[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 58

　ชั้นกับกิ้งก่าดำเดินออกมาจากถ้ำ ข้างหน้าเรามีลิงแดงอยู่สี่ตัว

　พอมันเห็นชั้น มันก็หันกลับไปมองเพื่อนที่นอนดิ้นอยู่บนพื้น แล้วก็หันกลับมามองชั้นอีกที

　คงจะรู้แล้วสินะว่าฝีมือใคร

　「อู๊กก!」「อาา!」「อาาาา!」

　ลิงแดงอีกสามตัวที่เหลือพุ่งเข้ามาหาชั้นด้วยความโกรธแค้น ขนสีแดงของพวกมันปลิวไปตามลม

　เช็คสเตตัสก่อนดีกว่า

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

เผ่าพันธุ์ : อุรังอุตัง

สถานะ : ปกติ

Lv : 17/30

HP : 98/98

MP : 45/45

พลังโจมตี : 82

พลังป้องกัน : 51

พลังเวทย์ : 60

ความคล่องแคล่ว : 92

ระดับ : D

สกิลพิเศษ:

[ธาตุดิน : Lv–] [กระทำการเป็นฝูง : Lv–]

[ช่ำชอง : Lv2]

สกิลต้านทาน:

[ต้านทานการตก : Lv3]

สกิลทั่วไป:

[กัด : Lv2] [ข่วน : Lv3] [ขว้างหิน : Lv4]

[ลิงเลียนแบบ : Lv2] [เคลย์วอลล์ : Lv1] [ลิงขับขาน : Lv3]

[โอนถ่ายพลังเวท : Lv2]

สกิลฉายา:

[นักกายกรรมแห่งพงไพร : Lv2] [ชำนาญการร่วมมือ : Lv2]

[ซื่อสัตย์ : Lv4]

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

　ถึงเลเวลจะต่างกันบ้าง แต่สเตตัสก็ขึ้น ๆ ลง ๆ แค่นิดเดียว

　สเตตัสก็กลาง ๆ สกิลก็ไม่มีอะไรหวือหวา

　เห ชำนาญการร่วมมือคือถนัดสู้เป็นแก๊งค์สินะ

　ทวินเฮดที่เราสู้ครั้งที่แล้วสเตตัสเฉลี่ยอยู่ประมาณ 140 กับมีสกิลรอบด้าน

　เจ้าพวกนี้ไม่น่าจะเป็นปัญหามาก

　「ก่าาห์!」

　ชั้นส่งเสียงให้สัญญาณ แล้วกิ้งก่าดำก็ถอยไปด้านหลัง

　คงคิดจะช่วยยิง [เคลย์กัน] สนับสนุนจากข้างหลังชั้น

　「อา!」「อาา!」

　ชั้นรับการโจมตีของลิงทั้งสองตัวอย่างง่ายดาย ก่อนจะใช้หางปัดขาให้มันล้มลง

　หันหลังให้สองตัวที่ล้มอยู่แล้วจ้องลิงตัวที่สาม

　「อาา!」

　ตัวที่สามกระโดดเข้ามา มุ่งโจมตีด้วยมือทั้งสองข้าง

　ชั้นโจมตีสวนไปด้วย [หมัดมังกร] เข้าไปกลางท้อง

　「อู๊ออ!」

　ตัวที่สามกระเด็นไป แต่มันก็เหวี่ยงตัวกับกิ่งไม้อย่างกับบาร์โหนแล้วลงพื้นอย่างปลอดภัย

　ท่าสวย แต่ที่โดน [หมัดมังกร] เข้าไปก็คงเจ็บไม่ใช่น้อย

　ขนาดตอนนี้ยังยืนกุมท้องอยู่เลย

　กิ้งก่าดำยังคงยืนเฉยไม่ทำอะไร

　คงเพราะเห็นว่าชั้นไม่ต้องการความช่วยเหลือ

　ชั้นเองก็ไม่คิดว่าจะสู้สบายขนาดนี้เหมือนกัน

　สมกับที่เพิ่มเลเวลมาตั้งเยอะล่ะนะ

　เทียบความเร็วแล้วชั้นเร็วกว่า ต่อให้เคลื่อนไหวแปลก ๆ ก็รับมือได้ ไม่มีพลังระดับเคลย์แบร์จนต้องกลัวโดนสวน ไม่มีสกิลแปลก ๆ อย่างทวินเฮดให้กังวล สรุปคือไม่ใช่ศัตรูที่ต้องสู้เอาเป็นเอาตาย

　ชั้นคนเดียวก็น่าจะเอาอยู่แล้ว

　เหมือนว่าเจ้าตัวที่โดนพิษเข้าไปจะเป็นปัญหาใหญ่หลวงของระดับนึง

　รูปแบบการสู้ของพวกมันก็ดูก๊องแก๊งแปลก ๆ

　บางทีมันคงจะมีแต่รูปแบบสำหรับสี่ตัวเท่านั้น

　ทั้งสามตัว เมื่อลุกขึ้นมาได้ มันก็เดินล้อมชั้นไว้สามทิศ

　จริงๆมันควรจะล้อมสี่ทิศรึเปล่า…… ไม่หรอก ถ้าหาจุดบอดชั้นได้ยังไงก็อันตราย

　ถ้ามันอันตรายขึ้นมาจริง ๆ กิ้งก่าดำก็คงยิง [เคลย์กัน] ช่วยเอง แถมยังมีตัวนึงที่โดนตุ้ยท้องเข้าจัง ๆ ยังบาดเจ็บอยู่ด้วย

　ฝ่าออกไปคงไม่ยากอย่างที่คิด

　พวกลิงแดงค่อย ๆ บีบวงเข้ามา โดยที่คอยระวังกิ้งก่าดำไปด้วย

　กิ้งก่าดำก็ยังไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ

　ชั้นเองก็คิดว่าไม่จำเป็นต้องให้กิ้งก่าดำเข้ามาช่วยด้วยเช่นกัน

　「ก่าาาห์!」

　ชั้นหันไปหาลิงแดงที่จ้องหน้ากันอยู่ แล้ว [คำราม] ออกไปด้วยจิตหมายมุ่งฆ่า

　คงเพราะมันสัมผัสได้ถึงความต่างของระดับจสกก่อนหน้านี้ จึงยืนตัวแข็งไม่ขยับเขยื้อน

　รูปแบบต่อสู้ที่ไม่สมบูรณ์อยู่แล้ว ล่มสลายลงในทันที

　ชั้นหันไปเล็งสองตัวด้านหลังชั้น

　「อาค!」「อาา!」

　ตัวนึงพยายามดิ้นรนรับการโจมตีของชั้น ส่วนอีกตัวโดนหางปัด

　ตัวที่ป้องกันการโจมตีกระโดดถอยหลังไป แต่ชั้นก็ใช้โอกาสนั้นพุ่งตามแล้วตั้นหมัดเข้าเต็มหน้า

　ผลแพ้ชนะชัดเจนแล้ว

　ลิงทั้งหมด HP ลดต่ำกว่าครึ่ง

　โจมตีอีกสักชุดก็จัดการได้แล้ว

　ทั้งสามตัวถอยหลังกลับไป ยืนนิ่งอยู่กับที่

　อะไรกัน ยอมแพ้แล้วเหรอ?

　แต่ว่าวันนี้ชั้นต้้งใจจะกินหม้อไฟลิงไว้แล้วอะนะ

　ลิงแดงทั้งสามตัวเอาสองนิ้วของตนสอดเข้าไปในปาก ก่อนจะเริ่มเป่าลม

　พอลิงสามตัวเริ่มส่งเสียงออกมาทับซ้อน ลิงตัวที่สี่ที่โดนพิษก็ยกหัวขึ้นมา ใช้แรงเฮือกสุดท้ายเป่าหวีดด้วย

　เสียงทั้งสี่ประสานกัน ดังกึกก้องอยู่ในสมอง

　ทำอะไรฟะ? สกิล [ลิงขับขาน] งั้นเหรอ?

　มันมีผลประหลาด ๆ อะไรอีกรึเปล่า?

　อะไรก็ช่าง ที่แน่ ๆ คือรีบหยุดพวกมันก่อนดีกว่า

　ชั้นรีบม้วนตัวเข้า [กลิ้ง] พุ่งตรงไปหาลิงทั้งสาม

　เพราะเป็นการพุ่งเป็นเส้นตรง พวกมันแค่ขยับตัวนิดหน่อยก็หลบได้แล้ว แต่เป้าหมายหลัก ๆ คือขัดขวางสกิล เพราะงั้นจะโดนรึเปล่าก็ไม่สำคัญ

　เมื่อลิงทั้งสามตัวถูกขัดจังหวะ เสียงของตัวที่สี่ก็หายไปตาม

　แต่แล้ว เสียงฝีเท้าหนักแน่นกับเสียงคำรามก็ดังขึ้นมาจากในป่า กำลังมุ่งหน้ามาด้วยความเร็วสูง

　เป็นสกิลเรียกพวกงั้นเรอะ?

　เมื่อชั้นหันหน้าไปทางเสียงฝีเท้า ก็ปรากฎเป็นลิงแดงที่ตัวใหญ่กว่าปกติเท่าตัว กำลังพุ่งมาทางนี้

　ตาข้างนึงของมันมีรอยแผลลากยาว ร่างกายดูทรงพลัง

　โอ่ย บอสโผล่ซะงั้น

　เจ้านี่มันคนละระดับกับสี่ตัวก่อนหน้าอย่างเห็นได้ชัด

　กิ้งก่าดำที่ซ่อนตัวอยู่ ก็วิ่งออกมายืนข้างชั้นด้วยเช่นกัน

　พอลิงตัวบอสออกมา ลิงแดงทั้งสามก็หลบไปด้านหลังพร้อมลากเพื่อนที่โดนพิษไปด้วย

　「……….」

　บอสลิงแดงจ้องมาทางชั้นด้วยดวงตาที่เหมือนดั่งลูกปัด

　ชั้นรู้สึกเสียวสันหลังวาบ จนเผลอก้าวถอยไปโดยไม่รู้ตัว

　บ้าเอ้ย!

　พอรู้ว่าสู้ไม่ได้ ก็เลยเรียกลูกพี่มาสินะ!