[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 141

　ชั้นทนความเจ็บจากกระสุนหินก่อนจะดึงไหล่กลับมา

　อย่าเพิ่งรีบ ตัวชั้น

　ตอนนี้มันใช้ทั้ง [เคลย์] ทั้ง [เคลย์กัน] ไปแล้ว MP ของมันคงแทบจะไม่เหลือแล้ว

　คงไม่มีพอจะใช้ [รักษาร่าง] ด้วย

　ถ้ตอนนี้เราสู้แบบสองต่อหนึ่งสูสี ถ้าจัดการได้สักตัวคือชนะแน่นอนแล้ว

　「คุฉะ!」「คุฉะ!」

　มดแดงทั้งสองตัว เริ่มวิ่งเรียงตัวเข้ามาหาชั้นเหมือนครั้งที่แล้ว

　ทั้ง ๆ ที่โดนอ่านทางได้ก็ยังจะใช้วิธีเดิมอีกเรอะ?

　คิดจริง ๆ เหรอว่าวิธีที่ใช้ไม่ได้ผล จู่ ๆ มันจะใช้ได้น่ะ

　หรือว่ากลยุทธ์ของพวกมันมีอยู่แบบเดียว?

　ถ้าตัวนึงตายไปแกจะทำยังไงล่ะ มันต้องมีตัวที่เป็นตัวล่อตัวนึงนี่นา

　แต่ว่าถ้ามันสวนกลับมาตอนที่ชั้นเสียจังหวะก็อาจจะแย่ได้

　ทำไมพวกแกถึงเป็นระดับ C กัน?

　อย่างกับมีลิตเติ้ลร็อคดรากอนสองตัววิ่งมาหาพร้อมกันเลย

　ทะเลทรายที่นี่มันนรกเกินไปแล้ว

　ชั้นหันไปตั้งสมาธิกับการเคลื่อนไหวของมดตัวหน้า

　ตอนนี้ การขยี้เจ้านี่ให้ได้คือเป้าหมายหลัก

　ถ้าลดจำนวนมันลงได้ ชั้นชนะแน่นอน

　ชั้นตวัดหางไปโจมตีเข้าที่หน้าของมดแดง

　「คุจิ!」

　มดแดงอ้าปากกว้าง แล้วกัดไปที่หางของชั้น

　เป็นไปตามแผนที่วางไว้

　แทนที่จะฟาดหน้ามัน ให้มันงับไว้แบบนี้จะดีกว่า

　แบบนี้จะได้การันตีว่าฆ่ามันได้แน่ ๆ

　ชั้นยกหางขึ้น แล้วใช้เล็บบีบตรงส่วนแบ่งระหว่างหัวกับท้องของมัน

　「คุฉะ!」

　มดแดงที่ถูกชั้นบีบ ทนเจ็บไม่ไหวจนต้องเลิกกัดหางไป

　แต่ชั้นยังคงบีบคอมันต่อไป

　「คุฉะ! คุฉ่าาา!」

　มดแดงส่งเสียงร้องออกมา แล้วพยายามดิ้นรนให้หลุด

　ถึกจริงนะเอ็ง

　เมื่อเห็นเพื่อนกำลังลำบาก มดอีกตัวจึงรีบบุกเข้ามาหาชั้นทันที

　มันวิ่งเฉียงไปด้านซ้าย ก่อนจะเข้าโจมตีจากทางด้านข้างชั้น

　ชั้นหลบออกทางด้านข้างไม่ได้เพราะที่นี่แคบเกินไป ต่อให้หลบไปด้านหลังก็ยังไม่ทันอยู่ดี

　ถ้าเป็นปกติ ชั้นควรจะปล่อยมดตัวก่อนไปแล้วหันมารับมือกับการโจมตีของตัวที่สองแทน

　แต่ถ้าชั้นทำแบบนั้น ศึกนี้มันก็จะไม่จบสักที

　ต้องจัดการสักตัว ต่อให้ต้องทบเจ็บบ้างก็ตาม

　แค่มดกัดชั้นทนได้อยู่แล้ว

　ชั้นเมินมดอีกตัวที่กำลังวิ่งเข้ามา แล้วกัดมดที่จับตัวไว้อีกครั้ง

　ชั้นฝังเขี้ยวลงไปที่คอของมัน จะฉีกแกเป็นชิ้น ๆ ทั้งแบบนี้ล่ะ

　มดแดงตัวที่สอง เมื่อเห็นชั้นไม่สนใจ มันก็หยุดนิ่งด้วยความตะลึงไปชั่วขณะ

　ดวงตาที่ควรจะเป็นดวงตาที่ว่างเปล่าไร้ความรู้สึก กลับมองมาเหมือนจะถามว่า 「เอะ เอาจริงดิ?」 ยังไงยังงั้น

　แต่ว่า ก็เพียงชั่วครู่เท่านั้น

　ทันทีที่มันตั้งสติได้อีกรอบ มันก็กระโดดเข้ามาชั้นที่ส่วนท้องของชั้นอย่างไม่ลังเล

　「กรร….」

　เจ็บ แต่ชั้นน่าจะมี HP เหลือมากพอ

　ถ้าชั้นฆ่ามดตัวแรกได้ ตัวที่สองก็ไม่ใช่ปัญหา ชั้นค่อย ๆ จัดการมันช้า ๆ ก็ยังได้

　ชั้นกัดฟันแน่นยิ่งขึ้นเพื่อทนความเจ็บปวด

　แต่ก็ทำให้ชั้นกัดมดแรงขึ้นด้วยเช่นกัน

　ตรงจุดที่ชั้นกัดมัน มีของเหลวสีใสไหลออกมา

　เหมือนกับว่ากำลังล้นออกมาจากร่างของมัน

　ความรู้เสริม พวกมดไม่มีเม็ดเลือดแดงเพราะมันมีท่อที่ส่งผ่านออกซิเจนเข้าได้โดยตรงโดยไม่ต้องใช้หลอดเลือด เพราะงั้นของเหลวในตัวมันถึงเป็นสีใส

　ชั้นจำไม่ได้ว่าเคยได้ยินมาจากไหน แต่มันมีอยู่ในสมอง

　รู้สึกเหมือนเคยมีใครมาเล่ากรอกหู……บางทีชาติที่แล้วชั้นอาจจะรู้จักพวกชอบแมลงก็ได้นะ?

　ขณะที่กัดมดแดงอย่างเต็มกำลัง ชั้นก็พยายามกระจากออกจากมือกับจับไว้

　ขาดสิ! ขาด!

　ตายได้แล้วน่า!

　「คุฉะฉะฉะ!」

　มดแดงร้องออกมาอีกครั้ง

　「อะ……..」

　ก่อนที่ขาของมันจะนิ่งไป

　ส-สำเร็จ!

[ได้รับค่าประสบการณ์ 432 แต้ม]

[ได้รับค่าประสบการณ์ 432 แต้มจากผลของสกิลฉายา [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

[เลเวลของ [มังกรแห่งโรคภัย] เพิ่มขึ้นจาก 36 เป็น 39]

　สมกับเป็นระดับ C จริง ๆ !

　เลเวลสูงสุดชั้นอยู่ที่เจ็ดสิบห้า ตอนนี้…..ก็เลยครึ่งทางมาแล้ว

　แต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลายินดี

　ยังเหลือเจ้าตัวที่กัดท้องชั้นอยู่อีกตัว

　ชั้นปล่อยร่างของมดแดงลงพื้น แล้วใช้กรงเล็บแทงเข้าไปที่หลังของมัน

　ใช้มืออีกข้างจับตรงเขี้ยว ก่อนจะใช้ [กลิ้ง] ม้วนหน้าสามรอบแล้วเหวี่ยงมันออกไป

　「คุฉะ!」

　หลังของมดที่ถูกโยนออกไปกระแทกกับเพดาน แล้วก็ร่วงลงมาบนพื้น

　ชั้น [กลิ้ง] อีกครั้ง ทับร่างของมันอย่างไร้ความปรานี

　「อะ!」

　มดแดงร้องออกมาสั้น ๆ เป็นครั้งสุดท้าย

[ได้รับค่าประสบการณ์ 432 แต้ม]

[ได้รับค่าประสบการณ์ 432 แต้มจากผลของสกิลฉายา [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

[เลเวลของ [มังกรแห่งโรคภัย] เพิ่มขึ้นจาก 39 เป็น 42]

　ชั้นยกเลิก [กลิ้ง] แล้วลุกขึ้นมายืน

　ฮู่ว…..ชนะมาได้ก็จริง แต่แผลตรงท้องนี่ไม่ใช่เล่น ๆ เลย

[เลเวลของสกิลฉายา [ละอองเกล็ดมังกร] เพิ่มขึ้นจาก 4 เป็น 5]

　อ๊ะ เจ้านี่ก็เพิ่มด้วยแฮะ….

　「เปฟุเปฟุ!」

　บอลแรบบิทเดินเข้ามาจากด้านหลัง แล้วใช้ [ฟื้นฟู]

　ตอนแรกยังไม่เห็นผลเท่าไหร่ แต่หลังจากใช้ไปสามครั้ง บาดแผลตรงท้องชั้นก็เริ่มสมานตัว

　ขอบใจนะบอลแรบบิท

　แต่ช่วยเหลือไว้ใช้ [โทรจิต] หน่อยก็ดี

　「เปฟุ!」

　บอลแรบบิท ทำให้น้ำสะอาดได้ด้วย [คลีน] รักษาแผลได้ด้วย [ฟื้นฟู]

　แล้วก็ช่วยแบกนีน่าได้ด้วย [ช่องเก็บของภายใน]

　ตอนแรกชั้นคิดว่าเจ้านี่เป็นได้แค่ตัวกินจุซะอีก แต่กลับมีประโยชน์ผิดคาดเลย