ตอนที่ 112 – มุ่งหน้าสู่ทะเลสาบมรณะ
เมืองเงาสีเลือด!
ที่สํานักงานใหญ่ของกิลด์เนเธอร์เวิล หัวหน้ากิลด์ เนเธอร์ลิเวอร์] กําลังคุยกับ NPC ที่เป็นกองกําลังมีดในเมือง เมื่อเขาเดินออกมา กลุ่มผู้เล่นวิ่งกรูเข้ามา
และตะโกนว่า “หัวหน้ามีเรื่องแล้วมีคนโจมตีเราตอนนี้!”
“เห้ยย… ใครมันกล้าทําแบบนี้วะ?”
” ผมได้ยินมาว่ามันเป็นไทแรนท์ และมันยังชิงฆ่าบอสไปก่อนด้วย”
“ไทแรนท์?” เนเธอร์ลิเวอร์คิดในใจ “ฆ่าบอสพิเศษเลเวล 30 ก่อนคนเป็นหมื่น? มันเก่งขนาดนั้นเลยหรือ?…”
“ตอนนี้มีท่าที่ยังไงบ้าง??”
กิลด์เนเธอร์เวิล และ กิลด์โดมิเนชั่น มีความสนิทสนมกันมากภารกิจส่วนใหญ่ที่ทําร่วมกันผู้เล่นมักจะมาจากกิลด์โดมิเนชั่น
ครั้งนี้ก็คงเหมือนเคย
” พวกผู้เล่นกําลังบ้าคลั่ง ขนาดกิลด์โดมิเนชั่นมีรางวัลมากมายสําหรับผู้ที่สังหารไทแรนท์ได้”
“150 ล้าน?” เนเธอร์ ริเวอร์ยิ้ม
ถ้าพวกเขาได้อาวุธระดับตํานานจากไทแรนท์ ใครจะอยากได้เงินแค่ 150 ล้านนี้ล่ะ?
ถ้าเขามีอาวธระดับตํานานบวกกับสกิลความสามารถของเขาไม่มีใครสู้เขาได้แน่นอน!
” หัวหน้า ถ้าเราต้องการพบเลดี้ดอริสเราต้องเป็นที่รู้จักและต้องมีผลงานการทําภารกิจพิเศษด้วย”
“ไทแรนท์ ปรากฏตัว มันจะต้องเกี่ยวข้องกับมังกรแห่งแสงถ้าเราจับมันได้เราจะได้เจอเลดี้ดอริสแน่นอน “
ลูกสมุนของเนเธอร์ ริเวอร์ ตื่นเต้นมากจนเก็บอาการไว้ไม่อยู่
“ใช่! เราต้องติดต่อ เลดี้ดอริส โดยเร็วที่สุด”
เนเธอร์ลิเวอร์ พยักหน้าและกล่าวว่า ” เราจะบุกเข้าไปในซากปรักหักพังของสงครามและตามล่าไทแรนท์ในขณะที่ไทแรนท์ฆ่าผู้เล่นของฝ่ายแสงสว่าง!”
“ภารกิจของเมืองเงาโลหิต ยังไม่เสร็จสิ้นเรารวบรวมคนในตอนนี้ไม่ได้เราจะไปเป็นพันธมิตรกับผู้เล่นอันธพาลและกิลด์อื่นๆ ของฝายมีดให้พวกเขารวบรวมคนและโจมตีผู้เล่นที่เป็นศัตรูในซากปรักหักพังของสงคราม!”
“สําหรับกิลด์เนเธอร์เวิลของเรา ให้บลสลาสเป็นผู้นําทีมเมื่อมีเขาแน่นอนผู้เล่นฝ่ายแสงสว่าง ตายเรียบบ!”
กิลด์เนเธอร์เวิล ยังคงส่งทีมต่อสู้พร้อมกับผู้เล่นคนอื่นๆเข้าไปในเมืองเงาโลหิตเพื่อทําการโจมตีฝ่ายแสงสว่าง ในซากปรักหักพังของสงคราม
สําหรับไทแรนท์?
สกิลการต่อสู้แบบตัวต่อตัวนั้นเฉียบขาดมาก
แต่เมื่อต้องพบกับเหล่าผู้เล่นนับหมื่นคนมันก็ไม่ใช่ปัญหา
“เอ่อ……………”
เมื่อเห็นการประกาศรางวัล ลอร์นก็พูดไม่ออก
กิลด์โดมิเนชั่น นั้นฉลาดแกมโกงร้ายจริงๆ
ลอร์นรู้ดีว่า กิลด์โดมิเนชั่น ต้องเสียเงินมากมายเพื่อมาตามล่าตัวเขา
ด้วยรางวัลหนึ่งล้าน กิลด์โดมิเนชั่นจึงระดมผู้เล่นในเซิร์ฟเวอร์ทั้งหมดเพื่อสร้างปัญหาให้กับลอร์น
บ M TM ม 0 มนโมโดทํา
มันไม่ได้ทําให้ลอร์นถึงกับหัวเสีย แต่ก็ทําให้ไม่ค่อยสบายใจนักเพราะทําให้การใช้ชีวิตในเกมของเขายากขึ้น เพราะมีแต่คนตามล่าเอาเงินล้านเพราะค่าหัวของเขา
มีคนส่งข้อความส่วนตัวมาหาจากซูเปอร์ริช
“ท่านผู้นําไอ้พวกนี้มันเหลี่ยมจัดเลย ตั้งค่าหัวด้วยเงินล้าน เพื่อตามล่าคนที่ฆ่าบอส แต่ผมจะจ่ายเพื่อตามล่าตัวมัน!”
ซูเปอร์ริช โกรธมาก
“ไม่จําเป็นหรอก มันทําพูดไปอย่างนั้น”
” แต่หากพวกมันทําแบบนี้ ท่านผู้นํา จะต้องพบกับปัญหาแน่นอน”
“ปัญหาอะไร?”
ลอร์นแสยะยิ้ม “มันจะเป็นยังไงน้าาา? ถ้ายิงธนูดอกแรกแล้วยังไม่ตายลูกที่สองจะไหวไหม ถ้ารอดก็จะถือว่าเกราะของพวกเขาหนาก็แล้วกัน!!”
“เอ่อ… นั่นมันก็จริงนะ”
ซูเปอร์ริช มั่นใจในความแข็งแกร่งของไทแรนท์
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เขาถามว่า “ท่านผู้นํา คุณมีแฟนหรือยัง”
แฟน?
เห้ยยจะถามเรื่องนี้ได้อย่างไร?
อย่าไร้สาระ
” ผมจะถาม!! ”
เขารอคําตอบ
” เข้าใจแล้วน่าา…”
ซูเปอร์ริชพูดเสียงอ่อนว่า “ตอบเถอะ!”
เอะ?
นี่เป็นวิธีที่คนรวยเอาตัวรอดหรือ?
“คุณอยากรู้อะไร”
“ไม่มีอะไร มีผู้หญิงคนหนึ่งที่เหมาะกับคุณมาก ทําไมคุณไม่พบเธอในเกมก่อน” ซุปเปอร์ริชถาม
“ไม่จําเป็นหรอก ผมมีเรื่องอื่นที่ต้องทํา”
ลอร์นปฏิเสธเขาอย่างเด็ดขาด
เขาไม่มีอารมณ์ที่จะออกไปพบใคร
พูดให้ถูกคือ เขาไม่เชื่อใจใครทางอินเทอร์เน็ต เพราะเขาเชื่อคนง่ายเป็นคนอ่อนไหว
ถ้ามีเรื่องอะไรขึ้นมา เขาอาจจะไม่ปลอดภัย
ลอร์นสามารถช่วยบริษัทให้เข้ายึดตลาดโลกเสมือนจริงของ “Divine Realm” ได้อย่างรวดเร็ว
นี่เป็นตลาดขนาดใหญ่ในโลกของเกม
หากคนในเกมรู้จักตัวตนที่แท้จริงของลอร์นเขาจะไม่ปลอดภัยอาจจะถูกลอบทําร้ายได้
เพราะมันเคยเกิดขึ้นมาแล้ว
ในเกมก่อนหน้านี้ กิลด์ใหญ่ๆ 2 กิลด์ มีเรื่องไม่ถูกกัน เมื่อคนในกิลด์นึงสามารถเช็คที่อยู่ของคนในกิลด์คู่อริได้ พวกเขาส่งคนไปทําร้ายคนในกิลด์คู่อริในชีวิตจริงทันที!!
ลอร์จึงต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ
และการไม่มีเพื่อนในเกมมากเป็นวิธีที่ลอร์นทํา
เขาเลิกคุยกับซูเปอร์ริช
ลอร์นเดินผ่านป่าไปเรื่อยๆ
แม้ว่าเลเวลของ ไอชา จะเพิ่มขึ้น แต่ก็ยังไม่สามารถทําร้ายมอนสเตอร์ในพื้นที่นี้ได้
ดังนั้นการฟาร์มค่าประสบการณ์ จึงยังมีจํากัด
นอกจากนี้ หลังจากเลเวล 10 ไอชาก็ต้องการค่าประสบการณ์เพิ่มขึ้นอย่างมาก
เพื่ออัพไปถึงเลเวล 11 ต้องใช้ถึง 380,000 หน่วยเลย
ลอร์นอาจจะต้องใช้เวลาหลายวันเลยทีเดียว
” แต่ฉันจะต้องไปที่ทะเลสาบมรณะก่อน”
ลอร์นไม่มีเวลามากจึงรีบเดินทางออกไปจากที่นี่ทันที