ตอนที่19 มีสายลับอยู่ในพวกเรา
ศาสตราจารย์มักกอนนากัลป์กลับมาก่อนที่เด็กใหม่จะต้องรอนาน เธอจัดให้เด็กใหม่เป็นแถวเดียวและพาทุกคนเข้าไปในหอประชุม
ห้องโถงของโรงเรียนมีขนาดใหญ่มากมีโต๊ะยาวสี่ตัวเต็มไปด้วยนักศึกษา เทียนหลายร้อยเล่มลอยอยู่เหนือฝูงชนและแสงเทียนก็ส่องสว่างไปทั่วหอประชุม
เปลวเทียนยังเป็นไฟวิเศษชนิดหนึ่งไม่เช่นนั้นภาพของเทียนที่หยดด้วยขี้ผึ้งบนศีรษะมันคงจะไม่สวยงามนัก
เมื่อความคิดแปลก ๆ ทุกอย่างหลั่งไหลออกมาจากหัวของอัลเบิร์ต ก็มีคนเอาเก้าอี้นั่งที่มีหมวกสกปรกและขาดวางอยู่ออกมา
ว่ากันว่านี่คือหมวกกริฟฟินดอร์
“ฉันหวังว่าพวกเขาจะล้างหมวกคัดสรรแล้วนะ” อัลเบิร์ตไม่ชอบหมวกคัดแยกเพราะมันสกปรกเกินไปอาจจะเป็นพันปีอาจจะไม่มีใครทำความสะอาดหมวกเลย
ทนไม่ไหวแล้ว
เมื่ออัลเบิร์ตฟื้นขึ้นมาจากหมวกคัดสรรก็จบเริ่มเปิดตามปกติด้วยเสียงปรบมือของทุกคน
ศาสตราจารย์มักกอนนากัลหยิบม้วนกระดาษและเริ่มแผ่ออก
แน่นอนว่าอัลเบิร์ตเป็นคนแรกที่ได้รับการตั้งชื่อ ใครใช้ให้นามสกุลของเขาเป็นตัวอักษรตัวแรกล่ะ?
อัลเบิร์ตก้าวไปข้างหน้าและนั่งบนเก้าอี้อย่างมั่นใจโดยให้ศาสตราจารย์มักกอนนากัลสวมหมวกไว้บนศีรษะ
“ อย่าไปสลิธีริน อย่าไปที่สลิธีรินนะ”
แม้ว่าเขาจะรู้ว่าความเป็นไปได้ที่จะไปสลิธีรินนั้นมีน้อยมาก แต่เขาก็ยังคงพูดเบา ๆ สองสามคำเพื่อหลีกเลี่ยงการตกลงไปในหลุมโดยไม่ได้ตั้งใจ
“ มันยากแฮะฉันเห็นว่ามีความกล้าหาญมากหัวใจไม่สิมีความสามารถและไม่ขาดปัญญา” หมวกคัดแยกถามเบา ๆ “ยกเว้นสลิธีรินคุณอยากไปไหน”
อัลเบิร์ตพูดไม่ออก หมวกคัดแยกหมายความว่าเขาเหมาะกับบ้านทุกแห่งยกเว้นสลิธีริน?
“โอ้ฉันคิดว่าเธอได้เลือกทางของเธอแล้ว… “
“กริฟฟินดอร์” เมื่อหมวกคัดสรรพูดว่ากริฟฟินดอร์อัลเบิร์ตรู้ว่าสิ่งที่เรียกว่าทางเลือกคืออะไร
หากฝาแฝดและลีจอร์แดนพบกัน เป็นนักเรียนของบ้านอื่นเขาก็จะไปเรียนที่บ้านนั้นด้วย
ในที่สุดหมวกคัดสรรก็ช่วยให้เขาเลือกได้
อย่างไรก็ตามอัลเบิร์ตยังคงต้องอยู่ในสถาบันการศึกษาเป็นเวลาเจ็ดปี เขาไม่อยากเป็นเฮอร์ไมโอนี่คนแรก ที่เขาจะไม่มีเพื่อน ช่างเป็นโศกนาฏกรรมจริงๆ
แน่นอนว่าถ้าหากจะมีการสำรวจตอนกลางคืน ฝาแฝดก็เป็นคู่หูสำรวจตอนกลางคืนที่ดีที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัยหลังจากหมวกคัดสรรเอ่ยนามเรียกกริฟฟินดอร์โต๊ะที่ไกลที่สุดทางด้านซ้ายก็ส่งเสียงโห่ร้อง
อย่างไรก็ตามฝาแฝดและลีจอร์แดนในทีมก็อดไม่ได้ที่จะตกใจและพวกเขาไม่ได้คิดว่าอัลเบิร์ตจะได้รับมอบหมายให้เป็นกริฟฟินดอร์
แล้วเรเวนคลอล่ะ?
หลังจากศาสตราจารย์มักกอนนากัลถอดหมวกออกไปแล้วอัลเบิร์ตก็เดินตามเสียงเชียร์ แถวหน้าของโต๊ะยาวว่างเปล่าสำหรับเด็กใหม่อย่างเห็นได้ชัด
เมื่ออัลเบิร์ตเดินผ่านไปมีหลายคนยืนขึ้นและจับมือกับเขา อีกฝ่ายมีตราที่หน้าอกด้วยอาจจะเป็นหัวหน้าบ้านของเขาก็ได้
เขาจับมือกับหลาย ๆ คนทีละคนและพยักหน้าตอบรับด้วยรอยยิ้ม
พิธีคัดสรรยังดำเนินต่อไป หลังจากที่หมวกคัดสรรเรียกสลิธีริน อัลเบิร์ตก็กลับไปสนใจหมวกคัดสรรและเขายังพบร่างของเซดริก ดิกกอรี่
อีกฝ่ายยังคงเป็นหนุ่มหล่อจึงไม่แปลกใจที่เขาจะถูกเรียกว่ารุ่นพี่หนุ่มหล่อ แต่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะกลายเป็นโศกนาฏกรรมอีกหรือเปล่า ท้ายที่สุดคราวนี้มีฉันที่เป็นผีเสื้อตัวน้อยที่จะขยับสายลม(หมายถึงอัลเบิร์ตจะทำให้เกิดทฤษฏีผีเสื้อขยับปีกนะครับ)
ตามที่คาดไว้ฝาแฝดวีสลีย์ยังได้รับมอบหมายให้เป็นกริฟฟินดอร์ ชายผมแดงคนนึงมีความสุขมากเกี่ยวกับเรื่องนี้และโบกมือให้ฝาแฝด อัลเบิร์ตยังมองใกล้ ๆ มันควรจะเป็นเพอร์ซี่ วีสลีย์
อย่างไรก็ตามฝาแฝดวีสลีย์อยู่ที่ด้านล่าง หลังจากที่พวกเขาถูกจัดให้เป็นกริฟฟินดอร์แล้วพิธีคัดสรรก็สิ้นสุดลง ศาสตราจารย์มักกอนนากัลม้วนกระดาษและทิ้งไว้พร้อมกับหมวกคัดสรรเช่นเดียวกับม้านั่ง หายไป.
“ว้าว! เราคิดว่านายจะได้รับมอบหมายให้เป็นเรเวนคลอซะอีก” ทั้งฝาแฝดและลีจอร์แดนจ้องไปที่อัลเบิร์ตด้วยการแสดงออกที่เกินจริงราวกับกำลังมองดูสัตว์หายาก
ผู้ชายคนนี้ไม่ได้รับมอบหมายให้เป็นเรเวนคลอหมวกคัดสรรนั้นพังหรือเปล่า?
“ แปลกตรงไหน” อัลเบิร์ตไม่เห็นด้วย “ยังไงซะฉันก็เพิ่งค้นพบความลับเกี่ยวกับหมวกคัดสรร“
“ความลับอะไร” ลีจอร์แดน ถามอย่างสงสัย
“ มันจะไม่ใช่ความลับสิถ้าฉันบอกไป” อัลเบิร์ตไม่ได้วางแผนที่จะบอกพวกเขาว่า “นั่นคือเหตุผลที่ฉันได้รับมอบหมายให้เป็นกริฟฟินดอร์”
สายตาของอัลเบิร์ตกวาดไปทั่วฝูงชนและเขาอดไม่ได้ที่จะส่ายหัว “ฉันพูดอย่างชัดเจนไม่ได้ยังไงก็ตามฉันคือกริฟฟินดอร์”
อย่างไรก็ตามทุกคนไม่ได้ให้ความสนใจกับความลับที่เรียกว่านี้อีกต่อไป หลังจากการจัดเรียงเสร็จสิ้นดัมเบิลดอร์ก็ถึงตาที่จะกล่าวสุนทรพจน์จากนั้นก็ถึงเวลารับประทานอาหารมื้อใหญ่พร้อมกับเปิดท้อง
“ยินดีต้อนรับ … ” ดัมเบิลดอร์มองนักเรียนด้วยรอยยิ้มกว้างและยื่นแขนไปหาพวกเขา “ยินดีต้อนรับทุกคนเข้าสู่ฮอกวอตส์ภาคเรียนใหม่ได้เริ่มขึ้นแล้วก่อนงานเลี้ยงจะเริ่มขึ้นฉันอยากจะพูดสักสองสามคำนั่นคือ “โง่เขลา! ร้องไห้! กระจุย! กระจาย!” ขอบคุณทุกคน! “
*ดำน้ำมากปล่อยมันไป ต้นฉบับThat is: fool! Cry nose! Scrap! Screw!
เพียงไม่กี่คำ
ช่องว่างนี่คือช่องว่าง!
เมื่อเทียบกับผู้ชายที่พูดเรื่องไร้สาระมากมายดัมเบิลดอร์เข้าใจจิตใจของชีวิตใหม่โดยรู้ว่าทุกคนไม่มีความอดทนที่จะฟังเรื่องไร้สาระ
“คุณรู้ความหมายของคำเหล่านั้นหรือไม่” อัลเบิร์ตถามหัวหน้าบ้านข้างๆเขาพลางหันศีรษะไป
หัวหน้าบ้านที่อัลเบิร์ตถามมีสีหน้าแข็งกร้าวและเห็นได้ชัดว่าเขาไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้อย่างไร
ในตอนนี้จู่ๆหัวหน้าบ้านก็รู้สึกว่าวีสลีย์พูดถูก ผู้ชายคนนี้ควรไปที่เรเวนคลอแทนที่จะอยู่ที่กริฟฟินดอร์
“ ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครรู้เรื่องนี้ฉันคงต้องไปถามเขาด้วยตัวเอง?” อัลเบิร์ตพึมพำ คำไม่กี่คำถือได้ว่าเป็นความลึกลับที่ยังไม่ได้ไขในเรื่องราวของนวนิยายแฮร์รี่พอตเตอร์
คนสองสามคนที่อยู่ข้างๆเขากระตุกปากและไม่รู้ว่าจะพูดอะไร นี่จะถามดัมเบิลดอร์ตรงๆเลยเหรอ?
นักเรียนของเรเวนคลอยังไม่ได้อยากรู้อยากเห็นเหมือนนายเลยนะเพื่อน!
นี่คือนกอินทรีที่ซ่อนตัวอยู่ในกลุ่มสิงโตในฐานะสปาย
เฮ้มาที่นี่แล้วโยนผู้ชายคนนี้ไปที่โต๊ะข้างๆที!
อัลเบิร์ตสูญเสียความคิดของเขาไปโดยไม่สนใจการจ้องมองแปลก ๆ ของคนอื่น
ในชีวิตที่แล้วมีคำอธิบายหลายประการสำหรับคำเหล่านี้บนอินเทอร์เน็ต:
มีข่าวลือว่าความหมายในภาษาละตินของคำเหล่านั้นคือ: ขอให้ เมอร์ลินอวยพรคุณ
แน่นอนว่าบางคนคิดว่าทัศนคติที่แตกต่างกันต่อผู้คนในวิทยาลัยทั้งสี่แห่งนี้
นักเรียนเรเวนคลอคิดว่าคนที่ไม่ได้เข้ามาในเรเวนคลอเป็นคนโง่
นักเรียนกริฟฟินดอร์คิดว่าคนอื่นไม่กล้าเหมือนพวกเขา
นักเรียนสลิธีรินคิดว่าเลือดผสมหรือเลือดโคลนเป็นเศษขยะที่ไร้ประโยชน์
นักเรียนฮัฟเฟิลพัฟ หวังว่านักศึกษาจากบ้านอื่น ๆ สามารถปรับพฤติกรรมของพวกเขาได้
ความจริงคืออะไรอัลเบิร์ตไม่รู้บางทีเขาอาจจะมีโอกาสรู้ความจริงจากดัมเบิลดอร์
ตูม!
ทันใดนั้นหลังคาของปราสาทก็ถูกฟ้าผ่าและเวทมนตร์แห่งสภาพอากาศที่ร่ายไว้ก็ล้มเหลวในทันที
ฉากนี้ทำให้ทุกคนตกใจจริงๆ
ดัมเบิลดอร์หยิบไม้กายสิทธิ์ของเขาออกมาและใช้เวทมนตร์บนศีรษะของเขา ฟ้าแลบและฟ้าร้องหายไปฝนอันยิ่งใหญ่ก็หายไปและหัวของทุกคนก็หันไปในท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยดวงดาวอีกครั้ง
“เอาละ! งานเลี้ยงเริ่มแล้ว!” ดัมเบิลดอร์ยกช้อนขึ้นแล้วเคาะถ้วยประกาศว่างานเลี้ยงเริ่มขึ้น จานบนโต๊ะเต็มไปด้วยอาหารราวกับเวทมนตร์
*******
ฝากติชมสกิลการแปลหรือเสริมข้อมูลอย่างพวกชื่อคน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ในเรื่องได้เลยครับ
