[นิยายวาย] เมื่อบุหรี่ตกหลุมรักไม้ขีดไฟ – ตอนที่ 312 อวัยวะภายในตันทั้งห้า / ตอนที่ 313 แบ่งตลาด

ตอนที่ 312 อวัยวะภายในตันทั้งห้า

ในช่วงเช้าพวกเขาเน้นให้ทำความเข้าใจในเนื้อหาหลักเกี่ยวกับบริษัทในรุ่นก่อนและกระบวนการพัฒนาของบริษัท

รวมถึงชื่อเดิมของบริษัทตลอดจนผลิตภัณฑ์ที่บริษัทจำหน่ายอยู่ในปัจจุบัน

อย่างเช่นว่าบริษัทมีกี่แผนก มีกี่คนที่ไม่จำเป็นต้องเข้าใจปัญหาทางด้านโภชนาการเพราะไม่ได้มีปัญหาเหล่านี้

ในช่วงพักกลางวันยังมีโรงอาหารที่พวกเขาสามารถรับประทานอาหารได้โดยเฉพาะอีกด้วย

ไม่คิดเลยว่าอาหารในโรงอาหารนั้นจะค่อนข้างดีและสะอาดเป็นอย่างมาก

ชุยหังรู้สึกว่าในแต่ละที่ของบริษัทนั้นไม่มีอะไรน่าผิดปกติ

เพียงแต่คิดว่าบริษัทแบบนี้ เขาจะถูกกดดันมากแค่ไหนในอนาคต

เนื่องจากว่าเขาเคยได้ยินมาว่าพนักงานขายทุกคนเหมือนจะมีหน้าที่รับผิดชอบที่ต้องทำตาม ถ้าหากว่าผลประเมินของการทำงานนั้นไม่สามารถทำตามได้ทั้งหมด ซึ่งหมายถึงไม่มีคุณสมบัติพอที่จะทำงานตำแหน่งนั้นได้

ยิ่งไปกว่านั้นเงินเดือนจำนวนมากนั้นได้มาจากผลประเมินของการทำงาน ถ้าหากไม่มีผลประเมินการทำงาน ทุกอย่างก็ไม่มีความหมาย

เพียงแค่ดูจากฐานเงินเดือนที่สูงและค่าคอมมิชชั่นที่ต่ำ ก็ทำให้รู้ได้ว่ามันไม่ง่ายอย่างที่เคยคิดไว้

แน่นอนว่าขึ้นอยู่กับแต่ละคนด้วย

บางคนที่ขายบ้านมีรายได้เดือนละหลายแสน บางคนได้รวมจากฐานเงินเดือนด้วย ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะพูดหรือทำอย่างไร

ช่วงบ่ายพวกเขาเริ่มเรียนรู้เกี่ยวกับแพทย์แผนจีน ซึ่งเรียนเกี่ยวกับคุณลักษณะของธาตุทั้งห้าที่สอดคล้องกับอวัยวะภายในตันทั้งห้า ได้แก่ หัวใจ ตับ ม้าม ปอด และไต จากนั้นแยกว่ามีความสัมพันธ์อย่างไรในร่างกาย และสามารถดูได้ว่าอวัยวะภายในตันทั้งห้ามีส่วนผิดปกติจากส่วนใดได้บ้าง

ชุยหังรู้สึกว่าการแพทย์แผนจีนนั้นมีความซับซ้อนมาก มีหลากหลายสิ่งในนั้นที่สามารถใช้ประโยชน์ได้ แม้แต่การเกี่ยวข้องกันก็สามารถเป็นประโยชน์ได้

ไม่น่าแปลกใจเลยที่แพทย์ที่มีชื่อเสียงในสมัยโบราณจะมีอยู่ในวรรณกรรมมากมาย เหมือนกับว่าเมื่อได้เรียนแพทย์แผนจีนแล้ว มีหลายสิ่งมากมายก่อตัวขึ้นในสมอง

ระบบมากมายเช่นนี้ไม่สามารถเรียนรู้ได้ในสามวันก็จะสามารถเข้าใจได้ทั้งหมด พวกเขาทำได้เพียงทำความเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างอวัยวะต่างๆ หลังจากนั้นเมื่อได้โทรคุยกับลูกค้าในอนาคต บางคำถามก็จะสามารถเข้าใจได้ว่าอวัยวะส่วนใดเป็นปัญหา จากนั้นจึงใช้คำศัพท์เฉพาะทางการแพทย์แผนจีนตอบคำถามเพื่อให้พวกเขาเหล่านั้นรู้สึกเชื่อถือและไว้วางใจ

ความรู้บางอย่างเป็นสิ่งที่พวกเขาต้องจำให้ได้ เช่น ไตควบคุมกระดูกและไขกระดูก ตับควบคุมเส้นเอ็น และเส้นผมสามารถสะท้อนถึงปัญหาของอวัยวะทั้งสามได้

ถ้าหากว่าผมร่วงแสดงว่าเป็นปัญหาเกี่ยวกับไต ถ้าเส้นผมแห้งแสดงว่าเป็นปัญหาเกี่ยวกับปอด ถ้าเส้นผมไม่ค่อยดำแสดงว่าเกี่ยวปัญหาของตับและไต

ชุยหังไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าการเรียนแพทย์แผนจีนจะเป็นเรื่องที่สนุกอย่างนี้

ก่อนหน้านี้เคยคิดว่าแพทย์แผนจีนเป็นเรื่องที่น่าเบื่อ แต่เมื่อได้พบวิธีการเรียนที่ถูกต้องและถูกวิธีทำให้เขารู้สึกว่าเป็นเรื่องที่น่าสนใจมากทีเดียว

ขณะที่เขากำลังกลับบ้าน ในหัวของเขาก็มีแต่ทฤษฎีเกี่ยวกับตับเป็นธาตุไม้ ไตเป็นธาตุน้ำ ตับกักเก็บเลือด ไตกักเก็บสารจำเป็น และระบบการไหลเวียนของเลือด

นอกจากนั้นพวกเขายังมีรถรับส่งให้ด้วย แม้ว่าจะยังไม่ได้เป็นพนักงานของบริษัทอย่างเป็นทางการ แต่พวกเขาก็สามารถนั่งรถรับส่งได้

เงินเดือนและสวัสดิการแบบนี้ทำให้เขารู้สึกประทับใจกับบริษัทนี้เป็นอย่างมาก

ถ้าหากได้ขึ้นรถรับส่งไปทำงานทุกวัน ก็จะสามารถประหยัดเงินได้เป็นจำนวนมากหลังจากผ่านไปหนึ่งปี และที่สำคัญไม่ต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปเบียดบนรถสาธารณะ ถ้าหากได้ขึ้นรถรับส่งไปทำงาน ตัวเองก็จะได้ไม่ต้องหลีกเลี่ยงศีลธรรมในการสละที่นั่งให้กับคนชรา คนป่วยและคนพิการอีกต่อไป

หลูจื้อโทรหาเขาและถามว่าวันนี้เป็นอย่างไรบ้าง ชุยหังจึงบอกสิ่งที่เขาได้เรียนรู้ในวันนี้ให้กับหลูจื้อได้ฟังอย่างตื่นเต้น

“ดูเหมือนว่านายจะไม่ได้รังเกียจงานนี้นะ งั้นก็ลองทำไปก่อนแล้วกัน” หลูจื้อเอ่ยบอก

“ฉันก็คิดไว้แบบนั้น เพราะยังไงก็ต้องมีครั้งแรกเสมอ แล้วก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงสังคมได้ตลอด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการขาย ความจริงแล้วใครก็สามารถทำได้ แต่ฉันจะต้องฝึกการรับมือกับสถานการณ์ไว้บ้าง”

หลูจื้อหัวเราะและเอ่ยบอก “แค่นายไม่ฝึกการด่าคนก็พอแล้ว”

ตอนที่ 313 แบ่งตลาด

ตอนกลางคืนชุยหังก็ยังคงนึกถึงเนื้อหาที่ครูฝึกอบรมพูดในวันนี้

เขารู้สึกว่าสมัยที่เรียนอยู่ก็ยังไม่เคยจริงจังขนาดนี้มาก่อน

วันรุ่งขึ้นเขานั่งรถรับส่งมาถึงสถานที่ที่คุณครูคนนั้นได้บอกก่อนหน้านี้ได้อย่างราบรื่น

เมื่อวานคนที่มาฝึกอบรมเหล่านั้น มีบางคนดูเหมือนจะไม่ค่อยมีความอดทนและเป้นเรื่องที่น่าเบื่อสำหรับพวกเขา

ถ้าหากไม่ใช่เพื่อเงิน พวกเขาไม่น่าจะมาที่นี่อย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตามทัศนคติของผู้อื่นก็ไม่มีอิทธิพลอะไรกับชุยหัง แม้ว่าสุดท้ายแล้วเขาจะไม่ผ่านการประเมิน แต่เขาก็ยังได้เรียนรู้อะไรเหล่านั้น

อย่างน้อยหลังจากนี้เมื่อได้ทำอะไรในอนาคตก็ควรใส่ใจกับส่วนประกอบของโภชนาการและสิ่งที่ดีต่ออวัยวะในร่างกายของตัวเอง

ไม่ว่าคนอื่นจะเป็นอย่างไร แต่ชุยหังนั้นตั้งใจฟังอย่างจริงจังและจดสรุปได้มากกว่าคนอื่นเล็กน้อย เพราะเขาจดเกือบทุกประโยคที่ครูฝึกอบรมพูด

หลังจากนั้นชุยหังก็ได้รับคะแนนเต็มติดต่อกันสามวันอย่างไม่คาดคิด

ความจริงแล้วเนื้อหาในการประเมินได้ถูกพูดไปทั้งหมดในก่อนหน้านี้ แต่บางคนไม่ได้ใส่ใจหรือมีจุดที่คล้ายกันจึงทำให้บางคนไม่ได้ดูอย่างละเอียดรอบคอบ

ขณะที่กำลังไปกินอาหารกลางวัน หลายคนที่เคยคุยกับชุยหังในช่วงสองวันที่ผ่านมา หลังจากที่รู้คะแนนของชุยหังแล้ว ทุกต่างก็ถามว่าเขาท่องจำสิ่งเหล่านั้นได้อย่างไร

ตอนนั้นอีกด้านหนึ่งชุยหังก็ส่งข้อความไปหาหลูจื้อเพื่อบอกข่าวให้เขารู้ อีกด้านหนึ่งก็ตอบคำถามว่าเขาเพียงแค่สนใจเรื่องเหล่านี้ ดังนั้นเขาจึงจำมันได้

แน่นอนว่าเขาต้องถ่อมตัวไว้ เขาจึงไม่สามารถพูดออกไปได้ว่าความจริงเรื่องเหล่านั้นเป็นเรื่องง่ายมาก

ถ้าทำอย่างนั้นจะเป็นการทำร้ายความมีเกียรติของตนเองที่ผู้อื่นมอบให้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ช่วงบ่ายก็ยังอยู่ในห้องประชุมห้องนั้น แต่ว่าบรรยากาศกลับไม่เหมือนเดิมแล้ว

แม้ว่าพวกเขายังคงนั่งอยู่ในที่เดิม แต่ด้านหน้ากลับไม่ใช่ครูฝึกอบรมแล้ว มีเพียงคนที่ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวอยู่เพียงไม่กี่คน ดูเหมือนว่าทั้งหมดนั้นอายุจะยังไม่มาก แต่ชายวัยกลางคนที่สวมแว่นอยู่ตรงกลางนั้นดูเหมือนจะทำตัวให้ไม่เป็นที่สนใจ แต่ความจริงแล้วเขาดูประหม่าเป็นอย่างมาก

บางคนเป็นคนที่ลาออกไปก่อนหน้านี้แล้วกลับมาอีกครั้ง ดังนั้นจึงเป็นที่รู้จัก

เขาอยู่ตรงนั้นพูดกับคนด้านข้างว่าคนนี้เก่งมาก เขาเป็นคนตัดสินใจหลายอย่างในบริษัทและทิศทางการพัฒนาของบริษัทนั้นเป็นเขาที่ช่วยผู้จัดการใหญ่ในการสินใจ เขาเป็นนักวางแผนธุรกิจที่มีความเป็นมืออาชีพมาก กล่าวได้ว่าปัจจุบันบริษัทยิ่งใหญ่อย่างนี้ได้เป็นเพราะคุณงามความดีของเขา

เขาเป็นคนที่ถ่อมตัวมาก แม้ว่าเขาจะได้รับความนับถือจากเจ้านายและทุกระดับชั้นในบริษัท แต่ทุกครั้งที่มีการแบ่งตลาด เขาก็ยังคงอยู่ที่นั่นด้วยตนเองและติดตามผลคะแนนและประสิทธิภาพอื่นๆ ของทุกคน จากนั้นทำการตัดสินใจด้วยตนเอง

สำหรับผู้ที่ทำงานจริงจังเช่นนี้สร้างความประทับใจให้กับชุยหังเป็นอย่างมาก

วิธีการแบ่งตลาดของพวกเขานั้น ซึ่งทุกครั้งเขาจะเรียกคนขึ้นมาในแต่ละแถวให้ออกมาแนะนำตัวกับเขา โดยเขาจะใช้เพียงข้อมูลในมือเท่านั้น จากนั้นก็แบ่งพวกเขาไปแต่ละตลาด บางคนก็ได้อยู่ด้วยกัน บางคนก็อยู่คนละตลาด ซึ่งแท้จริงแล้วมาตฐานนั้นเป็นอย่างไรชุยหังก็ไม่เข้าใจ

เมื่อมาถึงตาของชุยหัง คนนั้นมองชุยหังเล็กน้อยและบอกว่าชุยหังเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ได้คะแนนเต็มในครั้งนี้

ชุยหังจึงได้รู้ว่าความจริงแล้วคนที่ได้คะแนนเต็มไม่ได้มีเพียงแค่เขาคนเดียว

หลังจากนั้นเขาก็ได้รับมอบหมายให้ไปตลาดเฮยหลงเจียง ซึ่งทำให้เขาดีใจเป็นอย่างมาก เพราะตลาดที่เขาต้องการติดต่อด้วยมากที่สุดคือตลาดนี้ เขาได้ยินมาว่าตลาดนี้ทำเงินให้บริษัทมาตลอดและเป็นตลาดที่อยู่ในแถวหน้ามีแนวโน้มที่ดีและผู้จัดการในหลายๆ แผนกก็ถูกเลือกมาจากตลาดนี้

แม้ว่าเขาต้องกลับไปเรียนต่อในอนาคต แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะหาตลาดที่ดีกว่านี้เพื่อสร้างรายได้ไม่ได้