[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 161

 「กรร…….」

 

 ชั้นฝืนขยับร่างกายจนได้

 กล้ามเนื้อปวดไปหมด จะขยับก็เจ็บไปทั้งตัว

 อาจจะมีสถานะผิดปกติอยู่

 

—————————————————————

〖อิลเชีย〗

เผ่าพันธุ์ : มังกรแห่งโรคภัย

สถานะ : อัมพาต (ต่ำ)

Lv : 44/75

HP : 98/343

MP : 199/236

—————————————————————

 

 เวร ติดอัมพาต

 

 ทำไงดีล่ะ?

 เจ้าหัวทองนั่น อันตรายผิดกับหน้าตาเลย สัตว์ประหลาดชัด ๆ

 ถ้าเป็นเพื่อนกับอดอล์ฟ ถ้าชั้นฆ่าไปก็อาจจะตกลงกับอดอล์ฟไม่ได้

 แต่เดิมทีก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่ชั้นจะจัดการได้อยู่แล้วด้วย

 จู่ ๆ ก็เข้ามาโจมตี แถมอยู่ต่อหน้าชั้นก็ยังทำตัวสบาย ๆ แบบนี้

 

 แต่ถ้าจะหนีตอนนี้ก็คงกลับไปหาทั้งบอลแรบบิททั้งนีน่าไม่ทัน

 แถมถ้าเลือกหนี ชั้นก็ขอให้อดอล์ฟช่วยพานีน่าไปด้วยไม่ได้

 แล้วโอกาสรอดของนีน่าก็จะกลายเป็นศูนย์

 

 ก่อนอื่น ดูสเตตัสหมอนี่ก่อนแล้วกัน

 

 ชายคนนั้นลงจากหลังม้า แล้วก็มองไปที่อดอล์ฟก่อนจะส่ายหน้าเบา ๆ

 ระหว่างนั้นชั้นก็ใช้ [ตรวจสอบสเตตัส]

 

[สกิลทั่วไป [ตรวจสอบสเตตัส : Lv6] ไม่สามารถตรวจสอบบางข้อมูลได้]

 

—————————————————————

〖****〗

ア曚Θ : เอิ***ว**

>塵縺 : *ติ

□繧ケ : 78/100

蜷ガ : 602/602

ソ霎シ : 552/552

—————————————————————

 

 ไม่ได้เห็น『ไม่สามารถตรวจสอบบางข้อมูลได้』มานานเลยแฮะ

 ทั้งสเตตัสทั้งสกิลก็เป็นตัวอักษรแปลก ๆ หมดเลย

 หมอนี่เป็นเหมือนเจ้าสไลม์นั่นสินะ?

 

 ตอนที่ดูหน้าสเตตัส ชั้นรับรู้ได้ถึงความรู้สึกแปลก ๆ

 ส่วนหนึ่งของมันให้ความรู้สึกพิลึกพิกล

 

 แต่ก่อนที่จะได้คิดอะไรมาก ชั้นก็ได้แต่ตะลึงกับตัวเลข

 ถ้าการจัดเรียงยังถูกต้องอยู่ ก็แปลว่ามี Lv78 กับ HP สูงสุดที่ 602

 ไม่ว่าจะค่าไหนก็มากกว่าชั้นทั้งนั้น

 แถมยังสูงกว่าตะขาบยักษ์ที่ชั้นเกือบตายจากมันมาแล้วด้วย

 

 「ท่าทางผมคงจะไม่ได้ใช้ดาบนี้แล้วล่ะนะ」

 

 ชายคนนั้นเก็บดาบในมือกลับเข้าฝักไป

 ที่เอวมีดาบคาดไว้ทั้งหมดสามเล่ม

 เล่มนึงมีสีคล้ายคลึงกับที่ทหารคนก่อน ๆ ใช้

 น่าจะเป็นดาบพื้นฐานสำหรับเมืองหลังกำแพงนั่น

 

 「เอาล่ะคุณอดอล์ฟ ลงมือจัดการมันเลยครับ ถ้าคุณกลับไปโดยที่ไม่ได้ทำอะไรสักอย่างคงกู้ชื่อคืนมาไม่ได้หรอกนะ」

 

 「แต่เจ้ามังกรนี่ไม่คิดจะสู้นะ ถ้ามันอยากฆ่าข้าจริง ๆ ข้าคงตายไปแล้ว แถมยังมีมนุษย์สัตว์อยู่ตรงนั้น….」

 

 「ตัวผมเองจะฆ่าก็ได้ แต่ก็ยังไม่ทำเหมือนกันนะ?」

 

 「ไม่ คือว่า…」

 

 「เข้าใจแล้วครับ จริง ๆ คือผมผิดที่คิดว่าคุณฆ่ามันได้สินะครับ เนอะ คุณอดีตหัวหน้าอัศวิน」

 

 พอชายคนนั้นพูดจบ อดอล์ฟก็ตัวหยุดกึก

 เมื่อเห็นสีหน้าของอดอล์ฟ คนคนนั้นก็เอามือปิดปากตัวเองไว้แล้วไหล่ก็สั่นเล็กน้อย

 อะไรกัน หมอนั่นกำลังหัวเราะอยู่เรอะ?

 

 ….ชั้นไม่รู้หรอกนะว่าเรื่องระหว่างสองคนนั้นมันเป็นมายังไง แต่นอกจากที่อดอล์ฟเหลือบมามองชั้นอยู่ อีกคนก็ไม่มีท่าทีสนใจเลยสักนิด

 ไม่รู้ว่าเป็นไงมาไงแต่สเตตัสสูงมาก

 น่าจะมั่นใจในตัวเองทีเดียว

 อาจจะเป็นเพราะหมอนั่นโจมตีได้ก่อน เลยยังดูชิล ๆ อยู่ได้

 

 ถ้าชั้นไม่ขยับตัวก็น่าจะซื้อเวลาไว้ได้

 ตอนนี้ต้องรวบรวมข้อมูลให้มากที่สุด แล้วก็ให้ [ฟื้นฟู HP อัตโนมัติ] รักษาตัวเองพร้อมกับฝืนสถานะอัมพาตนี่ออกไปด้วย

 สถานการณ์เลวร้าย แต่ชั้นต้องใจเย็นไว้

 ถ้าเคลื่อนไหวสุ่มสี่สุ่มห้าอาจจะทำให้บอลแรบบิทกับนีน่าเป็นอันตรายได้

 

 ถ้าเลี่ยงตรงส่วนที่ให้ความรู้สึกแปลก ๆ ในหน้าสเตตัสได้ ก็อาจจะแก้ปัญหาตัวอักษรมั่ว ๆ นี่ได้ด้วย

 ตอนที่เจอสไลม์ครั้งแรกยังแค่ Lv3 แต่ตอนนี้ [ตรวจสอบสเตตัส] Lv6 แล้ว

 

 ชั้นจ้องไปที่ชายคนนั้น แล้วใช้ [ตรวจสอบสเตตัส] อีกครั้ง

 

[สกิลทั่วไป [ตรวจสอบสเตตัส : Lv6] ไม่สามารถตรวจสอบบางข้อมูลได้]

 

 พยายามเอาส่วนหนึ่งของหน้าสเตตัสออกไปจากหัวสมอง

 

—————————————————————

〖อิลเชีย〗

เผ่าพันธุ์ : เอิร์ธ・ฮิวม่า

สถานะ : ปกติ

Lv : 78/100

HP : 602/602

MP : 552/552

พลังโจมตี : 354

พลังป้องกัน : 264+76

พลังเวท : 347

ความคล่องแคล่ว : 325

 

เครื่องสวมใส่:

ตัว : [ชุดแห่งมังกรวารี : B+]

 

 

***** :

[*** : Lv–]

 

สกิลพิเศษ:

[เสียงจากพระเจ้า : Lv7] [วิญญาณปกปักรักษา : Lv–] [คำอวยพรแห่งราชาภูติ : Lv–]

[ธาตุแสง : Lv–] [ภาษากริช่า : Lv6] [ทักษะนักดาบ : Lv9]

[สัมผัสตรวจจับ : Lv6] [ก้าวเงียบงัน : Lv7]

 

สกิลต้านทาน:

[ต้านทานกายภาพ : Lv6] [ต้านทานมนตรา : Lv6] [ต้านทานธาตุมืด : Lv7]

[ต้านทานภาพลวงตา : Lv5] [ต้านทานพิษ : Lv5] [ต้านทานคำสาป : Lv3]

[ต้านทานการเป็นหิน : Lv5] [ต้านทานการตายฉับพลัน : Lv4] [ต้านทานอัมพาต : Lv3]

 

สกิลทั่วไป:

[ตรวจสอบสเตตัส : LvMAX] [คลื่นกระแทก : Lv6] [แทงสิบจุด : Lv7]

[ผ่าสวรรค์ : Lv6] [ผันปฐพี : Lv5] [ลูนาร์ ลูเซนต์ : Lv7]

[ซัมม่อน : Lv7] [มิราจ : Lv3] [โฮลี่ : Lv6]

[ฟื้นฟูขั้นสูง : Lv5] [ควิก : Lv4] [พาวเวอร์ : Lv5]

[บาเรียเวท : Lv2] [บาเรียกายภาพ : Lv4]

 

สกิลฉายา:

[ผู้ที่ถูกเลือก : Lv–] [วีรชน : Lv5] [ผู้กล้า : Lv7]

[ร้อยเล่ห์ : Lv9] [วิถีแห่งปีศาจ : LvMAX] [จอมโกหก : Lv8]

[ราชาอำมหิต : Lv9] [หายนะ : Lv3] [ผู้ถือครองสิทธิแทรกแซงลาปลาซ : Lv3]

[ผู้ถือครองพันธะราชาแห่งแมลง : Lv–]

—————————————————————

 

 สำเร็จ

 ตรงช่วงสกิลมีเพิ่มมาประเภทนึงด้วย

 ตรงที่ชั้นรู้สึกแปลก ๆ คือเจ้านั่นรึเปล่านะ

 ชั้นเองก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอก แต่สไลม์นั่นเองก็มีสกิลนั้นด้วยรึเปล่า

 

 แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาสนใจเรื่องแบบนั้น

 พอได้มาดูสเตตัสอีกที ชั้นก็รู้สึกถึงความแตกต่างอันล้นหลาม

 ไม่มีทางชนะแน่นอน

 ให้ไปสู้กับตะขาบยักษ์ยังจะดีซะกว่า

 

 แล้วทำไมถึงมีชื่อเหมือนชั้นด้วยล่ะ?

 ไม่มีกระทั่งนามสกุล แค่อิลเชียเฉย ๆ

 เดิมทีแล้วเป็นชื่อดอกไม้ จะมีชื่อแบบนี้คงไม่แปลกล่ะมั้ง…..

 

 แต่จนถึงตอนนี้ ชั้นยังไม่เคยเจอที่มีแต่ชื่ออย่างเดียวเลย

 บางทีคนที่ฐานะต่ำต้อยมาก ๆ อาจจะไม่มี แต่หมอนี่ไม่ดูเหมือนคนแบบนั้นสักนิด

 บางเรื่องในโลกนี้คงจะต่างจากที่ชั้นรู้จักสินะ

 

 ไม่ใช่แค่ [เสียงจากพระเจ้า] แต่ยังมีฉายาไม่น่าคบหาอีกเพียบ

 หมอนี่เป็นใครกันแน่

 

 จู่ ๆ ชายคนนั้นก็ละสายตาจากอดอล์ฟแล้วจ้องมาที่ชั้น ก่อนจะเดาะลิ้นออกมา

 

 「แหม แหม น่ารำคาญซะจริง ถ้าคุณอดีตหัวหน้าอัศวินไม่ยอมลงมือ ผมจะจัดการเองก็ได้」

 

 แย่ละสิ มันจะมาแล้ว

 ชั้นยังมีอัมพาตอยู่ จะรับมือได้หรือเปล่านะ?

 เดิมทีไม่ว่าจะเลือกสู้หรือเลือกหนี ทางไหนก็อันตรายทั้งนั้น

 

 『มองอะไรอยู่ ข้างบน』

 

 จู่ ๆ ก็มีโทรจิตลอยเข้ามาในหัว

 ข้างบน? ข้างบนมีอะไร?

 

 「หา?」

 

 ท่าทางอีกฝั่งเองก็ได้ยินเหมือนกัน จึงหยุดเท้าแล้วมองขึ้นฟ้า

 ทันใดนั้น พื้นทรายใกล้ ๆ เท้าคนนั้นก็ระเบิดออก แล้วบอลแรบบิทก็พุ่งออกมา

 

 「เปฟุ!」

 

 บอลไฟห้าลูกปรากฏรอบตัวบอลแรบบิท พุ่งเข้าหาชายคนนั้นพร้อมกัน

 สกิล [แสง] ของบอลแรบบิท

 หมอนั่นหยุดนิ่งเล็กน้อย ก่อนจะถอยหลังกลับไปแล้วใช้มือเปล่าปัดลูกไฟออก

 

 ก็คิดอยู่ว่าหาเจ้าบอลแรบบิทไม่เจอ เหมือนว่ามันจะขุดรูไปหาโอกาสรออยู่ใต้เท้า

 

 「กะ….กรรรรรรร!」

 

 ฮะ เฮ้ย! บอลแรบบิท! ทำอะไรอยู่!

 นั่นไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่แกจะชนะได้นะ!

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร
Status: Ongoing
เปรี๊ยะ ข้างหน้าชั้นตอนนี้มีรอยร้าวอยู่ โลกที่เคยมีแต่ความมืดก็มีแสงส่องเข้ามา ชั้นแลตามองออกไปดูรอยร้าวที่กำลังใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ หืม นี่มันป่าเหรอ? เหมือนว่าจะอยู่บนยอดต้นไม้ซะด้วย พอชั้นลองยืนขึ้น ก็ได้ยินเสียงอะไรแตกอยู่ใต้เท้า เอ ชั้นเหยียบอะไรอยู่ล่ะเนี่ย แบบว่า เหมือนมันกำลังแตกอยู่เลยอะ ทันทีที่คิดอย่างนั้น ก็มีอะไรบางอย่างที่ดูคล้ายเกมก็ปรากฏขึ้นในหัว —————————————————————

Comment

Options

not work with dark mode
Reset