ชั้นต้องจัดระเบียบความคิดใหม่ ถ้าจะสื่อสารกับมัน
พูดคุยด้วยเหตุผลคงไม่ได้ผล
เพราะถ้ามันอยากจะจบเรื่องอย่าสันติ มันคงใช้ [โทรจิต] มาตั้งแต่แรกแล้ว
แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้ ก็ไม่มีทางอื่นนอกจากสู้
ถ้าลงเอยแบบนั้น ชั้นจะรีบหนีแล้วทิ้งถ้ำนั่นไป
ชั้นยังเอากรงเล็บจ่อคอของลิงแดงไว้ เรียบเรียงสารแล้วส่งไปหาหัวหน้ามัน
『เจ้านี่ตายแน่ถ้าปล่อยทิ้งไว้ มีแค่กิ้งก่าดำเท่านั้นที่ [ถอนพิษ] ให้ได้ เพราะงั้นปล่อยพวกเราไปซะ』
ชั้นจ้องไปหาลิงแดงยักษ์
มันยังคงยืนนิ่งอยู่ ชั้นเริ่มสงสัยแล้วว่าคำพูดมันส่งไปถึงรึเปล่า
หรือว่า [โทรจิต] มันทำได้แค่ส่งสารไปอย่างเดียว
『เจรจาไปก็เปล่าประโยชน์ ไม่มีทางที่ข้าจะปล่อยตัวตนอันตรายเฉกเช่นเจ้าไปยิ่งหลังจากมาทำร้ายพวกเราแล้ว พวกข้าได้เปรียบอยู่ยังไงก็ต้องกำจัดเจ้าให้ได้ ไม่ว่ายังไงก็ตาม』
ขณะที่ชั้นกังวลอยู่ บอสลิงก็ตอบกลับมา
แปลว่าไม่ใช่แค่ถ่ายถอดความคิดไปได้ แต่ยังรับความคิดของคนอื่นที่ตั้งใจส่งไปได้ด้วยสินะ
ถึงจะโล่งใจที่ [โทรจิต] สื่อสารกันได้ แต่ผลออกมาไม่เป็นไปตามที่คิด
『ถ้าทั้งชั้นทั้งกิ้งก่าดำต้องตาย ยังไงก็ไม่ขอตายเปล่า ๆ แน่』
ก็ไม่ได้โกหก
ถ้าสู้กันจริงๆล่ะก็ ชั้นจะล่อพวกมันไว้ แล้วให้กิ้งก่าดำพ่นควันพิษให้ตายกันให้หมดไปเลย
『คนอ่อนแอรังแต่ถูกกำจัด นั่นคือวิถีของเรา ข้าเองแม้แต่ผู้ให้กำเนิดก็ย่อมต้องฆ่าเพื่อฐานะจ่าฝูงนี้』
……เปล่าประโยชน์
ถึงเราจะคุยกันได้ แต่มันก็ยังเป็นมอนสเตอร์
ท่าทางมันจะไม่ค่อยเข้าใจชั้น
『ด-เดี๋ยว! ถ้างั้น…..』
『มากความ เปลืองพลังเวทเปล่า』
แบบนี้คงไม่ได้คุยต่อแน่
งั้นก็แปลว่าชั้นต้องหนีจากพวกที่ถูกเสริมพลังด้านความเร็วด้วยงั้นเหรอ
ถ้า [กลิ้ง] ด้วยความเร็วสูงสุดอาจจะเร็วกว่า แต่จากสกิล [ช่ำชอง] กับฉายา [นักกายกรรมแห่งพงไพร] ของมันแล้ว บวกกันที่ต้องคอยหลบก็ไม่แน่
มีอะไรที่ชั้นทำได้บ้างนะ?
มันไม่มีมนต์ที่จะทำให้ชั้นผ่านเรื่องแบบนี้ได้เลยรึไงกัน
หรือจะลองเสนอเนื้อแห้งให้พวกมันดี?
ไม่ล่ะ ยังไงมันก็ไม่มีเหตุผลให้ถอยอยู่ดี
จากนิสัยของมันจากการที่เราคุยกันเมื่อกี้ ชั้นนึกย้อนไปเกี่ยวกับข้อมูลเผ่าพันธุ์ของมัน
สุดท้ายชั้นก็ตัดสินใจยื่นข้อเสนอให้ลิงแดงยักษ์
『งะ งั้น มาประลองกัน ชั้น ขอท้าให้แกมาประลองกับชั้น』
ชั้นเองก็ยังไม่เข้าใจความหมายของการประลองของพวกมันนัก
รู้แค่เป็นพิธีศักดิ์สิทธิ์ เป็นพิธีสำหรับการวิวัฒนาการ
ถ้าคิดตามปกติแล้ว มันคงไม่ยอมรับการดวลกับเผ่าพันธุ์อื่นหรอก
แต่เพราะความรู้สึกของลิงแดงมันก็ส่งมาให้ชั้นตอน [โทรจิต] ด้วย มันทำให้ชั้นรู้สึกว่า『เป็นไปได้』อยู่
ถ้าสำเร็จล่ะก็ มันก็จะเป็นศึกหนึ่งต่อหนึ่ง
สี่ตัวที่เหลือจัดการไม่ยากหรอก แค่ไม่มีหัวหน้าสนับสนุนซะอย่าง
แต่ลิงแดงก็ไม่ตอบกลับมา
『ถ้าบวกกันกิ้งก่าดำพาเพื่อนของแกไปตายได้ด้วยแน่ แต่ถ้าสู้กันแค่กับชั้นก็จะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องนั้นด้วยไง แบบนี้ไม่ดีกว่าสำหรับพวกแกรึ? ถ้ายอมรับล่ะก็ ชั้นจะถอนพิษให้สองตัวนั้นให้เป็นพิเศษเลยก็ได้』
『เดิมทีการประลองมีไว้สำหรับต่อสู้ระหว่างฝูงเท่านั้น การประลองกับเผ่าพันธุ์อื่น ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ทว่าข้อห้ามในเรื่องนั้นก็ไม่มีเช่นกัน เจ้าเอง ก็ยังเป็นฝูงเดียวกับกิ้งก่านั่นเลยนี่นะ』
มัน….รับข้อเสนองั้นเหรอ?
คงไม่ใช่เล่นตามน้ำไปก่อนหรอกนะ?
ถ้าเรารักษาแล้วมันจะเล่นงานเราทันทีรึเปล่า?
ไม่ ไม่หรอก
ชั้นสัมผัสได้จากคำพูด จากผลของ [โทรจิต] มันเป็นประเภทที่ไม่โกหก
ถ้าไม่ใช่เพราะ [โทรจิต] ชั้นคงไม่เสนอแบบนั้นไปตั้งแต่แรกหรอก
『เช่นนั้นก็ย่อมได้ ข้าจะให้พวกพ้องของข้าไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวกับการสู้ของเรา หากเป็นการประลอง สำหรับพวกข้าก็ถือเป็นการพัฒนาวิญญาณ ไม่มีเหตุผลใดให้แหกกฏ』
แล้วบอสลิงก็ [โทรจิต] ไปหาลิงแดงตัวอื่น
ชั้นค่อย ๆ ปล่อยลิงแดงที่ชั้นจับไว้ลง
แล้วลิงแดงที่เหลือก็เข้ามาแบกร่างของลิงตัวที่สี่ไป
ชั้นหันไปหากิ้งก่าดำ แล้วส่งสัญญาณให้ [ถอนพิษ] พวกลิงแดง
ตอนแรกกิ้งก่าดำยังคงลังเล แต่พอชั้นยืนยันอีกที เธอก็เข้าไปหาพวกลิงอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ก่อนจะใช้ [ถอนพิษ] ให้
「อา?」「อาา」
ลิงแดงหันไปคุยอะไรกันบางอย่าง
กิ้งก่าดำที่ดูจะจับผิดสังเกตได้ ก็รีบถอยออกมา
แล้วลิงแดงสองตัวนั้นก็จับตัวกิ้งก่าดำไว้
「คิชี่! คิชี่!!」
「ก่าาาห์!」
ชั้นหันไปคำรามใส่บอสลิงแดง
『อย่าเข้าใจผิดไป ไม่มีอะไรยืนยันได้ว่ากิ้งก่านั่นจะรักษากฏ หากเจ้าชนะพวกข้าถึงจะปล่อยไป』
……ชิ ตอนแรกตั้งใจไว้ว่าพอกิ้งก่าดำกลับมา จะให้แอบวางยาตัวบอสซะหน่อย น่าเสียดาย
ถ้าชั้นรับรู้ความรู้สึกของมัน มันก็คงรู้ของชั้นด้วย เจ้านี่คงจะเดาได้สินะ
ด้านสเตตัสชั้นสูงกว่าก็จริง แต่มันก็มีสกิลเสริมพลังด้วย
แถม HP ของชั้นก็ร่อยหรอไปอีก…… ถึงอาจจะลำบากไปหน่อย แต่ก็ไม่เลวร้ายขนาดนั้น
ยังไงก็ดีกว่าก่อนหน้านี้ล่ะนะ