หลังจากนั้นผมก็เก็บผ้าปูที่นอน แล้วเอามันไปจุ่มกับถังน้ำที่วางอยู่ในห้อง
ล้างน้ำ แล้วก็บิดน้ำออก จากนั้นก็เดินไปทีห้องน้ำแล้วเทน้ำทิ้ง
หลังจากกลับมาถึงห้องผมก็เอาผ้าปูที่นอนใส่ในถังเปล่า
แล้วนำมันไปเปลี่ยนเป็นผ้าปูอันใหม่กับเจ้าของโรงเตี๊ยม
ผมอธิบายไปว่าผมเผลอทำน้ำหกลงบนเตียงขณะที่กำลังเช็ดตัวอยู่
พอได้ยินผมอธิบายแบบนั้น พนักงานหญิงคนนั้นก็ตอบรับและเปลี่ยนให้ด้วยความเต็มใจ
จริงๆผมก็ควรจะให้ทิปเธอซักหน่อยนะ แต่เธอคนนั้นดันจ้องมาที่ผมแล้วหายใจแรงๆ
แทนที่จะให้ทิป ผมเลยยื่นมือไปจับหน้าอกของเธอแทน
“ฮย้า♡!?”
พนักงานคนนั้นเป็นมนุษย์สัตว์
เป็นเหมือนกับคุณซึกิคาเงะ แต่ที่ต่างกันคือเธอคนนี้นั้นเป็นเหมือนกับสัตว์จริงๆ
คล้ายๆสุนัขจิ้งจอกที่เดินสองขานั่นแหละ
สัมผัสขนนุ่มๆนี่ปกคลุมไปทั่วฝ่ามือของผม เป็นความรู้สึกที่แปลกใหม่ดี
“อะ..คะ คุณลูกค้า….♡?”
“งั้น ผมขอให้คุณจัดเตียงให้ผมด้วยได้ไหมนะ? ถึงจะแย่หน่อย แต่ขอแบบฟรีๆนะ”
“ปะ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเองค่า….♡♡!”
“ขอบคุณนะ”
ยะฮู้ว ทิปแบบนี้สำเร็จแฮะ
พอผมปล่อยมือออกจากหน้าอกของเธอ
คุณจิ้งจอกคนนั้นก็มองมาที่ผมเหมือนกับยังรู้สึกไม่พอ พร้อมถอนหายใจออกมา
แต่ผมก็ไม่ได้กะจะทำต่อไปทั้งอย่างงี้หรอกนะ
เพราะยังไงซะตอนนี้ก็เหมือนจะมีเสียงที่คุ้นเคยกำลังเข้ามาใกล้ๆผมแล้วไงล่ะ
“โอ๊ะ เรียว! อะไรกัน กลับมาถึงแล้วงั้นเหรอ?”
“ยินดีต้อนรับกลับครับกิลด์มาสเตอร์ คุณอาเน็ต แล้วก็คุณซึกิคาเงะด้วยนะครับ”
“แหมๆ ท่านเรียว…..หืม? มนุษย์จิ้งจอกคนนั้นใครน่ะ?”
“เธอเป็นพนักงานของที่นี่น่ะครับ ตอนนี้ผมกำลังขอให้เธอจัดเตียงในห้องของให้อยู่น่ะครับ”
พอคนพวกนั้นเข้ามา คุณพนักงานคนนั้นก็จากไปอย่างรวดเร็ว
แต่ว่า เป็นการรวมกลุ่มกันที่ดูแปลกดีแฮะ กิลด์มาสเตอร์ คุณอาเน็ต แถมยังมีคุณซึกิคาเงะอีก
ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้คุณซึกิคาเงะไม่ได้สวมกิโมโนตามปกติ
ตอนนี้เธอสวมเสื้อกะลาสีคอปกอันสวยงาม ที่มาพร้อมแถบสีขาวบนผ้าสีน้ำเงิน
แถมใส่หมวกกะลาสีเล็กๆ ให้ความรู้สึกราวกับว่าเธอเป็นลูกขุนนางที่ไหนซักแห่งเลยนะ
“จัดเตียงงั้นเหรอ? ในเวลาป่านนี้น่ะนะ?”
“เอ่อ….ตอนที่ผมกำลังเช็ดตัวอยู่ ผมเผลอทำน้ำหกลงไปบนเตียงน่ะครับ”
“อะไรล่ะนั่น ซุ่มซามจังเลยนะเรียว!”
กิลด์มาสเตอร์หัวเราะฮ่าฮ่าฮ่าออกมาดังๆ
แต่คุณซึกิคาเงะที่ยืนอยู่ข้างๆก็ยักไหล่ ทำหน้าเหมือนจะบอกว่า ให้ตายสิ ล่ะ
อ๊ะ เธออาจจะรู้อะไรรึเปล่านะ
“จริงสิเรียว พอดีเลยที่มาเจอนายที่นี่! คุณซึกิคาเงะบอกพวกเราเกี่ยวกับร้านที่มีสาเกดีๆด้วยล่ะ ตอนนี้พวกเรากำลังจะไปที่นั่นกันพอดี ไหนๆก็ไหนๆแล้วไปกินข้าวกันที่นั่นกันเลยมั้ย?”
“เอ๊ะ ตอนนี้เหรอครับ?”
“แน่อยู่แล้วสิ! ไหนๆก็ได้มาเมืองหลวงทั้งทีเลยนะ พวกเราเองก็ต้องสนุกไปกับมันด้วยสิ!”
ถึงผมจะคิดว่ามันจะเร็วไปหน่อยสำหรับการที่จะไปดื่มก็เถอะ…..
ดูเหมือนว่ากิลด์มาสเตอร์ของเราจะพยายามอย่างเต็มที่มาทั้งวันแล้วด้วยสิ
คุณคนแคระอาเน็ตก็ดูจะไม่ได้พูดอะไรมากมาย
ดูๆแล้วเหมือนคุณซึกิคาเงะก็จะเต็มใจไปด้วยกันซะด้วยสิ
ให้ตายสิน่า….แบบนี้ผมจะปฏิเสธิไปก็คงไม่มีประโยชน์สินะ
แต่ว่ากิลด์มาสเตอร์นี้ดูอารมณ์ดีเลยจริงๆนะ?
เจอแผนที่จะดึงดูดนักผจญภัยแรงค์ S เข้ามาในเมืองคาสซานดร้าแล้วรึไงนะ?
“เอาล่ะ ไปกันเถอะเรียว ไปช้าเดี๋ยวอดดื่มสาเกหรอกนะ”
“เข้าใจแล้วล่ะครับ ให้ตายสิ…..แต่ผมขอบอกไว้ก่อนนะครับ อย่าดื่มเยอะล่ะครับ โอเคมั้ย? เพราะมันลำบากพวกเราที่ต้องมาดูแลคุณน่ะสิครับ”
“รู้แล้ว รู้แล้ว! เอาล่ะ ไปกันเหอะเรียว!”
———————————
“…อือ…..อื้ก…..โอ้ก….”
“ก็บอกแล้วว่าอย่าดื่มเยอะไง”
“น่า น่า เรียว เดี๋ยวฉันจะดูแลเขาเองนะ”
กิลด์มาสเตอร์นอนฟุบลงบนโต๊ะในร้านขายสาเก
ใช่แล้วล่ะ คนคนนี้ ทั้งที่ชอบสาเกแท้ๆ แต่กลับคอไม่แข็งเอาซะเลย
คุณอาเน็ตที่นั่งถัดจากผมที่เป็นคนแคระ
เธอยังคงจิบเบียร์แก้วที่ 20 ของเธอต่อไป โดยไม่มีท่าทีอะไรเลย
“แต่จะว่าไปเรียวนี่คอแข็งผิดคาดเลยนะ ดูเป็นผู้ใหญ่จัง ทำเหมือนว่าการดื่มไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลยนะ”
“ผมก็แค่ค่อยๆจิบเท่านั้นเองแหละครับ”
“ถ่อมตัวอีกแล้วนะ”
ผมยิ้มแหยๆกลับไปให้กับคำพูดของคุณอาเน็ต
สมกับเป็นเผ่าคนแคระ จะให้ผมดื่มจริงจังด้วยนี่คงไม่ไหวอะ
“แต่ว่า เราจะทำยังไงกันดีล่ะครับ? กิลด์มาสเตอร์เผลอหลับไปแล้วนะครับนั่น”
“ไม่เป็นไรหรอก ที่บาร์นี้ก็เหมือนกันกับที่อื่นนะ ชั้นสองน่ะเป็นที่พักน่ะนะ ฉันเปิดห้องไว้ให้แล้วสองห้อง คืนนี้พวกเราก็พักกันที่นี่กันเถอะ กิลด์มาสเตอร์เป็นแบบนี้เราคงกลับกันลำบากด้วย จ่ายค่าที่พักไปพร้อมกับค่าดื่มด้วยก็ได้”
“….สองห้องนี่….”
“อื้ม หรือก็คือทางนั้นน่ะ ฝากเรียวดูแลด้วยนะ”
คุณอาเน็ตชี้ไปยังผู้หญิงคนนึงที่นั่งอยู่ข้างซ้ายมือของผม คุณซึกิคาเงะ
คุณซึกิคาเงะน้่ำตาไหลพราก หางจิ้งจอกของเธอก็พันรอบแขนผมแน่น
“อือ….ท่านเรียว….กะแล้วเชียวว่าแม้แต่ท่านเรียวก็…ชอบมนุษย์สัตว์แบบนั้นสินะ….ฮึก…ฮึก….ฮึก…ยังไงสาวมนุษย์สัตว์สุดสวยแบบนั้นก็คงดีกว่าแบบมนุษย์อย่างเราสินะ….ฮึก…ฮือ…”
คุณซึกิคาเงะดูเหมือนจะเป็นประเภทที่เมาแล้วร้องไห้สินะ
แต่ผมไม่เข้าใจความหมายที่พูดนั่นเลย
“คุณอาเน็ตครับ หรือว่ามนุษย์สัตว์ที่ดูเหมือนสัตว์มากเนี่ย พื้นฐานจะถือว่าดูสวยกว่ามนุษย์สัตว์ที่คล้ายมนุษย์อย่างคุณซึกิคาเงะเหรอครับ?”
“ถ้าให้พูดก็คงแบบนั้นแหละนะ แต่สำหรับฉันแล้วจะแบบไหนก็ไม่ได้แตกต่างหรอกนะ”
อย่างงี้นี่เอง
ถ้าเป็นในโลกเดิมของผมล่ะก็แต่ละฝั่งจะดูเป็นยังไงนะ
ถึงจะพูดแบบนั้นไป แต่โลกนี้มันก็ดูเหมือนจะมีการแยกอะไรดีไม่ดีชัดเจนมาก
มนุษย์สัตว์รูปแบบสัตว์ดูสวยกว่างั้นเหรอ
เพรางั้นเมื่อกี้นี้ถึงได้ส่งสายตาไปหามนุษย์สัตว์คนนั้นแบบนั้นนี่เองงั้นสินะ?
“งั้น เดี๋ยวผมพาคุณซึกิคาเงะไปกับผมเองครับ”
“อา ฝากด้วยนะ ถ้านายถูกจู่โจมขึ้นมาล่ะก็ ให้ร้องขอความช่วยเหลือเลยนะ ฉันจะรีบไปช่วยนายทันทีเลย”
“อะฮ่าฮ่า ผมไม่เป็นไรหรอกครับ เพราะงั้นฝากกิลด์มาสเตอร์ด้วยนะครับ”
หลังจากที่ได้รับกุญแจห้องมาจากคุณอาเน็ต ผมก็ได้อุ้มร่างเล็กๆของคุณซึกิคาเงะขึ้นไปบนบันไดชั้นสอง
อืม ไม่จำเป็นต้องมาห่วงผมหรอกนะ กลับกันถ้าจะโจมตีผมก็เข้ามาได้เลยล่ะนะ!
เพราะท้ายที่สุดแล้ว ประสบการณ์ในการข่มขืนแบบย้อนกลับของคุณซิลเวียตอนนั้นมันก็จบลงด้วยความผิดพลาดนี่นะ….
แต่ผมก็ได้มีเซ็กส์ทางประตูหลังกับผู้หญิงที่แต่งงานแล้วมาแล้วนะ แบบนั้นก็เป็นประสบการณ์ที่ดี
ความแปลกใหม่แบบนั้นของคุณซิลเวียมันน่าตื่นเต้นมากๆเลยล่ะนะ
จดจำประสบการณ์การข่มขืนแบบย้อนกลับนั้นไว้ในหัวดีกว่า
![[นิยายแปล] (WN) Love Comedy manga ni haitte shimatta no de oshi no make Heroine o zenryoku de shiawase ni suru](https://novel00.net/wp-content/uploads/2022/08/นิยายแปล-WN-Love-Comedy-manga-ni-haitte-shimatta-no-de-oshi-no-make-Heroine-o-zenryoku-de-shiawase-ni-suru-214x300.webp "[นิยายแปล] (WN) Love Comedy manga ni haitte shimatta no de oshi no make Heroine o zenryoku de shiawase ni suru")
