[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 87

　ชั้นแยกกับกิ้งก่าดำ ให้เธอแอบย่องเข้าไปจากทางอื่น

　วิธีสู้แบบเดิมคือให้ชั้นล่อความสนใจมันไว้ แล้วให้กิ้งก่าดำโจมตีด้วยพิษ

　ถ้าชั้นโดนกดดันมาก ๆ ก็คงต้องให้กิ้งก่าดำยิง [เคลย์กัน] มาช่วย

　ครั้งที่แล้วตอนสู้กับลิงแดง กิ้งก่าดำออกมาแนวหน้าไม่ได้ แต่ไม่ใช่กับครั้งนี้

　ถ้าต้องเข้าไปสู้ซึ่ง ๆ หน้า แล้วก็ถ้ามี [เคลย์กัน] มาช่วยด้วยแล้วชั้นยังสู้ไม่ได้ ต่อให้กิ้งก่าดำออกมาด้วยสถานการณ์ก็คงจะไม่ดีขึ้นหรอก

　ถึงจะไม่อยากใช้ MP ที่เหลือออยู่นิดหน่อยแต่….ให้ [เสียงจากพระเจ้า] ลองจำลองเหตุการณ์ดูดีมั้ยนะ

　แต่ก็คงหวังไม่ได้มากหรอก

　เดิมที ชั้นก็ไม่คิดว่าจะใช้กับศัตรูที่ดูสเตตัสไม่ได้ได้ผลอยู่แล้ว

　ถึงต่อให้รู้ว่าโอกาสชนะน้อย ชั้นก็ไม่คิดจะถอยอยู่ดี

　ถ้ารู้โอกาสชนะได้ ชั้นก็อาจจะเปลี่ยนวิธีสู้กับมัน แต่ยิ่ง MP น้อย ตัวเลือกก็ยิ่งลดลง

　ถ้าสภาพร่างกายเต็มร้อยก็คงน่าใช้ แต่เพราะชั้นสู้ติดต่อตลอดเลยมี MP เหลือไม่มากแล้ว

　ถ้าใช้ตอนนี้ก็หมดเกลี้ยง

　HP ฟื้นฟูมาได้ประมาณแปดสิบเปอร์เซนต์เพราะสกิลฟื้นฟูอัตโนมัติ แต่ไม่มีของ MP

　ไม่เป็นอะไรหรอก

　ถึงสกิลต้านทานมันจะเยอะ แต่สเตตัสไม่สูงมาก

　มีสกิลพิเศษที่น่ากังวล แต่ถ้าไปได้สวยชั้นอาจจะฆ่ามันได้ในทีเดียวเลยก็ได้

　ความเร็วมันมีไม่เท่าไหร่

　สไลม์หยุดเคลื่อนไหว

　เหมือนว่ามันจะรู้สึกถึงชั้นเเล้วเพราะสกิลตรวจจับของมัน

　ชั้นกระโดดลงจากต้นไม้ใหญ่ โจมตีสไลม์

　「ก่าาาาาห์!」

　ถึงจะไม่รู้ว่าแกคิดจะทำอะไรกับหมู่บ้านก็เถอะ

　แต่ชั้นไม่มีอารมณ์อยากรู้หรอกนะ

　กรงเล็บของชั้นพุ่งตรงไปที่สไลม์สีเขียวบนพื้น

　ส่วนหนึ่งของมันเปลี่ยนไปคล้ายกับปากมนุษย์ แล้วก็พ่นควันสีดำออกมา

　พิษงั้นเหรอ?

　ไม่สำคัญหรอก

　ต่อให้เป็นพิษ ชั้นก็ให้กิ้งก่าดำถอนพิษให้ได้

　ชั้นเหวี่ยงกรงเล็บฝ่าควันสีดำ ฟาดลงไปที่สไลม์

　สัมผัสที่มือเหมือนโจมตีโดนอะไรที่เป็นของเหลวนุ่ม ๆ

　แต่พอใช้มืออีกข้างโจมตีอีกครั้ง ก็กลับโดนแค่พื้น

　เจ้านั่นหลบได้

　ไม่มีหน้าต่างบอกค่าประสบการณ์ด้วย แปลว่ายังไม่ตาย

　วิสัยทัศน์ไม่ดีแบบนี้คงไม่ดีเท่าไหร่

　ชั้นก้าวถอยออกมาจากหมอกดำ

　ท่าทางจะไม่ใช่พิษด้วย

　บนร่างชั้นไม่มีหยดน้ำอยู่ ดู ๆ แล้วไม่ใช่หมอกพิษด้วยซ้ำ

　ไม่รู้ว่าเป็นสีดำ หรือเป็นกลุ่มพลังเวทที่บังไม่ให้แสงผ่านได้

　ไม่สัมผัสมากจะดีกว่า

　ชั้นถอยออกจากหมอกดำ แล้วรอให้สไลม์มันออกมา

　ถ้าอยู่ห่างขนาดนี้ ต่อให้มันจะโจมตีมาแบบไหนก็รับมือได้หมด

　ควันค่อย ๆ จางไป ทำให้ชั้นเริ่มเห็นว่าอะไรอยู่ข้างใน

　ที่ตรงนั้นมีคนอยู่สองคน

　เป็นเด็กผู้ชายกับเด็กผู้หญิงกอดกัน ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว

　「อะไรเนี่ย……ที่นี่ ที่ไหนกัน?」

　「อ-เอ๋….?」

　ทั้งที่ก่อนหน้านี้ยังไม่มีอะไรเลยแท้ ๆ

　อะไรกัน?

　มันใช้สกิลของมันพาตัวเด็กพวกนี้มางั้นเหรอ?

　ไม่มีเวลาคิดแล้ว

　ชั้นควรตามหาตัวสไลม์ก่อนมากกว่าที่จะมาปกป้องเด็กพวกนี้

　บางทีมันอาจจะเล็งช่วงที่ชั้นเข้าไปช่วยก็ได้

　ขณะที่ชั้นกวาดตามองไปรอบ ๆ หมอกดำ เด็กผู้ชายก็ยื่นมือออกมา

　แล้วมือของเด็กชายก็กลายเป็นสีเขียว แล้วพุ่งตรงมาหาชั้น

　ปลายมือกลายเป็นใบมีดแหลม

　ชั้นรู้สึกตัวช้าไป

　ใบมีดฟันเข้าไปที่ไหล่

　เมื่อมันโจมตีชั้นแล้ว แขนก็ถูกดึงกลับไปเหมือนโยโย่

　ชั้นกระโดดถอยกลับไปข้างหลัง

　เจ้านี่ มันเป็นอะไรกันแน่ก็ไม่รู้

　เด็กหญิงมองไปหาคนข้าง ๆ อย่างกังวล

　เด็กชายจ้องมาทางชั้นด้วยสายตาว่างเปล่า

　แล้วร่างของทั้งสองก็เริ่มละลาย แล้วผสมกันเข้าด้วยกัน

　เมื่อกลับเป็นแอ่งน้ำได้ครู่หนึ่ง ก็กลายเป็นร่างมนุษย์อีกครั้ง

　คราวนี้เป็นมนุษย์ที่ไม่รู้ว่าเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงกันแน่

　เป็นร่างเปลือย มีผมยาวประบ่า แต่เพราะเป็นร่างของเด็กที่ไม่มีอะไรพิเศษไปกว่านั้น ถึงดูเพศไม่ออก

　ร่างกายท่อนบนเอนไปมา เหมือนกับว่ากกำลังพยายามดันตัวออกมาจากแอ่งน้ำด้านล่าง

　ครั้งนี้ ตัวของมันเป็นสีเขียวผสมโคลน ยังคงโปร่งแสงเช่นเดิม

　ชั้นพอจะเดาได้ว่ามันเปลี่ยนรูปร่างได้อยู่แล้ว แต่ไม่คิดว่าจะเปลี่ยนสีได้ แถมยังพูดโดยใช้เสียงของสองคนได้ด้วย

　จริงสิ มันมี [ภาษากริช่า] ที่เอามาจากโดซนี่นา

　แกสร้างเส้นเสียงาใช้พูดได้ด้วยเหรอ?

　ขนาดนั้นยังได้แต่ส่งเสียงมังกรเท่านั้นเอง

　「วิวัฒนาการ สกิลเลยเปลี่ยนไป? น่ารำคาญจริง」

　มันเริ่มพูดด้วยปากที่สร้างขึ้นมา

　เจ้านี่ ฉลาดพอตัวเลยนี่

　จำชั้นได้ด้วยซ้ำ

　ไม่สิ เพราะมาฮาร์วูล์ฟ [ส่งคลื่นเวทมนตร์] งั้นเหรอ?

　บางทีมันอาจจะแอบคอยจับตาดูชั้นอยู่ก็ได้

　ภายในร่างโปร่งแสงของมัน เกิดบางอย่างที่ดูคล้ายลูกตาขึน

　มันเคลื่อนที่ไปมาในตัวก่อนจะจ้องไปด้านหลัง

　「ข้างหลัง ต้นไม้นั่นมีกิ้งก่าหนึ่งตัว」

　กิ้งก่าดำก็ซ่อนตัวไม่ได้เพราะมันมีสกิลตรวจจับ

　กิ้งก่าดำยิง [เคลย์กัน] ออกไปจากในเงาต้นไม้

　เมื่อรู้ว่าหลบไปก็เปล่าประโยชน์ จึงเลิกซ่อนตัว

　ก้อนหินจำนวนมากพุ่งไปหามัน

　ร่างมันขยับเล็กน้อย แต่ก็ไม่ใช่การตั้งใจหลบ

　เมื่อก่อนหินไปถึงตัว ร่างมันก็เกิดเป็นรูแล้วก้อนหินก็พุ่งผ่านไป

　ไม่มีก้อนไหนโดนเข้ากับตัวมันเลย

　HP ของมันไม่ลดลงเลยสักนิด

　ยังคงเป็น [148/148] เท่าเดิม

　ไม่ใช่แค่หลบกระสุนได้ แต่เหมือนว่าการโจมตีของชั้นก็ทำอะไรมันไม่ได้ด้วย

　หรือบางที มันอาจจะรักษาตัวเองก็ได้

　สกิลรักษามันมีเยอะ อย่างพวก [ฟื้นฟู HP อัตโนมัติ] [รักษาขั้นสูง] [ฟื้นฟูส่วนเกิน] [รักษาร่าง] แล้วก็ [ไลฟ์เดรน]

　ถ้าชั้นไม่ฆ่ามันในครั้งเดียวคงฆ่าไม่ตายแน่

　「ขอยอมแพ้ อยากสู้แค่กับคนที่ชนะง่าย ๆ มากกว่า」

　สไลม์ยังคงยืนนิ่ง มีแค่ลูกตาที่ลอยไปมาอยู่ในตัว มองสลับไปมาระหว่างชั้นกับกิ้งก่าดำ