[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 136

　ระหว่างที่กำลังหนี ชั้นก็เห็นทะเลอยู่ข้างหน้า

　ถ้าชั้นโดดลงทะเลไป เจ้านั่นจะยังตามชั้นมาได้อยู่รึเปล่านะ?

　แมลงพวกนี้มันแพ้เกลือรึเปล่า

　…..แต่ถ้าไม่เวิร์คก็ตายแหง เพราะงั้นอย่าดีกว่า

　ชั้นเปลี่ยนทิศทางเล็กน้อย เพื่อให้ชั้นกลิ้งขนานไปกับทะเล

　อยู่ห่างออกมาหน่อยดีกว่า

　มีที่ให้หนีเวลาฉุกเฉินเผื่อไว้ก่อนก็ดี

　ขณะที่กำลังเลี้ยว ก็เห็นมอนสเตอร์ตัวหนี่ง

—————————————————————

เผ่าพันธุ์ : โมทาริเคเมล

สถานะ : ปกติ

Lv : 7/31

HP : 74/74

MP : 48/63

—————————————————————

　หืม นั่นมันอูฐสามหัวนี่นา

　เจ้านั่นถือเป็นอาหารชั้นยอดเลยล่ะ

　เนื้อมีไขมัน ไม่มีรสแปลก ๆ

　คงเพราะมันกินแต่กระบองเพชร

　นับตั้งแต่มาโลกนี้ เจ้านั่นน่าจะอร่อยที่สุดเท่าที่เคยกินมาเลย รวมถึงของในป่าด้วย

　อยากลองกินกับพิเปอริสดูจัง

　อยากจับไปย่างเกลือจริง ๆ แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้ทำไม่ได้

　เลี่ยงมันไปก่อนจะดีกว่าสินะ

　ไม่สิ ชั้นอาจจะใช้มันล่อเจ้าตะขาบยักษ์ได้นี่นา

　เจ้านั่นก็แค่หาอะไรกินเองนี่ มีอาหารที่ล่าง่ายกว่าก็ต้องดีกว่าอยู่แล้ว

　โทษทีนะ แต่คงต้องให้แกเป็นเหยื่อผู้เสียสละให้ชั้นรอดแล้วล่ะ

　ชั้นกลิ้งตรงเข้าไปหาอูฐสามหัวที่ยืนขวางอยู่ข้างหน้า

　「โนกเว?」

　สีหน้าของอูฐสามหัวที่พึ่งสังเกตเห็นชั้นถูกย้อมไปด้วยความกลัว ก่อนที่จะพยายามหนี

　ใคร ๆ ก็ต้องกลัวอยู่แล้ว

　โดยเฉพาะถ้าจู่ ๆ ก็มีบอลยักษ์ที่ใหญ่กว่าตัวเองเป็นเท่าตัวกลิ้งมาด้วยความเร็วสูงแบบนี้

　ถ้าเป็นชั้นตอนที่เป็นมนุษย์ ต่อให้หนีพ้นก็คงจะกลัวฝังใจ

　แบบแค่เห็นลูกแก้วก็กลัวแล้ว

　แต่ด้วยความเร็วแค่นั้น หนีชั้นไม่พ้นหรอก

　ต่อให้ชั้นไม่ต้องกลิ้งยังตามทันเลย

　ชั้นกลิ้งไล่ตามอูฐสามหัวไป โดยที่มีตะขาบยักษ์ไล่จี้มาอยู่ข้างหลัง

　อย่าเศร้าไปเลยนะเจ้าอูฐ ห่วงโซ่อาหารมันก็เป็นแบบนี้แหละ

　ชั้นเองก็รักชีวิตเหมือนกัน

　「โน….กเว….」

　ชั้นกระแทกหลังของอูฐสามหัวไป

　ก่อนจะชน ก็ลดความเร็วลงเล็กน้อยเพื่อให้มันกระเด็นไปข้างหลัง

　「โน–!」

　รู้สึกได้ว่าน้ำหนักตัวชั้นทำให้กระดูกในร่างมันแตกออก

　โทษทีนะ ขอโทษด้วยจริง ๆ

　แค่ไปโจมตีมันเฉย ๆ กินก็เปล่า รู้สึกบาปยังไงไม่รู้

[ได้รับค่าประสบการณ์ 28 แต้ม]

[ได้รับค่าประสบการณ์ 28 แต้มจากผลของสกิลฉายา [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

　เห ตายทันทีเลยเหรอ?

　[กลิ้ง] ชนด้วยความเร็วสูงสุด สามารถฆ่ามอนสเตอร์ระดับนี้ได้เลย

　ถ้าชั้นไปไล่ชนมอนสเตอร์ระดับ D เรื่อย ๆ ก็น่าจะเลเวลอัพได้ไวดี

　ชั้นหันกลับมองดูว่าวิธีนี้ได้ผลรึเปล่า

　อูฐสามหัวลอยตรงไปหาตะขาบยักษ์

　โอเค ตรงตามที่หวังไว้

　รีบกินแล้วก็ใจร่มลงได้แล้ว

　แผละ!

　ร่างของอูฐสามหัวกระแทกเข้ากับหน้าของตะขาบยักษ์จัง ๆ

　ด้วยความเร็วของทั้งสองที่พุ่งเข้าหากัน บวกกับความแข็งของเปลือกตะขาบ ทำให้ร่างของอูฐสามหัวระเบิดออกทันทีที่กระทบ

　ทั้งขาหน้าขาหลังและหัวทั้งสามแยกออกเป็นชิ้น ๆ เลือดของมันกระจายไปทั่ว

　ผลลัพธ์ที่ได้ ต่างจากสิ่งที่ชั้นคิดไว้โดยสิ้นเชิง

　ขอโทษนะอูฐสามหัว

　ชั้นไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นงี้

　ความเสียหายที่เกิดขึ้น ไม่มากพอที่จะทะลุผ่านพลังป้องกันของมันได้ แต่พอที่จะทำให้มันโมโหขึ้น

　「กิจิจิจิจิจิจิจิจิจิจิจิ!」

　ตะขาบยักษ์ร้องขึ้นมา ก่อนจะเร่งความเร็ว

　ทำไมมันกลายเป็นแบบนี้ไปได้

　ความหวังที่ตั้งไว้เมื่อกี้ทลายไปหมดแล้ว

　แต่ว่ามันก็ไม่แย่ไปทั้งหมดซะทีเดียว

　ในเมื่อมันเร่งความเร็วขึ้น มันก็ย่อมเหนื่อยไวขึ้นด้วยเช่นกัน

　อีกเดี๋ยวก็คงหมดแรงแล้ว…..มั้งนะ

　ชั้นยังคงกลิ้งหนีต่อไปด้วยเร็วเท่าเดิม

　เสียงของตะขาบที่ดังอยู่ค่อย ๆ ห่างออกไปเรื่อย ๆ อย่างที่คิด (ที่หวัง)

　ดีล่ะ

　ถ้ากลิ้งนานกว่านี้นีน่าอาจจะไม่ไหวเอา

　ส่วนบอลแรบบิท….คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ดูถึกออก

　สรุปว่าการเสียสละของอูฐสามหัวไม่สูญเปล่าสินะ

　ไว้เดี๋ยวจะกลับมาเก็บซากก็แล้วกัน

　บอลแรบบิทจะได้อารมณ์ดีด้วย

　ถ้าจู่ ๆ มันก็เลิกใช้ [โทรจิต] กับ [คลีน] ขึ้นมา ชั้นคงลำบากแย่

　ทันทีที่ชั้นรู้สึกโล่งอก ก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบขึ้นมา

　ความรู้สึกแบบนี้ ชั้นจำได้

　พอหันกลับไปก็เห็นแสงสีแดงกำลังรวมตัวกันที่ปากของตะขาบยักษ์

　สกิลโจมตีสุดอันตรายแถมระยะไกล บีมตะขาบแห่งฝันร้าย [ลำแสงความร้อน]

　พอมานึกดูดี ๆ ครั้งก่อนมันก็ลดความเร็วลงก่อนจะยิงสกิลนี้นี่นา

　น่าจะรู้สึกตัวตั้งแต่ตอนที่เสียงมันเบาลงตะกี้นี้แล้ว

　จะทำไงดีล่ะคราวนี้?

　ครั้งที่แล้วชั้นหลบพ้นได้เพราะบินอยู่ แต่ตอนนี้ชั้นอยู่บนพื้น

　ยังไงก็หลบไม่พ้นงั้นเหรอ?

　ถ้าชั้นบินขึ้นไป มันก็เข้าประชิดมาหาได้

　แถมมีโอกาสที่ชั้นจะโดนฆ่าทันทีที่ลงถึงพื้นด้วยเหมือนกัน

　ชั้นต้องหลบทั้ง ๆ ที่อยู่บนพื้นให้ได้

　ถึงจะอันตราย แต่ชั้นไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว

　ถ้าชั้นหนีพ้นระยะสกิลนี้ได้ ก็น่าจะสลัดมันไปได้ด้วยเหมือนกัน

　หลบให้ได้ล่ะ ตัวชั้น

　ถ้าชั้นทำพลาด ทั้งบอลแรบบิททั้งนีน่าต้องตายแน่