[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 116

 พอชั้นตื่นขึ้นมาจากการหมดสติเพราะ MP หมด รอบข้างก็มืดลงแล้ว

 ดูเหมือนว่าบอลแรบบิทจะคอยปกป้องชั้นกับนีน่าไว้ เพราะปกติตอนนี้จะถึงเวลานอนของมัน แต่ก็ไม่ได้เอาตัวฝังทรายไว้ กลับคอยจับตาดูรอบ ๆ ตัวอยู่

 

 บอลแรบบิทที่เห็นชั้นตื่นขึ้นมา ก็ส่งเสียง [ปุเฮะ] ออกมาเบา ๆ ด้วยความโล่งอก ก่อนจะขุดทรายลงไป

 เป็นเสียงที่ฟังดูภูมิใจจนชั้นยิ้มออกมา แต่ก็น่ากังวลที่เสียงดูไร้เรี่ยวแรง

 

 เจ้านี่คงช่วยเฝ้าระวังชั้นกับนีน่าให้สินะ

 ปกติแล้ว ชั้นมั่นใจว่าถ้ามีมอนสเตอร์มาชั้นจะตื่นทันที แต่คงเพราะคราวนี้ใช้ MP จนหมดเกลี้ยงถึงได้หลับลึกไป

 

 รู้สึกผิดที่ก่อนหน้านี้ที่ชั้นคิดจะให้บอลแรบบิทเป็นอาหารเลย

 ไว้จะหาอะไรอร่อย ๆ ให้แกกินแล้วกัน

 แต่เพราะ [ละอองเกล็ดมังกร] นี่ ชั้นเลยไม่รู้ว่าจะได้อยู่ด้วยกันอีกนานเท่าไหร่…

 

 เพราะได้พักจนเต็มอิ่ม ตอนนี้เลยตาสว่างเต็มที่

 

 พอชั้นลุกขึ้นมานั่ง ก็ได้ยินเสียงนีน่าร้องออกมาอย่างทรมาน

 แต่เธอก็ยังไม่ตื่น

 

 หลังจากที่นั่งดูสักพัก ก็ได้ข้อสรุปว่าร่างกายขาดน้ำ ชั้นเลยเดินไปคุ้ยซากกระบองเพชร

 ส่วนใหญ่ถ้าไม่โดนกินหมดก็แห้งหมดแล้ว แต่บังเอิญว่ามีบางส่วนที่อยู่ใต้ร่มเงาของอันอื่น เลยยังมีน้ำเหลืออยู่บ้าง

 

 ชั้นหยิบต้นกระบองเพชรนั้นมาเหนือหน้าของนีน่า แล้วก็บีบ หยดของเหลวภายในลงในปากของเธอ

 ถ้าได้เยอะเกินไปในคราวเดียวอาจจะทรมานเอาได้ ชั้นเลยค่อยหยดไปทีละหยด

 เสียงของนีน่าเงียบไป แต่ไม่รู้ว่าได้ดื่มน้ำเข้าไปจริง ๆ หรือเปล่า

 

 แล้วก็ถ้านอนบนพื้นทรายอาจจะไม่ดีเท่าไหร่ ชั้นเลนเอาเปลือกผิวของกระบองเพชรมาปูรองใต้ตัวนีน่า

 อาจจะเหนียวๆหน่อย แต่ก็ดีกว่านอนบนทราย….มั้ง

 

 

 เมื่อรุ่งอรุณมาถึง บอลแรบบิทก็คลานออกมาจากพื้น

 ก่อนจะสะบัดตัวเพื่อสลัดทรายออก

 

 บอลแรบบิทตื่นแล้ว แต่นีน่ายังหลับอยู่

 เธอยังคงหายใจ แต่สภาพร่างกายคงไม่ดีนัก

 อาจจะเพราะขาดสารอาหาร แถมต้องตากแดด ต้องจะเหนื่อยล้าน่าดู

 เผลอ ๆ ก่อนหน้านี้ เธอคงแทบไม่ได้กินอะไรเลยด้วยซ้ำ

 อากาศแห้ง ๆ แบบนี้ย่อมไม่ดีต่อนีน่าอย่างแน่นอน

 

 ตอนนี้นีน่าต้องการน้ำกับอาหาร

 ซึ่งแถว ๆ นี้ก็มีแต่อันที่ชั้นกับบอลแรบบิทกินเหลือไว้ทั้งนั้น

 เนื้อที่เหลือนิดหน่อยก็แห้งหมดแล้ว แน่นอนว่าไม่มีน้ำเหลือด้วย

 ถ้ารู้ว่าจะเป็นงี้ เหลือไว้สักหน่อยดีกว่า

 

 ก่อนอื่น หาอะไรให้นีน่ากินก่อนที่เธอจะตื่นแล้วกัน

 เธอคงจะหิว ถ้าบอกว่าให้อาหารนีน่าคงฟังดูไม่ดีเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยก็น่าจะทำให้เธอเชื่อใจชั้นได้

 ถึงตอนเจ้าบอลแรบบิทแค่ให้กระบองเพชรก็ว่าง่ายก็เถอะ แต่เจ้านี่มันคิดแต่เรื่องกินนี่นา

 

 ระหว่างที่ชั้นไม่อยู่ ฝากให้บอลแรบบิทดูแลนีน่าแล้วกัน

 ตอนนี้บอลแรบบิทน่าจะรับมือระดับ F กับ E ได้สบาย ๆ

 แต่ถ้าเป็นระดับ D ชั้นคงต้องรีบกลับมาช่วย

 

 ในพื้นที่แบบนี้ ชั้นมองได้ไกลกว่าปกติ แต่ก็ยังมีลิมิตอยู่ดี

 

 ชั้นปล่อยให้บอลแรบบิทอยู่กับนีน่า แล้วเริ่มออกสำรวจพื้นที่รอบ ๆ

 

 แม้จะเป็นห่วงว่าฝากนีน่าไว้กับบอลแรบบิทจะปลอดภัยหรือเปล่า แต่เจ้านั่นน่าจะจัดการพวกแมลงตัวเล็ก ๆ ได้เอง

 ต่อให้มีมอนสเตอร์ตัวใหญ่มา ถ้าชั้นยังอยู่ใกล้ ๆ ก็คงกลับไปได้ทันเวลา

 

 ถ้าแถวนี้มีอะไรให้กินก็ดีสิ…..

 โหนกอูฐนี่ใช้ได้รึเปล่านะ? จำได้ว่ามีน้ำกับไขมันอยู่

 

 ตอนนี้ตั้งเป้าหมายที่น้ำก่อนดีกว่า

 ถ้าปล่อยเป็นแบบนี้นาน ๆ นีน่าต้องขาดน้ำตายแน่

 ถึงชั้นจะให้บอลแรบบิท [ฟื้นฟู] เพื่อยืดชีวิตนีน่าได้ แต่คงไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่นัก

 

 น้ำทะเลก็ใช้ไม่ได้ มีเกลือเยอะเกินไป

 จริงอยู่ที่ว่ามีวิธีทำให้น้ำทะเลกลายเป็นน้ำที่ดื่มได้

 ชั้นจำได้เพราะความรู้จากชาติก่อน

 ต้องทำให้น้ำทะเลระเหย กักไอน้ำเอาไว้ในภาชนะอื่นแล้วรอให้เย็น

 เป็นการกลั่นที่แยกสารประกอบโดยใช้ความต่างของจุดเดือด

 

 แต่ในตอนนี้ เรื่องนั้นมันก็แค่เรื่องเพ้อฝัน

 ชั้นใช้สกิลทำให้น้ำระเหยได้ แต่ชั้นไม่มีวิธีทำให้มันเย็นลง แถมจะเก็บไอน้ำก็ไม่ได้

 บางทีอาจจะลองเอาขนสัตว์มารองพื้นไว้แล้วหาวิธีกรองเอาได้ แต่แบบนั้นคงไม่ดีสำหรับมนุษย์เท่าไหร่

 ที่นี่คงไม่รักสะอาดถึงขั้นระดับเดียวกับญี่ปุ่น แต่แบบนั้นมันก็ยังสกปรกเกินไปอยู่ดี ภูมิต้านทานในตัวมนุษย์มีไม่เท่าชั้นที่เป็นมังกรหรือพวกลิงอยู่แล้ว

 คงให้นีน่าดื่มน้ำแบบนั้นไม่ได้หรอก

 

 ก็เหลือแค่อูฐกับกระบองเพชรสินะ

 อันไหนก็ใช้ได้ ทั้งคู่ช่วยเรื่องสารอาหารกับน้ำได้

 แต่ทั้ง ๆ ที่มองหาดูมาได้สักพักแล้ว กลับไม่เจอสักอย่าง

 ต้นกระบองเพชรนี่ รู้สึกว่าเห็นอยู่ระหว่างทางนี่นา

 

 การที่อยู่ในปากชั้นเมื่อวาน ทำให้อาการแย่ลงรึเปล่าหว่า?

 แต่ต่อให้วางไว้บนหลังแล้วเดิน ก็ยังโคลงเคลงอยู่ดี

 เผลอ ๆ จะตกลงจากหลังด้วย

 

 ชั้นตั้งใจว่าจะหาอาหารไปให้จนกว่าจะแข็งแรงพอจะอยู่บนหลังชั้นได้ แต่พอต้องทิ้งไว้แบบนี้มันก็อดห่วงไม่ได้

 

 หรือชั้นควรแบกนีน่าขึ้นหลังโดยที่ใช้ปีกประคองไปด้วย

 สู้กับมอนสเตอร์น่าจะลำบากขึ้นก็จริง แต่ถ้าจำกัดเป้าหมายเป็นแค่กระบองเพชรก็คงทำได้

 แต่การพาคนไปไหนมาไหนด้วยตลอด คงยิ่งอ่อนล้าไปใหญ่

 แถมระหว่างเดินก็กระทบไปถึงเธอด้วย นี่ยังไม่ได้พูดถึงเรื่องละอองจากปีกอีก…..

 

 ทิ้งให้บอลแรบบิทดูแลคนเดียวดีแล้วรึเปล่านะ….กังวลจนไม่อยากละสายตาไปเลย….

 ยิ่งรู้ว่ามีมอนสเตอร์ตัวเล็ก ๆ ที่ซ่อนตัวเก่งอยู่ด้วยอีก

 เจ้าบอลแรบบิทนั่น คงไม่กินนีน่าสินะ?

 

 ชั้นวิ่งไปโดยที่คอยหันกลับไปมองอยู่เรื่อย ๆ

 ขนาดของบอลแรบบิทที่อยู่ห่างไปค่อย ๆ เล็กลงทีละนิด

 ทั้งที่อยู่ไกลขนาดนี้ก็ยังเห็นได้อยู่ก็ดีหรอก แต่ถ้าชั้นกลับไปไม่ทันมันก็ไม่มีประโยชน์อะไร

 

 ห่างขนาดนี้ คงถึงขีดสุดแล้วสินะ….ขณะที่หันไปมองอีกครั้ง บอลแรบบิทก็ตักทรายขึ้นมาด้วยหูแล้วปัดมาทางชั้น

 สงสัยชั้นหันไปมองบ่อยไปล่ะมั้ง?

 เอาล่ะ ตั้งใจหาอาหารกับน้ำดีกว่า คิดถึงเรื่องสภาพนีน่าไว้

 ตอนนี้ไม่มีเวลามาคิดเรื่องเล็กน้อยแล้ว

 

 รีบไปรีบกลับดีกว่า

 ฝากนีน่าด้วยล่ะ บอลแรบบิท

 

 ชั้นเริ่ม [กลิ้ง] ไปโดยทิ้งบอลแรบบิทกับนีน่าไว้ข้างหลัง

 ถึงจะกังวล แต่ตอนนี้อาหารสำคัญกว่า ไม่อูฐก็กระบองเพชร

 

 สักอย่าง มาเถอะ อันไหนก็ได้

 ส่วนตะขาบยักษ์ ช่วยไสหัวไปให้ไกลเลย ชั้นไม่อยากเจอหน้าแกตอนนี้

 

 เมื่อกลิ้งไปได้สักพัก ชั้นก็เจอกองอะไรสักอย่างสีเขียว ๆ

 ในทะเลทรายนี้มีแค่อย่างเดียวเท่านั้น ต้นกระบองเพชรโผล่มาจนได้

 โชคดีแฮะที่หาไม่นานก็เจอ

 รีบเอากลับไปให้นีน่าดีกว่า

 

 แต่ชั้นก็ฉุกคิดขึ้นได้ว่าจำนวนอาจจะไม่พอ ถ้านึกถึงว่าต้องให้ทั้งนีน่าแล้วก็บอลแรบบิทกินด้วย….จริง ๆ แค่บอลแรบบิทก็คงไม่พอแล้วมั้ง

 ไม่สิ ก่อนหน้านี้มันกินไปตั้งเยอะ ก็คงมีเหลืออยู่ในท้องบ้างล่ะมั้ง

 

 เจ้านั่นมี [ไอดอลแห่งทะเลทราย] ด้วยนี่ คงต้องจัดคอร์สไดเอทให้บ้างแล้วล่ะ

 ถึงแกจะตัวไม่ใหญ่ขึ้นหลังกินก็เถอะ

 

 ชั้นกลิ้งตรงไปหากองสีเขียวนั่น

 ตอนแรกก็นึกว่าตาชั้นฝาดไปเองซะอีก

 อาจจะเป็นเพราะกลิ้งอยู่ การมองเห็นเลยแย่ลง แต่ชั้นกลิ้งจนชินแล้ว ไม่น่าจะใช่

 เพราะเจ้าต้นที่ชั้นเห็น มันใหญ่กว่าทุกต้นที่ชั้นเคยเจอมา

 

 พอเข้าไปใกล้ ๆ ก็พบต้นกระบองเพชรที่สูงราว ๆ สี่เมตรได้

 เป็นต้นกระบองเพชรยักษ์นอนราบอยู่กับพื้นเหมือนต้นอื่น ๆ

 ขนาดของมันเล็กกว่าชั้นแค่นิดเดียวเท่านั้น

 เท่าที่เจอจนถึงตอนนี้ อย่างมากก็แค่สองเมตรเท่านั้น ทำลายสถิติเลย

 

 จะเอากลับไปก็คงเอาไปได้แค่ส่วนเดียวเท่านั้น

 พาทั้งสองมาที่นี่ดีกว่า นี่มันขุมสมบัติชัดๆ

 สุดยอดกระบองเพชรเลยนี่นา

 

 ขณะที่ชั้นลดความเร็วลงเมื่อเข้าใกล้ ต้นกระบองเพชรตรงหน้าก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นมาอย่างผิดธรรมชาติ

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร
Status: Ongoing
เปรี๊ยะ ข้างหน้าชั้นตอนนี้มีรอยร้าวอยู่ โลกที่เคยมีแต่ความมืดก็มีแสงส่องเข้ามา ชั้นแลตามองออกไปดูรอยร้าวที่กำลังใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ หืม นี่มันป่าเหรอ? เหมือนว่าจะอยู่บนยอดต้นไม้ซะด้วย พอชั้นลองยืนขึ้น ก็ได้ยินเสียงอะไรแตกอยู่ใต้เท้า เอ ชั้นเหยียบอะไรอยู่ล่ะเนี่ย แบบว่า เหมือนมันกำลังแตกอยู่เลยอะ ทันทีที่คิดอย่างนั้น ก็มีอะไรบางอย่างที่ดูคล้ายเกมก็ปรากฏขึ้นในหัว —————————————————————

Comment

Options

not work with dark mode
Reset