[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 63

 ตอนนี้ผลเสริมพลังของมันหมดไปแล้ว

 ตองรีบจบเกมตอนนี้ล่ะ

 

 ชั้นม้วนตัวอีกรอบ แล้ว [กลิ้ง] เข้าไปหาลิงแดงยักษ์

 ถึงจะบุกเป็นเส้นตรงเรียบง่าย แต่สำหรับมันที่ไม่มีผล [ควิก] แล้ว แค่นี้ก็เกินพอ

 ชั้นกลิ้งวนรอบตัวมัน แล้วพุ่งชนจากจุดบอด

 

 「……อา โอ」

 

 ในตอนนั้นเอง ก็มีกำแพงดินผุดขึ้นมา ป้องกันส่วนหลังของมันไว้

 ชั้นโดนกำแพงที่โผล่ขึ้นมางัดขึ้นไปจนไปชนกับต้นไม้

 

 ชิ……เฮ้อ เอาเถอะ

 มันใช้ [เคลย์วอลล์] ก็ดีแล้ว

 กำแพงที่สร้างขนาดใหญ่กว่าที่สามตัวนั้นสร้างอีก ต้องใช้ MP ไม่น้อยแน่

 

 ถ้ามันใช้เวทฟื้นฟูหรือเสริมพลังอีกที MP มันคงหมด

 ความพยายามของชั้นก็จะสัมฤทธิ์ผลสักที

 

 

 ชั้นยืนขึ้น แล้วจ้องไปที่กำแพงดิน

 มันเองก็จ้องกลับมาจากข้างหลังกำแพงนั่นด้วย

 

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

เผ่าพันธุ์ : อุรังอุตังยักษ์

สถานะ : ควิก (สูง)

Lv : 27/40

HP : 43/198

MP : 8/140

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

 

 เจ้านี่……ไม่ได้ฟื้นฟู HP

 แต่ใช้ MP ที่เหลือทั้งหมดไปกับการเสริมความเร็วของตัวเอง

 

 ท่าทางมันจะคิดว่าไม่มีเหตุผลให้สู้ยือเยื้อ สู้ตัดสินกันในอึดใจเดียวเลยจะดีกว่างั้นสินะ

 เพราะไม่ว่าจะฟื้นฟูอีกสักเท่าไหร่ ถ้าไม่มีผลเสริมพลังแล้วก็ย่อมโดนอัดอยู่ฝ่ายเดียว

 

 จะว่าใช่มันก็ใช่อยู่หรอก…..แต่เพิ่มแต่ความเร็วอย่างนี้นี่ใจถึงน่าดู

 

 「อาา!」

 

 ลิงแดงยักษ์ดีดตัวกับต้นไม้ แล้วพุ่งมาทางชั้น

 เร็วเป็นบ้า

 นี่มันความเร็วระดับ [กลิ้ง] เต็มสปีดเลยนะเนี่ย

 

 

 ชั้นโจมตีสวนมันด้วย [เบบี้เบรธ]

 ตอนแรกคิดว่ามันจะหลบ แต่มันกลับพุ่งผ่านเพลิงเข้ามา

 ชั้นยกเลิกท่าลมหายใจ แล้วเอนตัวไปด้านหลัง

 

 「โออ!」

 

 แรงมหาศาลส่งชั้นกระเด็นไปด้านหลัง

 ลิงยักษ์ถีบพื้น กระโดดขึ้นเพื่อไล่ตามชั้นต่อ

 

 ซวยละ หลบไม่พ้นแน่

 

 ชั้นยื่นหางออกไป แล้วก็รู้สึกถึงสัมผัสของกิ่งไม้อยู่ที่หาง

 ชั้นรีบใช้หางพันรอบกิ่งไม้ไว้ แล้วใช้ [กลิ้ง] ทันที

 ร่างของชั้นหมุนรอบกิ่ง ทำให้ม้วนตัวขึ้นไปได้

 

 「อาา!」

 

 ชั้นใช้แรงเหวี่ยงทั้งหมดโจมตีสวนลิงยักษ์ไป

 มันร่วงตกลงไปแล้วกระทบพื้นอย่างรุนแรง

 

 

 ชั้นขึ้นไปยืนบนกิ่งไม้ แล้วปาดเหงื่อที่ไหลออกมา

 ดีล่ะ สวนไปได้ทีนึงแล้ว

 และมีอีกอย่างนึงที่ชั้นเข้าใจเพิ่ม

 คือตัวมันเร็วเกินจนคุมไม่อยู่

 

 การเคลื่อนไหวมีแต่พุ่งมาซึ่งหน้า แถมเจ้าลิงที่นอนอยู่ก็ดูจะเหนื่อยแล้ว

 การที่มันพุ่งผ่านลมหายใจเข้ามาแบบไม่คิดถือเป็นเครื่องยืนยัน

 ถึงเวทจะเสริมพลังยอมเยี่ยม แต่ผลกระทบที่ตามมานั้นก็ไม่ใช่น้อย

 

 

 แต่ว่า ชั้นเองก็คงหลบการโจมตีที่เร็วขนาดนั้นไม่ไหวเหมือนกัน

 

 โชคยังดีที่มันใช้ MP ทั้งหมดไปกับความเร็ว เรื่องพลังโจมตีเลยไม่ต้องเป็นห่วง

 ถ้าคอยหนีไปเรื่อย ๆ หาโอกาสตอดเล็กตอดน้อย ชั้นจะเหนื่อยเองซะก่อน

 

 ชั้นโยนความคิดที่จะสวนแบบตะกี้ไป

 ศัตรูมันเร็วเกิน

 

 ชั้นต้องไปแลกหมัดกับมันเท่านั้น

 ยิ่งตอนนี้ HP มันลดลงมากแล้ว ทำได้แน่

 มันเป็นฝ่ายสนับสนุน เพราะฉะนั้นพลังด้านจู่โจมของมันเลยไม่สูงมาก

 

 ชั้นลงไปยืนบนพื้น ประจันหน้ากับลิงแดงยักษ์

 เข้ามาสิ

 มาสู้กันตรง ๆ แบบที่แกขอไง

 ถึงชั้นจะอยากลอบกัดมันไปเรื่อย ๆ มากกว่าก็เถอะ

 

 「ก่าาห์!」

 

 ชั้นยั่วยุมันด้วย [คำราม]

 แล้วลิงแดงยักษ์ก็หัวเราะออกมาเบา ๆ

 

 「อาาา!」

 

 มันขานตอบรับชั้น แล้วก็วิ่งเข้ามา

 ช่วงก่อนที่จะถึง มันก็ดีดตัวแล้วยื่นแขนออกมาฟาดใส่ชั้น

 ข่วนงั้นเรอะ?

 

 ชั้นยื่นหางไปข้างลำตัว แล้วใช้มันรับการโจมตี

 เกล็ดตรงหางถูกฉีกออก แต่ก็ดีกว่าให้โดนที่ร่างตรง ๆ

 

 แขนขวาที่ยื่นออกไปพร้อม ๆ กับหาง ก็พุ่งตรงไปที่หน้าของมันอย่างเต็มแรง

 

 「อุก!」

 

 เสร็จล่ะ!

 

[เลเวลของสกิลทั่วไป [หมัดมังกร] เพิ่มขึ้นจาก 2 เป็น 3]

 

 จบกันสักที!

 ดวงตาของมันเหลือกขึ้นไปจนเหลือแต่สีขาว ก่อนจะล้มลงไป

 

 「อุอาาา!」

 

 แต่ก่อนที่มันจะล้มถึงพื้น มันก็ตั้งตัวขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

 ล้อกันเล่นน่า

 ทั้งที่ HP ของมันเพิ่งจะ….

 

 ระหว่างที่ชั้นมัวสับสน ลิงแดงยักษ์ก็กำหมัดแน่น

 ชั้นพยายามจะป้องกัน แต่แน่นอนว่าไม่ทัน

 

 「ก่าา!」

 

 สติชั้นเริ่มเลือนลาง

 เจ้านี่ โจมตีสวนมาทั้ง ๆ ที่ไม่มีสติแล้วเนี่ยนะ

 

 「ก่าาา!」

 

 หลังหมัดของมันพุ่งเข้าที่คาง

 ถึงความเร็วมันจะลดลงแล้ว แต่ก็ยังรุนแรงอยู่ดี

 เพราะชั้นคิดว่าชนะแล้ว เลยชะล่าใจไป

 

 ชั้นเห็นมันเอนตัวไปด้านหลัง แล้วง้างหมัดค้างไว้

 ถ้าโดนเข้าไปอีกทีนี่ไม่ตลกแน่

 

 โชคยังดีที่ตัวมันใหญ่ ทำให้มันหลบไม่มีทางพ้นอย่างแน่นอน

 ต้องโจมตีมันก่อนเท่านั้น

 อีกแค่ครั้งเดียว ชั้นก็ชนะ

 ชั้นปล่อย [หมัดมังกร] ออกไปตรง ๆ แบบไม่เล็งอะไรทั้งนั้น

 

 ตรงปลายหมัด ชั้นรู้สึกได้ถึงสัมผัสอันหนักหน่วง

 หมัดของเข้าเป้า

 เข้าไปตรงกลางใบหน้าของมัน ครั้งนี้ล่ะ จบจริง ๆ แน่

 

 

 ในขณะเดียวกันก็มีบางอย่างกระแทกหน้าผากเข้า

 พริบตาต่อมา ชั้นก็ล้มลงไปกับพื้น

 

 「คิชิ! คิชี่!」

 「อา!」「อาา!」

 「โออ!」「โอ อา!」

 

 กิ้งก่าดำร้องออกมา

 ในขณะที่พวกลิงก็ตะโกนขึ้นด้วยความตื่นเต้น

 เสียงของพวกลิงแดงเป็นน้ำเสียงยินดีอย่างยิ่ง ขณะที่กิ้งก่าดำออกเศร้าสร้อย

 

 ……อะไรกัน ชั้น แพ้งั้นเหรอ

 

 

 ขณะที่สติกำลังจะหลุดเลือนไป ตัวอักษรก็ลอยเข้ามาในหัว

 

 [ได้รับค่าประสบการณ์ 162 แต้ม]

 [ได้รับค่าประสบการณ์ 162 แต้มจากผลของสกิลฉายา [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

 

 [เลเวลของ [ลูกมังกรแห่งโรคภัย] เพิ่มขึ้นจาก 37 เป็น 39]

 

 ชะ ชนะ…..?

 สำเร็จ….อีกแค่เลเวลเดียว….ก็จะ..วิวัฒ….

 ไม่ไหวแล้ว….ของีบ..ก่อนละกัน…..

 

 

 

 [ได้รับสกิลฉายา [จ่าฝูง : Lv1] ]

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร
Status: Ongoing
เปรี๊ยะ ข้างหน้าชั้นตอนนี้มีรอยร้าวอยู่ โลกที่เคยมีแต่ความมืดก็มีแสงส่องเข้ามา ชั้นแลตามองออกไปดูรอยร้าวที่กำลังใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ หืม นี่มันป่าเหรอ? เหมือนว่าจะอยู่บนยอดต้นไม้ซะด้วย พอชั้นลองยืนขึ้น ก็ได้ยินเสียงอะไรแตกอยู่ใต้เท้า เอ ชั้นเหยียบอะไรอยู่ล่ะเนี่ย แบบว่า เหมือนมันกำลังแตกอยู่เลยอะ ทันทีที่คิดอย่างนั้น ก็มีอะไรบางอย่างที่ดูคล้ายเกมก็ปรากฏขึ้นในหัว —————————————————————

Comment

Options

not work with dark mode
Reset