[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 60

　กำลังรบของอีกฝั่งคือลิงแดงสามตัว กับหัวหน้าลิงอีกหนึ่ง

　มีลิงแดงตัวนึงนอนง่อยเพราะโดนพิษเข้าไป ทำให้สู้ไม่ได้

　ถึงจะโดนตัวหัวหน้าช่วยฟื้นฟู แต่ก็ท่าทางจะทำอะไรไม่ได้อยู่ดี

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

เผ่าพันธุ์ : อุรังอุตังยักษ์

สถานะ : ควิก・พาวเวอร์

Lv : 27/40

HP : 198/198

MP : 54/140

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

　ยังเหลือ MP กว่าหนึ่งในสาม

　ทั้ง ๆ ที่ฟื้นฟูกับเสริมพลังเพื่อนไปตั้งเยอะ ยังเหลืออีกขนาดนั้นเลย

　การล่อให้มันใช้เวทฟื้นฟูไปเรื่อย ๆ จน MP หมดก็ก็เป็นวิธีนึง แต่แบบนั้นชั้นจะหมดแรงก่อน

　ก็อยากจะใช้ท่าใหญ่ ๆ อย่าง [นัทแครกเกอร์] จัดการรวดเดียวอยู่หรอก แต่ไม่มีโอกาสให้ใช้

　ถ้ามัวแต่ไปสนใจตัวเดียว ชั้นโดนอีกสามตัวรุมเล่นงานแน่

　เดิมทีจะแบกตัวแบบนั้นตอนที่มันอาละวาดไปด้วยขึ้นฟ้าก็ไม่ได้อยู่แล้วด้วย

　ถ้าจะใช้ ต้องผ่านเงื่อนไข『ไม่ขยับเขยื้อน』กับ『ไม่มีอุปสรรคขวางทาง』สองข้อนี้ซะก่อน

　แถมชั้นต้องจัดการกับตัวอื่น ๆ ด้วย

　ถ้าลดจำนวนมันได้ก็คงสบายกว่านี้ แต่ดาเมจที่ทำได้มันไม่พอ

　ถ้ามีสกิลฟื้นฟูหลาย ๆ อย่างคงง่ายกว่านี้

　ชั้นเช็คสเตตัสของลิงทั้งสามด้วย แต่ทั้ง HP ทั้ง MP ของมันก็ยังเหลือเยอะพอ

　มีตังนึงที่มี [พิษ α (ต่ำ)] อยู่ก็จริง แต่ก็ดูท่าจะขยับได้อยู่

　คงโดนกรงเล็บพิษไม่ก็เขี้ยวพิษของกิ้งก่าดำเข้า แต่ถ้าจะให้มันออกฤทธิ์ต้องรออีกสักพัก

　เดิมทีกลยุทธ์ของกิ้งก่าดำคือซุ่มตีแล้วชิ่งหนี

　ตอนเราสู้กับทวินเฮด มีชั้นคอยดึงความสนใจของมันไว้ แต่ตอนนี้จำนวนของศัตรูมันเยอะเกินไป

　ตัดใจเรื่องนั้นเเล้วให้กิ้งก่าดำออกมาแนวหน้าเลยจะดีรึเปล่านะ?

　จะให้กิ้งก่าดำใช้ [พิษร้าย] ตอนนี้เลยก็ได้ แต่ชั้นไม่รู้ว่าจะมีโอกาสให้ได้ [ถอนพิษ] รึเปล่า

　ทั้ง HP ทั้งพลังโจมตีของกิ้งก่าดำไม่มีอันไหนสูงเลย เพราะงั้นให้คอยยิง [เคลย์กัน] สนับสนุนจากด้านหลังน่าจะดีกว่า

　แย่ละสิ

　ให้กิ้งก่าดำยิง [เคลย์กัน] แล้วหาจังหวะหนีดีกว่า

　ถ้าเป็นแบบนั้นเราก็กลับไปที่ถ้ำไม่ได้

　คงต้องเลือกทิ้งบ้านไปถ้าจะเอาชีวิตรอด

　ถึงชั้นจะรู้สึกผูกพันธ์กับที่นั่น แต่ชีวิตย่อมสำคัญกว่า

　ชั้นตรวจสอบศัตรูอีกครั้ง

　ตัวบอส มี MP เหลืออีกหนึ่งในสาม

　ส่วนลูกน้องสี่ สองตัว HP กับ MP เหลือเพียบ ตัวนึงติดพิษนิดหน่อย ตัวนึงทำอะไรไม่ได้เพราะกินเนื้อชุบพิษเข้าไป

　…..เจ้าตัวที่สู้ไม่ได้นั่น มันตัวประกันชั้นยอดเลยไม่ใช่เหรอ?

　เวทฟื้นฟูของบอสทำได้แค่ยื้อชีวิตมันเท่านั้น

　ถ้ามันรักลูกน้องของมันมากจริง ๆ อาจจะต่อรองสำเร็จก็ได้

　เพราะมีแค่กิ้งก่าดำเท่านั้นที่ถอนพิษให้ได้

　ชั้นตรวจสอบเผ่าพันธุ์ของตัวหัวหน้า

　ขึ้นอยู่กับลักษณะนิสัยกับความฉลาดของมัน ว่าจะเจรจากันได้รึเปล่า

[ [อุรังอุตังยักษ์] : มอนสเตอร์ระดับ D+]

[ร่างวิวัฒนาการของอุรังอุตังที่ต่อสู้กับจ่าฝูงตนก่อนมาจนกลายเป็นจ่าฝูง]

[นอกจากวิธีนี้แล้ว ไม่มีวิธีอื่นอีกที่จะวิวัฒนาการเป็น [อุรังอุตังยักษ์] ได้]

[เพราะเเป็นสิ่งสำคัญสำหรับวิวัฒนาการ พวก [อุรังอุตัง] จึงมองการประลองเป็นดั่งพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์]

[มีความรู้ด้านเวทมนตร์สนับสนุนสำหรับช่วยเหลือพวกพ้อง]

　……หรือว่าพวกนี้วิวัฒนาการไปตามสัญชาตญาณงั้นเรอะ

　ถึงรู้สึกแหม่ง ๆ แต่ช่างเถอะ

　ถ้ามีการถือพิธีศักดิ์สิทธิ์อะไรพวกนี้คงฉลาดไม่น้อย

　ถึงตอนนี้จะอยู่กลางศึก แต่บางทีแผนตัวประกันอาจจะไม่เลว

　แตกังวลเรื่องสกิล [โทรจิต] ที่ตัวใหญ่มันมีอยู่นิดหน่อย

　「ก่าาห์!」

　ชั้นตะโกนขึ้น เพื่อบอกให้กิ้งก่าดำช่วยยิงสนับสนุน

　พอกิ้งก่าดำถอยไป ก็มีสองตัวมาหาชั้น อีกตัวเล็งกิ้งก่าดำ

　ถึงจะน่าเป็นห่วง แต่เรื่องที่มันแบ่งกำลังรบไปก็เป็นเรื่องที่ดี

　ถ้าตั้งใจจะหลบแล้ว กิ้งก่าดำคงไม่โดนพวกมันจับตัวได้หรอก

　หนึ่งในสองตัวที่เจ้ามาหาชั้น มีสถานะ [พิษ α (ต่ำ)] อยู่ด้วย

　การเคลื่อนไหวของมันค่อนข้างเงอะงะ

　ชั้นหลอกล่อตัวทางซ้าย แล้ววิ่งตรงไปทางขวา

　ชั้นเลี่ยงตัวบอสที่รออยู่ด้านหลังด้วย [กลิ้ง] แล้วก็ยกเลิกท่า [กลิ้ง] ในทันที

　เล็งตัวที่กินเนื้อพิษเข้าไป เอากรงเล็บจี้คอมันเอาไว้

　「อ……อา…อะ…」

　เมื่อเห็นเช่นนั้น สีหน้าลิงแดงทั้งสามก็เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว หันมาหาชั้นในทันที

　กับเจ้าพวกนั้นคงพูดคุยกันไม่รู้เรื่อง

　แต่ว่าลิงหัวหน้านั้นมีสกิล [โทรจิต] อยู่

　ชั้นเมินลิงอีกสามตัวที่จ้องมาทางชั้น แล้วหันไปมองหัวหน้าลิง

　เดิมทีโอกาสชนะมันก็ต่ำเตี้ยอยู่แล้ว

　ถ้าล้มเหลวก็ต้องรีบเผ่นทันที

　ตอนนี้ตัวอื่นเล็งมาทางชั้นหมด เพราะงั้นกิ้งก่าดำก็น่าจะหนีได้สบาย

　『ท่าทางเช่นนั้น เจ้ารู้ความสามารถของข้างั้นรึ?』

　ความคิดของหัวหน้าลิงลอยเข้ามาในหัวชั้น

　ไม่มีคำพูดใด ๆ ออกมา มันเป็นอะไรที่ลึกกว่านั้นมาก

　นอกจากคำถามของมันแล้ว ก็ยังรู้สึกได้ถึงอารมณ์ความรู้สึกของมันด้วย

　โทรจิตมันเป็นแบบนี้เองเหรอ

　แต่ก็ชนะพนันล่ะนะ

　ลิงแดงตัวอื่น ๆ หยุดนิ่งหมดเมื่อเห็นท่าทางของชั้นกับบอสของพวกมัน

　ถึงเราจะสื่อสารกันได้ แต่ก็รู้สึกว่าจะพูดคุยด้วยได้ยาก

　เพราะทั้งความโกรธเกรี้ยว ทั้งความมั่นใจศักดิ์ศรีของผู้ที่มีปัญญาแต่ก็ป่าเถื่อน ต่างก็ส่งมาให้ชั้นด้วยเช่นกัน