[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 31

นับตั้งแต่ที่ชั้นสู้กับเจ้าเต่ายักษ์นั่นก็ผ่านมาได้สามวันแล้ว

ช่วงนี้ชั้นใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไปเรื่อย ๆ วัน ๆ ก็แค่นั่งบดพิเปอริส กินเนื้อตาก แล้วก็ล่าดอกไม้กินคน

เนื้อตากแห้งของชั้นก็กำลังไปได้สวย แต่ดันมีพวกลิงบ้าที่ไหนไม่รู้มาขโมยไปนี่สิ
ตอนนั้นชั้นได้ยินเสียงเอะอะมาจากข้างนอกถ้ำ เลยเดินออกไปดู
ข้างนอกนั่นมีลิงกำลังหยิบเนื้อชั้นไป พร้อมหัวเราะเคี้ยกเคี้ยกอยู่
วอนโดนเท้าซะแล้ว

ชั้นไล่ตามไปสุดกำลัง แต่ท่าทางความเร็วจะสู้ไม่ได้
ชั้นคลาดสายตาไปทันที

สุดท้ายชั้นก็ต้องมาทำเนื้อใหม่อีกรอบ
แต่ถ้าเป็นอย่างนี้ เดี๋ยวพวกลิงเวรนั่นก็กลับมาขโมยไปอีก
เพราะงั้นชั้นเลยไปรวบรวมเห็ดพิษมา เอาไปยัดลงหม้อแล้วต้มจนกลายเป็นยาพิษอันตราย แล้วก็เอาไปป้ายกับเนื้อ
ถึงจะยังไม่เห็นผล แต่ชั้นจินตนาการภาพลิงนอนชักไปมาได้เลยล่ะ
ไม่สิ ถ้าจะให้ดี พวกแกอย่ามาเลยจะดีกว่า

จากนั้น ชั้นก็เอาขนไปล้างที่บึงหลังจากที่ชั้นฆ่าเชื้อเสร็จ
นอกจากนั้น ชั้นก็ยังสร้างราวแขวนเสื้อจากกิ่งไม้ไว้ด้วย
ตอนนี้ที่บ้านก็มีพรมเป็นที่เรียบร้อย
ถึงการฆ่าเชื้อโรคอาจจะไม่สมบูรณ์แบบ แต่แค่นี้ก็โอเคแล้วล่ะ
อา นอนบนนี้มันฟินจริง ๆ ทั้งอุ่นทั้งนุ่ม

ระหว่างที่ชั้นหาเกลือกับเครื่องเทศเพิ่ม ชั้นก็ล่ามอนสเตอร์ระดับต่ำอย่างเกรย์วูล์ฟหรือฮอร์นแรบบิทมากินด้วย
ว่ากันตามตรงก็ล่าแต่ระดับ E นั่นแหละ

ค่อย ๆ เพิ่มเลเวลไปช้า ๆ ก็ไม่แย่นักหรอก
แต่สามวันมานี่ เลเวลชั้นเพิ่งเพิ่มไปเลเวลเดียวเอง
นอกจากนั้นก็ [เชฟ] เป็นเลเวลสาม

บางทีชั้นน่าจะลองไปสำรวจให้ไกลกว่านี้บ้างนะ
ถ้ามีหม้อให้ใส่อาหารเพิ่มก็ดี
สำหรับใส่เนื้อ ใส่เกลือ แล้วก็เครื่องปรุงรส

แต่ก่อนอื่น ชั้นต้องหาหม้อใหม่ก่อน
ตอนนั้นชั้นฉุนขาดไปหน่อย ดันเอาหม้อไปใส่พิษเข้าซะเต็มรัก ตอนนี้เลยใช้งานไม่ได้แล้ว

หาหม้อใหม่น่ะไม่ใช่เรื่องยาก ที่ยากคือการฆ่าเจ้าเต่าหม้อโดยไม่ทำให้กระดองมันแตกต่างหาก

ฉะนั้น ชั้นเลย [กลิ้ง] ไปที่ที่ยังไม่เคยไปเพื่อหาเต่าหม้อกับอาหารเพิ่ม

ระหว่างทางก็เจอฮอร์นแรบบิทตัวนึง ก็เลยกลิ้งไล่ซะเลย
หม่ำค่าประสบการณ์ล่ะนะ
เอากลับไปกินที่ถ้ำดีกว่า

ว่าแต่เจ้าฮอร์นแรบบิทตะกี้นี้มันวิ่งเร็วแปลก ๆ รึเปล่า
ไม่สิ คงเป็นเพราะชั้นสนิมขึ้นเองมากกว่า
ก็นะ ช่วงนี้เอาแต่ล่ามอนสเตอร์ระดับต่ำ ๆ ทั้งนั้นเลยนี่นา
ท่าทางต้องไปสู้กับมอนสเตอร์ที่ระดับพอ ๆ กันบ้างแล้วสินะ

แต่ลิตเติ้ลร็อคดรากอนก็ดี เต่าหม้อยักษ์ก็ดี พวกมอนสเตอร์ระดับ C น่ะ ถ้าจะให้สู้ด้วยมีกี่ชีวิตก็ไม่พอหรอก
ถึงชีวิตนี้เพิ่งจะเคยเห็นแค่สองตัวก็เถอะ

ระหว่างที่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย ชั้นก็ได้ยินเสียงแปลก ๆ

ตึง ตึง ตึง
ตึง ตึง

เสียงอะไรน่ะ?
เหมือนจะเป็นเสียงฝีเท้า แต่มันก็แปลก ๆ อยู่นะ
น่าจะเป็นมอนสเตอร์ที่ชั้นไม่เคยเจอมาก่อน

ชั้นค่อย ๆ แอบอยู่หลังต้นไม้ แล้วมองไปยังทิศที่ได้ยินเสียง
ตรงนั้นมีหมีตัวใหญ่….หรืออะไรสักอย่างอยู่

ไม่อะ ไม่ใช่หมีชัดๆ
ตัวแบบนั้นไม่ใช่หมีหรอก
จะให้พูดก็…ก้อนดินที่รูปร่างคล้ายหมี?

ก่อนอื่นก็ [ตรวจสอบสเตตัส] ก่อนละกัน

[สกิลทั่วไป [ตรวจสอบสเตตัส : Lv5] ไม่สามารถตรวจสอบข้อมูลได้เพราะระยะห่างจากเป้าหมายมากเกิน]

……มีจำกัดระยะด้วยเรอะ?
ชั้นไม่อยากเข้าใกล้ตัวแบบนั้นเลยแฮะ

[ไม่สามารถตรวจสอบข้อมูลเชิงลึก แต่บอกข้อมูลของเผ่าพันธุ์ได้]

โอ้ [ตรวจสอบสเตตัส] มีฟังก์ชั่นแบบนี้ด้วยนี่นา
จัดมา

[ [เคลย์แบร์] : ระดับ D+]
[มอนสเตอร์ที่เกิดขึ้นมาจากดินเหนียว]
[มีพลังสูง และพลังฟื้นฟูก็สูงเช่นกัน]

ระดับ D+ งั้นเหรอ
ชั้นน่าจะสู้ได้อยู่นะ ถ้าจัดการมันได้ก็ได้ค่าประสบการณ์ไม่น้อยเลยด้วย

แต่ติดอยู่อย่างคือชั้นกินมันไม่ได้เนี่ยสิ

แต่เดี๋ยวก่อน ถ้าชั้นโค่นมันได้ เอามันไปอบ แค่นี้ชั้นก็มีหม้ออยู่ในมือแล้วนี่

เอาล่ะ! ชั้นจะจัดการแปรสภาพให้แกกลายเป็นหม้อประดับบ้านชั้นเอง!