“โอ๊ะ”
คุณซิลเวียตรงมาหยุดอยู่ที่หน้าผมกับคุณคาร์ล่า
ผมได้แต่หวังว่าพวกเธอจะโดนผ่านกันไปโดยไม่สังเกตเห็นกันแท้ๆ
แต่ดูเหมือนว่าอะไรๆก็ไม่เป็นอย่างที่คิด
“ซิลเวีย……ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”
“อา คาร์ล่าเหรอ เธอเองก็กลับมาที่เมืองหลวงแล้วเหมือนกันสินะ”
อย่างที่คิดเลย ดูคุณคาร์ล่าก็จะไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่เหมือนกัน
คุณคาร์ล่าขมวดคิ้วแล้วเริ่มเกาะแขนผมแน่นขึ้น
พอคุณซิลเวียเห็นสถานการณ์ตอนนี้ เธอก็ส่งเสียง หื้มออกมา
และบ่นขึ้นมาแบบไม่สนใจอะไร
“ก็คาดไว้แล้วแหละ แต่ว่าแม่หนูนั่นโดนทิ้งซะแล้วสินะ เอาเถอะ แค่ออกไปเที่ยกับเอลฟ์ข้างนอกนั่นมันก็เรื่องใหญ่พอแล้วล่ะนะ”
“? ผมทิ้งคุณไอริส….?”
คุณซิลเวียยักไหล่แล้วเอียงคอด้วยสีหน้าว่างเปล่า
อืม…..??
หรือว่าคุณซิลเวียกำลังเข้าใจผิดว่าผมกับคุณไอริสเป็นคนรักกันอยู่รึเปล่า?
“แต่ว่านะ ถึงแม้จะเปลี่ยนจากแม่หนูเอลฟ์คนนั้นมาเป็นผู้หญิงคนอื่นแล้วก็มีรสนิยมแย่เหมือนเดิมเลยนะเนี่ย ชอบของแปลกงั้นเหรอ?”
“เดี๋ยวนะ! ชอบของแปลกเนี่ย เธอนี่เสียมารยาทซะจริงเลยนะ”
“หื้ม ก็พูดเรื่องจริงนี่นา มันผิดตรงไหน?”
“จะพูดจาไม่ดีกับฉันหรือไอริสก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ เพราะพวกเราน่ะชินแล้วล่ะ แต่อย่ามาลามพูดอะไรแปลกๆไปถึงเรียวเชียวนะ คนคนนี้น่ะไม่ใช่ทั้งคนรักของฉันและของไอริสทั้งนั้น เป็นแค่คุณพนักงานกิลด์ธรรมดาเท่านั้นแหละ”
“อะไรนะ….?”
ดวงตาของคุณซิลเวียเบิกกว้างเมื่อได้ยินคำพูดของคุณคาร์ล่า
จากนั้นทุกสายตาก็จับจ้องมาที่ผม
ก็นั่นสิน้า ก็ผมดันทำอะไรแบบนั้นกับคุณไอริสโจ่งแจ้งกลางสวนสาธารณะตอนนั้นซะขนาดนั้นเลยนี่นะ
แต่ที่ทำตอนนั้นที่ทำไปก็เพื่อที่จะแค่อวดพวกเธอเท่านั้นเอง
นั่นเลยน่าจะเป็นเหตุผลที่ทำให้คุณซิลเวียเข้าใจผิดว่าจริงๆแล้วผมเป็นคนรักของคุณไอริสมาจนถึงตอนนี้ก็ได้
แต่ว่า คำพูดนั้นของคุณคาร์ล่าก็ได้ถูกปฏิเสธ
“แต่ว่า เมื่อวันก่อนผู้ชายคนนี้…..กับแม่หนูคนนั้น”
“ใช่แล้ว! เรียวน่ะนะ เป็นคนที่คิดว่า คนที่น่าเกลียดอย่างพวกเราทั้งสวยและน่ารักยังไงล่ะ”
“มะ มันมีเรื่องแบบนั้นอยู่ด้วยเหรอ….!? งะ งี้นี่เอง เพราะแบบนั้นวันก่อนนั้นถึง…..”
คุณซิลเวียทำหน้าประหลาดใจราวว่าเธอกำลังคิดอะไรบางอย่าง
พอเห็นคุณซิลเวียแบบนั้นคุณคาร์ล่าก็เอามือค้ำเอวแล้วพูดกับเธอด้วยท่าทีที่รีบร้อน
“เพราะงั้นแล้วเรียวน่ะ ไม่ได้เป็นของใครทั้งนั้นแหละ! เรียวน่ะบอกว่าชอบพวกฉันในโรเซนครูเซอร์ทุกคนเลยล่ะ แถมยังบอกว่าพวกฉันน่ารักแล้วยังช่วยกอดพวกเราอีกด้วย”
คุณคาร์ล่าครับ คำอธิบายของคุณนั่นเหมือนกำลังอธิบาย
ว่าผมนี่มันเป็นไอ้โคตรสารเลวเลยนะครับ!?
ไม่สิ ถึงมันจะเป็นอย่างงั้นจริงๆก็เถอะนะครับ!?
“ทะ ทุกคนงั้นเหรอ…..!?”
“ถ้าไม่ชอบพวกเราล่ะก็มันก็เป็นแค่ปัญหาระหว่างเรา เพราะงั้น ถ้ายังลากเรียวเข้ามาเกี่ยวข้องล่ะก็ พวกฉันจะไม่ให้อภัยแน่”
คุณซิลเวียยิ่งมีสีหน้าที่ตกตะลึงต่างไปจากเมื่อกี้โดยสิ้นเชิง
“พวกเธอทุกคนที่ถูกเยาะเย้ยว่าเป็นแรงค์ S ที่แต่งงานช้ากว่าเพื่อนนั่น…..งั้นเหรอ กะแล้วเชียว ถ้างั้นตอนนั้นก็…..ไม่สิ ถ้าเป็นงั้นล่ะก็ ว่าแล้ว ต่อจากนี้มันจะต้อง…..แน่นอนเลย…..”
แล้วคุณซิลเวียก็เริ่มบ่นพึมพำอะไรอยู่คนเดียวด้วยเสียงต่ำๆ
ดูเหมือนตอนนี้เธอจะไม่ได้เห็นผมกับคุณคาร์ล่าอยู่ในสายอีกแล้วสินะนั่น
ดังนั้นผมจึงใช้โอกาสนี้จับแขนของคุณคาร์ล่า
แล้วดึงเธอออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด
คุณคาร์ล่ายังคงพยายามพูดอะไรบางอย่างกับคุณซิลเวีย
แต่พอผมกระตุกแขนเธอเบาๆเธอก็เดินตามผมมาอย่างเงียบๆ
ขณะที่ผมกำลังจะจากไปจากตรงนั้น ผมก็ได้เหลือบกลับไปมองคุณซิลเวีย
ผมเห็นเธอกำลังยิ้มกว้างขึ้นเรื่อยๆ เป็นรอยยิ้มที่ดูลามกอนาจารเอามากๆซะจนผมเสียวสันหลัง
…..อะไรกันล่ะนั่น.
รู้สึกแย่แปลกๆยังไงไม่รู้สิ….
