[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 47

　ควันพิษปกคลุมทัศนวิสัยจนหมดสิ้น

　พอสูดเข้าไป ก็รู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัว และมีอาการคลื่นไส้จนอยากจะอ้วก

　แต่เจ้าทวินเฮดก็ตกอยู่ในสภาพแบบเดียวกับชั้นเหมือนกัน

　[กัด] ของมันอ่อนแรงลง ก่อนจะปล่อยแล้วถอยออกจากควันพิษนี่

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐—-

เผ่าพันธุ์ : ลูกมังกรแห่งภัยพิบัติ

สถานะ : พิษ α (ต่ำ)

Lv : 33/40

HP : 69/149

MP : 135/143

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐—-

　[พิษ α (ต่ำ)] งั้นเหรอ

　ไม่ได้ใช้เขี้ยว แต่ปล่อยควันพิษทำหรับระยะกว้างแทนสินะ

　หลังจากนี้ก็ต้องหาช่องให้กิ้งก่าดำมาถอนพิษให้ แล้วก็รอจนกว่ามันจะขยับไม่ได้

　จะเรียกว่าชนะแล้วก็ยังไม่เชิง

　ชั้นพยายามยกแขนซ้ายขึ้น แต่ก็ล้มเหลวไม่เป็นท่า

　แผลจากที่โดนกัดลึกเกินไป

　แถมแผลที่โดนควันพิษยิ่งอาการแย่ลงไปอีก

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

เผ่าพันธุ์ : ทวินเฮด

สถานะ : คลั่ง・หวาดกลัว・พิษ α

Lv : 39/45

HP : 113/155

MP : 190/221

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

　หืม เจ้านี่ไม่มี (ต่ำ) ตามหลังด้วยนี่นา

　สกิล [ต้านทานพิษ] ของชั้นช่วยลดผลสินะ

　ชั้นเองก็เล่นงานมันไปบ้าง แต่……เจ้านี่มี [ฟื้นฟู] อยู่

　สเตตัสก็แพ้ จะโจมตีกลับก็ยาก

　「โฮ่งー!」

　หัวทางด้านขวาร้องขึ้นมา

　บาดแผลที่ชั้นโจมตีไปก็ฟื้นฟูขึ้นในพริบตา

　ชั้นก็อยากใช้จังหวะเข้าไปอัดให้มันจบ ๆ อยู่หรอก แต่เจ้าหัวซ้ายมันจ้องตาไม่กะพริบเลยนี่สิ

　ท่าทางหัวซ้ายจะมีหน้าที่โจมตี ส่วนหัวขวาจะคอยใช้เวทสนับสนุน

　ฝั่งที่ใช้ [กราวิตี้] ก็คงเป็นหัวขวา

　ชั้นลองทำดาเมจโดยการพ่น [เบบี้เบรธ] บ้าง

　ทันใดนั้น หัวซ้ายก็สูดลมเข้า แล้วปล่อยเพลิงที่รุนแรงกว่าของชั้นออกมา

　[เบบี้เบรธ] ของชั้นพ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง แถมยังย้อนกลับมาโดนชั้นเองอีกตะหาก

　ไอ้เจ้านี่ แกรู้ได้ไงว่าชั้นจะทำอะไรน่ะ

　ชั้นกางปีกออกแล้วถอยออกมา

　「กรร!」

　ทวินเฮดไล่ตามชั้นมา

　แล้วกระสุน [เคลย์กัน] ก็ลอยมาจากที่ที่กิ้งก่าดำซ่อนตัว

　เพราะมันวิ่งมาด้วยความเร็วสูง ทำให้หลบพ้นให้หมดไม่ได้ กระสุนบางนัดลอยเข้าไปที่ขาหลังมันทำให้เสียการทรงตัวจนเกือบจะล้มทั้งอย่างนั้น

　เยี่ยมมากกิ้งก่าดำ

　ทวินเฮดอาจจะใช้ [ตามรอยกลิ่น] เพื่อหาตัวก็ได้ แต่คงยากที่จะหาตำแหน่งที่เจาะจงเพราะกิ้งก่าดำวิ่งไปมาตลอดเวลา

　แถมมันยังเดาตำแหน่งจากวิถีกระสุนไม่ได้ด้วย เพราะไม่เห็นว่ายิงมาจากตรงไหน

　ชั้นไม่จำเป็นต้องรีบ เพราะชั้นยังมีกลยุทธ์ที่ให้กิ้งก่าดำคอยโจมตีจากเงามืดให้เล่นอีกเยอะ

　ดวงตาทั้งสี่ของทวินเฮดจับจ้องมาทางชั้น

　ท่าทางฝั่งนู้นจะเริ่มทนไม่ไหวแล้ว

　ถ้าขยับตัวหุนหันพลันแล่นแบบนั้นพิษก็ยิ่งแพร่สิ

　「โฮ่ง!」

　ทวินเฮดหัวขวาอ้าปากออก

　แสงสีดำค่อย ๆ ไปรวมตัวกันที่ปากมัน

　อะไรอีกนั่น

　ชั้นเช็คสกิลของมันอีกครั้ง

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

[ฟื้นฟู : Lv4] [กราวิตี้ : Lv2] [กราวิดอน : Lv3]

[กัด : Lv3] [บีสต์แทคเกิล : Lv4] [ลมหายใจแผดเผา : Lv3]

[มาร์คกิ้ง : Lv3] [เพื่อนร่วมทาง : Lv–]

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

　ดูจากตัวเลือกอื่นๆแล้ว น่าจะเป็นสกิล [กราวิดอน] สินะ

　ดูท่าจะเป็นปัญหากว่า [กราวิตี้] อีก

　เดิมที ระหว่างสู้แบบนี้ไม่มีเวลาพอให้รวมเวทแบบนี้หอก แต่เพราะมันเป็นทวินเฮดเลยทำได้

　ระหว่างที่หัวขวากำลังรวบรวมเวท หัวซ้ายก็จะคอยป้องกันไว้ เหมือนตอนที่โต้กลับมาด้วย [ลมหายใจแผดเผา] ตะกี้

　ไงก็ตาม ตอนนี้มันเสียข้อได้เปรียบเรื่องที่มีสองหัวไปแล้ว

　หัวขวาทำอะไรไม่ได้ ใช้ [กราวิตี้] ก็ไม่ได้

　คงใช้โอกาสนี้โจมตี

　ถึงจะนิดเดียว แต่โอกาสก็คือโอกาส

　「ก่าห์!」

　ชั้นพ่น [เบบี้เบรธ] ออกไปอีกครั้ง

　ถ้ามันโต้กลับมาด้วย [ลมหายใจแผดเผา] ล่ะก็ ทั้งสองหัวก็จะหยุดนิ่งอีกครั้ง

　เปิดช่องให้กิ้งก่าดำปล่อยพิษใส่อีกหน

　หัวซ้ายกำลังจะอ้าปากออก แต่กลับเปลี่ยนใจแล้วหลบการโจมตีของชั้นแทน

　หึ ฉลาดนักนะ

　ชั้นวิ่งเลียบไปด้านขวา แล้ววิ่งเข้าไปหามัน

　หัวซ้ายที่ต้องปกป้องหัวขวา เลยหันทั้งร่างมาหาชั้น

　ชั้นมีต้านทานพิษอยู่ เพราะงั้นคงไม่เป็นอะไรมาก

　ตราบใดที่ไม่โดนเจ้ากิ้งก่าดำฝังเขี้ยวเอาตรงๆ ชั้นไม่ตายหรอก

　「คิชิ!」

　กิ้งก่าดำปรากฏตัวขึ้นมาจากพงหญ้า แล้วโจมตีทวินเฮด

　ดันมาทำให้หัวนึงใช้ไม่ได้ในศึกสองต่อหนึ่งแบบนี้พลาดแล้วล่ะ

　กิ้งก่าดำรวบรวมพิษไว้ในปาก แล้วพ่นใส่ทวินเฮด

　เป็น [พิษร้าย] ครั้งที่สอง

　「กรร!」「……!」

　หัวขวาไม่ได้ส่งเสียงออกมา

　บางทีถ้าไม่คุมปากไว้ให้ดีๆ การร่าย [กราวิดอน] อาจจะล้มเหลวก็ได้มั้ง

　ชั้นรัว [หมัดมังกร] ใส่ทวินเฮดที่กำลังพยายามเต็มที่ในการหลบหนีออกจากหมอกพิษ

　เจ้ากิ้งก่าดำก็เข้ามาร่วมโจมตีด้วย

　「หงิง!」

　ในที่สุดหัวขวาก็ร้องออกมาจนได้ และชั้นก็เห็นแสงสีดำระเบิดอยู่ในปากมัน

　พอควันจางไป ร่างของทวินเฮดก็ปรากฏขึ้นมาให้เห็น

　หัวทั้งสองต่างก็ห้อยลิ้นออก จ้องมาหาชั้นกับกิ้งก่าดำเขม็ง

　ในแววตาของมันมีทั้งความหวาดกลัวทั้งความโกรธเกรี้ยวในเวลาเดียวกัน

　ยิ่งพิษของกิ้งก่าดำทำให้ตามันแดงขึ้นด้วย ยิ่งเสริมภาพลักษณ์นี้ขึ้นไปอีก

　หัวทางด้านขวามีเลือดไหลออกมาจากปาก เขี้ยวหลุดออก สะบักสะบอมไปทั้งหน้าเพราะยกเลิก [กราวิดอน] ไป

　แถมบนหน้ายังมีรอยข่วนที่ทำให้ตามันใช้การไม่ได้ไปอีกข้างนึงด้วย

　ฝีมือกิ้งก่าดำสินะ

　เจ็บน่าดู

　ในที่สุดก็ยัดพิษเข้าไปหนัก ๆ ได้จนได้

　ตอนที่ชั้นสู้กับกิ้งก่าดำ ถ้าชั้นไม่ได้พันแขนเอาไว้ พิษคงแล่นไปทั่วร่างแล้วชั้นอาจจะไม่รอดก็ได้

　สำหรับแก ถ้าอยากจะหยุดพิษไว้ ก็ต้องพันที่คอสถานเดียว

　แต่ถ้าทำงั้นก็หายใจไม่ออกกันพอดีจริงมั้ย