[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 67

　วันนี้ชั้นตัดสินใจออกไปล่ามอนกับกิ้งก่าดำ

　อันที่จริงวันนี้อยากนั่งทำหม้อกับรูปปั้นทั้งวัน แต่พอถึงตอนเช้า กิ้งก่าดำก็เข้ามาติดหนึบไม่ยอมออกเลย

　ก็นะ ตั้งแต่พวกลิงเข้ามาอยู่กิ้งก่าดำก็ไม่ได้ทำอะไรเลย ชั้นเลยจะใช้เวลาว่างที่มีกับกิ้งก่าดำสักหน่อย

　ในเมื่อปล่อยกิ้งก่าดำทิ้งไว้คนดียวก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา ชั้นเลยตัดสินใจออกไปล่า เสริมกำลังถ้ำ แล้วก็เก็บค่าประสบการณ์อีกหน่อยเพื่อวิวัฒนาการ

　「คิชี่….」

　กิ้งก่าดำส่งเสียงออกมา ฟังดูไม่แฮปปี้เท่าไหร่

　แถมทำท่าทางเหมือนไม่พอใจอะไรสักอย่างด้วย

　ชั้นทำอะไรผิดไปรึเปล่าหว่า?

　ขนาดพวกลิงที่มาด้วยกันยังดูร่าเริงขนาดนี้เลย

　「โอ อา!」「อาา!」

　「ออ!」「อาาา!」

　พวกลิงแดงกระโดดโลดเต้นไปมาพร้อมกับพลั่วและค้อนในมือ

　เหมือนว่าพวกมันอยากใช้อาวุธดู เลยเหวี่ยงของในมือไปมาขณะที่จับตาหาเหยื่อไปด้วย

　ผลจากการใช้ [ตรวจสอบสเตตัส] ก็ปรากฏว่าพลั่วให้ [พลังโจมตี+18] ส่วนค้อนเป็น [พลังโจมตี+28]

　[พลังโจมตี+28] นี่เยอะเอาเรื่อง

　พลังโจมตีของพวกลิงเพิ่มไปเกือบสามสิบเปอร์เซ็นต์เลย

　ชั้นเองก็ลองเอามาใช้ดูบ้าง แต่เอาเข้าจริงจะลำบากกว่าเดิมมากกว่า สุดท้ายก็เลยใช้มือเปล่า ๆ

　การใช้อาวุธได้เป็นข้อดีของพวกไพรเมต*สินะ

　อยากเห็นแล้วสิว่ามันจะใช้อาวุธพวกนั้นยังไง

　「คิชิ……」

　กิ้งก่าดำร้องออกมาเบา ๆ ขณะจ้องขึ้นไปบนฟ้า

　ไม่พอใจตรงไหนกันนะ?

　คุยกันไม่รู้เรื่องแบบนี้มันลำบากจัง

　ระหว่างเดินสำรวจ ชั้นก็สอนพวกลิงเรื่องพืชต่าง ๆ ไปด้วย

　มีพวกเยอะนี่ดีจริง ๆ

　พวกลิงก็ฝีมือไม่เลว

　แค่เอาพลั่วไปโจมตีเกรย์วูล์ฟ ครั้งเดียวก็หัวแบะกันหมดแล้ว

　เป็นอาวุธจริง ๆ ไปซะแล้ว

　ตอนนี้เก็บของมาจำนวนนึงแล้ว แต่ชั้นยังไม่ได้ค่าประสบการณ์เพิ่มเพราะยังไม่ทำอะไรเลย

　ไว้ลองทำตะกร้าใส่จากไม้ดูดีกว่า

　เพราะมือสองข้างชั้นถือไม่พอแล้ว

　พอถึงเวลากลับ ตัวชั้นนั้นไร้รอยขีดข่วน

　ตอนแรกมาเพราะจะเอาค่าประสบการณ์แท้ ๆ แต่สุดท้ายก็ไม่ทำอะไรสักกะอย่าง

　กิ้งก่าดำเองก็ดูจะไม่พอใจด้วย

　จ้องมาทางชั้นกับลิงแดงได้สักพักแล้ว

　ต่อไปเรื่องล่าให้เป็นหน้าที่ลิงอีกดีมั้ยนะ…….

　ขณะที่เรากำลังจะมุ่งหน้ากลับไปถ้ำ ชั้นก็ได้ยินเสียงร้องของมนุษย์

　เสียงร้องที่เหมือนร้องขอความช่วยเหลือ

　เสียงที่คุ้นเคยนี่มัน…….มิเรีย?

　เข้ามาในป่าอีกแล้วงั้นเหรอ?

　ทั้ง ๆ ที่ครั้งที่แล้วเหมือนโดนพาตัวมาด้วยแท้ ๆ ……ทำไมกัน…

　ชั้นกำลังจะออกไปช่วย แต่ว่าข้างหลังตอนนี้มีพวกลิงติดอาวุธอยู่

　ถ้าพาไปด้วย มันอาจจะเข้าไปสู้ก็ได้

　เจ้าพวกนี้มันฉลาดพอ ถ้าชั้นสั่งมันคงไม่โจมตี แต่ถ้ามันเกิดโจมตีขึ้นมาจริง ๆ …….ไปคนเดียวน่าจะดีกว่า

　ถ้ามีแค่มิเรียคนเดียวก็ไม่น่าจะมีปัญหา แต่ถ้ามาหลายคนเหมือนครั้งที่แล้วล่ะ

　แถมชั้นเองก็เปลี่ยนไปมากนับตั้งแต่ตอนนั้นแล้วด้วย

　「ก่าาห์!」

　ชั้นคำรามขึ้นก่อนจะวิ่งไปตามเสียง

　แล้วพวกลิงก็วิ่งตามมาข้างหลัง

　「ก่าาาาาห์!!」

　พอตะโกนใส่ดังกว่าเดิม พวกมันก็หยุดนิ่ง

　ชั้นหันไปข้างหลัง ใช้แขนชี้ไปทางถ้ำ

　「อา อา…..」

　ถึงจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เหมือนมันจะเข้าใจที่ชั้นจะสื่อ

　「คิชี่!!」

　พวกลิงหยุดก็จริง แต่กิ้งก่าดำไม่

　ทั้งที่กิ้งก่าดำฉลาดกว่า น่าจะเข้าใจได้ในทันทีแท้ ๆ

　ไม่มีเวลามาอธิบายแล้ว

　มิเรียอาจจะโดนฆ่าเมื่อไหร่ก็ได้

　ชั้นม้วนตัวเข้า แล้วก็ใช้ [กลิ้ง] ทันที

　กิ้งก่าดำเองก็ [กลิ้ง] ตามชั้นมาด้วย

　อ๊า โธ่เอ้ย!

　ไม่ใช่เวลามาแข่งกลิ้งกันนะ!

　แต่ในที่แบบนี้ กิ้งก่าดำตามชั้นไม่ทันหรอก

　「คิชิ! คิชี่!」

　ระยะห่างของเรากลับไม่เพิ่มขึ้น

　ต่อให้มีหลบสิ่งกีดขวางได้ดีกว่าหรือมีเทคนิคดีกว่า แต่ถ้าเลือกทางที่ง่ายกว่าก็เร่งความเร็วขึ้นสูงได้

　ถ้ากลิ้งขนาดนั้นเดี๋ยวก็ชนต้นไม้เข้าให้หรอก

　ชั้นหักโค้งซ้ายขวา พยายามสลัดกิ้งก่าดำให้หลุด

　เลือกเส้นทางที่อันตราย ชั้นกระเด้งตัวเพื่อหลบสิ่งกีดขวางที่ขวางทางชั้นไว้

　แต่กิ้งก่าดำหลบไม่ทัน ทำให้กลิ้งชนก้อนหินเข้าจัง ๆ

　กิ้งก่าดำกระเด็นขึ้นไป แล้วร่วงตกลงมาบนพื้น

　「คิชิ….คิชิ….」

　ชั้นหยุดแล้วรีบวิ่งไปหากิ้งก่าดำทันที

　「ก่าาห์!]

　นี่ ไม่เป็นอะไรนะ!

　「คิชิ……」

　………………..

　เสียงของกิ้งก่าดำนั้นแผ่วเบา ทั้งที่ HP ไม่ได้ลดเยอะอะไรนัก

　「………!」

　เสียงของมิเรียดังขึ้นมาให้ได้ยินอีกครั้ง

　ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปอาจจะไม่ทันการณ์

　ชั้นลูบหลังของกิ้งก่าดำ ก้มหัวให้เล็กน้อย ก่อนจะ [กลิ้ง] ไปตามเสียงต่อ

　ระหว่างที่มุ่งหน้าไป ความรู้สึกผิดก็เพิ่มพูนขึ้นมาในจิตใจ

　ทำไมถึงรู้สึกผิดกันล่ะ?

　ถ้าพามอนสเตอร์ไปช่วยคนด้วย อะไร ๆ อาจจะแย่ขึ้นไปอีกก็ได้

　ระหว่างกิ้งก่าดำที่กลิ้งชนบาดเจ็บกับมิเรียที่อาจโดนมอนสเตอร์กิน อย่างหลังอันตรายกว่า

　ชั้นมั่นใจว่าชั้นคงทนการโจมตีได้

　ถึงจะเจ็บแต่ก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้

　ถ้าชั้นเป็นมนุษย์ เห็นมังกรมาก็ต้องโจมตีอยู่แล้วล่ะ

　แต่นั่นไม่ใช่กับกิ้งก่าดำหรือพวกลิงแดง

　พวกนั้นคงสู้คืนแบบสุดแรง

　เหมือนกับที่ชั้นสู้กับมอนสเตอร์

　ตอนนี้มันอาจจะเป็นแค่ปัญหาเล็ก ๆ

　แต่ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อ สักวันชั้นอาจจะต้องเลือกฝั่งระหว่างมนุษย์กับสัตว์ประหลาดเข้าจริง ๆ ก็ได้

　เราต้องการอะไรกันแน่?

　ยังคงอยากเป็นมนุษย์อยู่? หรือพอใจกับที่เป็นอยู่ตอนนี้แล้ว?

　ความคิดในหัวมันตีกันตลอดเวลา

　พอรู้ว่าทำยังไงคำตอบมันก็ไม่โผล่ออกมา ชั้นก็ทำหัวให้โล่ง แล้วมุ่งหน้าไปตามเสียงของมิเรีย

[เลเวลของสกิลฉายา [วีรบุรุษตัวน้อย] เพิ่มขึ้นจาก 2 เป็น 3]

[เลเวลของสกิลฉายา [วิถีแห่งปีศาจ] เพิ่มขึ้นจาก 3 เป็น 4]

*ลำดับวานร