ตอนนี้รอบตัวของทากยักษ์ก็ถูกปกคลุมไปด้วยของเหลวเหนียวหนืดแล้ว
มันตั้งใจจะทำอะไรกัน? ถ้าคิดจะโจมตีก็ควรจะเล็งมาหาชั้นมากกว่า?
คิดจะทำให้มันเป็นขวากเรอะ?
หรือว่าตั้งใจจะดักจับชั้นเหมือนที่ดักแมลงสาปแล้วโ๗มตีมาตอนนั้น
ถ้าใช้ [ลมหายใจแผดเผา] น่าจะจัดการกับกับดักพวกนี้ได้
คงเผาให้เหี้ยนให้หมดได้ในทันที
ชั้นกระโดดเข้าไปหาทากยักษ์ตามที่วางแผนไว้
ทันใดนั้น มันก็หันหน้าลง มุดหัวลงไปในดิน
จะใช้ [ขุดดิน] หนีงั้นเหรอ?
ถ้ามันหนีไปเลยจริง ๆ ก็ดีอยู่หรอก แต่ด้วยร่างกายแบบนั้น มันอยู่ในทะเลทรายแบบนี้ไม่รอดหรอก
เจ้านั่นไม่มีทางปล่อยที่นี่ไปแน่
ก้มหน้าลงหลุมแล้วเผามันให้ตายด้วยสกิลลมหายใจเลยแล้วกัน
หลุมที่แกขุดนี่ล่ะจะเป็นหลุมศพของแก
เมื่อชั้นเดินเข้าใกล้หลุม แม้จะไม่เห็นตัว แต่ [สัมผัสตรวจจับ] ของชั้นก็ตรวจจับบางสิ่งได้
ไม่ใช่แค่หนึ่งหรือสอง
แต่เป็นจำนวนมหาศาล
อะไรกัน ตะกี้นี้ไม่ได้เป็นแบบนี้นี่นา
[เลเวลของสกิลพิเศษ [สัมผัสตรวจจับ] เพิ่มขึ้นจาก 2 เป็น 3]
พอเลเวลสกิลเพิ่ม สัมผัสก็ยิ่งชัดเจนขึ้น
ชั้นมองไปที่ของเหลวที่ทากยักษ์มันพ่นออกมา
จู่ ๆ ภาพตรงหน้าก็เลือน แล้วก็เห็นบางอย่างกลม ๆ ของข้างใน
ขนาดใกล้เคียงกับบอลแรบบิทตอนที่ชั้นเจอมันครั้งแรก ประมาณลูกซอฟต์บอล
เพราะผลจาก [ภาพลวงตา] ทำให้ชั้นมองได้ไม่ชัดเท่าไหร่
ถ้ามองแค่ภาพรวมชั้นคงไม่เจอของเล็กๆแบบนี้แน่
ถึงงั้นก็เถอะ…..ไอ้นั่นมันอะไรน่ะ?
ลูกกลม ๆ นั่น มีประมาณสามสิบลูกได้
สีออกเขียว ๆ ดำ ๆ ….เหมือนเคยเห็นมาก่อนอยู่นะ
อ๊ะ จำได้แล้ว
เหมือนไข่กบนี่เอง
ทันทีที่ชั้นนึกออก ก็พ่น [ลมหายใจแผดเผา] ออกไปเต็มแรง
[ได้รับค่าประสบการณ์ 12 แต้ม]
[ได้รับค่าประสบการณ์ 12 แต้มจากผลของสกิล [ไข่เดินได้ : Lv–] ]
เพราะระดับมันต่างกันเกิน ค่าประสบการณ์ก็เลยต่ำเตี้ยเรี่ยดินตามไปด้วย….
พวกแกระดับอะไรเนี่ย ตอนชั้นเกิดยังอยู่ F เลยนะ
ไม่สิ จะเรียกว่าเกิดได้รึเปล่า?
ก็เป็นไข่นี่นะ
การโจมตีเมื่อกี้ เผาไปได้ประมาณหนึ่งในสามของทั้งหมด
พวกที่เหลือรอดก็ค่อย ๆ ฟักออกมาจากไข่
—————————————————————
เผ่าพันธุ์ : เบบี้อามาการาชิ
สถานะ : ปกติ
Lv : 1/25
HP : 12/12
MP : 8/8
—————————————————————
ระดับคือ D-
สเตตัสต่างกันระดับที่แค่สะกิดก็ตายแล้ว
แต่…..ปัญหาอยู่ที่จำนวนนี่สิ
「จิ—!]」「จ่า—!」「จิ—!」
「จี้—!」「จิ—จิ—!」「จี—!」
ทากตัวเล็กจำนวนมากกำลังวิ่งตรงมาหาชั้น
เร็วมาก
แถมยังเข้ามาโดยไม่ลังเลด้วย
ชั้นมองร่างพวกมันไม่ค่อยเห็นเพราะทุ่งดอกไม้ช่วยบังพวกมันเอาไว้ แต่ยังดีที่ใช้ [สัมผัสตรวจจับ] หาพวกมันได้อยู่
แต่บางทีมองไม่เห็นแบบนี้ยังจะดีซะกว่า
ถ้ามองตรง ๆ คงอยากเบือนหน้าหนี
เกลือ ขอเกลือที ขออะไรก็ตามที่ล้างบางพวกนี้ได้ทีเถอะ
ชั้นฟาดหางไป กวาดตัวทากที่กำลังวิ่งเข้ามาออกไป
เศษซากที่เหลืออยู่ติดอยู่บนหางชั้นด้วย
แหงะ เละเทะเลย
ทุกครั้งที่ฆ่ามันไปก็มีขึ้นว่าได้ 1 ค่าประสบการณ์
ชั้นใช้พวกนี้เก็บเวลได้ก็จริง แต่ไม่อยากทำซ้ำ ๆ จนเลเวลอัพเลยสักนิด
พอเห็นเพื่อน ๆ โดนบดขยี้ซะเละ พวกมันก็ร่นกลับไปแล้วพ่นของเหลวสีเขียวมาแทน
โอ้ย!
จริง ๆ มันก็ไม่เจ็บหรอก แต่มันสกปรก
หยุดเถอะ อย่าทำให้ตัวชั้นมีมลทินไปกว่านี้เลย
ชั้นอยากจะใช้ลมหายใจเป่าพวกมันไปให้หมด ๆ แต่ของที่พวกมันพ่นมาทำให้ชั้นอยากอ้วกออกมาแทน
ตั้งใจว่าจะใช้ MP ให้น้อยที่สุดเท่าที่ทำได้ แต่ตอนเห็นไข่มันก็ทนไว้ไม่อยู่
เคยคิดว่าจะใช้ [กลิ้ง] ทับให้หมดไปอยู่ แต่ทั้งพลังโจมตีทั้งพลังป้องกันมันไม่อันตรายถึงขนาดต้องทำแบบนั้น
ไม่ยอมให้เปื้อนหลังชั้นไปด้วยเด็ดขาด
พวกมันเร็วก็จริง แต่ก็ยังช้ากว่าชั้น
คอยหลบของที่มันพ่นมาแล้วจิ้มไปเรื่อย ๆ แล้วกัน
อ๊า! ซากมันติดเข้าไปในเล็บแล้ว!
เปลี่ยนใจทันอยู่มั้ย อยากจะหนีแล้ว
พอชั้นหันกลับไปข้างหลัง ก็เจอนีน่าถือบอลแรบบิทเอาไว้ด้วยสีหน้ากังวล
ขณะที่บอลแรบบิทขยับหูไปมา เหมือนเชียร์ให้ชั้นทำต่อ
เดี๋ยวนะบอลแรบบิท ทำไมแกน้ำลายไหลล่ะ?
อย่าบอกนะว่าจะกินเจ้าพวกนี้?
ไม่สิ ทากมันก็อยู่ประเภทเดียวกันกับหอยนี่นะ?
ช่างเถอะ ยังไงชั้นก็ไม่กินอยู่ดี
อันที่จริงสเตตัสของพวกทากตัวเล็กพวกนี้ถือว่าต่ำมาก ระดับที่บอลแรบบิทเองก็จัดการได้ง่าย ๆ เพราะงั้นเปลี่ยนที่กันที
ชั้นจะปกป้องนีน่าเอง ส่วนแกจะกินเท่าไหร่ก็เอาให้พอใจเลย
ระหว่างที่คุยกับตัวเองได้สักพัก ก็หันกลับมามองศัตรูตรงหน้า
ตัวชั้นยังคงโดนของเหลวปริศนาพ่นใส่ไม่หยุด แต่ก็จัดการมันไปเรื่อย ๆ ด้วยเช่นกัน
[เลเวลของ [มังกรแห่งโรคภัย] เพิ่มขึ้นจาก 29 เป็น 30]
ถึงจะเลเวลอัพแต่ไม่รู้ดีใจเลยสักนิด
เหมือนบรรลุสัจธรรมของโลกขึ้นอีกระดับแล้ว
ในที่สุด ชั้นก็จัดการตัวสุดท้ายลงด้วยหาง
แล้วชั้นก็หันไปมองหลุมที่ทากยักษ์ขุดไว้
เลิกซ่อนแล้วใช้ทริกสกปรก ๆ แบบนี้ได้แล้ว
ออกมาจัดการเรื่องนี้ให้มันจบซะ
แต่แล้วจู่ ๆ ก็มีทากตัวเล็กโผล่ขึ้นมาอีกระลอก
ไม่จริงน่า…..นี่ชั้นต้องฟาร์มทากต่ออีกเหรอเนี่ย….