[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 114

　ทีนี้จะทำไงดี?

　มีเวลาไม่ถึงนาที ต้องบอกให้รู้ว่าเป็นมิตร

　ถ้าชั้นกลับเป็นมังกรตอนนี้ ที่แปลงร่างมาก็จะเสียเปล่าไป

　ทำยังไงดี? หรือลองเต้นดู?

　แต่ถ้าทำอย่างนั้นยิ่งดูแปลก เดี๋ยวก็โดนเข้าใจผิดว่ากำลังทำพิธีร่ายคำสาปหรอก

　「วะ….」

　「เนี๊ย!」

　พอชั้นกำลังจะพูด นีน่าก็ตกใจจนตัวสั่น

　ไม่ไหวแฮะเสียงชั้น

　ชั้นเคาะลำคอเบา ๆ ไม่เอาน่า ชั้นหวังพึ่งแกอยู่นะ

　ไม่มีเวลาแล้ว

　สามนาทีมันสั้นจริง ๆ ถ้ามีอีกสักสามนาทีน่าจะพอทำอะไรได้บ้าง

　ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปชั้นก็จะกลับร่างเดิม แล้วเราก็จะไม่ได้อะไรสักอย่าง

　ตอนนี้ ตั้งใจคิดคำพูดก่อนดีกว่า

　ต่อให้ชั้นบอกว่ามาช่วย แต่รูปลักษณ์แบบนี้ใครจะไปเชื่อ

　แค่เห็นหน้าก็คิดว่าเป็นปีศาจแล้ว ดูเหมือนพวกที่ชอบยืนหัวเราะอยู่หน้าซากศพซะมากกว่า

　ต้องหาวิธีอธิบายร่างนี้…..ประมาณ เดิมทีชั้นก็เป็นมนุษย์เหมือนกัน เหรอ?

　ไม่ล่ะ น่าสงสัยเกินไป ถ้ามีมอนสเตอร์เดินเข้ามาบอกแบบนี้ชั้นคงเผ่นทันทีแหง

　ต้องกระชับ แล้วก็โน้มน้าวเธอได้ด้วย…..ยากเกินไปแล้ว

　ระหว่างที่ชั้นมัวแต่คิด MP ก็ยิ่งลดลงไปเรื่อยๆ

　ช่างมันละกัน พูดๆความจริงไปให้หมดก็พอแล้ว

　「คะ…ชั้น…ถูกแป…มะ..สเตอ…ก่อนหน้า….เป็น…มนุษย์」

　เยี่ยม พูดไปแล้ว

　ชั้นพยายามพูดให้มันรวบรัด แต่ฟังแล้วคงเข้าใจผิดไปไกล

　ยังไงชั้นก็ไม่ได้โกหก แค่ไม่ใช่มนุษย์จากโลกนี้เท่านั้นเอง เรื่องยิบย่อยน่า

　「……..」

　นีน่ามองมาทางชั้นอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ก่อนจะกระพริบตาสองครั้ง

　「เอ ก่อนหน้านี้…เป็นมนุษย์งั้นเหรอคะ?」

　「ใช่…แล้ว」

　ดีล่ะดีล่ะ แบบนี้รู้เรื่องแน่

　「ที่นี่…..อันตราย…ที่ปลอดภัย….จะพาไป….อยากไปที่…ไหน…..」

　ชั้นเริ่มรู้สึกว่าร่างชั้นขยายใหญ่ขึ้นเล็กน้อย

　แล้วความเหนื่อยล้าก็ถาโถมใส่พร้อม ๆ กัน

　หา? สามนาทีแล้วเหรอ? อย่างน้อยขอพูดให้จบก่อนสิ!

　ตะ ตรวจสอบสเตตัส!

—————————————————————

〖อิลเชีย〗

เผ่าพันธุ์ : มังกรแห่งโรคภัย

สถานะ : ปกติ

Lv : 22/75

HP : 130/260

MP : 4/199

—————————————————————

　หวา ถึงลิมิตแล้ว

　ขอเวลาเพิ่มอีกสิบวิสิ!

　อย่างน้อยก็ให้ชั้นได้รู้ก่อนว่าจะให้พาไปที่ไหนน่ะ!

　เพื่อที่จะคงร่างเอาไว้แม้เล็กน้อย ชั้นพยายามจินตนาการว่ากำลังคั้นพลังเวทหยดสุดท้ายให้ออกจากร่าง

　มาสิ [ฟื้นฟู MP อัตโนมัติ]! ….ถ้ามีสกิลนั้น ชั้นก็จะคงร่างได้อีกสักนิด……

[เลเวลของสกิลทั่วไป [ศาสตร์ร่างมนุษย์] เพิ่มขึ้นจาก 3 เป็น 4]

　ไม่ได้อยากได้อันนี้เฟ้ย! เลเวลเพิ่มก็ไม่ได้ช่วยอะไรสักหน่อย!

　แต่ก็ดีใจนะ!

　แบบนี้ชั้นก็ยิ่งคล้ายกับมนุษย์ขึ้นไปอีกนิด

　แต่ถึงเลเวลสกิลจะเพิ่มขึ้น มันก็ไม่ช่วยอะไรกับปัญหาในตอนนี้อยู่ดี ร่างชั้นยังคงขยายใหญ่ขึ้น

　แล้วก็ เพราะ MP ถูกใช้ไปจนเกือบหมด ร่างจึงรู้สึกหนักขึ้นมาก

　สติเริ่มเลือนลาง หัวหมุนติ้ว

　ผิวค่อยชั้นค่อยๆแข็งขึ้นเรื่อยๆ เขี้ยวเล็บก็ขยายใหญ่ด้วย คงกลับร่างเดิมในไม่ช้า

　「ฮิเนี๊ย!?」

　นีน่าที่เห็นชั้นตัวใหญ่ขึ้น ก็เลิกตากว้าง

　เธอก้าวถอยหลังไปสองสามก้าวแล้วขาก็อ่อนแรง

　ก็นะ ไม่ได้บอกเอาไว้นี่นาว่าเป็นมังกร

　เพื่อเป็นการแสดงว่าไม่มีจิตมุ่งร้าย ชั้นเลยนอนแนบพื้น ก้มหัวลงต่ำ

　พอเห็นแบบนั้น บอลแรบบิทที่ถอยหนีไปตะกี้ก็รีบวิ่งมาอย่างเริงร่า

　มันปีนขึ้นมาบนหัวชั้น นั่งประจำที่แล้วส่งเสียง「เปฟุ」ออกมาอย่างโล่งใจ

　ความกลัวที่มีต่อร่างมนุษย์ชั้นหายไปหลังจากกลับมาร่างเดิม

　แต่แบบนี้ชั้นก็แปลงไม่ได้แล้วน่ะสิ?

　ทีนี้จะคุยกันยังไงดี? ภาษามือเหรอ?

　ชั้นปล่อยให้นีน่าไปไหนมาไหนคนเดียวกลางทะเลทรายแบบนี้ไม่ได้หรอก เสือดาวตัวเดียวยังสู้ไม่ได้เลย

　「กรรรร…」

　ชั้นส่งเสียงเรียกไป แต่เธอก็ไม่ตอบกลับมา

　พอรู้สึกผิดสังเกตเลยยื่นหัวออกไปดู

　….คุณหล่อน กลัวจนสลบไปแล้วเรอะ?

　แค่ชั้นกลายร่างเป็นมังกรมันน่าตกใจขนาดนั้นเลย…?

　ตอนนี้ MP หมดเกลี้ยง แค่คงสติไว้ก็ยากแล้ว

　ความรู้สึกง่วง ความรู้สึกล้า ทุกอย่างรุมล้อมร่างกาย

　คราวหน้า เวลาใช้ [ศาสตร์ร่างมนุษย์] ต้องระวังกว่านี้แล้วสิ

　แล้วชั้นก็ผลอยหลับไปทั้ง ๆ ที่บอลแรบบิทยังนั่งอยู่บนหัว