[นิยายวาย] ทะลุระบบข้ามภพมาหารัก – ตอนที่ 42 แก้แค้นโลกมายา เจ้าของร่างคนนี้เซ็งนิดหน่อย (11) / ตอนที่ 43 แก้แค้นโลกมายา เจ้าของร่างคนนี้เซ็งนิดหน่อย (12)

ตอนที่ 42 แก้แค้นโลกมายา เจ้าของร่างคนนี้เซ็งนิดหน่อย (11)

เสียงฝีเท้าเร่งจังหวะขึ้นทุกขณะ เจียงหลีขดตัวอยู่ที่มุมกำแพง ตามขาและแขนล้วนฉีกขาดเป็นรูโหว่ขนาดใหญ่

ติ๊ง ติ๊ง

มันคือเสียงหยาดเลือดหลั่งริน พร้อมกับเสียงฝีเท้าที่กรายใกล้เข้ามาทุกที ประหนึ่งยมทูตมาเยือนจากขุมนรก

“ได้…ได้โปรดอย่าฆ่าฉัน” เจียงหลีเบิกตาโพลงอย่างอกสั่นขวัญผวา

“ผ่าน เตรียมถ่ายฉากต่อไป” เริ่นตงหลิวผงกศีรษะ เมื่อเห็นตันหวายที่จงใจเบือนหน้าหนีไม่ยอมมองเขาก็เลิกคิ้วขึ้น

หลิวหลิววิ่งเหยาะเข้ามา ยื่นขวดน้ำแร่ให้กับตันหวายแล้วเริ่มยกยอปอปั้น พูดไปครู่ใหญ่เห็นตันหวายคร้านจะสนใจเขา หลิวหลิวก็เอามือลูบจมูกอย่างกระดากอาย มองขอบตาดำของตันหวายพลางถามว่า “นี่ไปทำอะไรมา?”

เกิดเหตุการณ์อะไร มาถึงกองถ่ายได้สามวัน เยี่ยชิวของพวกเขาก็เสียโฉมซะแล้ว?

ตันหวายชำเลืองมองเขาแวบหนึ่ง กล่าวเสียงเรียบว่า “ดูหนังผีมาทั้งคืน”

“อะไรนะ?” หลิวหลิวกะพริบตาไม่กะพริบ ไม่ทันตั้งเนื้อตั้งตัว

แม้ว่าจะรำคาญ แต่ตันหวายก็ยังคงอธิบาย “ผู้กำกับสอนให้ผมรู้ว่าความกลัวคืออะไร ผมเลยนั่งดูหนังผีอยู่ทั้งคืน”

หลิวหลิวนิ่งอึ้งไป มีเทคนิคอย่างนี้ด้วย?

“เยี่ยชิว?”

ตันหวายหันหน้า พบว่าเริ่นตงหลิวกำลังเรียกเขา จึงเบ้ปากเดินเข้าไปอย่างไม่เต็มอกเต็มใจ

(ท่านเจ้าของร่าง! ท่านต้องประจบประแจงนะ ท่านชักสีหน้าใส่คนอื่นตอนนี้ได้ยังไงงงงง! !)

ตันหวายไม่ใส่ใจระบบ ตอนนี้อย่าว่าแต่เขาประจบประแจงเลย เพียงแค่เหลือบมองเริ่นตงหลิวหัวใจก็เริ่มจะร้อนรุ่มขึ้นมาแล้ว ถูกต้อง ตอนนี้เขาคือผีอาฆาต

เริ่นตงหลิวเห็นตันหวายที่ใบหน้าเล็กมุ่ยลงก็ยิ้มออก “วันนี้แสดงสีหน้าได้ดี”

ตันหวายไม่พูดไม่จา

“ถ้ามีตรงไหนยังไม่เข้าใจก็ถามผมได้”

ตันหวายยังคงไม่พูดไม่จา

บรรยากาศแปลกชอบกลระหว่างคนทั้งสองดึงดูดสายตามากมายให้หันมามอง หลิวหลิวด้านหลังเห็นภาพนี้ก็แทบจะหลั่งน้ำตานองหน้า แม่เจ้า เริ่นตงหลิวออกปากพูดเอง นักแสดงของผมจะดังแล้วใช่ไหม

“คุณมีอะไรไม่พอใจผมหรือเปล่า?” เริ่นตงหลิวถามออกมาโดยไม่สนใจสายตารอบข้าง

ที่จริงแล้วในสายตาคนภายนอก เริ่นตงหลิวเป็นคนที่ไม่ค่อยน่าคบนัก เขาตั้งมาตรฐานภาพยนตร์ของตนไว้สูงลิ่ว หากนักแสดงคนไหนแสดงไม่ดี เขาเป็นต้องด่าสะบั้นหั่นแหลกเสียทุกราย เขายังไม่เห็นแก่หน้านักลงทุนอีกด้วย นักลงทุนนึกอยากลัดคิวยัดคนมาเล่นกับเขา นั่นย่อมจะเป็นไปไม่ได้เลย

นี่ถือเป็นครั้งแรกที่เริ่นตงหลิวถามใครสักคนว่า ‘คุณมีอะไรไม่พอใจผมหรือเปล่า’ เยี่ยชิวก็เป็นคนแรกเช่นกัน เห็นชัดว่าฝีมือการแสดงไม่มีทางเข้าตาเขา แต่เขาก็ยังไปอบรมสั่งสอนด้วยตัวเอง

ตันหวายเม้มริมฝีปาก อยากพูดว่าก็ต้องไม่พอใจอยู่แล้วสิ เห็นชัดๆ ว่านายเป็นภรรยาฉัน กลับบังคับให้ฉันกอดขาประจบนายอยู่ได้

หากแต่เขายังไม่ทันได้พูด ทั้งกองถ่ายก็เกิดความวุ่นวายขึ้นชั่วขณะ ได้ยินคนพูดแว่วๆ ว่าซีหร่านมาแล้ว

ซีหร่าน ตันหวายเคยค้นหาเจอในความทรงจำของเจ้าของร่างเดิม เป็นศิลปินนักแต่งเพลงที่มีชื่อเสียงคนหนึ่ง

เพียงแต่เจ้าของร่างเดิมไม่ได้สนใจเรื่องนี้ และไม่ได้ถ่ายทอดอะไรให้ตันหวายไปมากกว่านี้

หันไปดูด้วยความอยากรู้อยากเห็น ตันหวายมองปราดเดียวก็สังเกตเห็นซีหร่านที่ถูกผู้คนห้อมล้อมคนนั้น ชั่วพริบตาที่มองเห็น ตันหวายก็หน้าดำคร่ำเครียด นี่มันผู้ชายที่อยู่ในห้องเริ่นตงหลิวเมื่อคืนนี้ไม่ใช่หรือ?

เริ่นตงหลิวเห็นตันหวายเปลี่ยนสีหน้า นัยน์ตาก็เจือแววขบขันเล็กน้อย คิดในใจว่าถ้าเขาไม่ถ่ายหนังก็ไปแสดงโชว์เปลี่ยนหน้าได้เลย

เขียนลายเซ็นอีกสองสามแผ่น ซีหร่านก็สบกับสายตาจงเกลียดจงชังของตันหวาย พอเหลือบเห็นเริ่นตงหลิวที่แอบอมยิ้มอยู่ด้านข้าง ขนคิ้วซีหร่านก็สั่นระริก คิดแต่ว่าเรื่องระหว่างพวกเขาทั้งสองคนคงไม่ลงเอยกันง่ายๆ อีกอย่าง หนุ่มน้อยหน้ามนเมื่อคืนนี้ก็ไม่พอใจตนเสียด้วย

ตอนนี้ตันหวายยืนขวางอยู่ข้างหน้าเริ่นตงหลิวโดยไม่รู้สึกตัว สายตาที่จ้องมองซีหร่านทอแววเป็นศัตรู บังหน้าเริ่นตงหลิวราวกับปกป้องลูกน้อย

“โย่ว~ไม่เจอกันนานนะครับผู้กำกับเริ่น ผมคิดถึงพี่แทบตายแล้ว” ซีหร่านกล่าวพลางกางสองแขนทำท่าจะกอดเริ่นตงหลิว

เสียงร้องอุทานแผ่วเบากับเสียงซุบซิบพึมพำดังมาจากรอบด้าน ความรู้สึกของตันหวายในตอนนี้ไม่สวยงามอย่างยิ่ง เกิดอาการอยากทะลุกลับไปโลกแรกแล้วจับจวินเฉิงตีให้ตายซะ

ตอนที่ 43 แก้แค้นโลกมายา เจ้าของร่างคนนี้เซ็งนิดหน่อย (12)

ในวงการบันเทิงมีคู่จิ้นมากมาย คู่จิ้นเหล่านี้มีที่มาแตกต่างกันไป บางคู่เป็นเพราะตั้งใจสร้างกระแส บางคู่ก็เป็นเพราะถูกแฟนคลับจับคลุมถุงชนล้วนๆ

ช่างโชคร้ายที่แฟนคลับผู้นิยมชมชอบคู่จิ้นนั้นมีจำนวนมากมายมหาศาล ในสายตาของแฟนคลับคู่จิ้นเหล่านี้ เริ่นตงหลิวกับซีหร่านพูดประโยคเดียวก็เหมือนจีบกันกระหนุงกระหนิงไปหมด ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการโอบกอดที่กระตุ้นต่อมเสียขนาดนี้

เสียงกรีดร้องแว่วดังจากรอบด้าน เห็นชัดว่าแฟนคลับประเภทนี้แทรกซึมอยู่ทุกหนแห่ง

ตันหวายแค่นเสียงหัวเราะ เห็นซีหร่านโผเข้ามาก็นัยน์ตาประกายวาบ เบี่ยงตัวหลบวูบทันที ถูกต้อง เบี่ยงตัวหลบ ทั้งเบี่ยงทั้งหลบออกมาอย่างนั้นเอง

เริ่นตงหลิวหางตากระตุก พูดซะดิบดีว่าจะปกป้องลูก อย่างนี้เรียกปกป้องลูกตรงไหนกัน นี่มันเข้าทำนองแยกหมู่เมื่อภัยมาแล้ว

มองเห็นซีหร่านโถมพุ่งเข้ามา เริ่นตงหลิวก็เม้มปากเบี่ยงตัวหลบวูบเช่นกัน แถมยังหลบมาอยู่ข้างหลังตันหวายอีกต่างหาก

เสียงแฟนคลับถอนหายใจอย่างเสียดายแว่วดังมาจากรอบด้าน พร้อมกับเสียงถอนหายใจเหล่านี้ ซีหร่านก็โผเข้าสู่อ้อมกอดของหลิวหลิวทั้งอย่างนั้น

หลิวหลิว ‘ฉันคือใคร? ฉันอยู่ที่ไหน? เกิดเรื่องอะไรขึ้น?’

!!!

ฉันกับซีหร่านกอดกัน!

ตันหวายเห็นคนทั้งคู่ที่นิ่งทื่อไปแล้วทั้งๆ ยังอยู่ในท่าโอบกอดกันก็เบ้ปาก มุมปากยกขึ้นอย่างช้าๆ

ถือว่านายหลบได้เร็วทีเดียว

“ระบบ ตรวจสอบค่าความประทับใจให้ฉันหน่อย” ตันหวายกระซิบกล่าว

“อะไรนะ?” เริ่นตงหลิวข้างหลังฟังไม่ชัด

(จากการตรวจสอบระบบ ค่าความประทับใจคือหกสิบเปอร์เซ็นต์)

หกสิบเปอร์เซ็นต์? ตันหวายไม่พอใจนิดหน่อย ทำไมถึงต่ำกว่าค่าความประทับใจของจวินเฉิงอีกล่ะ

ปูพื้นฐานกันมาตั้งแต่โลกที่แล้ว ค่าความประทับใจจะเอื้อเฟื้อให้กันสักหน่อยไม่ได้เลยหรือไง?

(ติ๊ง~ปลดล็อกภารกิจลับ จูงมือ โอบกอด และจุมพิตกับเริ่นตงหลิว)

ประกาศจากระบบปรากฏขึ้นในหัวของตันหวาย ตันหวายแข็งทื่อในทันที

กลืนน้ำลายลงคอ ตันหวายหมุนตัวอย่างแข็งทื่อ ยกมือทำสัญญาณ WC ให้กับเริ่นตงหลิวแล้ววิ่งตะบึงไปทางห้องน้ำ

นี่คือ…ท้องเสียหรือ? เริ่นตงหลิวปากอ้าตาค้าง ทันใดนั้นก็พบว่าแท้จริงแล้วเจ้าเด็กนี่ไม่ใช่แค่วาดรูปสวย แต่ยังวิ่งเร็วใช้ได้ทีเดียว

มองดูนาฬิกาพบว่ายังเป็นเวลาเช้าอยู่ เริ่นตงหลิวล้วงหยิบบุหรี่มวนหนึ่งจากกระเป๋าใหญ่ของกางเกงทรงทหาร สูบไปพลางมองซีหร่านกระทืบเท้าตึงตังไปพลาง

เยี่ยชิวมีพลังจิตอย่างไม่ต้องสงสัย สาเหตุที่เขาถูกชะตาเยี่ยชิวตั้งแต่แรกเจอ ทั้งหมดเป็นเพราะมองเห็นเขาวาดหัวหมูให้พนักงานต้อนรับตอนอยู่หน้าประตูโรงแรม ตอนนั้นเยี่ยชิวยิ้มเหมือนพวกนักเลง แต่กลับไม่ทำให้รู้สึกว่ารังเกียจ

เขากลับไปยังได้ดูละครโทรทัศน์บางเรื่องที่เยี่ยชิวเคยแสดงก่อนหน้านี้ แม้จะมีแต่ละครน้ำเน่าที่ไม่เป็นกระแส แต่ยังพอมองออกว่าฝีมือการแสดงของเขาใช้ได้ทีเดียว

พูดตามตรง นี่ถือเป็นครั้งแรกจริงๆ ที่เขามองฝีมือการแสดงของใครสักคนพลาดไป แต่ตนก็ยังไม่อยากตัดใจจากเขา พูดไม่ถูกว่าเพราะเหตุผลอะไร น่าจะเป็นเพราะเขามีจิตวิญญาณที่เห็นได้น้อยนักในวงการบันเทิงอยู่ในตัวเขาล่ะมั้ง

ปิดประตูห้องน้ำเสียงดังปัง ตันหวายนั่งลงบนโถชักโครกอย่างกลัดกลุ้ม ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันกล่าว “คุณบอกภารกิจลับมาอีกรอบซิ?”

(จูงมือ โอบกอด และจุมพิตกับเริ่นตงหลิว)

“คุณกล้าพูดมาได้นะ” ตันหวายแสยะยิ้ม “เขามีแฟนอยู่แล้ว! มีแฟนอยู่แล้ว!”

พอพูดถึงเรื่องเริ่นตงหลิวมีแฟนขึ้นมาตันหวายก็ปวดมวนในท้อง ระบบยังคงแจ้งเตือนเขาไม่หยุดหย่อน ระบบขยะอะไรวะเนี่ย!

ระบบเองก็อับจนหนทาง (นี่คือคำสั่งที่ถ่ายทอดจากศูนย์บัญชาการ)

คำสั่งที่ถ่ายทอดจากศูนย์บัญชาการโคตรแม่เอ็งสิโว้ย!

(ท่านเจ้าของร่าง เรื่องนี้ยังไม่มีหลักฐานแน่ชัดไม่ใช่หรือ? ดูจากปฏิกิริยาของพวกเขาวันนี้ไม่เหมือนว่าเป็นแฟนกันเลย)

ตันหวายหัวเราะเหอะๆ “ไม่ใช่แฟนแล้วจะเป็นคู่ขาหรือไง?”

เงียบกริบ…

ตันหวายตื่นตระหนกเมื่อรู้ตัวว่าพวกเขามีโอกาสเป็นคู่ขากันจริงๆ!

ตันหวายลุกพรวดขึ้นมา ลูบคางพลางทำหน้านิ่วคิ้วขมวด รู้สึกไม่ค่อยสบายใจนิดหน่อย

(กำหนดเวลาภารกิจลับคือสองวัน ค่าประสบการณ์คือ 200 ท่านเจ้าของร่างโปรดเร่งดำเนินการโดยเร็ว)

ไสหัวไปเลย ไอ้ระบบเวร!

ขณะเดียวกันนั้นเอง ภายในห้องพัก ซีหร่านไถหน้าจอดูผลงานของเหล่าบรรดารุ่นพี่ที่ขึ้นเทรนด์เกี่ยวกับคู่จิ้นด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม พอเจออันไหนน่าตลกยังคอยยื่นให้เทพหน้าดำข้างๆ ตนเอาไปดูด้วย

เริ่นตงหลิวมองซีหร่านที่ท่าทางเบิกบานใจ จู่ๆ ก็รู้สึกว่าตนไม่เบิกบานใจอย่างยิ่ง

เมื่อสังเกตเห็นว่าเริ่นตงหลิวอารมณ์เสีย ซีหร่านก็ยิ่งหัวเราะชอบใจ เขาวางมือถือลง แสร้งทำเป็นตกใจแล้วถามอย่างใสซื่อ “เมื่อวานพวกเราทำให้หนุ่มน้อยหน้ามนของพี่เข้าใจผิดหรือเปล่า ไม่งั้นวันนี้ทำไมเขาเห็นผมแล้วทำหน้านิ่งเชียว?”

เริ่นตงหลิวตะลึงงัน พูดในใจว่าเป็นไปไม่ได้ ต่อให้เข้าใจผิดจริงๆ ก็คงไม่ทำหน้านิ่งเพราะเรื่องนี้

“เมื่อคืนแฟนเก่าเขาตามตื๊อเขาจนโกรธ ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันนี่?” เริ่นตงหลิวพลิกดูบทอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย บุหรี่ที่พกติดตัวสูบจนเกลี้ยงแล้ว เขาจำใจต้องหางานอื่นให้ตัวเองทำสักหน่อย

“แฟนเก่า?” ซีหร่านถึงกับตกตะลึงไปชั่วขณะ “แฟนเก่าเขาคือใคร?”

เริ่นตงหลิวเอนพิงกับโซฟา ขมวดคิ้วโยนบทในมือทิ้งไว้บนโต๊ะ ก่อนพ่นคำสองคำออกมาเบาๆ “สุยยาง”

“สุยยางเป็นแฟนเก่าเขา?” ซีหร่านไม่อยากจะเชื่อ “สุยยางที่ยายแก่นั่นเลี้ยงต้อยน่ะเหรอ?”

ในวงการบันเทิงไม่มีความลับ โดยเฉพาะเมื่ออยู่มานานจนมีชื่อเสียงระดับพวกเขา ใครเป็นเกย์ใครเป็นเลสเบี้ยน ใครเป็นเด็กเสี่ยเลี้ยงเด็กเจ๊ดัน พวกเขาล้วนรู้ทะลุปรุโปร่ง

ยายแม่มดบริษัทไหลอวี๋ชอบกินหญ้าอ่อนกลายเป็นเรื่องตลกขบขันในวงการ พวกเขาไม่ต้องลงทุนไปสืบหาข่าวก็รู้แล้วว่าช่วงนี้ยายแม่มดคบกับใครอยู่

เริ่นตงหลิวพยักหน้า เป็นอันว่ายอมรับโดยปริยาย

“เวรเอ๊ย! น้องหน้ามนสายตาไม่ได้เรื่องเลย!”