[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 51

　ชั้นกับกิ้งก่าดำกลับมาถึงถ้ำ กินเนื้อแห้ง แล้วก็เข้านอน

　เปล่าหรอก ชั้นแค่แกล้งทำเป็นหลับ รอให้กิ้งก่าดำหลับก่อนต่างหาก

　ระหว่างทางออก กิ้งก่าดำที่หลับอยู่มุมถ้ำนึง ก็นอนกลิ้งมาทางชั้นเรื่อย ๆ ชั้นไม่อยากปลุกกิ้งก่าดำเลยหยุดนิ่งไป

　「คิชิ……คิชิ……..」

　กิ้งก่าดำกรนออกมา

　ขอครั้งนี้ครั้งเดียวพอ ไม่มีอีกแล้ว

　ชั้นยืนขึ้นช้า ๆ กลบเสียงให้ได้มากที่สุด

　ไม่สิ ชั้นแค่จะทดลองใช้ [ศาสตร์ร่างมนุษย์] แค่นั้นเอง ไม่ผิดอะไรสักหน่อย

　คือถ้าจู่ ๆ กลายเป็นมนุษย์ขึ้นมา กิ้งก่าดำอาจจะตกใจโจมตีชั้นก็ได้ เพราะงั้นอยู่ให้พ้นสายตาดีกว่า

　「คิชิ…..」

　กิ้งก่าดำยืดขามาวางไว้บนเท้าชั้นที่ยืนอยู่

　ถึงจะแค่นอนดิ้น แต่ชั้นกลับรู้สึกเหมือนโดนห้ามไว้ ทำให้ปวดใจขึ้นมาเล็กน้อย

　เจ้ากิ้งก่าดำจะไปอยู่ในหมู่บ้านได้รึเปล่านะ

　ไม่ได้หรอก…….. เป็นไปไม่ได้

　ถึงกิ้งก่าดำจะไม่ทำอะไร คนในหมู่บ้านก็คงจะกลัวอยู่ดี

　「………」

　เอาเถอะ ถ้าต้องทิ้งเจ้านี่ไว้ชั้นไม่ไปหมู่บ้านก็ได้

　วางใจได้ นะ?

　ก็แค่สกิลแปลก ๆ ไม่แน่ว่าอนาคตอาจจะต้องใช้ เพราะงั้นตรวจสอบไว้ก่อนก็ไม่หายอะไร

　ไม่รู้ว่าจะได้ใช้หรือไม่ได้ใช้ ก็แค่ทำให้ชัวร์ไว้ก่อน

　ใช่แล้วล่ะ ชั้นแค่มาทดลองใช้แค่นั้นเอง

　ก็ไม่ใช่ว่าชั้นไม่อยากไปหมู่บ้าน คุยกับคนอื่น พัฒนาทักษะภาษาหรือไปเจอมิเรียหรอก แต่จุดประสงค์หลักก็แค่มาตรวจสอบสกิลแค่นั้นเองเนอะ!

　ชั้นมุ่งหน้าไปยังทะเลสาบ

　ถ้าเป็นที่นั่นชั้นเห็นหน้าตัวเองได้

　แต่…..ไม่รู้สิ

　เอ ทำไม [ศาสตร์ร่างมนุษย์] ถึงมาป่านนี้ล่ะ

　ทำไมถึงได้ตอนที่ชั้นคิดว่า『ไม่ต้องมีก็ได้』กันนะ

　หรือเราเข้าใจผิด?

　แค่จิตใจลึก ๆ ชั้นหลอนไปเอง

　ไม่ใช่ว่าเช็คดูอีกทีแล้วมันจะหายไปนะ?

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

เผ่าพันธุ์ : ลูกมังกรแห่งโรคภัย

สถานะ : ปกติ

Lv : 37/40

HP : 161/161

MP : 157/157

พลังโจมตี : 141

พลังป้องกัน : 120

พลังเวทย์ : 140

ความคล่องแคล่ว : 129

ระดับ : D+

สกิลพิเศษ:

[เกล็ดมังกร : Lv2] [เสียงจากพระเจ้า : Lv3] [ภาษากริช่า : Lv1]

[บิน : Lv2] [ละอองเกล็ดมังกร : Lv1] [ธาตุมืด : Lv–]

สกิลต้านทาน:

[ต้านทานกายภาพ : Lv3] [ต้านทานการตก : Lv4] [ต้านทานความหิว : Lv3]

[ต้านทานพิษ : Lv5] [ต้านทานความเดียวดาย : Lv4] [ต้านทานมนตรา : Lv2]

[ต้านทานธาตุมืด : Lv2] [ต้านทานธาตุไฟ : Lv1] [ต้านทานความกลัว : Lv1]

[ต้านทานการขาดออกซิเจน : Lv2] [ต้านทานอัมพาต : Lv1]

สกิลทั่วไป:

[กลิ้ง Lv5] [ตรวจสอบสเตตัส : Lv5] [เบบี้เบรธ : Lv5]

[ผิวปาก : Lv1] [หมัดมังกร : Lv2] [ลมหายใจแห่งโรคภัย : Lv1]

[เขี้ยวพิษ : Lv1] [กรงเล็บอัมพาต : Lv1] [ดรากอนเทล : Lv1]

[คำราม : Lv1] [ดาวตก : Lv1] [นัทแครกเกอร์ : Lv2]

[ศาสตร์ร่างมนุษย์ : Lv1]

สกิลฉายา:

[บุตรแห่งราชามังกร : Lv–] [ไข่เดินได้ : Lv–] [ซุ่มซ่าม : Lv4]

[คนโง่ : Lv1] [นักสู้ประชิด : Lv4] [นักฆ่าแมลง : Lv3]

[จอมโกหก : Lv2] [เจ้าแห่งการหลบหลีก : Lv1] [จิตเกื้อกูล : Lv5]

[วีรบุรุษตัวน้อย : Lv2] [วิถีแห่งปีศาจ : Lv3] [หายนะ : Lv1]

[จอมวิ่งหนี : Lv2] [เชฟ : Lv3] [ราชาอำมหิต : Lv1]

[ทรหด : Lv1] [ผู้ฆ่ายักษ์ : Lv1] [ช่างปั้นดินเผา : Lv4]

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

　อยู่ล่ะ

　ยังอยู่จริง ๆ ด้วยล่ะ

　เอ แล้วชั้นจะเป็นไงต่อ?

　สมมติถ้าเป็นมนุษย์ขึ้นมาจริง ๆ จะทำอะไรดี

　คือชั้นก็ไม่อยากแยกกับกิ้งก่าดำหรอก แต่ก็เป็นมนุษย์ได้จริง ๆ ก็อยากอยู่ในหมู่บ้านมากกว่า…..

　เอาพากิ้งก่าดำไปด้วยก็ไม่ได้ ชาวบ้านคงไม่ยอมให้มอนสเตอร์เข้าไปหรอก

　หรือว่าจะสลับไปอยู่หมู่บ้านกับถ้ำทุก ๆ สามวันดี?

　ไม่นะ แต่…. แต่ว่า…..

　เอาเถอะ ดูรายละเอียดของสกิลก่อนดีกว่า

　[สกิลทั่วไป [ศาสตร์ร่างมนุษย์] ]

　[สามารถใช้เพื่อจำแลงกายเป็นมนุษย์ได้]

　[เมื่อใช้งาน จะเสีย HP ครึ่งหนึ่ง และระหว่างที่สกิลทำงานอยู่ พลังโจมตีและพลังป้องกันจะลดลงครึ่งหนึ่ง และจะเสีย MP ตลอดระยะเวลาการใช้สกิล]

　…..งะ เงื่อนไขโหดแฮะ

　แถม MP ลดลงเรื่อย ๆ อีก……..แบบนี้ก็คงอยู่ในหมู่บ้านนาน ๆ ไม่ได้ ขึ้นอยู่กับอัตราการเสียละนะ

　ถ้ามีเจ้านี่ ทุกอย่างก็จะเปลี่ยนไป

　ชั้นอาจจะมีเพื่อน ถึงตอนนั้นค่อยบอกว่าชั้นเป็นมังกรก็ได้

　ถ้าเทียบกับครั้งที่แล้วที่โดนโจมตีทันทีที่เห็น คราวนี้น่าจะง่ายขึ้นเยอะ

　แค่ได้ไปทักทายกับคนอื่น แค่นั้นก็ดีใจจนแทบจะร้องให้แล้ว

　ถ้าได้กลายเป็นตัวที่มี MP เยอะ ชั้นก็จะคงร่างมนุษย์ได้เรื่อย ๆ

　อ้า ชักจะตื่นเต้นแล้วสิ

　ถ้าหล่อก็ดีสิน้า

　ถ้าเกิดกลายร่างมนุษย์แล้วเป็นผู้หญิงจะทำไงดีล่ะ

　ความทรงจำจากชาติที่แล้วมันไม่ค่อยชัดเจน จะบอกว่ามั่นใจก็คงไม่ได้

　ถ้าออกมาเป็นสาวสวยขึ้นมาล่ะ

　ชั้นจ้องลงไปในผิวน้ำ

　ร่างกายสีดำอันใหญ่โต เขี้ยวที่แม้แต่ตัวชั้นเองยังหวั่นเกรง กรงเล็บที่ดูเหมือนแค่แทงเข้าไปก็ฆ่าคนได้สบาย ปีกสีดำที่ปกคลุมหลังชั้นไว้

　จันทร์เต็มดวงลอยอยู่ข้างหลัง แสงจันทร์ส่องลงมากระทบร่างชั้น

　ชั้นจะ…..ได้เป็นมนุษย์จริง ๆ งั้นเหรอ? จะดีแล้วงั้นเหรอ?

　ถ้าได้เป็นมนุษย์แล้ว จะกลับไปใช้ชีวิตแบบมังกรได้จริง ๆ เหรอ?

　ชั้นจะมองว่ากิ้งก่าดำเป็นมอนสเตอร์ตัวนึงรึเปล่า?

　ชั้นเลิกสนใจคำถามที่ผุดขึ้นมาในหัว

　ไม่ใช่เพราะเป็นปัญหาที่ช่างมันไปก็ได้ แต่ถ้าเป็นแบบมันก็วนเวียนไม่จบสักที

　จะคิดให้ตายคำตอบมันก็ไม่โผล่ขึ้นมาหรอก ถ้าอยากรู้ก็ต้องลองใช้จริง ๆ เท่านั้น

　[ศาสตร์ร่างมนุษย์]

　ทันทีที่ใช้งาน ร่างกายชั้นก็ค่อย ๆ เล็กลง

　สีผิวก็เปลี่ยนจากสีดำเป็นแดง

　แล้วความเจ็บปวดก็ถาโถมเข้ามา

　เจ็บ! เจ็บ ๆ !

　ขอเวลานอก! เจ็บจริง ๆ นะเนี่ย! ตายแหงแก๋!

　รู้เหมือนโดนเหล็กร้อนกดทับร่างลงมา ไม่ได้พูดเวอร์ด้วย!

　เรื่องนี้ไม่เห็นรู้เลย!

　「ก่าาาาาห์!」

　เพื่อไม่ให้สติหลุดลอยไป ชั้นต้องร้องไปสุดเสียง

　ชั้นนั่งคุกเข่าลงแล้วอาเจียนออกมา

　นั่นมัน….ชั้นทำอะไรพลาดไปรึเปล่า?

　ชั้นจ้องไปยังผิวสะท้อนของผืนน้ำ

　ร่างกายชั้นถูกปกคลุมด้วยเกล็ดสีแดง รูปร่างเหมือนพวกกึ่งมนุษย์นิดหน่อย

　ถ้าไม่นับเรื่องที่ตัวเล็กลง ทั้งกรงเล็บทั้งเขี้ยวก็แทบจะไม่เปลี่ยนเลยสักนิด

　ตรงดวงตาโดนเกล็ดบังจนแทบมองไม่เห็น แถวปากก็ใหญ่ผิดปกติ

　ดะ เดี๋ยวนะ แบบนี้มันหลอนกว่า [ลูกมังกรแห่งโรคภัย] อีกนะเหวย

　พระเจ้าเวรนั่นจะให้ความหวังชั้นแล้วถีบตกเหวอีกสักกี่ครั้งถึงจะพอใจกัน?

　ที่ชั้นอุตส่าห์กังวลจนถึงเมื่อกี้เพื่ออะไร?

　ไอ้เจ้า [ลูกมังกรแห่งโรคภัย] ตัวอื่นมันใช้สกิลนี้หลอกคนได้ยังไงเนี่ย?

　ทำไมร่างมนุษย์มันห่วยขนาดนี้กัน?

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

เผ่าพันธุ์ : ลูกมังกรแห่งโรคภัย

สถานะ : ร่างมนุษย์ Lv1

Lv : 37/40

HP : 80/161

MP : 142/157

พลังโจมตี : 70 (141)

พลังป้องกัน : 60 (120)

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

　หวา MP ลดโคตรไว……

　ใช้หนึ่ง MP ต่อวิงั้นเหรอ

　ตอนนี้แปลงได้อย่างมากก็แค่สองนาทีครึ่ง

　ต่อให้แปลงร่างมนุษย์ได้สมบูรณ์แบบ ชั้นก็ทำได้แค่ไปทักทายแล้วรีบชิ่ง

　รู้สึกแย่สุด ๆ

　เหมือนกับชั้นพยายามจะบีบให้มังกรยักษ์กลายเป็นมนุษย์ยังไงยังงั้น

　รู้สึกเหมือนอวัยวะภายในจะอยู่ผิดที่ด้วย

　ชั้นยกเลิกการใช้ [ศาสตร์ร่างมนุษย์] ทันที

　ก็ คงจะไม่ใช้อีกเป็นครั้งที่สองแล้วล่ะ…..