[นิยายแปล] Hell mode – ตอนที่ 36 ช่วยเหลือ

บทที่ 36 ช่วยเหลือ          

            ตอนเช้าหลังจากพาคนใหม่ไปล่าเกรซบอร์ได้อย่างปลอยภัยเป็นเวลา 5 วัน ตามปกติคนที่จะไปตักน้ำคือโรดันที่หายดีเป็นปกติแล้ว แต่วันนี้บอกว่าอยากจะขอไปตักเอง

            แบกถังน้ำอันใหญ่ 2  ถังออกไปพร้อมกับระฆังบอกเวลา 6 โมงเช้า ซึ่งตอนนี้มีแถวของทาสติดที่ดินยืนเรียงอยู่

            “อรุณสวัสดิ์ครับ!”

            ทักทายด้วยเสียงอันดัง มันสำคัญมากที่จะทำให้ทุกคนหันกลับมา

            “โอ้! ลูกของโรดันนี่ หวัดดีๆ”

            ในนั้นมีหลายคนที่คุ้นหน้าอยู่ เป็นทาสติดที่ดินซึ่งไปทำการล่า

            “เจ้าหนู พรุ่งนี้จะไปด้วยไหม?”

            ทาสติดที่ดินคนอื่นๆส่งเสียงมาหา

            “นั่นสิครับ ไปทุกครั้งอยู่แล้ว ว่าแต่ใครก็ได้ช่วยบอกพ่อหน่อยสิครับว่าให้อเลนถือหอกด้วย”

            ทำสีหน้าไม่พอใจราวกับจะบอกว่า มันแย่ตรงที่พ่อไม่ยอมให้เข้าร่วมการล่า 

            “ไม่ได้หรอก ถ้าพวกข้าพูดอะไรอย่างนั้นออกไปมีหวังโดนโรดันเล่นงานแน่”

            ที่ตักน้ำมีเสียงหัวเราะเกิดขึ้น แล้วก็มีทาสติดที่ดินซึ่งอิจฉาเข้ามาร่วมวงด้วย

            “พวกแกเนี่ยดีจังเลยนะที่ได้เข้าร่วม”

            “พูดอะไรอย่างนั้น แกเองก็อย่าเอาแต่ชำแหละสิ ได้ยินมาว่าพรุ่งนี้จะมีคนเข้าใหม่มาอีก 2 คนด้วยนะ”

            แถมเสริมท้ายว่าลูกชายของโรดันมาเฝ้าดูด้วย

            “ภรรยาที่บ้านข้าตอนนี้ท้องโตแล้ว จะให้ไปทำอะไรฝืนๆคนเดียวเนี่ยคงไม่ได้หรอก”

            การฝึกคนใหม่ของกลุ่มหอกยาว (ชื่อที่อเลนตั้ง) ครั้งแรกจบลงด้วยความสำเร็จ เพราะอย่างนั้นทำให้คนใหม่ยังเข้าร่วมเหมือนเดิม และเปิดรับสมัครคนใหม่อีก 2 คน โดยจะเพิ่มผู้เข้าร่วมคนใหม่ทีละ 2 คน เพื่อทำการเพิ่มเลเวล

            ทาสติดที่ดินที่ไม่ได้เข้าร่วมการล่า พูดเหตุผลเห็นด้วยที่ทำให้ไปเข้าร่วมการล่าไม่ได้ การล่าหมูป่ามันเสี่ยงชีวิต อเลนเองก็เห็นเกรซบอร์ที่ใหญ่โตเกินกว่า 3 เมตร มันไม่มีหลักประกันว่าจะกลับมาได้อย่างปลอดภัย

            “จะว่าไปก็ใช่อยู่นะ ดูเหมือนปีนี้จะออกล่าทุกๆ 6 วันด้วย ถ้าอยากจะเข้าร่วมก็มาบอกได้เลยนะ”

            “อือ เข้าใจแล้ว เพราะเนื้อสำคัญสำหรับภรรยาด้วย สวนของบ้านข้ามันเล็กด้วย ถ้ามีการชำแหละเพิ่มจะช่วยได้เยอะอยู่”

            (โอ้วๆ)

            พอได้ยินดังนั้น เลยเรียกทาสติดที่ดินซึ่งทำแต่การชำแหละ

            “คุณลุง ขอโทษครับ”

            “ยังไม่แก่ถึงขนาดลุง ว่าแต่อะไรเหรอ?”

            “มีเรื่องที่อยากจะขอให้ช่วยหน่อย”

            จริงแล้วนี่คือจุดประสงค์ที่มาทำการตักน้ำ โดยบอกว่าให้มาหาที่บ้านตอน 9 โมงเช้า ก่อนจะแบกถังที่ใส่น้ำกลับไปบ้าน

            แล้วพอ 9 โมง ทาสติดที่ดินที่เรียกก็มาที่บ้านของอเลน

            “อ๊ะ สวัสดีครับ! ขอบคุณมากที่มาหา”

            “อืม ไม่เป็นไรหรอก แล้วอยากจะขอร้องอะไรเหรอ?”

            ทาสติดที่ดินคนนั้น มองไปยังสิ่งที่แขวนอยู่ตรงทางระบายน้ำ

            “อือ เพิ่งจะจับพวกมันมาได้”

            มีอัลบาเฮรอนโดนแขวนอยู่ 2 ตัว โดยยังมีเลือดไหลออกมาจากคอของศพที่แห้งแล้วเล็กน้อย ก่อนจะนำทางไปให้

            “นะ นี่มัน……”

            “ตรงนั้นมีอัลบาเฮรอนจำนวนมากอยู่”

            พอเข้าเดือนตุลาคม อเลนก็เปิดฉากล่าอัลบาเฮรอนต่อ โดยบอกโรดันไปว่าเดือนพฤศจิกายนมันไม่มีงานสวนแล้วเลยจะจดจ่อกับการล่าอัลบาเฮรอน ซึ่งโรดันก็บอกว่าไม่มีปัญหา ถึงการช่วยเหลือของอเลนจะช่วยได้มาก แต่ก็ไม่ได้หวังถึงขนาดนั้น

            ตอนบ่ายต้องเล่นติ๊ต่างเป็นอัศวิน ทุกวันตอนเช้าเลยไปทำการจับอัลบาเฮรอนประมาณ 1 – 3 ตัว อนึ่ง ที่ดินรกร้างของโรดันมีอยู่หลายที่ ซึ่งที่ดินรกร้างเมื่อปีก่อนกลายเป็นสวนแล้ว เลยไปใช้ที่ดินรกร้างตรงอื่นแทน

            เพราะได้วิธีที่แน่นอนตั้งแต่ปีที่แล้ว ทำให้ล่าอัลบาเฮรอนได้อย่างไร้ปัญหา แต่การชำแหละมันตามไม่ทัน ทำให้มีตัวที่ค้างชำแหละค่อยๆเพิ่มขึ้นทีละตัวสองตัว

            ถึงคิดจะขอร้องโรดันให้ช่วยทำการชำแหละ แต่มีงานสวน บวกกับเวลาว่างต้องทำการสอนคนใหม่ ทำให้ไม่ค่อยได้อยู่บ้าน โรดันนั้นงานยุ่งยิ่งกว่าอเลนเสียอีก

            แล้วปัจจุบัน อัลบาเฮรอนที่จับได้ในช่วง 5 วันมีถึง 12 ตัว แต่ทำการชำแหละได้แค่ 5 ตัวเท่านั้น เลยคิดจะขอความช่วยเหลือให้ช่วยชำแหละอีก 7 ตัวที่เหลือ

            “อย่างนี้นี่เอง อยากให้ช่วยชำแหละสินะ”

            ดูเหมือนจะเข้าใจในสิ่งที่อเลยพูด

            “จะให้เนื้อ 2 ก้อนต่อ 1 ตัวครับ”

            “เอ๊ะ? จะดีเหรอ? ให้ตั้งขนาดนั้น”

            เลยบอกไปว่าไม่มีปัญหา

            วันก่อนได้ไปปรึกษากับร้านเนื้อที่อยู่ในเมือง เกี่ยวกับเรื่องการซื้อขายเนื้อ เพื่อที่จะทำการเก็บให้ได้ 50 เหรียญทอง เลยไปขอทำการค้าขายกับร้านขายเนื้อเพื่อที่จะสะสมเงิน แทนที่จะเป็นร้านขายเหลือหรือร้านขายฟืน

            ตอนนั้นร้านขายเนื้อบอกเอาไว้ว่า ถ้าชำแหละจะเอา 40% ถ้าแค่ซื้อขายอย่างเดียวจะเอาแค่ 20% มันมีค่าธรรมเนียมแตกต่างกับการแลกเปลี่ยน หากไม่ทำอย่างนี้ร้านขายเนื้อจะไม่ได้กำไร

            เลยไปขอความช่วยเหลือจากทาสติดที่ดินซึ่งกำลังมีปัญหาเรื่องเนื้อแทน โดยให้รางวัลเป็น 20% เท่ากับร้านขายเนื้อ ส่วนเหตุผลก็คือ ถ้าหากทำการชำแหละเสร็จมันจะเอาไปในเมืองได้ง่ายกว่า

            (ถ้าคิดจะแลกเป็นเงินแล้วละก็ 1 ตัวได้แค่ 6 เหรียญเงินเหรอ ถ้าหากทำการชำแหละด้วยตัวเองจะได้ 8 เหรียญเงิน)

            เนื่องจากต้องทำการเลเวลอัพ เลยไปขอความช่วยเหลือจากข้างนอกให้ทำการชำแหละดีกว่า

            ตอนที่เป็นเคนอิจิเอง ด็เอาแต่ทำการเลเวลอัพ และเอาของที่ได้มาไปแลกเป็นเงินทันที ไม่เคยเอาของที่ได้มาทำการผสม หรือมาสร้างอาวุธเลย ทำการล่าเพียงอย่างเดียว ถ้าหากมีของที่ต้องใช้แล้วละก็ ค่อยไปซื้อจากคนที่เล่นสายตีอาวุธจะดีกว่า

            “อ้อ ตับของอัลบาเฮรอนนี้มันอร่อยมาก ถ้าทำการชำแหละให้ 5 ตัว จะมอบให้ 1 อันครับ”

            “จะ จริงเหรอ!”

            อวัยวะภายในที่เน่าเสียเร็วมันขายไม่ได้ เลยทำการแบ่งไปให้ครอบครัวของคุเรนะ โดโกร่า และเปโรมูสบ้าง ว่าจะแบ่งให้กับคนที่มาช่วยชำแหละเหมือนกัน

            ดูเหมือนจะตอบรับให้ความช่วยเหลืออย่างดี ทำให้อเลนอธิบายวิธีการชำแหละ

            ・・・・・・・・・・ ・ ・ ・ ・ ・ ・ ・ ・

            แล้วเช้าวันรุ่งขึ้น วันนี้เป็นวันไปล่าหมูป่า ตอนนี้อยู่ในป่าของสถานที่ล่า ซึ่งสถานที่ล่าก็เป็นที่เดียวกับก่อนหน้านี้ ที่ไม่เปลี่ยนสถานที่เพราะมีคนใหม่อยู่ด้วย ถ้าเข้าไปในป่าลึกอาจจะเสี่ยงต่อการเจอหมูป่าโดยบังเอิญ ซึ่งอยากจะหลีกเลี่ยงสิ่งนั้น

            ที่ไม่อันตรายขนาดนั้นเพราะให้กลุ่มล่อเข้าไปในป่าก่อน แผนการนี้มีไว้เพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายที่ไม่จำเป็น แต่ถ้าใกล้ๆไม่มีหมูป่าก็ต้องเข้าไปข้างในให้ลึกกว่าเดิม

            กลุ่มล่อ 3 คนเข้าไปข้างในป่า ส่วนที่เหลือรออยู่ตรงสถานที่ล่า

            คนเข้าใหม่ 2 คนค่อนข้างเป็นกังวลอยู่ โดยทั้งคู่เป็นแค่ประชาชนธรรมดา จากการเข้าร่วมแบบใหม่ มีการเรียกทาสติดที่ดินด้วย ทำให้ตอนนี้มีหลายคนที่รอคิวอยู่ ดูเหมือนคนใหม่ 2 คนที่เข้าร่วมการล่าครั้งก่อนจะกลับไปอย่างไร้บาดแผล แถมยังดีใจที่ผ่านการทดสอบของพระเจ้าด้วย ทำให้บอกต่อกันไปทั่ว

            วันนี้อเลนเองก็ตามมาด้วย อนึ่ง เพราะอเลนไม่ได้เข้าร่วมการล่าเลยไม่ได้รับรางวัล ตอนนี้คนใหม่ที่เป็นกลุ่มหอกยาววันนี้จะมี 4 คน รางวัลจะแบ่งให้กับคนล่าประมาณครึ่งหนึ่ง ซึ่งอเลนแบ่งรางวัลดังนี้

            ・หอก 2 เมตร ได้เนื้อ 10 กิโลกรัม

            ・หอก 4 เมตร ได้เนื้อ 5 กิโลกรัม

            ・ชำแหละอย่างเดียว ได้เนื้อ 3 กิโลกรัม

            ตอนนี้มุ่งเน้นไปทางด้านการเพิ่มเลเวล พอได้ค่าประสบการณ์พอสมควรแล้ว ค่อยวางแผนแบ่งไปกลุ่มต่างๆตามความสามารถส่วนตัว

            หน้าที่ของทั้ง 3 กลุ่ม ไม่ว่าจะล่อ ล้อม หรือจัดการ ต้องการค่าสเตตัสที่แตกต่างกันไป

            ล่อต้องใช้ความเร็ว ล้อมต้องใช้ความทนทาน จัดการต้องใช้พลังโจมตี

            ตอนที่อเลนได้ยินเรื่องการแบ่ง 3 กลุ่มล่าอย่างนี้ ทำให้นึกถึงตอนพิธีประเมิน ถึงจะไม่มีพรสวรรค์ แต่ค่าความสามารถถูกกำหนดไว้ตั้งแต่ C ถึง E 

            แน่นอนว่าถ้าเลเวลอัพค่าสเตตัสของ C จะเพิ่มมากกว่า E แล้วค่าความสามารถของแต่ละคนก็แตกต่างกันไป จากข้อมูลของทั้ง 32 คนตอนพิธีประเมิน ดูเหมือนจะเป็นการสุ่มค่าให้อยู่

            ค่าความเร็ว C ก็ให้เข้ากลุ่มล่อ ค่าความต้านทาน C ก็ให้เข้ากลุ่มล้อม ค่าพลังโจมตี C ก็ให้เข้ากลุ่มจัดการ แบ่งอย่างนี้น่าจะได้ผลดีที่สุด เลยทำการบอกโรดันกับเกลด้าว่าถ้าหากผ่านการทดสอบแล้วได้รับพลังจากพระเจ้าให้แบ่งเข้ากลุ่มที่เหมาะสมความความสามารถเฉพาะตัว

            ผ่านไปหลายสิบนาทีหลังจากที่กลุ่มล่อ 3 คนออกไป

            “หมูป่ามาแล้ววววว!!!”

            ในระหว่างที่คิดอย่างนั้นหมูป่าก็มาถึง

            (โอ้! หมูป่ามาแล้ว!)

            หัวหน้ากลุ่มล่ออย่างเปเคจิออกจากป่ามาอย่างรุนแรง วันนี้ออกมาพร้อมกันทั้ง 3 คน ดูเหมือนจะมีเกรซบอร์แค่ตัวเดียว

            (ใกล้จะได้เวลาแล้ว ออกมาเลยเดนก้า!)

            อเลนคิดจะทำอะไรในระหว่างที่การล่ายังคงดำเนินต่อไป

            พวกเปเคจิ 3 คนที่ทำหน้าที่ตัวล่อ วิ่งสวนผ่านเข้าไปในกลุ่มของเกลด้า ซึ่งกลุ่มล้อมของพวกเกลด้าทำหน้าที่หยุด พอหยุดได้สำเร็จ ก็ให้พวกโรดันที่เป็นกลุ่มจัดการทำการเล็งไปที่ต้นคอ

            เป็นการเคลื่อนไหวที่สมบูรณ์แบบเหมือนกับครั้งที่แล้ว

            “พวกคนใหม่มาได้แล้ว! อย่าแทงหลังของพวกข้านะ!!”

            เกลด้าย้ำเตือนว่าอย่าแทงหอกยาวผิดจนมาโดนพวกตัวเอง ซึ่งคนใหม่ทั้ง 4 คนก็ใช้หอกยาวแทงเข้าไปพร้อมกัน

            ผ่านไปไม่ถึง 5 นาที ก็มีเลือดสดๆไหลออกมาจากคอ ดูเหมือนจะแทงโดนเส้นเลือดตรงคอแล้ว หลังจากผ่านไปไม่กี่นาทีก็จัดการล้มมันได้อย่างสมบูรณ์แบบ

            “ผ่านแล้ว! ผ่านการทดสอบอีกแล้ว!!”

            “จริงด้วย! นี่เหรอสิ่งที่เรียกว่าผ่านการทดสอบ!!”

            ทั้งผู้ที่เข้าร่วมใหม่ และผู้ที่เข้าร่วมก่อนหน้านี้ ทั้ง 4 คนเลเวลอัพ

            ทำการตรวจสอบสมุดเวทมนตร์ที่ส่องแสงจางๆออกมา

            ‘กำจัดเกรซบอร์ 1 ตัว ได้รับค่าประสบการณ์ 400’

            ‘ค่าประสบการณ์ 2,000/2,000 ขึ้นสู่เลเวล 3 พลังกายเพิ่ม 25, พลังเวทเพิ่ม 40, พลังโจมตีเพิ่ม 14, ความทนทานเพิ่ม 14, ความว่องไวเพิ่ม 26, ความฉลาดเพิ่ม 40, โชคเพิ่ม 26’

            (สำเร็จ! กะแล้วเชียวอย่างนี้ถือว่าเข้าร่วมด้วย แถมเลเวลอัพอีก!”

            อเลนวางแมลง H ไว้ตรงเท้าของเกรซบอร์ที่พุ่งเข้ามา ก่อนที่จะโดนฆ่าและสลายกลายเป็นฟองแสงทันที

            สัตว์อัญเชิญของอเลนมีระยะในการอัญเชิญอยู่ ไม่ใช่ว่าจะวางไว้ตรงไหนของระยะสายตาที่เห็นก็ได้ แต่มันก็ไม่ได้เป็นระยะที่แคบถึงขนาดนั้น ซึ่งการสำรวจเกี่ยวกับสถานที่อัญเชิญกับเงื่อนไขเสร็จแล้ว

            เงื่อนไขการอัญเชิญสัตว์อัญเชิญ

            ・ภายในระยะรัศมี 50 เมตร

            ・เฉพาะที่ที่มองเห็น

            เพราะว่าระยะรัศมี 50 เมตร ทำให้วางไว้บนฟ้าได้ พอลองอัญเชิญ สัตว์อัญเชิญประเภทนก มันจะบินอยู่ตรงนั้น ซึ่งครั้งนี้ทำการอัญเชิญแมลง H ไว้ตรงหมูป่าที่อยู่ในระยะ 50 เมตร

            ไม่สามารถอัญเชิญในบ้านที่ไม่เห็นจากตรงสวนได้ ไม่สามารถอัญเชิญตรงเท้าที่โดนร่างกายของหมูป่าบังได้ ต้องเล็งตอนหมูป่ายกขาเพื่อจะเหยียบ ทำให้ช่วงเวลาเป็นสิ่งสำคัญมาก

            (อย่างนี้นี่เอง ถ้าโดนต่อย หรือว่าสัตว์อัญเชิญโดนต่อยจะเป็นเป้าหมายหมายที่ได้รับค่าประสบการณ์ ไหนจะกลุ่มล่อที่ไม่ได้ถือหอกอีก หรือว่าแค่ตกเป็นเป้าของมอนสเตอร์ก็ได้ค่าประสบการณ์แล้วอย่างนั้นเหรอ?)

            เงื่อนไขการได้รับประสบการณ์

            ・โจมตี

            ・โดนโจมตี

            ・ตกเป็นเป้าของมอนสเตอร์

            (อย่างนี้หรือเปล่านะ)

            เกี่ยวกับเงื่อนไขการแบ่งค่าประสบการณ์การล่าหมูป่า ว่าจะทำการตรวจสอบต่อไป

            ถ้าอย่างนี้คงต้องขอให้ช่วยชำแหละอัลบาเฮรอน แล้วทำการตรวจสอบการแบ่งค่าประสบการณ์ และหาอะไรใหม่ๆทำ ฤดูใบไม้ร่วงและหนาวปีนี้คงยุ่งน่าดูเลย