[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 125

　สกิลใหม่ที่ได้มาจากการวิวัฒนาการ ก็มี [โทรจิต] กับ [คลีน]

　[โทรจิต] นี่เข้าใจได้ เพราะทักษะอ่านใจของมัน

　แต่ [คลีน] นี่…..อะไร? ชั้นสกปรกจนต้องทำความสะอาดเรอะ?

　สกิล [โทรจิต] นี่เป็นสกิลที่เจ้าอุรังอุตังยักษ์มี

　ถ้าจำไม่ผิด มันใช้ได้ทั้งอ่านความคิดของคนอื่น แล้วก็ส่งความคิดให้ได้ด้วย

　แบบนี้ ถ้าให้บอลแรบบิทเป็นตัวกลางส่งความคิดชั้นให้นีน่า เราก็คุยกันได้โดยไม่ต้องใช้ [ศาสตร์ร่างมนุษย์]

　ส่วนนีน่าก็แค่พูดออกมาปกติ เพราะชั้นเข้าใจได้อยู่แล้ว

　นี่ บอลแรบบิท แกอ่านใจชั้นได้มั้ย?

　ชั้นมีอะไรอยากจะขอสักหน่อย!

　[ปุเฮะ!]

　ขณะที่ชั้นกำลังภาวนาให้มันทำได้ บอลแรบบิทก็เงยหน้าขึ้นมามอง

　ขะ เข้าใจด้วย!

　ดีล่ะ เริ่มปฏิบัติการล่ามบอลแรบบิทได้

　พอชั้นจ้องเข้าไปในตาของบอลแรบบิท ความคิดของมันก็ลอยเข้ามาในหัว

　『หิวแล้ว』

　ว่าแล้วก็หันไปมองอูฐที่กินค้างไว้

　อ้อ จริงสินะ อาหารสำคัญที่หนึ่ง….

　วิวัฒนาการท้องเลยโล่ง งี้นี่เอง

　แต่ถึงตัวใหญ่ยังไงก็ยังเดินลากหูอยู่ดี….

　ก่อนหน้านี้ดูเศร้าจนไม่เป็นอันกิน แต่พอหายเครียดแล้วก็กลับมาหิวอีกที

　งั้นก็กินโลด

　บอลแรบบิทใช้หูจับหัวของอูฐสามหัวมา ยัดเข้าปากตัวเอง แล้วเคี้ยวดังหยับหยับ

　เมื่อเคี้ยวไปได้สักพักก็กลืนลงไป ก่อนจะหยิบหัวถัดไปขึ้นมา

　ขณะที่กำลังกินหัวที่สาม ลูกตาข้างนึงก็กระเด็นออกมาจากปาก

　ไอ้ฉายา [ไอดอลแห่งทะเลทราย] นี่ติดบัคมาเรอะ?

　นีน่ายังถอยหลังไปนิดนึงเลย

　ไม่สิ ขนาดชั้นเองยังแหยงเลย

　ชั้นกินแค่เอารสชาติเฉย ๆ เพราะงั้นกินอีกหน่อยแล้วกัน

　ส่วนโหนก ยังไม่เคยลองเลย

　รสชาติจะเป็นไงนะ?

　ชั้นกัดเข้าไปที่ส่วนหลังของอูฐ กระชากชิ้นเนื้อออกมา

　อืม นุ่มมาก

　มีบางส่วนที่เคี้ยวหนึบหนับด้วย

　คล้าย ๆ กับเครื่องในเลย

　ถึงจะเป็นไขมันล้วน ๆ เลยก็เถอะ

　แต่ชั้นก็ไม่ได้เกลียดหรอกนะ

　ระหว่างที่กำลังเพลิดเพลินกับอาหาร ก็เห็นว่าบอลแรบบิทกินเสร็จพอดี

　ชั้นกลืนเนื้อที่เหลืออยู่ลงคอ แล้วหันไปขอให้บอลแรบบิทช่วยเป็นล่ามให้

　「ปุเฮะ」

　บอลแรบบิทส่ายตัว….ไม่ก็ส่ายหัวของมัน

　ทำไมล่ะ?

—————————————————————

เผ่าพันธุ์ : โมโมะบอลแรบบิท

สถานะ : ปกติ

Lv : 1/30  

HP : 47/47

MP : 1/34

—————————————————————

　อุหวา…..MP หมดเกลี้ยงเลย

　จริงสิ ตอนสู้กับอูฐสามหัว เจ้านี่ใช้ [แสง] ไปรัว ๆ เลยนี่นา

　การวิวัฒนาการก็ไม่ได้ช่วยฟื้นฟู MP ที่หายไปด้วย

　การใช้ [โทรจิต] ก็ใช้ MP ด้วยเหมือนกัน

　คงต้องเป็นพรุ่งนี้สินะ

　หวังว่านีน่าจะไม่ป่วยก่อนหน้านั้นนะ

　ไม่คิดเลยแฮะว่าทั้ง [ศาสตร์ร่างมนุษย์] ทั้ง [โทรจิต] จะใช้ MP เยอะขนาดนี้

　แบบนี้มันจะใช้ [ฟื้นฟู] มั้ยล่ะเนี่ย

　เลเวลของบอลแรบบิทก็ต่ำ แถม MP ยังหมดถังอีก

　วันนี้ควรจะพามันไปเพิ่มเลเวลรึเปล่า?

　สเตตัสไม่ถึงกับแย่ บางทีอาจจะไม่ต้องให้ชั้นช่วยเลยก็ได้

　แต่มันคงไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก

　ตอนที่ชั้นเพิ่มเลเวล เพราะมันมี [บุตรแห่งราชามังกร] กับ [ไข่เดินได้] ชั้นเลยเลเวลเพิ่มง่าย

　แต่ไม่ใช่กับบอลแรบบิท

　เอาเถอะ ไว้เจอเหยื่อเมื่อไหร่ จะให้บอลแรบบิทสู้ดูแล้วกัน

　ถ้าอันตราย ชั้นจะจัดการเอง

　ชั้นคงต้องเดินไปไหนมาไหนโดยมีบอลแรบบิทกับนีน่าอยู่บนหลังไปอีกสักพัก

　ต้องหากระบองเพชรเพิ่ม อูฐไม่ค่อยมีน้ำเท่าไหร่

　บางทีนีน่าอาจจะอยากอาบน้ำด้วย งั้นไปที่ริมหาดดีกว่า

　「กรร」

　ชั้นส่งเสียงเรียกบอลแรบบิทกับนีน่าให้ขึ้นมาบนหลัง

　เมื่อทั้งสองขึ้นมา นีน่าก็พยายามสุดแรงที่จะจับบอลแรบบิทเอาไว้

　เจ้านั่นมันตัวใหญ่ขึ้นตั้งเยอะนี่นา ถ้าไม่ไหวก็ไม่ต้องฝืนก็ได้น่า

　แล้วก็ เหมือนว่านีน่าจะเริ่มชินกับการนั่งบนหลังชั้นแล้วด้วย

　ทะเล……อยู่ทางไหนนะ

　ทางนั้นล่ะมั้ง

　จริง ๆ ทะเลเป็นของแถมมากกว่า เป้าหมายหลัก ๆ ตอนนี้ก็ยังคงเป็นหากระบองเพชรเหมือนเดิม

　ชั้นน่ะสบายมาก แต่บอลแรบบิทกับนีน่าจะทนไม่ไหวเอา

　เฮ้อ ถ้ากระบองเพชรยักษ์นั่นยังเหลืออยู่ ก็ใช้ที่นั่นเป็นฐานได้แล้วแท้ ๆ

　แต่มาพูดตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี

　ลืม ๆ มันไปเถอะ

　ชั้นไม่อยากไปล่าพวกไฮยีน่าพวกนั้นเท่าไหร่ด้วย

　ตาพวกมันจะน่ารักเกินไปแล้ว ให้ตายสิ ถ้าหน้าตามันไม่จิ้มลิ้มแบบนั้นคงฆ๋าล้างหมดไปแล้ว….

　เอาเป็นว่า ตอนนี้ก็หากระบองเพชรกินรอให้ MP ชั้นฟื้นฟูไปก่อนแล้วกัน

　ถ้าจะอยู่ในทะเลทรายนี่คงต้องหากระบองเพชรไม่หยุดหย่อน

　ออกจากที่นี่ไปเลยดีกว่ามั้ง?

　แต่าำหรับชั้นที่ไม่อยากเข้าใกล้คนอื่นนัก ทะเลทรายอ้างว้างที่มีแต่มอนสเตอร์แบบนี้เหมาะกับชั้นอยู่แล้ว

　แต่ไม่เหมาะกับนีน่ามากนัก

　เรื่องนี้คงต้องใช้ [ศาสตร์ร่างมนุษย์] กับล่ามบอลแรบบิทช่วย

　อ๊ะ เหมือนจะเจอน้ำอยู่ไกล ๆ ……เอ๊ะ ไอ้นั่นดูท่าจะเล็กเกินจะเรียกว่าทะเลนะ?

　มีอะไรเขียว ๆ ด้วย! มีบึงกลางทะเลทรายงั้นเหรอ!?

　ถึงจะไม่ใหญ่มาก แต่ก็ใหญ่พอ

　รอบ ๆ นั่นมีต้นหญ้ากับดอกไม้หลากสีขึ้นอยู่

　นั่นอะไรน่ะ สวรรค์งั้นเหรอ?

　ตรงนั้นแหละ! ได้ที่มั่นแล้ว!

　「กรร! กรรร!」

　ชั้นรีบหันไปเรียกบอลแรบบิทกับนีน่าบนหลังชั้นทันที

　「เนี๊ย!」

　นีน่าตื่นขึ้นเพราะตกใจเสียงของช้้น จนเกือบจะร่วงลงไป แต่บอลแรบบิทใช้หูจับไว้ได้ทัน

　ก่อนที่มันจะหันมามองชั้นเหมือนจะดุ

　ทะ โทษที…..คงตื่นเต้นไปหน่อย

　แต่ว่านะ ดูข้างหน้าสิ!

　โอเอซิสล่ะ! โอเอซิสเลยนะ! ไปดูกันเถอะ!