[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 11

……….
……………………

ถึงแม้จะเลือนลาง แต่สติของชั้นก็กลับมา
รู้สึกทรมานไปทั้งตัว ถ้าดูดี ๆ จะเห็นว่าทั้งร่างชั้นมีแต่แผลที่เป็นอันตราย

ไม่อยากขยับตัวเลยสักนิด
อยากจะนอนแผ่หลังอยู่บนผืนดินเย็น ๆ นี้ต่อ

ไม่ดีแล้ว ชั้นจะยอมแพ้ต่อความเจ็บปวดนี่ไม่ได้
สภาพชั้นตอนนี้… ตอนนี้เราเป็นยังไงนะ..
มิเรียเป็นยังไงบ้าง เกิดอะไรขึ้นกับชั้น?

ชั้นลืมตาขึ้น

มองเห็นเกรย์วูล์ฟตัวหนึ่ง
อา ท่าทางชั้นคงจะแพ้สินะ

เออ แกชนะแล้ว
อยากจะทำอะไรก็ทำ จะยืนดูเฉย ๆ ทำซากอะไร
จะฆ่าก็รีบฆ่าซะ

[　　　　　　　]

ชั้นไม่รู้ว่าเสียงร้องของมันเป็นยังไง เพราะสติยังคงไม่ชัดเจน
แต่แล้วมันก็วิ่งกลับเข้าไปในป่าแทนที่จะฆ่าชั้น

เอ๋ อะไรของมัน?
จะว่าไปก็รู้สึกแปลก ๆ ในปากมาสักพักแล้ว
ชั้นคาบอะไรไว้ล่ะเนี่ย

เมื่อชั้นอ้าปากออก ของที่อยู่ข้างในก็ตกลงมา
นั่นคือซากเปื้อนเลือดของเกรย์วูล์ฟ

[ได้รับค่าประสบการณ์ 44 แต้ม]
[ได้รับค่าประสบการณ์ 44 แต้มจากผลของสกิลฉายา [ไข่เดินได้]]

[เลเวลของ [เบบี้ดรากอน] เพิ่มขึ้นจาก 22 เป็น 23]

…อีกเดี๋ยวก็คงได้วิวัฒนาการแล้วสินะ

ชั้นยกหัวขึ้นมามองซ้ายมองขวา แล้วก็เจอศพของเกรย์วูล์ฟสองตัวอยู่ข้าง ๆ
เอ๋ นี่ชั้นเป็นคนจัดการเหรอ
ถ้ามาลองดูจากการที่เลเวลขึ้นเร็วขนาดนี้ คำตอบก็คงเป็น ใช่ สินะ

จริงสิ มิเรียล่ะ มิเรียอยู่ไหน
มิเรีย? มิเรีย?
อ๊ะ…..

ชั้นเจอมิเรียนอนอยู่บนพื้นจึงรีบวิ่งไปหา
เธอยังไม่ตาย
ถึง HP กำลังลดลงเรื่อย ๆ เพราะผลจากการที่เลือดออกก็ตาม

ชั้นอุ้มเธอไว้บนหลัง และเริ่มวิ่งไปอีกครั้งด้วยร่างกายที่บอบช้ำ

ชั้นวิ่งพ้นป่า และเห็นดินที่ถูกซุยไว้เป็นแถว ๆ
นี่มัน…ทุ่งนา? งั้นก็อาจจะมีมนุษย์อยู่แถวๆนี้สินะ

แย่หน่อยที่ชั้นไม่เหลือกำลังพอจะเดินอ้อม งั้นขออนุญาตเดินลัดเลยแล้วกัน
ทุกๆก้าว ชั้นรู้สึกเหมือนร่างกายเบาขึ้น
แล้วชั้นก็เห็นอะไรบางอย่าง ที่ดูจะคล้ายกับบ้าน

ชั้นเดินโซเซเข้าไปในหมู่บ้าน
ตอนนี้เป็นตอนกลางคืน เลยยังไม่เห็นใครสักคน

มิเรียคงทนได้อีกไม่นาน
เธอต้องการการรักษาอย่างเร่งด่วน

ชั้นร้องขึ้นกลางหมู่บ้าน

[กรรรรรรรรรร!!]

ใครก็ได้ ช่วยมิเรียที!
ขอร้องล่ะ!

[กรรรรร!!]
[กรรรรรรรรรรรร!]

ชั้นร้องแล้วร้องอีก

จนกระทั่งชั้นได้ยินเสียงเปิดประตู

เยี่ยม แบบนี้มิเรียน่าจะรอดแล้ว
ชั้นเองก็ใกล้จะไม่รอดแล้วด้วย
ถ้าคนพวกนี้เชื่อใจชั้นเพราะเรื่องมิเรียก็ดีน่ะสิ จะได้พักผ่อนสักที

ถ้าไปได้ดี ชั้นอาจจะได้อยู่ในหมู่บ้านนี้ต่อไปก็ได้ จะได้ออกจากป่าสักที
ตอนนี้ชั้นเองก็มี [ภาษากริช่า : Lv1] อยู่แล้วด้วย ถ้ามีคนสอนเพิ่มให้ ชั้นก็น่าจะสื่อสารแบบง่าย ๆ ได้
ช่วยคนอื่นล่าสัตว์ หรือไม่ก็ทำนา

ชั้นหันไปทางทิศนั้น
มีชายคนหนึ่งแอบมองมาจากประตูที่แง้มมาครึ่งเดียว

「τέρας!」

ทันใดนั้น ความเจ็บปวดก็พุ่งผ่านเข้ามาที่หัวไหล่ชั้น
ลูกธนูปักเข้าไปจัง ๆ

ชายคนที่ยิงชั้นจ้องมาทางนี้ พร้อมกับเตรียมลูกธนูดอกที่สอง

จริงสินะ…ก็ชั้นเป็นมังกรนี่นา
แปลกตรงไหนถ้าจะโจมตีมอนส์เตอร์ที่มาคำรามในหมู่บ้านกลางดึกที่มาพร้อมร่างของมนุษย์ที่โชกเลือด

ชายคนนั้นหยุดมือตอนเราสบตากัน
คงจะนึกเสียใจที่ฆ่าชั้นไม่ได้ในการโจมตีครั้งเดียวอยู่
ดูสเตตัสแล้วแทบไม่ต่างกับมิเรียเลย
คนนั้นก็รู้ตัวดีเหมือนกัน ว่าเขาสู้มอนส์เตอร์ตรง ๆ ไม่ได้

ชั้นวางมิเรียไว้ที่หมู่บ้านนั้น และวิ่งหนีออกมา

ชายคนนั้นปล่อยธนูหลุดออกจากมือแล้วล้มลงไปนั่งกับพื้น

แบบนี้มิเรียคงปลอดภัยแล้วล่ะ
อื้ม ไม่มีปัญหาอะไรหรอก ชั้นไม่คิดมาก แบบนี้แหละดีแล้ว

ก่อนอื่นก็ไปหาที่พักผ่อนก่อนดีกว่าเนอะ

[เลเวลของสกิลฉายา [จิตเกื้อกูล] เพิ่มขึ้นจาก 3 เป็น 4]
[ได้รับสกิลฉายา [วีรบุรุษตัวน้อย : Lv1] ]