[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 8

[ก่าาาห์!!]

มังกรตัวหนึ่งกำลังคำราม กู่ร้องชัยชนะ
ท่าทางชั้นจะมาไม่ทันการณ์

มาลองเทียบขนาดกับชั้นแล้วชั้นเหมือนมดไปเลย เจ้ามังกรนี่สูงสัก 3 เมตรได้มั้ง
ร่างกายมันปกคลุมไปด้วยหินด้วย

เจอแบบนี้แล้วอยากเผ่นเลยแฮะ มองผ่าน ๆ ก็รู้แล้วว่าตัวแบบนี้มันไม่ปกติเลยสักนิด

ที่ข้าง ๆ เท้าของมันมีคนนอนบาดเจ็บอยู่ หนึ่งในนั้นคือมิเรีย

—————————————————————
เผ่าพันธุ์ : ลิตเติ้ลร็อคดรากอน
สถานะ : อัมพาต (น้อย)
Lv : 14/55
HP : 197/212
MP : 45/87
พลังโจมตี : 168
พลังป้องกัน : 224
พลังเวทย์ : 82
ความคล่องแคล่ว : 46
ระดับ : C

สกิลพิเศษ:
[เกล็ดมังกร : Lv3] [เสริมพลังกาย : Lv1]
[ฟื้นฟู HP อัตโนมัติ : Lv1] [ธาตุดิน : Lv1]

สกิลต้านทาน:
[ต้านทานไฟ : Lv5] [ต้านทานกายภาพ : Lv3]
[ต้านทานมนตรา : Lv2]

สกิลทั่วไป:
[แซนด์เบรธ : Lv4] [กัด : Lv3] [กรงเล็บหิน : Lv3]
[ฟื้นฟูตนเอง : Lv2] [แผ่นดินไหว : Lv4] [สโตนเพรส : Lv6]

สกิลฉายา:
[วิวัฒนาการขั้นสุดท้าย : Lv–]
—————————————————————

ก่อนนี้สกิล [ตรวจสอบสเตตัส] ใช้ไม่ได้เพราะอยู่ห่างเกิน แต่ตอนนี้ชั้นเข้าใจความแกร่งของมันแล้วล่ะ
นอกจากจะตัวใหญ่กว่าจนเทียบไม่ติด สเตตัสยังมากกว่าชั้นตั้งสามเท่าได้

แค่เพียงชั้นสบตากับมัน ชั้นก็กลัวจนตัวสั่น
…..ถ้าร่วมมือกันอาจจะชนะได้ก็ได้ งั้นเหรอ ไม่มีทางซะหรอก เจ้านั่นยังไร้รอยขีดข่วนอยู่เลย

พลังป้องกันสูงซะจนทำอะไรไม่ได้เลยสินะ

[กรรรรรรร!!]

เสียงคำรามทุ้มต่ำที่ส่งผลสั่นสะเทือนไปทั่วบริเวณ ตามมาด้วยความเงียบงัน

[หนี] [ไปเร็ว]
[ได้โปรด] [หนีไป]
[เป็นไปไม่] [ได้หรอก]

เสียงของพระเจ้าปรากฏขึ้นในหัว
รู้สึกเหมือนสมองในหัวกำลังสั่น ปวดหัวจนอยากจะอ้วก

ไม่ได้
ชั้นชนะหมอนี่ไม่ได้แน่นอน
สกิลที่ดีที่สุดของชั้นคือ [หมัดมังกร] ซึ่งใช้กับมังกรตัวนี้ไปก็คงไม่มีประโยชน์

ต่อให้อัด [หมัดมังกร] เข้าไปตรงหัวเต็มๆสักสามสิบรอบก็ยังโค่นไม่ได้เลย นั่นละความแตกต่างของเราล่ะ
สามสิบครั้งนั่นคือยังไม่นับสกิล [ฟื้นฟูตนเอง] ของมัน ยังไม่นับเรื่องขนาดตัวที่ชั้นขึ้นไปต่อยหน้ามันไม่ถึงแน่ ๆ แล้วก็ยังไม่นับเรื่อง MP ที่มีไม่พอของชั้นด้วย
สั้น ๆ คือโอกาสชนะต่ำกว่าศูนย์ซะอีก

ยิ่งไปกว่านั้น สามคนที่คิดว่าจะเป็นกำลังเสริมได้ก็ไปนอนสลบอยู่ตรงโน้นอีก
เพราะสกิล [ตรวจสอบสเตตัส] ทำให้รู้ว่าทั้งสามยังไม่ตาย แต่สถานะแสดงเป็น [หมดสติ – เลือดออก]

มิเรีย คนที่ช่วยชั้นไว้ก็กำลังเสียเลือด นอนไม่ได้สติอยู่ตรงนั้นเช่นกัน

โชคยังดีที่ความเร็วมันไม่สูงนัก ถ้าชั้นล่อให้มันไปห่างๆได้ ทั้งสามอาจจะรอดก็ได้

งั้นก็ต้องใช้เจ้านั่นสินะ
สกิลที่ชั้นเรียนรู้ตอนยังเป็นไข่

ชั้นวิ่งไปหามัน แล้วกระโดดขึ้นฟ้า
ม้วนแขนขาเข้าจนกลายเป็นทรงกลม
ต่อให้วิวัฒนาการแล้ว แต่ก็ยังใช้งาน [กลิ้ง] ได้อยู่

มังกรปฐพีพยายามจะจับตัวชั้นไว้
ขวา ซ้าย กระโดด ชั้นหลบได้อย่างสวยงาม
ถึงพื้นจะโดนมันฟาดจนดังสนั่น แต่ชั้นก็ไม่สนใจ

ตอนนี้ชั้นต้องตั้งสมาธิกับการโจมตีของมังกรปฐพี
หลบแล้วหลบอีก
พยายามหาช่องว่าง

สองมือตะปป!
ชั้นโดดเต็มแรงและหลบอย่างฉิวเฉียดเส้นยาแดงผ่าแปด

[ได้รับสกิลฉายา [เจ้าแห่งการหลบหลีก : Lv1] ]

ดีล่ะ!
ชั้นกระแทกอย่างเต็มแรงลงบนหน้าของมัน จนหัวเอนไปข้างหลัง

พอตกถึงพื้นชั้นก็เริ่มกลิ้งหนี
เหมือนจะได้ผลนะ ตามมาสิ!

ชั้นรู้สึกถึงจิตสังหารอันรุนแรงจากข้างหลัง

ทันใดนั้น ผืนดินก็เกิดพลิกกลับเป็นอีกด้าน
ไม่ใช่สิ แค่ชั้นคิดไปเอง
เม็ดดินกระเด็นขึ้นมา การมองเห็นสั่นไหว ต้นไม้ข้างหน้าต่างก็โค่นล้มลงมา
ชั้นหลุดออกจากการ [กลิ้ง] แล้วกระเด็นไปคางกระแทกพื้น

เกิดอะไรขึ้น?
สกิล [แผ่นดินไหว] งั้นเหรอ
เจ้านั่นทุบดินอย่างรุนแรงจนเกิดแรงกระแทกจากพื้น
ขนาดอยู่ห่างยังโดนผลกระทบขนาดนี้ แล้วมิเรียที่อยู่ใกล้ ๆ จะเป็นยังไงบ้างแล้ว

ชั้นโดนแรงกระแทกจนกระเด็นไป ส่วนมังกรปฐพีกำลังก้าวมาหาชั้นอย่างช้าๆ

โธ่เว้ย…
ลุกไม่ขึ้นเลย

ไม่สิ เจ้านี่มันเปิดช่องอยู่
บางทีนี่อาจจะเป็นโอกาสดีก็ได้ แกล้งนอนไปก่อนดีกว่า

มังกรปฐพีอ้าปาก และทำท่าจะกินชั้น
ชั้นเล็งข้างในปากมัน และใช้ [หมัดมังกร] อย่างเต็มแรง

แม้หมัดของชั้นจะไปโดนเขี้ยวของมันพอดี ทำให้เกล็ดชั้นแตกออก แต่การโจมตีนี้ก็สำเร็จ
ข้างในปากไม่ใช่หินจริง ๆ ซะด้วย

[ก่าาห์!!]

มังกรปฐพีร้องด้วยความทรมาน พร้อมกับถอยหลังไป ท่าจะเจ็บน่าดู

สำเร็จ
โดนซะมั่ง เป็นไงบ้างล่ะ
แต่ก็ยังไม่พอที่จะโค่นมันหรอก

ชั้นรีบวิ่งไปดูชายแก่
ชั้นเช็คสเตตัสของเขา แต่ HP ก็กลายเป็น 0 ไปแล้ว

ต่อไปก็โดซ
น่าจะโดนกรงเล็บมา เกราะก็แตกไปหมด
แถมยังโดนต้นไม้ล้มทับขาอีกด้วย

ชั้นพยายามจะยกต้นไม้ขึ้น แต่ก็ทำไม่ได้
แค่คนเดียวน่ะ ยกไม่ขึ้นหรอก

ชู่ว
ชั้นได้ยินเสียงเหมือนน้ำกำลังระเหย พอหันไปดูก็เจอมังกรปฐพีที่มีควันลอยออกจากปาก
ชั้นเข้าใจได้ในทันทีว่านั่นคือ [ฟื้นฟูตนเอง]
การโจมตีที่ชั้นอุตส่าห์ต้องเสี่ยงชีวิตไป ก็ฟื้นฟูง่ายๆไปซะอย่างนั้น

บ้าไปแล้ว
แกร่งเกินไปแล้ว นี่ขนาดยังเป็นแค่ [ลิตเติ้ล] นะ
แล้วร็อคดรากอนจริง ๆ มันจะเป็นยังไงล่ะเนี่ย

ชั้นใช้ [กลิ้ง] หนีออกมา แล้วก็เจอมิเรียหมดสติอยู่ในที่ที่ห่างไปสักหน่อย
เธอถูกฝังอยู่ในดิน ชั้นขุดตัวเธอขึ้นมา แล้วพาร่างที่ใหญ่กว่าชั้นไปด้วย

แล้วก็วิ่งหนีอย่างสุดกำลัง
ชั้นได้ยินเสียงเจ้ามังกรกำลังจัดการกับศพที่เหลือ แต่ชั้นไม่สนจะหันกลับไปมอง