องไปดูใครสู้กันแล้ว! เพราะตัวเอกของสนามรบต่อไปคือหอหมอปีศาจของเรา!”

“ไปกันเถอะ!”

“ขอรับ!”

มู่เฉียนซีนําคนนับร้อยกว่าคนไป เมื่อเทียบกับคนที่โจมตีหุบเขาหมอเทวดาในรอบก่อนหน้านี้แล้ว ช่างน่าเวทนายิ่งนัก

แต่พวกเขาแต่ละคนก็ล้วนเป็นบุคคลอัจฉริยะอย่างไม่มีข้อยกเว้น

และตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่พวกเขาหุบเขาหมอเทวดาได้รับบาดเจ็บสาหัส จึงเพียงพอที่จะจัดการพวกเขาได้!

“ใคร?” เมื่อเข้าไปในหุบเขาหมอเทวดาก็ถูกขัดขวางทันที

ปัง!

พวกเขาจัดการอย่างสะอาดสะอ้าน การจัดการกับทหารที่พิการเหล่านี้ พวกเขาไม่จําเป็นต้องเสียแรงอะไรมากเลย

ปัง ปัง ปัง!

“รีบรายงานท่านผู้เฒ่าเร็วเข้า ยังมีศัตรูแอบเข้ามาอีก!”

“เร็วเข้า…”

“พวกเราไม่อาจต้านทานไว้ได้แล้ว!”

“……”

ตูม!

ไม่ง่ายเลยที่พวกเขาจะได้หยุดพักสักหน่อย แต่กลับไม่คาดคิดเลยว่าฝันร้ายจะมาเยือนอีกครั้ง

“ท่านผู้เฒ่า แย่แล้ว มีคนฆ่าฟันบุกมาอีกแล้ว!” ผู้ดูแลใหญ่รีบวิ่งเข้าไปในส่วนลึกของหุบเขาหมอเทวดาและรายงานอย่างร้อนรนใจ

“อะไรนะ? มีคนบุกเข้ามาอีกแล้ว หากไม่มียาถอนพิษของข้า พวกเขาจะเข้าไปในหุบเขาอย่างสวัสดิภาพได้อย่างไร? นี่มันเป็นไปไม่ได้?” ผู้เฒ่าหมอเทวดากล่าวด้วยความประหลาดใจ

“ฝ่ายตรงข้ามมองควันพิษราวกับสิ่งว่างเปล่า อีกทั้งพลังการต่อสู้ของพวกเขานั้นแข็งแกร่งมาก ตอนนี้กําลังคนที่เหลืออยู่ในหุบเขาหมอเทวดาของเราถูกพวกเขาจัดการจนเกือบหมดแล้ว ท่านผู้เฒ่าโปรดคิดหาวิธีรับมือโดยเร็วด้วย พวกเราจะถอยหรือจะ…”

“หุบเขาหมอเทวดาของข้า เป็นขุมกําลังสำนักปรุงยาใหญ่อันดับหนึ่งของแดนใต้ จะเป็นเหมือนสุนัขจรจัดหนีออกจากฐานของตนได้อย่างไร? เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!” ผู้เฒ่าหมอเทวดากล่าวอย่างเย็นชา

“ช่างเป็นขยะจริง ๆ แม้แต่อาณาเขตของตัวเองก็ยังรักษาไว้ไม่อยู่!” เสียงดูแคลนเสียงหนึ่งดังออกมาจากในถ้ำและเข้าไปในหูของหมอเทวดา

ผู้เฒ่าหมอเทวดากล่าวว่า “ข้าไม่ดี เป็นข้าที่ไม่ดีเอง ถ้าครั้งนี้ข้าต้านทานไว้ไม่ได้ ขอเจ้า…”

“นี่คือที่ที่ข้าเลือก แน่นอนว่าจะไม่ยอมให้ผู้ใดทําลาย ทว่าหากไม่ถึงสถานการณ์อันไม่มีทางเลือก ข้าจะไม่มีทางลงมือเพื่อมดปลวกอย่างพวกเจ้า”

ผู้เฒ่าหมอเทวดากล่าว “วางใจเถอะ ต่อให้ข้าต้องทําทุกอย่าง ข้าก็จะไม่รบกวนเจ้าลงมือ!”

ฟึ่บ!

ผู้เฒ่าหมอเทวดาวิ่งออกมาจากถ้ำลึกลับนั่น

“ไป! ข้าอยากจะเห็นจริง ๆ ว่าเป็นใครกันแน่ ที่กล้าฆ่าฟันมาถึงหุบเขาหมอเทวดาของข้าอีกครั้ง!”

ทันทีที่เขาพูดจบ เสียงเย็นชาเสียงหนึ่งก็ดังออกมา

“ไม่ต้องหาหรอก เป็นพวกข้าเอง!”

เมื่อเห็นเงาร่างที่คุ้นเคยสองร่างนั้น ดวงตาของผู้เฒ่าหมอเทวดาก็หดเล็กลง

ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ “เป็นพวกเจ้า? เป็นพวกเจ้าไปได้อย่างไร?”

“พวกเจ้ายังมีชีวิตอยู่!”

พวกเขาเข้าไปในเขาวงกตที่มีหมอกพิษนั่นและยังอยู่ในนั้นเป็นเวลานาน แม้แต่เป็นเขาเองก็ยังยากที่จะมีชีวิตรอดออกมา แต่ทั้งสองคนนี้กลับทําได้

มู่เฉียนซียิ้มและกล่าวว่า “เจ้าเฒ่า เจ้าจําเป็นต้องประหลาดใจขนาดนั้นเลยหรือ? สนามฝึกเขาวงกตนั่นเดิมทีก็เป็นข้าที่ทำลายมัน ข้าย่อมรู้วิธีจัดการกับมัน การที่ข้าอยากจะออกจากด้านในนั้นอย่างปลอดภัยก็ง่ายดายมาก!”

“เจ้า…” ผู้เฒ่ากล่าวพลางถลึงตาใส่

จวินโม่ซีกล่าว “เจ้าเฒ่า เจ้าแอบเอาเมืองหมื่นโอสถลึกลับของตระกูลจวินไปใช้ เจ้าสามารถหลอกคนอื่นว่าเจ้าสร้างมันขึ้นมาเองได้ แต่ข้าไม่ใช่คนโง่ เจ้าว่าข้าเห็นของปลอมแปลงเช่นนี้ แล้วข้าจะไม่อยากทําลายมันได้อย่างไรเล่า!”

“เจ้า… พวกเจ้า… พรูด!” ผู้เฒ่าหมอเทวดาที่เพิ่งจะรักษาอาการบาดเจ็บมาได้เล็กน้อย ก็ได้กระอักเลือดออกมาอีกครั้ง

จวินโม่ซีกล่าว “สาวน้อย ทักษะนั่นที่เจ้าเฒ่านี่ใช้ไปเมื่อครู่ ดูเหมือนว่าจะเอาชีวิตเขาไปครึ่งชีวิต การอยากให้เขาตายดูเหมือนจะไม่ต้องทำอะไรเลย น่าเสียดาย!”

สีหน้าของผู้เฒ่าแห่งหุบเขาหมอเทวดาซีดเผือด “ลำพังเพียงเด็กน้อยสองคนอย่างพวกเจ้า คิดจะฆ่าข้า ฝันไปเถอะ!”

ผู้เฒ่าหมอเทวดานําหน้าพุ่งโจมตีมู่เฉียนซีและจวินโม่ซีก่อน!

จวินโม่ซีก้าวเท้าออกไปขวางทางผู้เฒ่าแห่งหุบเขาเทวดาทันที

บึ้ม!

เขาโบกมือเบา ๆ และตบผู้เฒ่าหมอเทวดาที่บาดเจ็บสาหัสจนกระเด็นออกไป

จวินโม่ซีกล่าว “อ่อนแอจริง ๆ!”

ไม่ใช่ว่าผู้เฒ่าหุบเขาหมอเทวดาอ่อนแอเกินไป แต่เป็นเขาที่ดูดซับพลังกระดูกมังกร แม้ในศัตรูระดับเดียวกันก็ไม่มีใครสามารถต่อกรกับเขาได้เลย

พลังของมังกรปีศาจโบราณจะทําให้ผู้อื่นดูแคลนได้อย่างไร!

ผู้ดูแลใหญ่ที่คิดจะลงมือกับพวกเขาเมื่อครู่นี้ ในตอนนี้ก็ยืนโง่งมอยู่ด้านข้างพลางมองพวกเขาอย่างตะลึงงันแล้วกล่าวว่า “เป็นไปได้อย่างไร? เจ้า… เจ้ากลับก้าวขึ้นสู่ระดับมหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หก

โอ้สวรรค์! เจ้าหนูตระกูลจวินเพิ่งจะอายุเท่าไหร่กันเชียว! เขากลับมีพลังระดับนี้เลยหรือ?

ผู้เฒ่าหมอเทวดาเองก็ทําหน้าเหมือนเห็นผี เขารู้สึกว่าทุกอย่างราวกับกําลังฝันไป!

“เจ้า… เจ้าสามารถเลื่อนขั้นเป็นมหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หกได้อย่างรวดเร็วขนาดนี้!”

หากเป็นเม็ดยาเพิ่มระดับพลังความแข็งแกร่ง พลังก็ย่อมไม่แข็งแกร่งจนเกินไป แต่นี่เขากลับสัมผัสได้ถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวของจวินโม่ซี ซึ่งแข็งแกร่งเสียกว่าคนที่ฝึกฝนระดับมหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หกมาหลายร้อยปี!

จวินโม่ซีกล่าว “เจ้าเฒ่า เจ้าเตรียมรับมันให้ดีเถอะ ว่าอะไรคือความสิ้นหวัง!”

จวินโม่ซีพุ่งเข้าไปหาผู้เฒ่าแห่งหุบเขาหมอเทวดา ทั้งที่เมื่อไม่กี่วันก่อนเขายังสามารถผลักจวินโม่ซีให้ตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังได้ แต่ตอนนี้คนที่ถูกบีบบังคับให้ตกอยู่ในสถานการณ์สิ้นหวังกลับเป็นเขา

ใบหน้าของผู้เฒ่าหมอเทวดาซีดเผือด!

“ฆ่าสาวน้อยนั่นซะ ฆ่าสาวน้อยนั่นเสียก่อน!”

ผู้ดูแลใหญ่ได้รับคําสั่งและพุ่งเข้าหามู่เฉียนซี

แต่สัตว์พันธสัญญาของมู่เฉียนซีก็ไม่ใช่พวกกินมังสวิรัติ

ปัง ปัง!

อู๋ตี้และเสี่ยวหงพุ่งออกไปขวางทางผู้ดูแลใหญ่!

มู่เฉียนซีพุ่งตัวไปและเข็มยาในมือก็พุ่งไปยังผู้ดูแลใหญ่และผู้เฒ่าหมอเทวดา!

ปัง ปัง ปัง!

เมื่อผู้เฒ่าหมอเทวดาและผู้ดูแลใหญ่ต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีของพวกเขา การรับมือก็ยิ่งยากลำบากขึ้นทุกที!

พรูด!

ผู้เฒ่าหุบเขาหมอเทวดาได้มาถึงจุดสิ้นสุดแล้ว เขากระอักเลือดออกมาหลายอึก

ผู้ดูแลใหญ่ก็ถูกอู๋ตี้และเสี่ยวหงทำให้ได้รับบาดแผลไปไม่น้อย สิ่งที่ร้ายแรงไปกว่านั้นคือเขาถูกวางยาพิษโดยมู่เฉียนซี และเพียงไม่นานเขาก็กระโดดโลดเต้นขึ้น

“แล้วคนอื่นล่ะ! ยังมีใครอีกมั้ย? ทําไมไม่รีบมาช่วย!” ผู้เฒ่าแห่งหุบเขาหมอเทวดาตะโกนเสียงดัง

แม้ว่าจะถูกล้อมจนได้รับความเสียหายอย่างหนัก แต่หุบเขาหมอเทวดาของพวกเขาก็ยังเหลือคนอยู่ไม่น้อย

แต่ขณะที่พวกเขาตกอยู่ในอันตราย คนเหล่านั้นก็ไม่ได้เข้ามาเลย เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

เสียงหยอกล้อดังขึ้น “เจ้าเฒ่า เจ้าอยากรู้จริง ๆ หรือว่าคนของหุบเขาหมอเทวดาของพวกเจ้าไปไหน? ข้าจะบอกอะไรให้นะ พวกเขาไม่ได้หนีไปไหนแต่ถูกยอดฝีมือของหอหมอปีศาจของเราฆ่าไปแล้ว!” โม่จิ่นสวมเสื้อคลุมสีม่วงเข้ม และก้าวเท้าของเขาลอยอยู่กลางอากาศและปรากฏตัวอยู่ข้าง ๆ มู่เฉียนซี