เดี๋ยว ๆ อันนี้อยู่นอกแผนแล้ว
ก่อนอื่นเลยนะ มันห่างกันตั้งสิบเมตรเลยนะเฮ้ย
ใครมันจะไปคิดว่ามันจะชักใยได้ถึงฟะ
แกนี่มันสัตว์ประหลาดจริง ๆ
ถ้าชั้นรู้ว่ามันทำได้ป่านนี้ชั้นก็ยืนรอเผาสะพานมันไปแล้ว
แต่ตอนนี้ชั้นอยู่ห่างเกินไป ไม่น่าประมาทเลยเรา
โธ่เว้ย ไอ้โง่!
ทารัน รูจยื่นลิ้นสีแดงที่ยาวผิดปกติออกมา พร้อมก้าวขาทั้งแปดมาทางชั้น
ยังจะไล่อยู่อีก!
แกว่างนักรึไง ชั้นไปทำอะไรให้แค้นฝังหุ่นขนาดนั้นห้ะ!?
ชั้นแค่เผาก้นแกแค่นั้นเองนะ!
ชั้นเริ่มม้วนตัว แล้วใช้สกิล [กลิ้ง] หนีอีกครั้ง
ถึงจะวิ่งไปเรื่อย ๆ แต่ถ้าหนีไม่พ้นมันก็ไม่มีประโยชน์อยู่ดี
ถ้าข้ามผามาได้แล้วมันยังตามอยู่นี่คงช่วยอะไรไม่ได้แล้วล่ะ
เพราะชั้นยังบินได้ไม่คล่อง จะบินหนีไปก็คงไม่ได้
ให้โค่นมันหรือล่อให้มันสนใจมอนสเตอร์ตัวอื่นยังเป็นไปได้มากกว่าอีก
ถึงจะคิดหาวิธีอื่น แต่ยังไงตอนนี้ก็ต้องวิ่งหนีไปก่อน
ชั้นเร่งความเร็ว แล้วกลิ้งผ่านไประหว่างต้นไม้ด้วยความเร็วสูงสุด
อะไรล่ะนั่น?
เจ้านี่มันเร็วกว่าเมื่อกี้อีก นั่นยังไม่เอาจริงเหรอ?
หลังมันเห็นชั้นข้ามผามา คงคิดว่าชั้นอาจจะหนีไปได้จริง ๆ สินะ
ถ้าลดความเร็วลงแค่นิดเดียวชั้นตายแน่
[เลเวลของสกิลทั่วไป [กลิ้ง] เพิ่มขึ้นจาก 3 เป็น 4]
อ๊ะ เลเวล [กลิ้ง] เพิ่มมาอีกแล้วสินะ
แต่ว่าถ้ากลิ้งไปด้วยความเร็วขนาดนี้เรื่อย ๆ เดี๋ยวได้ชนกับอะไรสักอย่างแหงเลย
งั้นก็จบตั้งแต่เล่มหนึ่งน่ะสิ?
ตอนนี้ชั้นต้องตั้งสมาธิกับการกลิ้งก่อน
ต้นไม้, ต้นไม้, หิน, ต้นไม้, ต้นไม้, หิน …
ขวา, ซ้าย,ขวา, ซ้าย, ขวา, ซ้าย …
สายตาชั้นมองไปนู่นนี่ขณะกำลังกลิ้งด้วยความเร็วสูง บางทีก็มองไปข้างหลัง
ขณะที่ทารัน รูจกำลังตวัดลิ้นไปมาจนน้ำลายกระเซ็นไปทั่ว ขาของมันก็วิ่งด้วยความที่น่ากลัวด้วยเช่นกัน
ตามเก่งจังนะเจ้าแมงมุม
…หรือว่าเจ้านี่จะชอบชั้น?
ขอโทษนะ แต่ชั้นรับรักไว้ไม่ได้หรอก
พอรู้สึกตัวอีกที ข้างหน้าชั้นก็มีเกรย์วูล์ฟอยู่ตัวนึงแล้ว
แย่ละสิ
ระยะนี้หลบไม่พ้นแน่
ต่อให้พยามยามหลบไปก็ยังประสานงากันอยู่ดี
จะชนแล้ว!!
เกรย์วูล์ฟปลิวไปในอากาศ แล้วกระแทกกับต้นไม้
[ได้รับค่าประสบการณ์ 20 แต้ม]
[ได้รับค่าประสบการณ์ 20 แต้มจากผลของสกิล [ไข่เดินได้ : Lv–] ]
[เลเวลของ [ลูกมังกรแห่งภัยพิบัติ] เพิ่มขึ้นจาก 1 เป็น 3]
ไม่รู้หรอกนะว่าทำได้ไง แต่ชั้นก็สามารถเปลี่ยนเส้นทางให้ความเร็วของชั้นลดลงน้อยที่สุดได้
ฟู่วว อันตราย เกือบไปแล้ว
แค่มองไปทางอื่นแปปเดียวเอง จู่ ๆ โดดมาจากไหนเนี่ย
แถวนี้มีมอนสเตอร์เยอะแฮะ
ถ้าเป็นมังกรปกติกลิ้งด้วยความสูงสุดคงไม่ต้องหลบหรอกมั้ง
แต่มังกรปกติคงไม่กลิ้งหรอกมั้ง ก็เป็นสกิลที่ได้มาตอนเป็นไข่นี่นา
ตั๊กแตนขนาดใหญ่ [ฟอเรสคัทเตอร์] , กอริลลาที่มีตาดั่งหินอ่อนสีแดง [อุรังอุตัง] , เห็ดเดินได้ [โวคมัช] , ผีเสื้อตัวใหญ่ที่มีลายสลับดำขาว [ซีบร้าอาเกฮะ]
เฮ้ย ๆ
แค่นี้ก็ลำบากจะแย่แล้ว แล้วเจ้าพวกนี้มันโผล่มาจากไหนเยอะแยะเนี่ย!?
นอกจากเจ้ากอริลลานั่นแล้ว ตัวที่เหลือเลเวลก็ไม่ได้สูงมากนัก
ทุกครั้งที่ชั้นชนมันปลิว หน้าต่างแสดงค่าประสบการณ์ก็เด้งขึ้นมา
เป็นการชนแล้วหนีที่เยี่ยมมาก ตัวชั้น
[เลเวลของ [ลูกมังกรแห่งภัยพิบัติ] เพิ่มขึ้นจาก 7 เป็น 8]
หืม เลเวลขึ้นมาเยอะเลยนี่
ตอนเลเวลต่ำ ๆ มันขึ้นไวก็รู้อยู่หรอก แต่นี่มันจะเร็วไปหน่อยรึเปล่า
—————————————————————
เผ่าพันธุ์ : ลูกมังกรแห่งภัยพิบัติ
สถานะ : ปกติ
Lv : 8/40
HP : 28/71
MP : 12/75
พลังโจมตี : 68
พลังป้องกัน : 57
พลังเวท : 65
ความคล่องแคล่ว : 62
ระดับ : D+
สกิลพิเศษ:
[เกล็ดมังกร : Lv2] [เสียงจากพระเจ้า : Lv3] [ภาษากริช่า : Lv1]
[บิน : Lv1] [ละอองเกล็ดมังกร : Lv1] [ธาตุมืด : Lv–]
สกิลต้านทาน:
[ต้านทานกายภาพ : Lv3] [ต้านทานการตก : Lv4] [ต้านทานความหิว : Lv3]
[ต้านต้านทานพิษ : Lv3] [ต้านทานความเดียวดาย : Lv4] [ต้านทานมนตรา : Lv2]
[ต้านทานธาตุมืด : Lv2] [ต้านทานไฟ : Lv1]
สกิลทั่วไป:
[กลิ้ง : Lv4] [ตรวจสอบสเตตัส : Lv3] [เบบี้เบรธ : Lv2]
[ผิวปาก : Lv1] [หมัดมังกร : Lv2] [ลมหายใจแห่งโรคภัย : Lv1]
[เขี้ยวพิษ : Lv1] [กรงเล็บอัมพาต : Lv1]
สกิลฉายา:
[บุตรแห่งราชามังกร : Lv–] [ไข่เดินได้ : Lv–] [ซุ่มซ่าม : Lv4]
[คนโง่ : Lv1] [นักสู้ : Lv3] [นักฆ่าแมลง : Lv2]
[จอมโกหก : Lv1] [เจ้าแห่งการหลบหลีก : Lv1] [จิตเกื้อกูล : Lv3]
[วีรบุรุษตัวน้อย : Lv1] [วิถีแห่งปีศาจ : Lv2] [หายนะ : Lv1]
[จอมวิ่งหนี : Lv1]
—————————————————————
เห? เลเวลชั้นยังตามมันอยู่เยอะแต่สเตตัสเริ่มพอๆกันแล้ว
คงเพราะระดับสินะ ….
ถึงงั้นก็เถอะ สเตตัสรวมๆของมันก็ยังสูงกว่าชั้นอยู่ดี แถมมันยังมี [ฟื้นฟู HP อัตโนมัติ] อีกตะหาก
ชั้นเสียเปรียบในด้านนั้น แต่ไม่ใช่ด้านสกิล
สกิลของเจ้านั่น [ใยแมงมุม] กับ [พิษร้าย] นั่นใช้กับชั้นไม่ได้
ชั้นเผาใยของมันทิ้งได้ ส่วนพิษชั้นก็มีสกิลต้านทานด้วย
สรุปคือมันมีแค่สกิลตีใกล้เท่านั้น
บางทีตอนนี้ชั้นอาจจะชนะมันก็ได้นะ?
ถึงเลเวล [กลิ้ง] ชั้นจะเพิ่มมาก็เถอะ แต่พอกลิ้งไปนาน ๆ ชั้นก็เริ่มมึน ๆ เหมือนกัน
จะทางไหนก็อันตรายทั้งนั้น
ระหว่างกลิ้งหนีไปเรื่อย ๆ กับหันไปอัดเจ้าบ้านั่นให้เละ
ชั้นก็ต้องเลือกอย่างหลังอยู่แล้ว