[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 100

　เจ้าตัวที่โผล่มา มีขนาดเท่าลูกซอฟต์บอล

　กระต่าย…….อะไรเนี่ย?

　ชั้นมองไม่เห็นขาเพราะตัวมันกลม มีขนบังไว้หมด

　มันเดินเข้าไปหาต้นกระบองเพชรพร้อมกับลากหูยาว ๆ ไปตามพื้น

　หางกลม ๆ ก็กระดิกไปมาตามการเคลื่อนที่ด้วย

　ดูเหมือนว่ามันจะหลบอยู่ในทราย แล้วก็โดนกลิ่นของต้นกระบองเพชรปลุกให้ตื่นสินะ

　ก็นะ มอนสเตอร์ไม่มีพิษไม่มีมีภัยแบบนี้ก็คงได้แต่กินพืชเท่านั้นแหละ

　แต่พืชที่นี่ดันมีหนามซะงั้น ตัวแค่นั้นคงเจาะเข้าไปกินไม่ได้

　ปกติเจ้านี่มันจะมุดหัวอยู่ใกล้ ๆ ต้นกระบองเพชร แล้วรอให้มอนสเตอร์ตัวอื่นมาตัดให้ล่ะมั้ง?

　ความระวังตัวแกจะต่ำเกินไปแล้วนะ

　ก่อนอื่นก็เช็คสเตตัสก่อน

—————————————————————

เผ่าพันธุ์ : บอลแรบบิทขนาดพกพา

สถานะ : ปกติ

Lv : 2/5

HP : 4/4

MP : 3/3

พลังโจมตี : 1

พลังป้องกัน : 2

พลังเวท : 2

ความคล่องแคล่ว : 2

ระดับ : F-

สกิลพิเศษ:

[หลบซ่อน : Lv1]

สกิลต้านทาน:

[ต้านทานความหิวโหย : Lv4]

สกิลทั่วไป:

[ขุดดิน : Lv1] [แสง : Lv1]

[แกล้งตาย : Lv1]

สกิลฉายา:

[ไอดอลแห่งทะเลทราย : Lv1] [ผู้กลืนกินสายเลือด : Lv1]

—————————————————————

　อุหวา….ไม่ได้เห็นมาสักพักแล้ว สเตตัสน่ารักจัด

　นี่มันอยู่รอดในดงมอนสเตอร์อันตรายแบบนี้ได้ไงเนี่ย?

　ไม่ต้องมีสกิล [ขุดดิน] ก็ขุดได้อยู่แล้ว

　[แสง] ก็ดูเหมือนจะไม่ใช่ไว้ต่อสู้

　แล้ว [แกล้งตาย] จะมีทำไม ยังไงพวกมันก็กินอยู่ดี

　เฮ้อ ช่างเถอะ

　ตัวแค่นี้ไม่พอยาไส้ชั้นอยู่แล้ว

　มันยื่นหน้าเข้าไปหาต้นกระบองเพชรที่ตกอยู่บนพื้น แล้วก็เริ่มเลีย

　เจ้านี่ก็มีสกิล [ต้านทานความหิวโหย] เหมือนกัน

　แถมยังขึ้นไปถึงเลเวลสี่ แกเองก็ลำบากกว่าจะหาอาหารได้สินะ

　ถ้าไม่สู้ ยังไงเลเวลก็ไม่เพิ่มขึ้น ซึ่งถ้าอยู่ชั้นต่ำสุดแบบนี้คงทำอะไรไม่ได้

　ถ้าวันที่ชั้นลืมตาตื่นขึ้นเป็นไข่ ชั้นเลือกที่จะหนีเจ้าดาร์คเวิร์ม ป่านนี้ชั้นอาจจะยังเป็นไข่อยู่เลยก็ได้

　แล้วชั้นก็ต้องทนหิวเพิ่มสกิลต้านทานความหิวแบบมันเหมือนกัน

　…..แต่เลเวลของมันเพิ่มมาหน่อยนี่นา

　แกฆ่าตัวอะไรได้เนี่ย?

　มีฉายาไม่พึงประสงค์ด้วย มันต้องฆ่าเพื่อนตัวเองเพื่อไม่ให้อดตายเลยรึ?

　…..ภายใต้หน้าตามุ้งมิ้งแบบนี้ แกเองก็คงผ่านอะไรมามากสินะ

　ถ้ามันอับจนหนทางจริง ๆ ก็คงเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้นั่นละ

　เนื้อก็อยากกินอยู่หรอก แต่พอดู ๆ ไปแล้วมันรู้สึกผิดอ่ะ….

　แถมกินตัวแค่นี้ไปก็คงไม่รู้สึกอะไรลงกระเพาะ ปล่อยเอาไว้ก็แล้วกัน

　มันไม่รู้จักระวังตัว หรือมันหิวจนหน้ามืดตามัวก็ไม่รู้ แต่จนป่านนี้มันก็ยังไม่เห็นชั้นเลย

　แกอยู่รอดในที่แบบนี้ได้จริง ๆ เรอะ?

　หลังจากกินจนเต็มปาก มันก็ค่อย ๆ กลืนลงไป แล้วก็เป่าลมออกมาอย่างพอใจ

　ดูเหมือนว่ามันจะพึ่งรู้สึกตัวหลังกินเสร็จ มันตัวสั่นเล็กน้อย แล้วก็ค่อย ๆ หันมา

　แล้วเราก็ยืนจ้องหน้ากัน

　「เฮะปุ๊!?」

　บอลแรบบิทร้องออกมา ก่อนจะขุดหลุมลงไปซ่อนตัวในทราย

　ขุดหลุม…..จริง ๆ ก็แค่เอาทรายกลบตัวไว้ หางยังโผล่อยู่เลย

　ไม่รู้ถามไปกี่ทีแล้ว แกอยู่รอดมาจนถึงตอนนี้อีท่าไหนเนี่ย?

　หลังจากดูมันได้สักพัก ชั้นก็หันหน้าเดินไปอีกทาง

　ปล่อยมันไปแบบนี้ก็แล้วกัน

　ขอให้พยายามเอาตัวรอดเข้าก็แล้วกัน สักวันอาจจะเก็บค่าประสบการณ์จนวิวัฒนาการได้ก็ได้

　ชักอยากดูระบบวิวัฒนาการของมันแล้วสิ

　แต่ต่อให้มันตัวใหญ่ขึ้น ก็คงไม่คิดจะกินอยู่ดี

　กลับเป็นว่าอยากปกป้องแทน

　ไม่สิ คงเพราะมันตัวเล็กมากกว่า?

　ถ้ามันตัวใหญ่คงลังเลอยู่หน่อย

　ถ้าตัวมันอ้วนก็น่าอร่อยอยู่นะเนี่ย

　ถ้าทำได้ ลองขุนมันดูดีกว่า

　โยนอาหารที่ชั้นกินไม่ลงให้มันเรื่อย ๆ จนมันอ้วนขึ้น…….แต่กว่าจะอ้วน คงผูกพันธ์จนไม่กล้ากินแล้วมั้ง

　พอเดินไปได้สองสามก้าว ก็ได้ยินเสียงกรอบแกรบมาจากข้างหลัง

　เฮ้ย ๆ ใจเย็นน่า

　ชั้นยังหันหลังให้ไม่ถึงห้าวิเลยนะ

　ซ่อกแซ่ก ซ่อกแซ่ก ซ่อกแซ่กซ่อกแซ่ก

　…..นี่มันไม่ใช่เสียงบอลแรบบิทนี่นา?

　ชั้นหันกลับไปดู

　มีแมงป่องขนาดตัวเท่าสุนัขกำลังเดินเข้าไปหาบอลแรบบิท

　ขณะที่คิดว่ามันโผล่มาจากไหนกัน ชั้นก็เห็นรูบนทรายจากทางที่มันเดินมา

　เจ้านี่ก็ขุดหลุมซ่อนตัวเหมือนกันเรอะ? ชั้นพลาดไปได้ไงเนี่ย?

　ก่อนอื่นก็ตรวจสอบมันก่อน

[ [เบบี้สกอร์เปี้ยน] : มอนสเตอร์ระดับ E+]

[หลบซ่อนตัวอยู่ภายใต้ดิน มือสังหารแห่งทะเลทรายที่จะคอยโจมตีเหยื่อที่ไม่ระวังตัวด้วยพิษของมัน]

[เนื่องจากอยู่ในช่วงกำลังวิวัฒนาการ ตัวจึงมีขนาดเล็ก เชี่ยวชาญในการหลบซ่อนจากศัตรูที่แข็งกร่งกว่า แล้วเล็งโจมตีศัตรูที่อ่อนแอ]

　ระดับ E งั้นเหรอ ก็พอ ๆ กับเกรย์วูล์ฟสินะ

　โฮ่ หลบซ่อนจากศัตรูที่แข็งแกร่ง เล็งโจมตีตัวที่อ่อนแอ เหมือนตอนนี้เป๊ะเลย

　เหมาะเจาะจริง ๆ

　ปล่อยมันไปก็ได้มั้ง

　รู้สึกไม่อยากจับมันเท่าไหร่

　ชั้นก็ไม่คิดจะกินแมงป่องสักนิด

　ท่าทางเปลือกมันจะแข็ง ชั้นก็ไม่ได้เป็นพวกชอบกินแมลงด้วย แถมมีพิษอีก

　ชั้นไม่ได้อยากยุ่งกับบอลแรบบิทอยู่แล้ว แถมไม่อยากกินแมงป่องด้วย

　การมาขวางการล่าของมอนสเตอร์ตัวอื่นแบบนี้ก็ไม่ใช่เรื่องดีอีกต่างหาก

　แต่รู้สึกตัวอีกที ร่างกายมันก็ขยับไปเอง

　ชั้นยื่นแขนออกไป แล้วกดมือลงไปข้างล่าง

　กรงเล็บของชั้นเจาะทะลุมันไปอย่างง่ายดาย ตรึงร่างของมันไว้กับที่

　แมงป่องพยายามดิ้นรนเพื่อหนี แต่แล้วก็ไม่ขยับอีกต่อไป

[ไม่สามารถรับค่าประสบการณ์ได้เนื่องจากความต่างของระดับมีมากเกิน]

　…..เห พี่งเคยเห็นแบบนี้เป็นครั้งแรกเลย

　ถึงจะเป็นขั้นต่ำก็อยู่ในระดับ B แล้วนี่นะ

　บางทีชั้นก็คิดอยู่ว่าได้ค่าประสบการณ์น้อย แต่จริง ๆ คือมันลดลงไปเพราะระดับชั้นมากขึ้นนี่เอง

　แต่เจ้าแมงป่องเมื่อกี้ ไม่ได้กลายเป็นอาหาร ไม่ได้กลายเป็นค่าประสบการณ์ เป็นแค่การฆ่าที่ไร้ประโยชน์

　เป็นความรู้สึกผิดเหมือนตอนที่ชั้นโยนเต่าหม้อลงผา

　มันอาจจะมีพิษก็ได้ แต่ทนกินมันไปดีมั้ยนะ? ยังไงชั้นก็มีต้านทานพิษอยู่

　อย่างน้อยก็ให้มันได้เป็นอาหารก็ยังดี

　หลังจากที่ฆ่าแมงป่องไป บอลแรบบิทที่กำลังจะลุกออกจากทรายแล้ววิ่งหนีไป ก็หันมามองชั้น

　「เปฟุ」

　มันค่อย ๆ เดินเข้ามา พร้อมกับลากหูกระต่ายไปตามพื้น

　ดูเหมือนว่ามันจะรู้ว่าชั้นช่วยเอาไว้

　ยังไงไปไหนมาไหนคนเดียวมันก็เหงาอยู่แล้ว พามันไปด้วยจะดีรึเปล่า?

　ไม่สิ ชั้นไม่มั่นใจเลยว่าจะปกป้องมันได้รึเปล่า…..

　ถ้าพาไปด้วย ก็ต้องคอยดูแลมัน

　นอกจากจะทำหลาย ๆ เรื่องลำบากขึ้น ถ้าชั้นเริ่มสนิทกับมันแล้วมันตายขึ้นมาชั้นก็คงลำบากใจ

　สองข้อข้างบนถือเป็นประเด็นหลัก ๆ

　นี่ยังไม่ได้พูดถึงเรื่อง [ละอองเกล็ดมังกร] เลย

　……แต่ถ้าชั้นทิ้งมันไว้อย่างนี้ ครั้งต่อไปโดนกินจริง ๆ แน่

　ขณะที่ชั้นกังวลอยู่ ก็นึกขึ้นมาได้ว่าเจ้าบอลแรบบิท มีสกิล [ขุดดิน] อยู่นี่นา

　ถ้ามันวิวัฒนาการแล้วตัวใหญ่ขึ้น จะให้มันขุดบ้านใต้ดินให้ชั้นได้รึเปล่า?

　ถ้าทำได้ ปัญหาเรื่องที่อยู่ก็เคลียร์

　ชั้นช่วยมันเพิ่มเลเวลแล้ววิวัฒนาการ ทำให้มันอยู่รอดปลอดภัยในทะเลทรายนี้

　แล้วก็ให้มันก็ช่วยสร้างบ้านใต้ดินให้ชั้น

　ถ้าไปได้สวย ก็อาจจะเสร็จเรื่องทั้งหมดก่อนที่ [ละอองเกล็ดมังกร] จะมีผลกระทบต่อมัน แล้วเราจะค่อยแยกกันแบบวิน-วินทั้งสองฝ่าย

　…..แต่ถ้าเกิดปัญหาขึ้นมาก่อน ก็คงต้องแยกกันระหว่างทาง

　เอาจริงๆจนถึงตอนนี้ชั้นก็ยังไม่เห็นใครที่โดนผลจาก [ละอองเกล็ดมังกร] เข้าไปเลย แปลว่ามันคงจะออกฤทธิ์ช้า…..คิดว่านะ

　สกิล [ลมหายใจแห่งโรคภัย] ก็ยังไม่เคยใช้สักครั้งด้วย

　ท่าทางคงต้องลองทดลอบผลของสกิลดูหน่อย

　ถึงชั้นจะไม่อยากใช้ก็เถอะ แต่ถ้ามันจำเป็นจริง ๆ ก็คงเลี่ยงไม่ได้ล่ะนะ