จุดชี่ไห่จงเปิด!
ขณะที่หลี่ว์ซู่ต่อสู้อยู่กับมังกรโลหิตอยู่นั้น ภายในใจก็รู้สึกเงียบงัน เขาคาดเดาว่าในบรรดาคนเหล่านี้คงมีหลายคนที่เป็นสหายจากเครือข่ายฟ้าอยู่ ไม่คิดเลยว่าต้องมาจากลากันในเวลาที่เพิ่งพบกันไม่นานแบบนี้
เพราะแบบนี้เขาถึงรู้สึกประทับใจตอนที่กล่าวคำปฏิญาณให้สัตย์ว่าจะยึดมั่นในเจตจำนง!
เขารู้สึกว่าเขาติดอยู่ในสถานการณ์แปลกๆ ที่ยากจะอธิบาย พิธีกรรมเลือดนั่นได้เริ่มไปแล้ว เขารู้ตัวดีว่าคงหนีออกไปจากที่นี่ได้ยาก ทว่าในตอนนี้เขาสามารถสัมผัสถึงจุดชี่ไห่ได้แล้ว
ความรู้สึกผิดไม่หลงเหลืออยู่อีกต่อไป ความทรงจำตลอดสิบเจ็ดปีแล่นผ่านเข้ามาในหัวเขาเหมือนกับหน้าหนังสือที่ค่อยๆ เปิดไปเรื่อยๆ ท่ามกลางสายลมที่อบอุ่นในตอนบ่าย หากหนังสือเปิดไปจนถึงหน้าสุดท้าย มันคงมีตัวอักษรเขียนเอาไว้ว่า ‘จงมีชีวิตอยู่ต่อไป’
ในจังหวะที่ทาคาชิมะอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อจะเลื่อนเป็นระดับ A หลี่ว์ซู่ก็ขี่มังกรสีทองพุ่งตรงไปที่ทาคาชิมะราวกับคนคลั่ง ในตอนนั้นมังกรโลหิตเกือบจะฆ่าหลี่ว์ซู่ได้อยู่แล้ว หอกก็ปรากฏขึ้นมาในมือของหลี่ว์ซู่ เขาใช้มันระเบิดมังกรประหนึ่งกระสุนปืนใหญ่
หอกทั้งสิบสองพุ่งเข้าโจมตีอย่างรวดเร็ว หลี่ว์ซู่รู้ว่าตนอาจจะสู้กับทาคาชิมะในเวลานี้ไม่ได้ แต่เขาก็ต้องพยายามหยุดทาคาชิมะไม่ให้ก้าวสู่ระดับ A ให้ได้ ไม่อย่างนั้นหลิวซิวก็คงตายไปโดยไร้ความหมาย
ยิ่งไปกว่านั้นใครบอกกันล่ะว่าเขาจะตายแน่ๆ
ดวงตาของหลี่ว์ซู่แดงก่ำเต็ม ท่าทางของเขาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง!
“ฉันยังอยาก…กลับไปเจอเสี่ยวอวี๋” หอกอันหนึ่งของหลี่ว์ซู่แตกไปเมื่อโจมตีมังกรโลหิตแต่ยังคงส่งเสียงคำรามดังก้อง แม้แต่ทาคาชิมะก็หน้าซีดลงไปเมื่อได้ยินเสียง
หลี่ว์ซู่คิดจะใช้หอกนี้เพื่อเปิดทางหนี
ธารน้ำศักดิ์สิทธิ์ของเขาพรั่งหรูออกมาราวกับมังกร ทาคาชิมะที่นั่งอยู่อย่างเงียบเชียบท่ามกลางเส้นสายโลหิตจากพิธีกรรมมองมาที่หลี่ว์ซู่อย่างเ**้ยมเกรียม “คิดว่าจะทำอะไรฉันได้เหรอ รอให้พิธีนี้เสร็จสิ้นก่อนเถอะ จากนั้นก็เป็นเวลาตายของแกแล้ว”
เส้นสายโลหิตหมุนวนราวกับด้าย แล้วทันใดนั้นมันก็ถักทอโอบล้อมตัวของทาคาชิมะเหมือนกับดักแด้ยักษ์ และเมื่อมังกรทองปะทะเข้ากับดักแด้โลหิต กระบี่ซือโก่วที่ยู่ในร่างมังกรทองก็ปรากฏออกพร้อมเสียงกู่ร้องดังสนั่น!
หลี่ว์ซู่รู้ดีว่าเขาเปิดจุดชี่ไห่ไม่ทันแล้ว คงได้แต่ยอมแพ้กับแผนการนี้ เขาต้องโจมตีด้วยพลังทั้งหมดที่มีเพื่อแหวกดักแด้โลหิตนี่ให้เปิดออกให้ได้ แต่แล้วเขาก็นึกออกว่าทาคาชิมะต้องถูกตรึงให้อยู่กับที่ตลอดเวลาที่ทำพิธีนี่!
ทาคาชิมะไม่คาดคิดว่าการปะทะนี้จะนำไปสู่เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันขึ้น กระบี่ซือโก่วของหลี่ว์ซู่ฝ่าเข้าไปในดักแด้เลือดได้สำเร็จแล้วพุ่งไปยังทาคาชิมะ ทาคาชิมะยกมือขึ้นกันทันที มือของเขาที่ควรจะเป็นผิวเนื้อธรรมดาตอนนี้ถูกห่อหุ้มด้วยด้ายโลหิตจำนวนนับไม่ถ้วน มือหุ้มเลือดนั้นผลักซือโก่วให้กระเด็นออกไป
ทาคาชิมะอาการไม่สู้ดีนัก ดูเหมือนว่าเขาใช้พลังมากเกินไป เขาคว้าตัวลูกน้องสามคนที่ยืนอยู่ข้างวงเวทพิธีกรรมเข้ามาในการบูชายัญด้วยฝ่ามือที่หุ้มด้วยโลหิต
หลี่ว์ซู่ตะโกนกร้าว “ตายซะ!”
กระบี่ฝูฉื่อที่อยู่ในแผนภูมิดาราลอยออกมาพร้อมเสียงกึกก้อง มันปล่อยพลังระเบิดขนาดใหญ่ตรงกลางระหว่างทาคาชิมะกับหลี่ว์ซู่
ทาคาชิมะไม่คิดมาก่อนเลยว่าหลี่ว์ซู่จะมีไม้นี้ซ่อนอยู่ กระบี่บินนั่นมีสองเล่มงั้นหรือ! กระบี่บินจากเครือข่ายฟ้าไม่ได้มีเล่มเดียวงั้นรึ!
ถึงทาคาชิมะจะอยู่ห่างจากระดับ A อีกไม่ไกลแล้วแต่ก็ยังหลบฝูฉื่อแทบไม่ทัน ถ้าหลบไม่ทันเขาได้ปางตายแน่ๆ กระบี่ฝูฉื่อแฉลบสีข้างเขาเกือบเป็นแผลเล็กๆ มีเลือดไหล
ดักแด้โลหิตสั่นระริกไปตามการเคลื่อนไหวของทาคาชิมะ เส้นชัยของการเลื่อนระดับอยู่แค่เอื้อมแล้วแต่กลับถูกการจู่โจมของหลี่ว์ซู่ขัดขวางเอาไว้
“แกนี่มันรนหาที่ตายจริงๆ นะ!” ทาคาชิมะเดือดจัด พิธีกรรมของเขาถูกก่อกวนซ้ำในตอนที่เขากำลังจะเลื่อนจากระดับ B เป็นระดับ A!
ถึงจะใช้ศิลาวิญญาณและชีวิตคนไปตั้งมากมายแต่เขาก็ยังเลื่อนเป็นระดับ A ไม่ได้ คลื่นโลหิตขนาดมหึมาจากพิธีกรรมพุ่งตรงไปหาหลี่ว์ซู่ ตอนนี้สมาชิกกลุ่มทวยเทพที่อยู่ในวงเวทนั้นล้มตายไปหมดแล้ว
เขาหลบไม่ทันแน่ หลี่ว์ซู่ใช้ธารน้ำศักดิ์สิทธิ์และพลังชี่ไห่เป็นเกราะป้องกันตัวเอง เขาเอาแขนขึ้นมากันไว้เพื่อขัดขวางคลื่นพลังที่น่ากลัวนั่น
สาเหตุที่เขาพอจะต่อกรกับทาคาชิมะได้บ้างนั้นเป็นเพราะทาคาชิมะยังอยู่ในช่วงซึมซับพลังจากพิธีบูชายัญเพื่อเลื่อนระดับ ทว่าตอนนี้ทาคาชิมะหลุดออกมาจากบ่วงที่ตรึงเขาไว้ได้แล้วและไม่เกรงกลัวอะไรทั้งสิ้น
หลี่ว์ซู่ถูกทุ่มลงไปกับพื้น เขารู้สึกว่ากะโหลกของเขาแตกเป็นเสี่ยงๆ เนื่องจากได้ยินเสียงกระดูกลั่นกรอบๆ อวัยวะภายในของเขาบอบช้ำและมีเลือดออก แม้กระทั่งรูปลักษณ์ภายนอกก็ยังกลับไปเป็นเหมือนเดิม เขามีพลังไม่พอที่จะคงสภาพอยู่ในร่างปลอมอีกต่อไป
หลี่ว์ซู่สังเกตเห็นว่าทาคาชิมะนั้นลอยอยู่ นี่หมายความว่าพลังของเขาขึ้นไปสู่ระดับ A เรียบร้อยแล้ว เขาเชื่อมพลังกับฟ้าดินสำเร็จ เป็นอิสระจากแรงโน้มถ่วงของโลก
หลี่ว์ซู่ขยับตัวไม่ได้ แต่เขาก็ยังแค่นหัวเราะจนกระอักเลือดออกมา “ระดับพลังของแกยังไม่ไปถึงจุดสูงสุดเลยนี่”
แม้หลี่ว์ซู่จะสัมผัสได้ว่าพลังของทาคาชิมะนั้นเพิ่มขึ้นมากกว่าตอนที่โนกิวะ ทาเกะโนบุแข็งแกร่งที่สุดสามสิบเปอร์เซ็นต์ ทว่าเขาก็ยังห่างชั้นจากเนี่ยถิง เฉินไป่หลี่ และหลี่เสียนอีอีกหลายขุม
แม้หลี่ว์ซู่จะฆ่าทาคาชิมะไม่ได้ แต่อย่างน้อยเขาก็หยุดยั้งไม่ให้ทาคาชิมะเลื่อนระดับได้ง่ายๆ ด้วยกำลังของระดับ C ธารน้ำของเขาไหลกลับเข้าไปในตราแผ่นดิน กระบี่อีกสองเล่มก็ลอยกลับเข้าไปยังแผนภูมิดารา หลี่ว์ซู่รู้สึกผิด ดูท่าว่าเขาจะไม่ได้กลับไปหาเสี่ยวอวี๋อีกแล้ว…
ซือโก่วกับฝูฉื่อกลับไปลับคมที่จุดชี่ไห่ หลี่ว์ซู่ไม่ใช่คนที่ยอมแพ้กับอะไรง่ายๆ แม้ความตายจะอยู่ตรงหน้าแต่เขาก็ยังเลือกที่จะพยายามจนถึงที่สุด
แต่ทันใดนั้น จู่ๆ กำแพงรอบข้างก็พังทลายลงด้วยเสียงกึกก้อง แล้วเด็กสาวผมสีบลอนด์แพลตตินัมก็ปรากฏขึ้นท่ามกลางฝุ่นควันพร้อมอสนีบาตในมือ ภาพของเด็กสาวดูสง่างามแม้ใบหน้าของเธอจะเปรอะเปื้อนไปด้วยฝุ่นและคราบเลือดก็ตามที
อัศวินหุ่นเชิดบาดเจ็บจากการรบราในสมรภูมิ พวกมันกลับเข้าสู่ตราบนหลังมือของเธอเพื่อฟื้นพลัง หลังจากลงมือเข่นฆ่าศัตรูมาอย่างยาวนาน เด็กสาวรู้สึกเหนื่อยล้าเหลือเกิน
เธอยืนอยู่ข้างกำแพงในลักษณะไม่สู้ดีเท่าไหร่
ซากปรักหักพังข้างนอกนั้นเต็มไปด้วยกองศพมากมาย
คอรัลมองไปยังเด็กหนุ่มตรงพื้นแล้วดวงตาของเธอก็เบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจทว่าแฝงไปด้วยความสุข “หลี่ว์ซู่…นั่นคุณเหรอ”
เสียงของเธอเจือไปด้วยความรู้สึกไม่อยากเชื่อ ยังมีแสงสว่างในความมืดให้เห็นอยู่!
หลี่ว์ซู่ตอบเธอพร้อมคลี่ยิ้มน่าเกลียด “…ฆ่าเจ้านั่นก่อนเถอะแล้วค่อยมารำลึกความหลังกัน”
อสนีบาตเกิดเป็นประกายสว่างจ้า ค้อนกุงเนียร์ส่งเสียงร้องแล้วปล่อยสายฟ้าออกไปทันที ทาคาชิมะที่กำลังลอยอยู่ตอบโต้โดยการเสกมังกรใหญ่สี่ตัวตรงเข้าไปหาค่อนกุงเนียร์
แต่เขาประเมินกุงเนียร์ต่ำเกินไป อาวุธของโอดิน ผู้นำเทพเจ้าปัดป้องออกไปง่ายๆ
กุงเนียร์ฉายแสงแสบตาในขณะที่พุ่งตัดผ่านมังกรโลหิตแต่ละตัว คอรัลสะสมพลังแล้วก็วิ่งเข้าไปอย่างบ้าบิ่น พื้นของป้อมปราการนี้ปริแตกออกใต้เท้าของเธอ เธอตามกุงเนียร์เข้าไปด้วยพลังอันเหนือชั้น นัยน์ตาเต็มไปด้วยสายฟ้า!
คอรัลตอนนี้น่ากลัวกว่าทาคาชิมะหลายเท่า เธอยินดีพุ่งหาความตายเพื่อหลี่ว์ซู่อย่างไม่กลัวเกรง
ทันใดนั้นเองก็มีเสียงกริ่งและเสียงกระบี่ดังขึ้นมาในรัศมีสามกิโลเมตรจากหลี่ว์ซู่ กระบี่ล่องหนในผนังเริ่มบิดเบี้ยวและกระจัดกระจายไปทั่วทิศทาง
กำแพงที่เคยเรียบตอนนี้มีรอยฟันมากมาย
ชิ้ง! จู่ๆ ใบหน้าของทาคาชิมะอยู่ๆ ก็ปรากฏคราบเลือดเป็นรอย ดูเหมือนว่ากระบี่ล่องหนนั้นจะแผลงฤทธิ์ฟาดฟันโดนทาคาชิมะแล้วล่ะ!
