ตอนที่173 ทําการ์ด(1)(2)
ในวันแรกของการเรียนที่ฮอกวอตส์ มีวันหยุดสุดสัปดาห์ซึ่งเป็นเรื่องน่ายินดีสําหรับนักเรียนส่วนใหญ่
ในตอนเช้า อัลเบิร์ตลืมตาและลุกขึ้นจากเตียง ฝนยังคงตกอยู่นอกหน้าต่าง เขาหาวและมองขึ้นไปที่เพื่อนร่วมห้องของเขา ยังคงนอนอยู่บนเตียงและไม่ต้องการที่จะลุกขึ้น
เจอหน้าฝนที่ไรไม่อยากลุกทุกที
อัลเบิร์ตเปลี่ยนเสื้อผ้าและกําลังจะไปที่ห้องโถงเพื่อทานอาหาร ก่อนออกเดินทาง เขาหยิบห นังสือหนาเท่าอิฐสองเล่มออกจากกระเป๋าเดินทาง
**ห้องโถงกับหอประชุมคือที่เดียวกันนะครับบ้างที่ก็เป็นห้องโถงบ้างที่ก็หอประชุมเลยอยากให้ทุกคนทราบไว้
หนังสือสองเล่มนี้ถูกยืมโดยอัลเบิร์ตจากห้องสมุดก่อนปิดภาคเรียนฤดูร้อน และโดยธรรมชาติแล้วจะต้องส่งคืนหลังเลิกเรียน อย่างไรก็ตาม สําหรับภารกิจอ่านหนังสือ 100 เล่ม ตอนนี้อัลเบิร์ตอ่านหนังสือไปแล้ว 17 เล่ม(หนังสือต้องหนาแบบหนามาก)
เมื่อเขาเดินผ่านห้องนั่งเล่น อัลเบิร์ตเห็นฉากที่ทําให้เขาประหลาดใจ
มีคนอยู่บนเก้าอี้นวมในห้องนั่งเล่นแล้ว และนักเรียนกริฟฟินดอร์หลายคนที่จริงแล้วกําลังทํางานหนักเพื่อทําการบ้าน
นี่คือดวงอาทิตย์จะขึ้นจากทิศตะวันตกหรือเปล่านะ?
ไม่สิ ตอนนี้ข้างนอกฝนยังตกอยู่เลย
“สวัสดีตอนเช้า” แชนน่าลงมาที่บันไดอีกขั้นและทักทายอัลเบิร์ตซึ่งยืนอยู่บนบันไดเช่นกัน เมื่อมองไปที่คนในห้องนั่งเล่น เธอถามด้วยความประหลาดใจว่า ” ทุกคนทําการบ้านช่วงฤดูร้อนกันหรอ”
“น่าจะเป็นลอกการบ้านภาคฤดูร้อน” อัลเบิร์ตตอบและเดินไปที่ทางเข้าห้องนั่งเล่น
แชนน่าเหลือบมองนักเรียนในห้องส่วนกลางและไปกับอัลเบิร์ต
ระหว่างทาง ทั้งสองคนกําลังพูดถึงคาถาคัดลอก
“รายการที่คัดลอกโดยใช้คาถาคัดลอกมักจะไม่มีมูลค่าเพิ่ม” อัลเบิร์ตบอกทางแก่นักเรียนใหม่ที่หลงทางและพูดกับแชนน่าว่า: “ถ้าเธอใช้คาถาคัดลอกเพื่อคัดลอกช้อนเงิน ตัวคัดลอกที่เป็นช้อนธรรมดาไม่ใช่ช้อนจากเงิน”
แชนน่า พยักหน้าเพื่อแสดงความเข้าใจของเธอ
ก่อนมาถึงห้องโถง พวกเขาได้พบกับชาร์ลีและวัดในห้องโถง และพวกเขากําลังคุยกันเรื่องการคัดเลือกควิดดิช
อย่างที่เราทุกคนทราบ วัดจะเป็นผู้สืบทอดต่อกัปตันควิดดิชกริฟฟินดอร์คนต่อไป
แน่นอนล่ะ หลังจากที่ชาร์ลีเรียนจบ วู้ดก็อายุมากที่สุดในทีมและใช้เวลาอยู่ในทีมนานที่สุด อัลเบิร์ตก้าวไปข้างหน้าและทักทายทั้งสองคน จากนั้นเขาก็กําลังจะเข้าไปในห้องโถงเพื่อรับประทานอาหาร
” อัลเบิร์ต” จู่ๆ ชาร์ลีก็เรียกอัลเบิร์ต
“อะไรหรอ?” อัลเบิร์ตหันไปถาม
” การคัดเลือกควิดดิชจะมีขึ้นในวันพุธหน้า อย่าไปสาย” ชาร์ลีเตือน
“วันพุธ? ฉันไม่แน่ใจว่าสโมสรการแปลงร่างของศาสตราจารย์มักกอนนากัลจะเริ่มเมื่อไหร่” อัลเบิร์ตลังเลและพูดว่า ”หรือจะให้ตําแหน่งตัวสํารองก็ได้นะ”
“อย่าหาข้ออ้างสิ” ชาร์ลีหรี่ตาลง ”สั่งไม้กวาดบินก่อน ตําแหน่งของนายคือซีกเกอร์”
อัลเบิร์ตผงะไปครู่หนึ่ง และถามด้วยความสงสัย “แล้วนายล่ะ?”
“ฉันสามารถมีคุณสมบัติพอสําหรับตําแหน่งเซสเซอร์” น้ําเสียงของชาร์ลีราบเรียบ “ดังนั้น อย่าหาข้อแก้ตัวเลย ฉันอนุญาตให้นายไม่มาฝึกควิดดิชเป็นบางครั้ง”
“นั้นดูไม่ดีนะ” อัลเบิร์ตเบ้ปาก
“ไม่มีอะไรผิดปกติ ซีกเกอร์ไม่จําเป็นต้องร่วมมือกับคนอื่น นายเพียงแค่ต้องจับลูกสนิชมาให้เรา” ชาร์ลีโบกมืออย่างไม่อดทน แสดงว่าอัลเบิร์ตไปได้แล้ว
หลังจากที่อัลเบิร์ตและแขนน่าเข้าไปในห้องโถง วัดมองที่ชาร์ลีและถามว่า “แบบนี้ดีจริงหรือ”
“นายไม่รู้ระดับควิดดิชของคนในกริฟฟินดอร์” ชาร์ลีขดริมฝีปากด้วยความรังเกียจ “นอกจากนี้ ฉันไม่ได้ให้โอกาสพวกเขาหรอ ใครจะสามารถตําหนิได้ถ้าที่มันลดลงที่นึ่งเพื่อคนมีความสามารถ”
หลังจากพูดจบ ชาร์ลีก็ตบไหล่วัดอีกครั้งและพูดต่อว่า “นายรู้ไหม เชสเซอร์และบีตเตอร์หาง่าย แต่ซีกเกอร์นั้นหายากมาก ดังนั้นฉันจึงต้องทิ้งคนไปคนหนึ่งเพื่อเอาซีกเกอร์ที่ยิ่งใหญ่มา ไม่อย่างนั้นหลังจากที่นายไม่ยอมทําแบบนี้ สําหรับทีมกริฟฟินดอร์ในปีหน้า อาจไม่มีผู้ที่มีคุณสมบัติเหมาะสมพอจะเป็นซีกเกอร์เลย และถ้าโชคร้ายเอาอาจจะแพ้แน่นอน
“อัลเบิร์ตมีคุณสมบัติครบถ้วนในการเป็นซีกเกอร์ และครั้งสุดท้ายที่นายได้เห็นเขาเล่นแล้ว”
“ฉันแค่กังวล…” วัดลังเล แต่ก็ยังไม่พูดอะไร
“ต้องกังวลเรื่องอะไร จอร์จและเฟร็ดเป็นเพื่อนที่ดีของอัลเบิร์ต แองเจลิน่ากับอัลเบิร์ตมีความสัมพันธ์ที่ดีและทุกคนก็รู้จักเขาเช่นกัน ไม่สําคัญว่าเขาจะไม่มาเป็นครั้งคราว” ชาร์ลีพูดอย่างความหมายมาก เขาเตือนว่า ” หน้าที่ของซีกเกอร์คือการตามหาลูกสนิช”
อัลเบิร์ตไม่รู้เรื่องการพูดคุยระหว่างชาร์ลีกับวัด และเขาไม่รู้ด้วยซ้ําว่าผู้เล่นควิดดิชดั้งเดิมมีการกําหนดไว้แล้ว
เขากําลังสอนให้แชนน่าใช้คาถาคัดลอก
โดยพื้นฐานแล้วมันเป็นไปไม่ได้ที่จะประสบความสําเร็จในครั้งแรก ดังนั้น แชนน่าที่ฝึกคัดลอก ช้อนจึงล้มเหลวตามที่คาดไว้
ขณะที่ทั้งสองกําลังคุยกันถึงข้อควรระวังในการใช้คาถา อัลเบิร์ตถูกนกฮูกสีขาวดึงดูดเข้ามา
ท่ามกลางสายฝนที่ตกหนักเช่นนี้ เชอร่ายังคงส่งจดหมายตามกําหนด
“ขอบคุณนะ!” อัลเบิร์ตหยิบถั่วนกฮูกจากกระเป๋าของเขามาวางไว้หน้าเชอร่า
“อะไรอยู่ในจดหมายหรอ?” แชนน่าถามด้วยความสงสัย เมื่อจดหมายตกลงบนโต๊ะก็มีเสียงโลหะดังขึ้นชัดเจน
“ทองคําแท่งหนึ่ง” อัลเบิร์ตพูดโดยไม่ลังเล เขาไม่ได้วางแผนที่จะเปิดจดหมายในหอประชุม แต่ใส่ซองจดหมายกลับเข้าไปในกระเป๋าของเขา
สําหรับวิธีจัดการกับการ์ดทองคํา อัลเบิร์ตคิดไว้แล้วและกําลังคิดว่าจะซ่อนมันไว้ในห้องต้องประสงค์
เอาไว้ติดกับมงกุฏของเรเวนคลอ
ครั้งหน้าเมื่ออัลเบิร์ตมอบมงกุฏให้ดัมเบิลดอร์ เขาก็จะมีข้ออ้างที่จะเอาไว้ตอบดัมเบิลดอร์: ผมซ่อนการ์ดทองไว้ใกล้ๆมันก็เลยเจอตอนนั้น
“ทอง?” แชนน่าพูดซ้ํา มองอัลเบิร์ตอย่างสงสัย เมื่อผู้ชายคนนี้พูดอะไรออกมา มันจะ เป็นทั้งเรื่องจริงและโกหก ทําให้ไม่สามารถบอกได้ว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นจริงหรือหลอก
“ฉันล้อเล่นนะ จริงๆ แล้วมันคือบัตรสมาชิกที่เป็นโลหะอยู่ข้างใน” อัลเบิร์ตพูดติดตลกโดยไม่ให้เวลาแชนน่าถามคําถามต่อ
หลังจากรับประทานอาหารเช้า อัลเบิร์ต และ แชนน่า ก็ทักทายกันและลุกขึ้นจากไป ส่วน เชอร่าเมื่อกินถั่วเสร็จแล้วก็บินกลับไปที่โรงนกฮูกเพื่อไปพัก
“บัตรสมาชิกทอง นี่มันอะไรกันเนี่ย” แชนน่า มองไปที่การจากไปของอัลเบิร์ต และอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวได้
เป็นเรื่องยากสําหรับคนทั่วไปที่จะเชื่อมโยงทองคํากับบัตรสมาชิก
เป็นการยากที่จะเชื่อมโยงทั้งสองเข้าด้วยกันเว้นแต่ว่าคุณได้พบเจอเองจริงๆ
อัลเบิร์ตรีบไปที่ชั้นแปด เล็ดลอดเข้าไปในห้องต้องประสงค์เมื่อไม่มีใคร และวางซองที่มีบัตรสีทองไว้ใกล้กับมงกุฏของเรเวนคลอ
อัลเบิร์ตไม่แน่ใจจริงๆ ว่าเฮกเตอร์จะได้รับบัตรทองของเขาคืนด้วยวิธีอื่นหรือไม่ บางทีเขาอาจจะขอความช่วยเหลือจากดัมเบิลดอร์
การทิ้งบัตรทองไว้บนร่างกายสามารถนํากลับคืนมาได้โดยง่ายโดยฝ่ายตรงข้าม และการซ่อนการ์ดนั้นเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด
อีกฝ่ายจะออกบัตรสมาชิกใหม่หรือไม่?
แน่นอนว่าทําได้ แต่จะไม่ใช่การ์ดทองคําหากมีการออกใหม่ และจะไม่มีผลกับการ์ดทองคํา
ไม่มีทาง บัตรทองจะไม่ซ้ํากัน และสมาคมพิเศษสุดของนักปรุงยาผู้บุกเบิกจะไม่ออกให้ใหม่ ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าหลังจากที่มีคนทําถ้วยรางวัลหรือเหรียญรางวัลหาย ผู้จัดงานจะต้องสร้งใหม่ให้กับคุณ
เว้นแต่เฮกเตอร์จะยอมแพ้ด้วยตัวเอง ถ้าเขาต้องการบัตรทองคําคืน เขาต้องแก้ปัญหาที่เขาก่อขึ้น
โอกาสที่เฮกเตอร์จะยอมแพ้เรื่องบัตรทองนั้นไม่น่าเป็นไปได้
อัลเบิร์ตเดินไป ครุ่นคิด และเมื่อเขารู้สึกตัว เขาก็ยืนอยู่ตรงหน้ารูปสภาพสที่อ้วนแล้ว
เมื่อตอบรหัสผ่าน เดินผ่านทางเข้าและกลับไปที่หอพัก ลี จอร์แดนก็ลุกขึ้นและตรวจสอบการบ้านช่วงฤดูร้อนของเขาแล้ว
เขาเพิ่งมาถึงห้องนั่งเล่นและตกใจกับภาพที่เห็นที่นั่น
“เป็นยังไงบ้าง?” อัลเบิร์ตถามพลางนั่งลงที่ขอบเตียง
“ฉันไม่พลาดการบ้านในวันหยุด” ลีจอร์แดนทําท่าทางโอเคแล้วถามว่า “เราจะเริ่มทําการ์ดพ่อมดเมื่อไหร่”
“ตามแผน ฉันจะทําการ์ดให้นักเรียนและอาจารย์ของฮอกวอตส์ก่อน” อัลเบิร์ตหยิบกระดาษโน้ตของเขาออกมา พลิกดูสองสามหน้าแล้วพูดว่า “เรียกรวมกันว่าเด็คการ์ดฮอกวอตส์”
“ฉันคิดว่านายจะจัดกลุ่มตามบ้าน”
“ช่วงแรกแน่นอนว่าจะต้องแยกจากกันซึ่งเอื้อต่อการพัฒนามากกว่า” อัลเบิร์ตหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมา เพียงวาดโครงร่างของโครงสร้างการ์ด แล้วพูดต่อ ”อย่างไรก็ตาม การ์ดเหล่านี้ล้วนเป็นของฮอกวอตส์ในเด็คการ์ด เราต้องแบ่งประเภท และแต่ละประเภทต้องมี การเล่นเกมของตัวเองเพื่อเพิ่มความสนุกของเกม”
“มันสมเหตุสมผล” เฟร็ดกล่าว
“ไม่นอนต่อเหรอ?”
“ไม่อะ” เฟร็ดอ้าปากหาวและเริ่มลุกขึ้นแต่งตัว
“อันนี้มีไว้เพื่ออะไร?” จอร์จถามพลางชี้ไปที่พื้นที่ว่างขนาดใหญ่บนกระดาษ
“ลงรูปภาพ” อัลเบิร์ตหยิบไม้กายสิทธิ์มา ตัดภาพบนกระดาษแล้วคัดลอกมาหลายชุดโดยใช้คาถาคัดลอก จากนั้นหยิบปากกาขนนกและเริ่มทําการ์ด: เฟร็ด วีสลีย์ โจมตี 1 ปริมาณเลือด(HP) 1 ต้องใช้ 1 แต้มพลังงาน ผลที่ได้คือเมื่อไม่มีจอร์จอยู่ในฉาก สามารถเรียกจอร์จจากเด็คเพื่อเล่น เมื่อฝาแฝดวีสลีย์เล่นพร้อมกัน พลังโจมตีของทั้งสองจะ +1”
“พลังโจมตีของเรามีเพียง 1 แต้ม?” เฟร็ดและจอร์จอดไม่ได้ที่จะประท้วง
“ฉันคิดว่าการ์ดของพวกนายมีประสิทธิภาพ” สี จอร์แดนชี้ไปที่การ์ดของเขา
“ลี จอร์แดน โจมตี 1, HP 1 ต้องใช้ 1 แต้มเอฟเฟค ในฐานะหนึ่งในสี่ผู้ก่อตั้งการ์ดวิชาร์ด คุณสามารถจั่วการ์ดได้ฟรี”
“การ์ดของนายอยู่ที่ไหน” ทั้งสามมองอัลเบิร์ตอย่างสงสัย
“นี่คือการ์ดของฉัน” อัลเบิร์ตหยิบการ์ดเปล่าขึ้นมาและกรอกข้อมูลของเขา
” อัลเบิร์ต แอนเดอร์สัน โจมตี 3, HP 2 ต้องใช้ 2 แต้มพลังงานเอฟเฟคหลังจากการ์ดใบนี้อยู่บนสนาม คุณจะได้รับคําคาถาเกราะป้องกันและคาถาปลดอาวุธจากเด็ค”
“ทําไมการ์ดของนายถึงดีกว่าของเรา” ทั้งสามอดไม่ได้ที่จะประท้วง
“เพราะฉันมีพลังมากกว่าพวกนาย และฉันใช้เวทมนตร์ทั้งสองนี้ได้” อัลเบิร์ตปลอบ “การ์ดเหล่านี้ยังไม่ได้รับการแก้ไข ในอนาคตเราสามารถใช้คาถาเปลี่ยนการ์ดเพื่อแก้ปัญหาการอัปเดตการ์ดได้”
“เร็วเข้า ฉันรอเล่นเกมไม่ไหวแล้ว” ลี จอร์แดน กระตุ้น
“เพิ่มชาร์ลีกับเพอร์ซี่ด้วย อย่าลืมพวกนักกีฬาควิดดิชกริฟฟินดอร์ด้วย” เฟร็ดกล่าวต่อ “และอาจารย์ของโรงเรียนก็เสริมเข้าไปด้วย”
“ยังไงก็ตาม คุณต้องการการ์ดใบเพื่อสร้างเด็ค” จอร์จถาม
“30ใบสําหรับตอนนี้” อัลเบิร์ตคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบว่า “ในสํารับต้องมีไฟที่ซ้ํากันไม่ เกิน3ใบ”
