[นิยายแปล] Hell mode – ตอนที่ 35 เกรซบอร์2

บทที่ 35 เกรซบอร์ 2        

            ทาสติดที่ดิน 21 คนกับประชาชน 2 คนมุ่งหน้าไปยังป่า โดยปลายทางนั้นเป็นจุดล่าที่อยู่ใกล้ที่สุด

            เนื่องจากวันนี้ทำการตักน้ำแค่อย่างเดียว ทำให้โรดันกับอเลนออกจาบ้านก่อน 7 โมงเช้า ตอนนี้น่าจะราวๆ 8 โมงหรือเปล่านะ เห็นบอกว่าจะถึงจุดล่าก่อนเที่ยง

            (ถึงอย่างนั้น ให้เพิ่มจำนวนหมูป่าที่ต้องจับเนี่ย)

            อเลนคิดขึ้นมา ทำไมต้องยึดติดกับจำนวนของหมูป่าขนาดนี้ หลายปีมานี้หัวหน้าหมู่บ้านเองก็บอกว่าอยากจะให้เพิ่มจำนวนผู้เข้าร่วม ซึ่งคนที่สั่งให้เพิ่มจำนวนหมูป่าก็เป็นคำสั่งของท่านเจ้าเมือง

            แล้วก็นึกถึงคำพูดของหัวหน้ากลุ่มอัศวินที่มาหาคุเรนะ เขาบอกไว้ว่าการเพิ่มจำนวนอาหารเป็นอะไรที่สำคัญมากสำหรับอาณาจักรนี้

            ระหว่างที่เดินไปตามทาง ก็คิดถึงเหตุผลที่ท่านเจ้าเมืองผลักดันให้ล่าหมูป่า ซึ่งคิดขึ้นมาหลักๆได้ 3 ข้อ

            เหตุผลที่ 1 เนื่องจากไม่ได้มุ่งเน้นไปที่การผลิต เลยมุ่งเน้นไปที่การเพิ่มอาหาร

            เหตุผลที่ 2 เพราะของจากหมูป่ามันดี เลยอยากจะเพิ่มการเก็บภาษี

            เหตุผลที่ 3 ภายในอาณาจักร หรือไม่ก็ภายในประเทศมีปัญหาเรื่องเสบียงอาหารไม่เพียงพอ

            (ถ้าคิดว่าจะเป็นอันไหนคงเป็นข้อ 1 ไม่ก็ 2 ถ้าหากเป็นข้อ 3 เนื่องจากมีพ่อค้ามาขายผลไม้ที่หมู่บ้านคงจะไม่ใช่ว่าอาหารไม่เพียงพอหรอก)

            พออเลนคิดถึงตรงนี้ ก็รู้สึกว่าตัวเองเกิดการเปลี่ยนแปลงไปนิดหน่อย สิ่งนั้นอาจจะเพราะตั้งแต่กลับมาเกิดใหม่ 7 ปี เพิ่งจะได้ออกมานอกหมู่บ้านเป็นครั้งแรกทำให้วิสัยทัศน์เปิดกว้างก็ได้

            “เอาละ ถึงแล้ว!!”

            ทุกคนหยุดเดินเพราะเสียงของโรดัน ตรงนั้นน่าจะเลยทางเข้าป่ามานิดหน่อย

            แถวๆนี้เป็นที่กว้างเล็กน้อยไม่มีต้นไม้ขึ้น เป็นที่กว้างพอจะให้คน 20 คนทำการล่าได้

            เพราะเดินกันมาหลายชั่วโมง ทุกคนเลยเอามันฝรั่งแห้งจากสัมภาระออกมากิน บ้างก็เอากระบอกน้ำมาดื่ม

            “เปเคจิ วันนี้จะเอายังไง?”

            เกลด้าเรียกผู้ชายที่ชื่อเปเคจิ แล้วชายที่เคี้ยวมันฝรั่งแห้งก็มาหา

            ทำการวาดแผนที่ด้วยไม้ลงพื้นพร้อมกับหารือกันว่าจะให้ล่อหมูป่ามาตรงไหนอีกครั้ง ซึ่งอเลนเองก็มาร่วมฟังด้วย

            จะทำการแบ่งคน 20 คนออกเป็น 3 กลุ่ม ดังนั้นหัวหน้าจะมี 3 คน ได้แก่ โรดัน, เกลด้า ส่วนอีกคนหนึ่งคือเปเคจิ

            การเคลื่อนไหวของกลุ่มเปเคจิจะกำหนดความเป็นตายได้เลย

            “วันนี้ จะเข้าโจมตีจากทางทิศเหนือ”

            เปเคจิตอบกลับมาว่าทางเหนือ ทำให้เกลด้ายืนยันว่าหมูป่าจะมาจากทางนี้

            หน้าที่ของกลุ่มเปเคจิ คือการล่อหมูป่ามาตัวเดียว

            ตอนที่ยังเป็นเคนอิจิ เกมที่เล่นเรียกว่าตำแหน่งตัวลาก โดยหน้าที่คือจะพาศัตรูที่เป็นเป้าหมายเข้ามาใกล้กลุ่มเพื่อน

            เป็นกลุ่มที่มีจำนวนคนน้อยที่สุดใน 3 กลุ่ม โดยรวมเปเคจิเข้าไปด้วยก็มีแค่ 3 คน ทั้ง 3 คนกำไม้พร้อมกับบอกว่าไปก่อนนะ และหายเข้าไปในป่า สิ่งนั้นไม่ใช่หอกแต่เป็นท่อนไม้ที่คล้ายกับดาบไม้ที่อเลนมีอยู่ในการล่อมันมา

            หมูป่าจะกระจายไปอยู่ทั่วป่า แต่ไม่ได้อยู่โดดๆ บางครั้งอยู่กันตั้งแต่ 1 – 3 ตัวก็มี ถ้าเจอแค่ 1 ตัวก็ดีไป แต่ถ้าเจอ 3 ตัว หาก 2 ตัวที่เหลือตามมาด้วย คงรับมือไม่ไหวและคงจบลงด้วยความผิดพลาดจนตายหมดเลยก็ได้

            จะล่อมาทีละตัว ส่วนอีก 2 ตัวที่เหลือ ถ้ามันโดนล่อมาด้วย ต้องพาไปในป่าทางอื่น โดยทั้ง 3 คนจะประสานงานเพื่อล่อมาทีละตัว

            ในป่ามีหมูป่าอยู่ค่อนข้างเยอะ ทำให้บอกว่าล่อมาได้เร็ว ใช้เวลาไม่นาน

            พอเข้าฤดูใบไม้ร่วง ป่าใกล้หมู่บ้านนี้จะมีจำนวนเกรซบอร์เพิ่มขึ้น

            (ปลายทางของป่านี้เหมือนจะมีเทือกเขามังกรขาว)

            พอตรวจสอบว่าทำไมพอฤดูใบไม้ร่วงหมูป่าถึงมาที่ป่า ทั้งโรดันกับเกลด้าเองก็ไม่รู้รายละเอียดเหมือนกัน

            ที่รู้ก็คือ พอพ้นป่านั้นไปจะมีเทือกเขามังกรขาว โดยมีมังกรขาวอาศัยอยู่ที่เทือกเขานั้น และบอกว่าเดิมทีหมูป่าจะอาศัยอยู่ที่ตีนเขา แต่พอเข้าฤดูใบไม้ร่วงจะมาที่ป่าเพื่อหาเหยื่อ ถึงกระนั้นได้ยินมาว่าพอหมดฤดูใบไม้ร่วง และเข้าสู่ฤดูหนาวจะกลับไปยังตีนเขา

            (มองไม่เห็นเทือกเขาเลย มันค่อนข้างไกลหรือเปล่านะ เพราะต้นไม้บังทำให้มองไกลๆไม่เห็น)

            “มาแล้วววววววว!!!”

            เปเคจิวิ่งมาจากป่าราวกับจะขัดขวางความคิดของอเลน ที่เหลืออีก 2 คนไม่กลับมา ดูเหมือนจะเจอหมูป่า 3 ตัว และล่ออีก 2 ตัวให้อยู่ในป่า

            ‘โม่ววววววววววว!!!!’

            ครืนนนนน!!!

            เกรซบอร์มาแล้ว แถมกำลังจะบดขยี้เปเคจิ เขาหลบโดยใช้ต้นไม้ใหญ่ต่างโล่ ระหว่างที่ความเร็วลดลงเพราะร่างกายกระแทกเข้ากับต้นไม้ใหญ่ ทำให้พวกพ้องวิ่งเข้ามา

            เกลด้าบอกว่าตรงนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเขาเอง โดยกลุ่มของเกลด้ามีจำนวนเยอะที่สุดถึง 11 คน

            เปเคจิวิ่งรวดเดียวมาทางเกลด้า ก่อนจะสวนเข้าไปในกลุ่มของเกลด้า

            หมูป่าที่อยู่ด้านหลังของเปเคจิ วิ่งเข้ามาเต็มแรงเพื่อโจมตีต่อ มันมีเขี้ยวขนาดใหญ่งอกมานับไม่ถ้วนตั้งแต่ปลายจมูกจนไปถึงศรีษะ ร่างกายที่ใหญ่โตเกินกว่า 3 เมตรพุ่งเข้ามา ร่างกายที่โยกไหวไปมากับน้ำลายที่กระจายไปทั่ว

            (แย่แล้ว รุนแรงมากเลย พอจะเข้าใจแล้วว่าทำไมถึงกลัว นี่มอนสเตอร์ระดับ C เหรอ)

            ทำการเฝ้าดูจากด้านหลังของเกลด้า และโดนแรงสั่นสะเทือนที่หมูป่าเหยียบพื้นสั่นมาจนถึงตรงนี้เข้ากดดัน 

            “ย้ากกกกก!! ทุกคนอดทนเข้าไว้!!!!”

            “““โอ้ววววววว!!!!!!”””

            ‘โม่วววววววววววว!!!!’

            กลุ่มของเกลด้ามีหน้าที่ล้อมและหยุดหมูป่าที่พุ่งเข้าด้วยหอก 1 เล่ม ถ้าหอกยาวเกินไปเวลาปะทะจะทำให้หักได้ เลยมีการปรับปรุงหอกให้ดีขึ้นโดยมีความยาวไม่ถึง 2 เมตร และปลายหอกมีขนาดใหญ่ หอกที่เอาไว้สำหรับล่าหมูป่า 11 เล่มเรียงอยู่หน้าหมูป่า

            หมูป่าวิ่งพุ่งเข้ามาอย่างแรง

            “““โอ้วววววววววว!!!!”””

            กลุ่มของเกลด้าพยายามหยุดอย่างเอาเป็นเอาตาย ถ้าไม่ยันเอาไว้จะโดนเขี้ยวเสียบ คน 11 คนรวมกันเป็นหนึ่งและหยุดการพุ่งเข้ามาของหมูป่า เหล่าทาสติดที่ดินกัดฟันอดทน

            “เอาล่ะ หยุดได้แล้ว! ล้อมมันไว้!! ได้เวลาออกโรงของโรดันแล้ว!!!”

            กลุ่มของเกลด้าใช้ปลายหอกกดดันและล้อมศีรษะขนาดใหญ่ไว้ได้แล้ว

            “เชื่อมือได้เลย!! ทุกคนลุยได้!!!”

            “““โอ้ววววว!!!!”””

            กลุ่มของโรดันมี 6 คน โดยแบ่งฝั่งละ 3 คนไปทางซ้ายและขวา ก่อนจะเสียบจากด้านข้างของหมูป่าเพื่อทำการจัดการ

            จุดที่เล็งคือคอของหมูป่า ตรงเส้นเลือดตรงคอ เนื่องจากศีรษะของหมูป่านั้นแข็งมาก ด้านหลังก็มีผิวที่แข็งหุ้มอยู่ การจะจัดการต้องใช้หอกแทงเข้าไปยังจุดสำคัญลึกๆ อย่างจุดอ่อนนุ่มตรงคอ

            เป็นการตั้งค่ายล่าหมูป่า โดยให้ 20 คนทำหน้าที่ของตัวเอง เป็นการประสานงานที่ฝึกฝนกันมามากกว่า 10 ปี

            (เอาละ สถานการณ์เป็นไปตามที่พูดแล้ว ถ้าอย่างนี้น่าจะไหวอยู่)

            “ถ้างั้น ได้เวลาแล้ว ฝากด้วยนะ”

            “ขะ เข้าใจแล้วครับ”

            “ไปเลย”

            ในที่สุดประชาชนก็เคลื่อนไหว คนใหม่ที่เป็นประชาชนถือหอกอยู่ โดยพวกพุ่งเข้าใส่จากตรงที่อเลนอยู่ เพื่อเข้าไปจัดการ

            ในที่สุดก็มาถึงด้านหลังของเกลด้า

            ““ไปแล้วครับ!!””

            “โอ้ แต่อย่าแทงพวกข้านะ!!!”

            ประชาชนส่งเสียงออกมาเพื่อไม่ให้แทงผิด และแทงหอกผ่านด้านหลังกำแพงของพวกเกลด้า

            แผนการต่อสู้ของอเลยในครั้งนี้ง่ายมาก เหล่าทาสติดที่ดินใช้หอกสั้นที่มีความยาวประมาณ 2 เมตร แต่ครั้งนี้ที่เตรียมให้ประชาชนเป็นหอกที่ยาวถึง 4 เมตร โดยให้ใช้สิ่งนี้ทำการแทงหมูป่าจากแนวหลัง

            แผนการคือล่อหมูป่ามา 1 ตัว แล้วให้กลุ่มล้อมหยุด ก่อนที่จะให้กลุ่มจัดการทำการจัดการ ต่อให้เอาคนใหม่เข้ากลุ่มไหน ถ้าดวงไม่ดีก็มีโอกาสตายได้

            อเลนเลยบอกไป ว่าเดิมทีเอาเข้ากลุ่มไหนก็ไม่ถูก เลยบอกให้ทำการแทงจากแนวหลังดีกว่า

            คนใหม่ที่เป็นประชาชนพยายามแทงอย่างเอาเป็นเอาตาย หมูป่าส่งเสียงร้องออกมาอย่างดัง ดูเหมือนจะเสียบโดนส่วนสำคัญตรงคอหอยแล้ว เพราะโดนเสียบเข้าไปลึกทำให้มีเลือดสดๆไหลออกมา เพราะหมดแรงแล้วหรือเปล่า ทำให้การเคลื่อนไหวค่อยๆช้าลง จนในที่สุดร่างกายอันใหญ่โตก็ล้มลงตรงพื้นจนดังสนั่น

            (โอ้ว! ปราบได้โดยไม่บาดเจ็บแล้ว!!)

            พอยืนยันว่าทำการกำจัดได้แล้ว ประชาชน 2 คนก็ตะโกนออกมา

            “อ้าาาาา! ผะ ผ่านการทดสอบได้แล้ววววววว!!”

            “พะ พลังมาแล้วววววว ขอบคุณพระเจ้ามากเลยครับ!!”

            ดูเหมือนจะเลเวลอัพสินะ ทำให้ตะโกนออกมาว่าผ่านการทดสอบของพระเจ้า เขาตัวสั่นจ้องมองดูมือที่กำหอก

            (โห กะแล้วเชียวว่าแทงหอกจากแนวหลังก็ทำให้เลเวลเพิ่มขึ้นด้วย เพิ่มขึ้นเยอะอย่างนี้เพราะเป็นนอร์มอลโหมดด้วยหรือเปล่านะ? ไหนดูสิๆ)

            ทำการตรวจค่าประสบการณ์ที่ตัวเองได้ โดยมองไปยังหน้าปกของสมุดเวทมนตร์ แต่ไม่มันทึกอะไรมาเลย

            (ชิ! กะแล้วเชียว แค่ยืนอยู่ตรงนี้อย่างเดียวไม่ได้รับค่าประสบการณ์)

            คาดการณ์เอาไว้อยู่แล้ว แต่พอไม่ได้รับค่าประสบการณ์จริงก็รู้สึกผิดหวังอยู่ ทั้งที่แผนการต่อสู้เป็นไปได้ด้วยดี แต่ตัวเองไม่ได้ค่าประสบการณ์มันช่างน่าเสียดาย

            เพราะอย่างนี้ จากแผนการของอเลน ทำให้เริ่มการชุบเลี้ยงคนใหม่ในการล่าหมูป่า