[นิยายแปล] Hell mode – ตอนที่ 141งานประลองโรงเรียน 1

บทที่ 141 งานประลองโรงเรียน 1

            ผ่านไป 1 สัปดาห์ แล้วก็มาถึงวันเริ่มงานประลองโรงเรียน

            ดูเหมือนงานประลองจะมีไว้เพื่อตรวจสอบว่าเหล่าเด็กที่ชุบเลี้ยงในเมืองแห่งการศึกษาของแต่ละประเทศเติบโตไปมากขนาดไหนเพื่อต่อกรกับกองทัพจอมมาร

            ถึงจะก่อตั้งโรงเรียนและให้เชื้อพระวงศ์ของประเทศอื่นมารับหน้าที่เป็นผู้อำนวยการ แต่ทุกอย่างใช่ว่าจะสบายใจได้ เลยให้แต่ละประเทศมาตรวจสอบกันเองด้วย

            งานประลองดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ท่ามกลางสายตาที่เข้มงวดของแขกผู้ทรงเกียรติแต่ละประเทศ และมีคนที่เหมือนกับเสมียนของประเทศอื่นมองและจดบันทึกการต่อสู้ของนักเรียน

            รอบคัดเลือกเมื่อวันก่อนลดจำนวนผู้เข้างานประลองจาก 100 กว่าคนให้เหลือ 16 คน

            รอบคัดเลือกจบลง วันนี้รอบชิงจะเริ่มตั้งแต่ช่วง 9 โมงเช้า เนื่องจากเป็นแบบทัวร์นาเมนต์ ชนะแค่ 4 ครั้งก็ได้ผู้ชนะเลิศแล้ว หลังจากนั้นผู้ชนะเลิศจะได้ต่อสู้กับยอดนักดาบโดเบิร์ก

            ที่นั่งของผู้ชมจะแบ่งเป็นสองฝั่ง โดย 2 ใน 3 หรือราวๆ 5000 คน เป็นนักเรียน

            และแขกของแต่ละประเทศ, มกุฎราชกุมารและเหล่าขุนนางของราชอาณาจักรก็มาชมการต่อสู้ มีคนที่แต่งกายหรูหราอย่างชัดเจนอยู่ ไหนจะมีกลุ่มอัศวินจำนวนมากคอยอารักขาด้วย

            แน่นอนว่าแขกผู้ทรงเกียรติและเชื้อพระวงศ์ จะมาดูการต่อสู้แค่รอบชิงเท่านั้น

            (หมอนั่นเหรอมกุฎราชกุมาร ดีนะเนี่ยที่ได้เห็นหน้าเร็วอย่างนี้ ดูเหมือนจะไม่ได้พาลูกสาวอายุ 10 ขวบที่มีพรสวรรค์มาด้วย)

            อเลนชมการต่อสู้พร้อมกับส่งสัตว์อัญเชิญนก E และใช้ตาเหยี่ยวตรวจหามกุฎราชกุมารที่นั่งอยู่ตรงกลางของเหล่าขุนนางและแขกผู้ทรงเกียรติ

            อายุน่าจะ 40 ต้นๆ เป็นชายรูปหล่อเสยผมเหมือนกับละครต่างชาติในโลกก่อนเลย คิดว่าเหมาะกับบทตัวร้ายมาก

            เขามองการต่อสู้ในระหว่างที่พูดคุยกับคนผู้ใต้บังคับบัญชาที่เหมือนรัฐมนตรี

            (น่าจะตัดสินแพ้ชนะได้แล้วสินะ คู่ต่อสู้ของคุเรนะก็ค่อนข้างอึดนะเนี่ย)

            ตอนนี้ คุเรนะกำลังต่อสู้กับนักเรียนที่ใช้ดาบสองมือขนาดใหญ่

            “คุเรนะเติบโตค่อนข้างมากเลยนะเนี่ย ทั้งที่เพิ่งปี 1 แท้ๆ แต่กลับกดดันนักเรียนปี 3 ได้”

            ชายตาเหมือนเหยี่ยวที่นั่งอยู่ข้างๆพูดออกมา

            “ใช่แล้วครับ ไวเคานต์แกรนเวล”

            สัปดาห์ก่อนคุเรนะได้เข้าร่วมงานประลองโรงเรียนอย่างเร่งด่วน เลยใช้สัตว์อัญเชิญนก F ไปแจ้งให้ทราบ เขาเลยบอกว่า “ฉันเองจะไปด้วย”

            พอพูดคุยกันดูเหมือนหลังจากนี้มีกำหนดการจะมาโรงเรียนอยู่แล้ว คงรู้สึกกังวลใจที่มกุฎราชกุมารมาด้วยก็เป็นได้ เพราะตัวการที่ออกคำสั่งให้ลักพาตัวลูกสาวสุดที่รักคือมกุฎราชกุมาร

            เขาพาหัวหน้ากลุ่มอัศวินมาที่เมืองแห่งการศึกษา

            อเลนนั่งอยู่ข้างที่นั่งของเหล่าขุนนางและดูการต่อสู้พร้อมกับเซซิล แน่นอนว่าได้รับอนุญาตจากทางโรงเรียนแล้ว ถึงคีลกับโดโกร่าจะอยู่ด้วย แต่เพราะไวเคานต์อยู่เลยทำตัวเรียบร้อยกว่าปกติ

            ‘โอ้ว!! อะไรกันเนี่ย!! คุเรนะที่อยู่ปี 1 เอาชนะตัวเต็งชนะเลิศอย่างทรีเบลก้าไปแล้วครับ’

            เสียงจากอุปกรณ์เวทมนตร์ที่เหมือนกับลำโพงดังก้องไปทั่วลานประลอง

            ทรีเบลก้าคือคนที่ต่อสู้กับคุเรนะ เขาทิ้งอาวุธล้มแผ่หรา คุเรนะเอาชนะคู่แข่งและขนะเลิศไปแล้ว

            นักเรียนและเหล่าขุนนางส่งเสียงฮือฮาออกมา ตัวเต็งชนะเลิศของปี 3 พ่ายแพ้ให้กับเด็กปี 1

            โลกนี้มีสิ่งที่เรียกว่าค่าสเตตัส และจะเติบโตแตกต่างกันไปตามค่าความสามารถของพรสวรรค์ สิ่งนั้นนักเรียนปี 2 และปี 3 รู้จากประสบการณ์กันอยู่แล้ว แน่นอนว่าเหล่าขุนนางก็ด้วย

            แต่ ไม่นึกเลยว่ามันจะห่างชั้นกันถึงขนาดนี้ ยอดนักดาบช่างเป็นคนที่น่าพรั่นพรึงอะไรเช่นนี้

            ‘ถ้าอย่างนั้น ขอพักสักครู่ แล้วจะเข้าสู่การประลองของท่านยอดนักดาบโดเบิร์กครับ’

            ทั้งสองคนกล่าวขอบคุณและลงจากลานประลอง ผู้ชมปรบมือยกใหญ่ราวกับจะชื่นชมการประลองที่ยอดเยี่ยมของทั้งคู่

            (อืมๆ อาวุธของคุเรนะเป็นฮิฮิอิโรคาเนะ ส่วนอีกฝ่ายเป็นแค่มิธริลด้วยสิ หมายความว่าคู่ต่อสู้ใช้สกิลตลอดสินะ)

            ทำการวิเคราะชัยชนะของคุเรนะ

            ถึงงานประลองนี้จะใช้สกิลได้ แต่เมื่อวันก่อนคุเรนะได้ดาบใหญ่ฮิฮิอิโรคาเนะมา เลยไม่ใช้สกิลเพื่อความปลอดภัยของอีกฝ่าย

            ตอนที่เปลี่ยนอาวุธพลังโจมตีจะเพิ่มขึ้นค่อนข้างมาก

            (ถ้าไม่คิดเรื่องอาวุธ ความแข็งแกร่งน่าจะราวๆนี้สินะ)

            ・อาจจารย์ประจำชั้นแข็งแกร่งกว่าคุเรนะเล็กน้อย

            ・คุเรนะแข็งแกร่งกว่าตัวเต็งชนะเลิศทรีเบลก้าเล็กน้อย

 

            “อเลน! ชนะเลิศแล้ว!!”

            “อือ ยินดีด้วยนะคุเรนะ”

            คุเรนะตรงกลับมาหาพวกอเลนด้วยสายตาราวกับเด็กที่แข่งกีฬาสีจบ

            ไวเคานต์เองก็ชมเชยกับการชัยชนะของคุเรนะ

            (หือ มกุฎราชกุมารมองมาทางนี้ด้วย)

            มกุฎราชกุมารที่นั่งอยู่ข้างบนตรงที่นั่งของเหล่าขุนนาง มองมาทางคุเรนะที่กำลังคุยกับพวกพ้อง โดยสัตว์อัญเชิญนก E ใช้ตาเหยี่ยวเพื่อจับจ้องมกุฎราชกุมารที่เป็นเช่นนั้น หลังจากที่เขามองคุเรนะสักพักก็หันไปมองทางอื่น

            แล้วช่วงเวลาพักก็หมดลง พวกอเลนเลยมองไปที่ลานประลอง

            บนลานประลองมียอดนักดาบ 2 คนยืนอยู่

            ‘ถ้าอย่างนั้น ขอเริ่มการประลองระหว่างผู้ชนะเลิศกับท่านยอดนักดาบโดเบิร์กเลยครับ วันนี้จะได้เห็นฝีดาบของท่านยอดนักดาบโดเบิร์กจัดการผู้ชนะเลิศเหมือนอย่างทุกปีหรือไม่!!’

            “อืม ทั้งที่เพิ่งสอนการใช้สกิลไปให้แค่ไม่กี่เดือน มาได้ถึงขนาดนี้เชียวเหรอ”

            โดเบิร์กไม่สนใจเสียงจากลำโพงและพูดคุยกับคุเรนะ ซึ่งกรรมการได้ให้สัญญาณเริ่มต่อสู้แล้ว

            “ค่ะ”

            “มีเพื่อนที่ดีสินะ จงรักษามันไว้ให้ดีๆ”

            “ค่ะ!”

            โดเบิร์กพูดแค่นั้น ก่อนจะชูดาบใหญ่อาดามันเที่ยมที่ส่องแสงสีดำขึ้น คุเรนะพอเห็นอย่างนั้นก็ยกดาบใหญ่ฮิฮิอิโรคาเนะขึ้นเหมือนกัน

            “ข้าคือผู้ล่ามอนสเตอร์ เชือดเฉือนเผ่ามาร และทำลายล้างเทพมารให้สิ้นซาก”

            “เอ๊ะ?”

            โดเบิร์กที่ชูดาบขึ้นพึมพำอะไรสักอย่างออกมา คุเรนะที่ได้ยินไม่ชัดว่าพูดอะไรถึงกับส่งเสียงออกมาด้วยความสงสัย

            “มาเลยยอดนักดาบคุเรนะ เข้ามาด้วยทุกอย่างที่เธอมีซะ!!”

            “ค่ะ!!”

            เขาดูคุเรนะที่พุ่งเข้ามาอย่างรุนแรงด้วยตาข้างเดียว คุเรนะเร่งความเร็วขึ้นราวกับตอบสนองต่อเสียงนั้น และพุ่งเข้าใส่ทั้งที่ยังยกดาบใหญ่

            ดาบฮิฮิอิโรคาเนะที่ฟาดลงมาสุดกำลัง แต่เขากลับใช้ดาบหยุดไว้ได้อย่างง่ายดาย

            “อะไรกัน!? บอกให้เข้ามาสุดกำลังไม่ใช่เหรอ สกิลที่ฉันสอนมันไปอยู่ไหนกัน!!!”

            “แอ๊ก!!”

            โดเบิร์กเตะใส่ท้องของคุเรนะ เธอลอยกระเด็งไปกับพื้น พวกอเลนเองเป็นห่วงคุเรนะ ก่อนจะโน้มตัวเรียกชื่อของเธอ

            คุเรนะที่โดนอย่างนั้นมองแต่โดเบิร์ก ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่จะละสายตาได้เลย

            คุเรนะค่อยๆยืนขึ้นแล้วกำดาบใหญ่แน่น เพราะโดนกระแทกท้องอย่างแรงทำให้หายใจติดขัด เธอพยายามไอออกมาเพื่อทำให้ลมหายใจกลับมาเหมือนเดิม

            “เป็นอะไรไป จบแค่นี้เหรอ? ทางนี้จะไปแล้วนะ! ยอดนักดาบคุเรนะเอ๋ย!!”

            เป็นครั้งแรกที่โดเบิร์กมุ่งหน้าไปหา แรงจากการเหยียบทำให้พื้นของลานประลองเกิดรอยร้าว

            คุเรนะที่ยังกลับมาหายใจเหมือนเดิมไม่ได้ตอบโต้ด้วยการใช้สกิล แต่โดเบิร์กเองก็ใช้สกิลสุดกำลังเช่นกัน

            แล้วหลังจากผ่านไปราวๆ 10 นาทีนิดๆ

            ตรงนั้นมียอดนักดาบโดเบิร์กที่ไร้บาดแผลกับคุเรนะที่มีบาดแผลเต็มตัว เป็นการต่อสู้ฝ่ายเดียว

            หน่วยพยาบาลรีบร้อนเข้าไปหามคุเรนะที่เลือดออกเต็มตัว

            ทั้งโฆษกและผู้ที่ชมการต่อสู้ทุกคนถึงกับนิ่งเงียบ ตามปกติยอดนักดาบโดเบิร์กจะไม่ได้ต่อสู้ถึงขนาดนี้

            พวกอเลนรีบไปหาคุเรนะ

            คุเรนะรับการรักษาด้วยเวทมนตร์ฟื้นฟูที่ห้องพยาบาล อเลนไม่สนใจและใช้ใบไม้แห่งชีวิตให้คุเรนะกลับมาเป็นเหมือนเดิม

            ถึงหน่วยพยาบาลที่กำลังร่ายเวทมนตร์ฟื้นฟูอยู่จะประหลาดใจ แต่ก็ออกจากห้องพยาบาล

            “แพ้ซะแล้ว……”

            คุเรนะที่สบตากับอเลน พึมพำออกมาอย่างน่าเสียดาย

            “งั้นเหรอ แต่ก็ดีแล้วนี่”

            “““เอ๊ะ?”””

            อเลนบอกว่าดีแล้วที่คุเรนะไม่สามารถทำอะไรโดเบิร์กและโดนอัดอยู่ฝ่ายเดียว ทุกคนสงสัยว่าการต่อสู้นี้มันดีแล้วอย่างนั้นหรือ

            เป็นการต่อสู้ฝ่ายเดียว การต่อสู้ระหว่างโดเบิร์กกับคุเรนะที่เธอไม่สามารถทำอะไรได้เลย

            “คุเรนะ”

            “อือ”

            “พลัง สกิล แล้วก็อาวุธโดเบิร์กเหนือกว่าทุกอย่างเลยสินะ”

            (ถ้าคิดว่าการประลองนั้นโดเบิร์กยังไม่ได้แสดงพลังที่แท้จริงทั้งหมดออกมา การเติบโตของคุเรนะไม่ใช่เล่นๆหรอกนะ)

            “หือ? นั่นสินะ”

            โดเบิร์กเหนือกว่าทุกด้าน พลังที่แตกต่างกันอย่างท่วมท้น

            “อย่างน้อย น่าจะแข็งแกร่งถึงระดับนั้นได้ไม่ใช่เหรอ?”

            “……งั้นเหรอ นั่นสินะ!”

            ดูเหมือนคุเรนะจะเข้าใจแล้วแม้อเลนจะพูดแค่นั้น ถ้าไม่พอก็ไปหามาเสริม คุเรนะทำอย่างนั้นมาตลอดอยู่แล้ว

            บอกว่าต่อให้แพ้ก็ไม่เป็นไร

            “งานประลองโรงเรียนปีหน้า คงต้องหาทางกำจัดโดเบิร์กให้ได้ง่ายๆซะแล้ว”

            “อือ!!”

            บอกว่าจะล้างแค้นโดเบิร์กที่งานประลองโรงเรียนในเดือนตุลาคมปีหน้า หลังจากนี้ 1 ปี มีเรื่องให้ทำมากมาย รู้ความแข็งแกร่งของยอดนักดาบโดเบิร์กแล้ว และงานประลองโรงเรียนที่ให้เป้าหมายกับคุเรนะก็จบลง

[นิยายแปล] Hell mode

[นิยายแปล] Hell mode

[นิยายแปล] Hell mode
Status: Ongoing Artist: ,
อ่านนิยาย Hell modeยามาดะ เคนอิจิ พนักงานกินเงินเดือน อายุ 35 ปี ผู้ชื่นชอบเกมที่ต้องฟาร์มหนักๆ ตอนนี้กำลังสิ้นหวังกับยุคที่เกมเล่นผ่านง่ายๆกำลังเป็นที่แพร่หลาย ระหว่างนั้นเองที่เขาโดนเว็บไซต์หนึ่งที่เขียนว่า "สำหรับผู้ชื่นชอบการฟาร์มอย่างคุณ" ทำให้ไปเกิดใหม่ในต่างระดับเฮลโหมด ป.ล. 1 แปลจากเว็บโนเวล ถ้าไม่เหมือนฉบับรุปเล่มต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ป.ล. 2 การอัพขึ้นอยู่กับเวลาว่างจากการทำงาน อย่าคาดหวังมาก(แต่จะพยายามอัพเรื่อยๆถ้าแปลเสร็จ

Options

not work with dark mode
Reset