[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 107

　หลังจากกินเสร็จ ชั้นก็ยกบอลแรบบิทขึ้นมาวางไว้บนหัว แล้วก็เริ่มออกเดินทางหาเหยื่อตัวต่อไป

　ถ้าเจอมอนสเตอร์ระดับ D คงต้องอัมพาตมันก่อน แต่ถ้าสักระดับ E+ ชั้นจะปล่อยให้บอลแรบบิทสู้คนเดียว

　เจ้านั่นน่าจะสู้ด้วยตัวเองไหว

　แต่ว่า เท่าที่เห็น เหมือนมันจะถนัดสู้ด้วยเวทมนตร์มากกว่า ที่น่ากังวลคือ MP มันเหลือ 0

　บางทีวันนี้ควรพักก่อน แต่พอคำนึงถึง [ละอองเกล็ดมังกร] แล้ว จะมัวเอ้อระเหยไม่ได้

　แต่ถ้าชั้นไม่ระวัง เจ้าบอลแรบบิทก็อาจถึงตาย

　เดิมทีก็ยังไม่แน่ใจเลยว่าค่อยแยกกันหลังมีอาการมันจะทันหรือเปล่า

　วันนี้พอเรื่องบอลแรบบิทก่อน แล้วไปทดลองใช้ [ลมหายใจแห่งโรคภัย] ดีกว่ามั้ง?

　แต่จะยังไงก็ปล่อยเจ้านี่ไว้คนเดียวไม่ได้….

　เอาเถอะ มาลองใช้ [ลมหายใจแห่งโรคภัย] ก่อนดีกว่า ถ้ามีเวลาเหลือค่อยไปเพิ่มเลเวลให้บอลแรบบิทแล้วกัน

　ในส่วนของบอลแรบบิท มันกำลังกินเนื้อของกัลแพนเธอร์อยู่บนหัวชั้น

　ท่าทางจะชอบจนถึงกับค่อย ๆ กินอย่างละเมียดละไม

　ไม่ได้ว่าอะไรหรอก แต่นี่มันหัวชั้น

　กินไปด้วยดูวิวไปด้วยมันน่าอิจฉา

　สักวันนึงถ้าแกตัวใหญ่กว่าชั้นเมื่อไหร่ขอนั่งบนหัวแกบ้างแล้วกัน

　ไม่อะ เป็นไปไม่ได้หรอก

　ระหว่างที่ค่อย ๆ เดินไปอย่างระมัดระวังไม่ให้บอลแรบบิทตก ชั้นก็เจออูฐที่มีสามหัวอยู่ไกล ๆ

　เห็นโหนกตะปุ่มตะป่ำเต็มหลังก็ขนลุกทุกที

　ถึงจะไม่น่ากิน แต่มันอาจจะอร่อยก็ได้ เคยได้ยินว่าปลาที่อาศัยอยู่น้ำลึกมันอร่อยด้วยสิ

　โหนกบนหลังอูฐนี่มีแต่ไขมันสินะ?

　เนื้อเสือดาวแห้งไปหน่อย ลองเจ้านั่นดูดีกว่า

　พอรู้ตัวว่าโดนชั้นมองอยู่ มันก็รีบวิ่งหนี แต่ฝีเท้าของมันช้าเกิน

　ก็ตัวมันไม่มีความบาลานซ์เลยนี่หว่า

　แค่เดินก็ตามมันทันแล้ว ความความเร็วระดับนี่ไม่รบกวนบอลแรบบิทที่กำลังกินอยู่ด้วย

　ว่าแต่ หยุดกินได้แล้วมั้ง

　ตอนสู้กันมันสั่นกว่านี้นะเออ

　ไม่เกาะดี ๆ เดี๋ยวก็ตกหรอก

　เพื่อเป็นการเตือน ชั้นจึงส่ายหัวเบา ๆ

　「เปฟุ!?」

　เนื้อชิ้นหนึ่งตกลงมาติดอยู่ที่หน้าชั้นพร้อมกับเสียงของบอลแรบบิท

　ชั้นยื่นลิ้นออกไปแล้วตวัดเนื้อเข้าปาก

　อืม เค็มไปรึเปล่านะ

　ทำเป็นเนื้อแห้งน่าจะดีกว่านี้

　「เปฟู….」

　บอลแรบบิทร้องออกมา

　คงเป็นชิ้นสุดท้ายล่ะมั้ง

　ชั้นกระโดดขึ้น กางปีกออกแล้วร่อนไปดักหน้าอูฐสามหัวไว้

　ธรรมเนียมก่อนสู้ เช็คสเตตัสก่อน

—————————————————————

เผ่าพันธุ์ : โมทาริเคเมล

สถานะ : ปกติ

Lv : 8/31

HP : 78/78

MP : 67/67

พลังโจมตี : 52

พลังป้องกัน : 48

พลังเวท : 23

ความคล่องแคล่ว : 28

ระดับ : D

สกิลพิเศษ:

[หัวเข็มขัด : Lv4] [ปกปิด : Lv1] [ฟื้นฟู HP อัตโนมัติ : Lv1]

[สองหัว : Lv–] [โรคจิตเภท : Lv–]

สกิลต้านทาน:

[ต้านทานพิษ : Lv2] [ต้านทานธาตุไฟ : Lv1]

สกิลทั่วไป:

[เคลย์วอลล์ : Lv2] [พายุทราย : Lv1]

[อควอ : Lv1] [ฟื้นฟู : Lv1]

สกิลฉายา:

[นักกินกระบอลเพชร : Lv2]

—————————————————————

　ระดับ D งั้นเหรอ?

　อืม….เท่าที่เห็นก็ไม่มีสกิลโจมตี ระดับก็พอ ๆ กับบอลแรบบิทด้วย

　คงเพราะมันมีหลายหัว เลยมีหลายสกิลที่ทำให้นึกถึงทวินเฮด

　จะว่าไป เจ้าทวินเฮดมันแบ่งใช้สกิลระหว่างหัวซ้ายกับหัวขวา มันแบ่งกันยังไงนะ

　กำหนดมาตั้งแต่เกิดเลยรึเปล่า?

　ชั้นไม่ได้คิดจะเป็นมังกรสองหัวหรอก แต่มันสงสัย

　「「「โนกุเวววว」」」

　หัวทั้งสามส่งเสียงร้องขึ้นพร้อมกัน

　ชั้นสูดหายใจเข้า แล้วรวบรวมพลังเวทไว้ที่ลำคอ

　ทั้งที่ใช้ครั้งแรกแต่กลับเข้าใจวิธีได้โดยสัญชาตญาณ

　พ่นลมหายใจที่เต็มไปด้วยอากาศอันตรายใส่อูฐสามหัว

　อูฐสามหัวพยายามใส่แรงลงไปที่ขาเพื่อไม่ให้ตัวเองปลิวไป

　ที่ใช้ไม่ใช่เพราะคิดจะเป่าให้กระเด็น แต่เพราะต้องการตรวจสอบผลของ [ลมหายใจแห่งโรคภัย]

　ถ้าแกปลิวไปก็เทสไม่ได้น่ะสิ เพราะงั้นอดทนไว้หน่อยนะ

　พอชั้นหยุดพ่นไป อูฐสามหัวก็หยุดเท้าเช่นกัน

　ไม่เห็นมีไรเลยแฮะ

　ควรเช็คสเตตัสสินะ?

—————————————————————

เผ่าพันธุ์ : โมทาริเคเมล

สถานะ : ต้องสาป (ต่ำ)

Lv : 8/31

HP : 73/78

MP : 67/67

—————————————————————

　ทั้งที่สเตตัสต่างกันขนาดนี้แต่ดาเมจแทบไม่มี

　คงไม่ใช่สกิลสำหรับสร้างความเสียหายโดยตรงสินะ

　แล้วก็……[ต้องสาป (ต่ำ)] ?

　สถานะแปลก ๆ โผล่หัวมาอีกแล้ว

　ภายนอกไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด

　เอาเถอะ ให้ [เสียงจากพระเจ้า] ตอบก็จบแล้ว

　ถึงตอน [พิษ α] จะไม่ได้ก็เถอะ คงเป็นเพราะเลเวลสกิลต่ำไป

　ตอนนี้เลเวลของ [เสียงจากพระเจ้า] ก็เพิ่มขึ้นมาระดับนึงแล้ว คงตอบแหละ

[สถานะผิดปกติ [ต้องสาป] ]

　มาจริงด้วย?

[สถานะผิดปกติที่จะลดทอนพลังชีวิตและพลังกายลง]

[มีผลช้ากว่า [พิษ] แต่การถอนคำสาปนั้นยากกว่ามาก]

[หากเป็น [ต้องสาป] ที่เบาบาง เพียงแค่ออกห่างจากผู้สาป ผลของคำสาปก็จะหายไปเอง]

　……โรคถือเป็นคำสาปไปเลยเรอะ

　[ต้องสาป] เบาบางที่ว่าคงเป็นอันที่มาจากปีกสินะ ต่างจาก [ลมหายใจแห่งโรคภัย] ที่เป็นการสาปโดยตรง

　หมายความถ้าสถานะของบอลแรบบิทเปลี่ยนไป แค่ชั้นแยกกับมันก็คงจะหายไปเองสินะ?

　อย่างน้อย ๆ ก็ชัดเจนแล้ว

　ไอ้เจ้า [ละอองเกล็ดมังกร] กับ [ลมหายใจแห่งโรคภัย] นี่มันตัวขวางความเจริญด้านมิตรภาพ แถมไม่เหมาะในการต่อสู้จริงอีก

　ส่วนอูฐสามหัว ทั้ง ๆ ที่โดน [ต้องสาป] เข้าไปแท้ ๆ ดูสบายๆจังนะ

　จากที่อ่านมา คงเป็นสกิลที่มีผลในระยะยาว

　มีวิธีโยนสกิลทิ้งบ้างมั้ยนะ?