—-เป็นเช้าที่ดีจริงๆ
“อรุณสวัสดิ์ครับ”
“อรุณสวัสดิ์ เรียวคุง”
นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ผมออกมาทำงานที่กิลด์นักผจญภัยด้วยความรู้สึกมีความสุข
อ่าาาห์ ดีจริงๆที่ยังมีชีวิต อากาศมันช่างสดชื่นอะไรขนาดนี้ โอ้ว โลกนี้มันช่างสดใสเหลือเกิน!
อืมๆ ถึงแม้ว่านอกจากกิลด์มาสเตอร์กับผมแล้วพนักงานคนอื่นจะเป็นผู้หญิงกันหมด แต่เรื่องนั้นผมก็ไม่ได้ใส่ใจแล้วล่ะ
ผมรู้สึกตื่นเต้นเอามากๆ ผมเลยออกมาทำงานเร็วกว่าปกติ
ดังนั้นผมเลยยังมีเวลาว่างเหลือก่อนที่จะมีประชุมพนักงานตอนเช้า ยังไงก็ไปเข้าห้องน้ำก่อนละกัน
แต่ว่า พอคิดถึงเรื่องเมื่อวานขึ้นมาแล้วมันก็รู้สึกสุดยอดไปเลยล่ะ
คุณนักรบสาว–คุณคาร์ล่าน่ะ ในตอนท้ายๆก็พูดประมาณว่า
“เรียวนี่สุดยอดไปเลยนะ♡ นอกจากจะมีอารมณ์กับผู้หญิงอย่างฉันแล้ว ยังรุกซะหนักเลยด้วย♡”
เธอพูดไว้แบบนี้ นิสัยไม่ดีเลยน้าาา…ไม่สิ หยุดคิดเรื่องนี้แล้วสนใจเรื่องอื่นก่อนดีกว่า
ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำชายในกิลด์ ข้างในห้องน้ำไม่มีใครอยู่เลยซักคนแถมยังเงียบมากเลยด้วย
และในจังหวะที่ผมยืนอยู่หน้าโถฉี่และมองลงไปที่ลูกชายของผม
“เป็นยังไงบ้างคะ คุณผู้มีพระคุณ! ถูกใจโลกนี้รึเปล่าคะ? “
มีเสียงหญิงสาวดังก้องทั้งห้องน้ำ
“ห๊ะ….!!”
“อ๊ะ ไม่ต้องขอบคุณหรอกนะคะ ฉันก็แค่อยากจะตอบแทนบุญคุณให้กับคุณผู้มีพระคุณเท่านั้นเองค่ะ”
“โอ…โอริออน ดีล!!??”
“ค่า โอริออน ดีลเองค่า!”
เมื่อผมตะโกนออกไป ภูติน้อยโอริออน ดีล ก็ยืดอกตอบผม
อะไรกัน….ภูติตนนี้ งั้นก็หมายความว่านั่นไม่ใช่ความฝันอย่างงั้นเหรอ!?
แต่เดี๋ยวก่อนนะ ทำไมภูติตนนี้ถึงต้องมาคุยกับผมเอาตอนนี้ด้วยเนี่ย!
“เห็นคุณดูท่าทางจะเพลิดเพลินไปกับโลกนี้ดี ก็รู้สึกหายห่วงแล้วล่ะค่ะ โลกคู่ขนาดใบนี้น่ะ ทั้งจำนวนผู้ชายต่อผู้หญิงจากโลกใบเดิมของคุณผู้มีพระคุณ รวมไปถึงค่านิยมเรื่องความงามและความอัปลักษณ์ของผู้คนนั้นก็กลับกันกับโลกเก่าโดยสิ้นเชิงเลยล่ะค่ะ ขอแค่เป็นผู้ชายก็สามารถเป็นที่รู้จักในระดับนึงแล้วล่ะค่ะ แต่เอาจริงๆที่ว่าคุณผู้มีพระคุณกับคุณคาร์ล่าสนิทกันได้อย่างรวดเร็วน่ะ มันเป็นเพราะความใจดีของคุณผู้มีพระคุณเองล้วนๆเลยนั่นแหละค่ะ”
“……?”
ช้าก่อนนะ ตอนนี้ยัยนี่กำลังพูดเรื่องอะไรอยู่กันล่ะเนี่ย
“โลกคู่ขนาน?”
“ค่า ใช่แล้วล่ะค่า”
“ที่ไหนล่ะ?”
“ก็ที่โลกใบนี้ไงล่ะคะ?”
ผมกับโอริออน ดีล มองหน้ากัน หลังจากมองหน้ากันผมก็ตะโกนออกมา
“เอ๊ะ? โลกนี้เป็นโลกคู่ขนานอย่างนั้นเหรอ!!?”
“เอ๊ะ นี่คุณไม่รู้สึกตัวเลยเหรอคะ?”
“ถ้างั้น นี่มันอะไรกันล่ะเนี่ย สรุปแล้วก็คือ ส่งฉันไปที่โลกคู่ขนานที่จะทำให้ฉันเป็นที่นิยมกับเพศตรงข้าม เพื่อเป็นการตอบแทนบุญคุณอย่างนั้นเหรอ?”
“ใช่แล้วค่ะ ถูกต้องตามนั้นเลยค่ะ!”
โอริออน ดีล ยิ้มแล้วพนักหน้าหงึกหงึก
“ดูเหมือนคุณผู้มีพระคุณจะไม่อยากได้เวทย์มนต์ที่ทำให้มีเสน่ห์จนเป็นที่นิยม เพราะฉะนั้นแล้วแทนที่จะเปลี่ยนตัวคุณ ฉันเลยเปลี่ยนสภาพแวดล้อมโดยรอบให้คุณแทน แบบนี้เป็นยังไงบ้างคะ?”
“อ่า…นั่นสินะ ทางนี้ก็คิดเหมือนกันว่าแบบนี้คงจะดีกว่า”
“งั้นเหรอคะ ถ้าคุณผู้มีพระคุณดีใจ แค่นี้ฉันก็มีความสุขแล้วล่ะค่ะ”
ไม่ล่ะ แทนที่จะบอกว่าดีใจ ตอนนี้กลับรู้สึกแย่มากกว่าแฮะ
แต่ว่า ก็ดีแล้วจริงๆที่เรื่องมันไม่จบลงโดยการที่ผมเป็นคนทะลายประเทศน่ะ….ดีจริงๆ
“โลกที่ค่านิยมความงดงามและความอัปลักษณ์กลับกัน รวมไปถึงจำนวนประชากรชายหญิงที่กลับกัน อ๊ะ…ถ้าอย่างงั้นก็แสดงว่าตอนนี้ฉันก็เป็นสุดหล่อเลยอะดิ?”
“อ๊ะ…เปล่าค่ะ คุณผู้มีพระคุณน่ะหน้าตาค่อนข้างจะธรรมดาเลยล่ะค่ะ ถ้าจะให้เทียบตามปกติก็ดูเหมือนกับคนที่ดูอ่อนแอและไม่ค่อยจะโดดเด่นคนหนึ่งน่ะค่ะ”
“อย่างงี้มันก็แทบจะไม่ต่างจากโลกเดิมเลยไม่ใช่รึไงกัน! เผลอๆมันแย่ลงกว่าเดิมอีกนะเนี่ย!”
“คือ…ถึงแม้ว่าจะหน้าตาธรรมดาๆ แต่ในทางกลับกันก็ยังคงหน้าตาธรรมดาๆเหมือนเดิมอยู่ดีนะคะ”
(คืออารมณ์นางจะสื่อว่า ถ้าหล่อแล้วมาโลกนี้ขี้เหร่แน่ แต่ถ้าขี้เหร่มาโลกนี้จะหล่อเกินต้านไปอีกเพราะฉะนั้น ถ้าหน้าตางั้นๆ มาโลกนี้ก็หน้าตางั้นๆเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน)
“พอได้แล้ว อย่าพูดอะไรไปมากกว่านี้เลยนะ”
อ๊ะ หรือจริงๆหน้าตาบ้านๆก็อาจจะดีแล้วก็ได้นะ?
ในโลกที่มีผู้ชายเป็นจำนวนน้อยแบบนี้ ผู้ชายที่หน้าตาดีคงจะลำบากน่าดู
“หืม….? เอ๊ะ? เดี๋ยวก่อนนะ ถ้างั้นแล้วสาวๆโรเซนครูเซอร์พวกนั้นล่ะ?”
“ใช่แล้วค่ะ ถ้าเทียบตามมาตรฐานค่านิยมหน้าตาของโลกใบนี้แล้ว พวกเธอนี่จัดเป็น
ประเภทที่เรียกได้ว่าหน้าตาทุเรศ น่าเกลียดมากๆเลยล่ะค่ะ”
“เอาจริงดิ”
นั่นเป็นเหตุผลที่ปฏิกิริยาของคนในกิลด์ในตอนที่พวกเธอเดินเข้ากิลด์มาเป็นแบบนั้นสินะ
แถมเมื่อวาน คุณคาร์ล่ายังชวนผมไป…..
ถ้างั้นก็ฟังดูสมเหตุสมผลเลยที่เธอจะรุกหนักขนาดนั้น
แต่ก็จริงนะ ถ้าลองคิดมุมกลับกันด้วยตรรกะของโลกนี้แล้วล่ะก็
น่าจะเป็นสถาการณ์ประมาณว่า [นักผจญภัยชายที่ไม่เป็นที่นิยมในหมู่สาวๆ
ชวนพนักงานสาวของกิลด์นักผจญภัยไปดื่ม แล้วพนักงานสาวคนนั้นก็ตอบตกลงอย่างง่ายๆ งั้นสินะ]
ถ้าผมอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน เป็นผมก็คงรีบกระโจนใส่เลยเหมือนกันแหละ อื้ม
“โอริออน ดีล ช่วยปลดเวทย์มนต์ที่ร่ายใส่ฉันไว้ทีได้ไหม”
พอผมถามไปแบบนั้น โอริออน ดีลก็ทำหน้าตกใจ
เธอจ้องมาที่หน้าของผมแบบจริงจังแล้วหลังจากนั้น เธอก็ทำหน้าเหมือนกับเข้าใจอะไรบางอย่าง แล้วก็ยิ้มให้ผมอย่างอ่อนโยน
“อย่างที่คิดเลย คุณผู้มีพระคุณนี่เป็นคนดีจริงๆเลยนะคะ คุณรู้สึกเห็นใจที่สาวๆในโรเซนครูเซอร์ โดนเหยียดว่าน่าเกลียดใช่ไหมละคะ?”
“อะ…อืม….”
“แต่ว่านะคะ คุณเข้าใจอะไรผิดไปอย่างนึงนะคะ จริงๆไม่ใช่ว่าคุณย้ายมายังโลกใหม่ที่ทุกอย่างกลับกันเลยหรอกค่ะ เพราะจริงๆแล้ว ตัวคุณในโลกเดิมนั้นก็ถูกแทนที่ด้วยวิญญาณของตัวคุณในโลกคู่ขนานนี้ค่ะ”
(ไม่ได้ย้ายเอาตัวพระเอกมาดื้อๆเลย พูดให้ถูกคือสลับวิญญาณของพระเอกทั้ง 2 โลก และทั้งสองโลกก็ดำเนินต่อไปแบบคู่ขนาน)
“ใช่ค่ะ ฉันสามารถพาคุณกลับไปยังโลกนั้นได้ก็จริง แต่ว่าคุณเปลี่ยนพฤติกรรมที่คุณปฏิบัติต่อพวกไปแล้วเขาในโลกนั้นและโลกนี้ไม่ได้แล้วใช่มั้ยล่ะคะ?”
“เป็นงั้นเองเหรอ”
อย่างนี้นี่เอง หรือก็คือต่อให้ผมจะยกเลิกเวทย์มนต์ไปก็ตาม ทัศนคติที่มีต่อพวกเธอในโลกนี้ก็ไม่เปลี่ยนไปอยู่ดีสินะ
หืม? จะว่าไปเมื่อกี้ เหมือนเธอจะบอกว่าสับเปลี่ยนวิญญาณรึเปล่านะ?
“ที่พูดว่าแทนที่น่ะหมายความว่ายังไงน่ะ? หมายความว่าตัวฉันในโลกนี้ก็ไปอีกโลกเหมือนกันเหรอ?”
“ใช่ค่ะ ดูเหมือนว่าเขากำลังสนุกไปกับโลกนั้นมากเลยล่ะค่ะ”
“กะ…กำลังสนุกอยู่?”
เอ๊ะ หมายความว่าไงน่ะ?
“ตัวคุณในโลกคู่ขนานนี้น่ะ ดูเหมือนว่าเมื่อคืนนี้เขาจะไปที่บาร์ แล้วก็เหมือนไปเล่นสนุกอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งในเมืองค่ะ เธอคนนั้นสภาพหน้าตาดูแย่มาก เธออายซะจนไม่กล้าออกไปเดินกลางถนนตอนกลางวันเลยล่ะค่ะ เหมือนตัวคุณจะเดินไปเจอเธอคนนั้นเข้า แล้วเขาก็ชื่นชมหน้าตาของเธอ หลังจากนั้นคุณก็ได้ไปบ้านกับของเธอด้วยกัน”
“งะ…งั้นหรอ”
สมกับเป็นตัวผมในโลกคู่ขนาน ส่วนใหญ่แล้วก็ทำสิ่งที่เหมือนกันเลย
“นอกจากนี้ ถึงคุณจะถูกส่งกลับไปโลกเดิมก็ตาม ความทรงจำของคุณคาร์ล่าก็จะยังคงไม่หายไปไหน ถึงแม้ว่าคุณจะกลับไปที่โลกเดิมของตัวเอง แล้วตัวคุณในโลกนั้นกลับมาที่นี่ล่ะก็ ตัวคุณในโลกนี้ก็คงจะรังเกียจคุณคาร์ล่าแน่นอน ถ้าเป็นอย่างนั้นคุณคาร์ล่าก็คงจะต้องเศร้าแน่ๆ เพราะในที่สุด เธอก็ได้พบกับคนที่ยอมรับรูปร่างหน้าตาของเธอแล้วซักที”
โอริออน ดีลเห็นผมที่ยังยอมรับความจริงไม่ได้ เธอก็ได้พูดขึ้นมา
“ได้โปรดอย่าทำหน้าแบบนั้นเลยนะคะ! ฉันน่ะ ก็แค่อยากให้คุณผู้มีพระคุณมีความสุขเท่านั้นเองค่ะ”
อ๊ะ เมื่อนานมาแล้วผมเคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง หนังสือเล่มนั้นบอกไว้ว่า
ไม่มีอะไรจะน่ากลัวไปกว่าเจตนาดีอันบริสุทธิ์แล้ว ความรู้สึกมันเป็นแบบนี้นี่เองอย่างงั้นหรอ
ช่างเถอะ จากที่ได้ยินมาจากโอริออน ดีล ดูเหมือนแล้วเราคงจะได้รับการดูแลดีกว่า
ผู้มีพระคุณคนเก่าของเธอแหละนะ อย่างน้อยผมก็สามารถไปลั้ลลากับโลกใบนี้ได้เต็มที่แหละ
สถานการณ์แบบนี้ มีแต่ต้องยอมรับสินะ
“อื๋อ?”
ในขณะที่ผมกำลังคิดไปคิดมา ผมก็สังเกตเห็นว่าร่างของโอริออน ดีลกำลังค่อยๆหายไป
“โอริออนดีล ร่างกายของเธอกำลังจางหายไปแล้วนะ!? ไม่เป็นไรใช่รึเปล่า?”
“อ้าวแหม ดูเหมือนว่าเวทย์มนต์กำลังจะคลายแล้วสินะคะ เพราะว่าการจะข้ามมายังโลกคู่ขนานน่ะ มันจำเป็นต้องใช้พลังมหาศาลเลยน่ะสิคะ”
“งั้นก็แปลว่า กำลังจะกลับไปที่โลกฝั่งนั้นสินะ?”
“ค่ะ ถึงจะน่าเสียดาย พอดีว่าเป็นห่วงคุณผู้มีพระคุณก็เลยข้ามมาโลกนี้น่ะค่ะ แต่ฉันใช้ได้ไม่ค่อยจะนานนัก ต้องขอโทษด้วยนะคะ แต่ว่าฉันคงไม่ได้เจอหน้าคุณผู้มีพระคุณอีกซักพักเลยล่ะค่ะ”
“งะ…งั้นหรอ!”
“ทำไมทำหน้าดูมีความสุขขนาดนั้นล่ะคะ?”
“ไม่ล่ะ คิดไปเองรึเปล่า แต่ก่อนอื่นเลยนะ ถ้ามันต้องใช้พลังมากขนาดนั้นล่ะก็ เธอก็ควรรีบกลับไปโลกฝั่งนั้นนะ เอาล่ะ! เร็วเข้า!”
“มู่วววว ถึงจะยังเป็นกังวลอยู่นิดหน่อยก็เถอะค่ะ แต่ก็เข้าใจแล้วค่ะ ถ้าอย่างนั้นล่ะก็ คุณผู้มีพระคุณก็เพลิดเพลินไปกับโลกนี้ให้เต็มที่เลยนะคะ!”
ดูโอริออนดีลดูจะไม่ค่อยพอใจนิดหน่อย แต่สุดท้ายเธอก็โบกมือลาและจากผมไปด้วยรอยยิ้ม
แต่ก็….นั่นแหละนะ
ดันมาฟังเรื่องสำคัญขนาดนี้ในห้องน้ำกิลด์นักผจญภัยเนี่ยมันก็….
