[นิยายแปล] Hell mode – ตอนที่ 4 อัญเชิญ

บทที่ 4 อัญเชิญ

            อเลนลองทำการอัญเชิญครั้งแรก               

            (เอาล่ะๆ เอ่อ อัญเชิญแมลงกับสัตว์ได้สินะ)                       

            หน้าสองของสมุดเวทมนตร์ ระบุไว้ว่าสามารถอัญเชิญแมลงและสัตว์ได้                      

            (นี่มันในบ้าน อัญเชิญแมลงดีกว่า)                        

            ไม่รู้ว่าจะอัญเชิญอะไรออกมา ซึ่งพอจะคาดเดาได้ตั้งแต่แรกว่าคงเป็นการอัญเชิญมอนสเตอร์ระดับล่างๆ             

            แต่ถ้าเลือกสัตว์ H แล้วอัญเชิญหมาป่าหรือหมีตัวใหญ่ออกมามันจะแย่เอา นักอัญเชิญเองเป็นอาชีพที่สูงกว่าจอมมารด้วย ยังไงก็ควรจะระมัดระวังมันเอาไว้ก่อน               

            ผ่านมาแล้ว 1 ปีหลังจากกลับมาเกิดใหม่ที่ต่างโลก ภาพในช่วง 1 ปีเวียนกลับเข้ามาในสมอง ความทรงจำตอนที่ดูดนมของคุณแม่แสนสวยที่อายุยังไม่ 20 ปี ความทรงจำที่ได้คุณแม่แสนสวยเช็ดตัว ความทรงจำที่คุณแม่แสนสวยเปลี่ยนผ้าอ้อมให้                  

            (ไม่ได้ๆ คิดฟุ้งซ่านไปซะได้ เอาล่ะ อัญเชิญดีกว่า! อัญเชิญแมลง!)                

            อเลนชูมือขึ้นฟ้าและตั้งจิตอัญเชิญแมลงแบบเดียวกับตอนที่สั่งให้สมุดขยับ                

            แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ความเงียบกลับมาในห้องสำหรับเด็กที่อเลนอยู่                 

            (อ้าว ไม่มีอะไรเกิดขึ้น หรือว่าอยู่ตรงพื้น?)               

            เพราะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลยลุกขึ้นและมองไปยังพื้นทั่วห้อง เนื่องจากมันจบช่วงกินอาหารเย็นแล้ว เนื่องจากทาสนอนเร็ว ทำให้ภายในห้องค่อยๆมืดขึ้นเรื่อยๆ           

            ถ้าเป็นไปได้อยากจะอัญเชิญให้เสร็จตอนที่มันยังมืดสลัวอยู่              

            (อ้าว? หรือว่าพูดผิด? ซัมม่อนอินเซค!)                   

            เหมือนจะไม่มีอะไรออกมาเลย ลองทั้งการเปลี่ยนคำพูด และอะไรอีกหลายอย่าง                      

            “มาแลง ออกมาสิ!”                     

            เพราะคิดว่าแค่คิดในหัวคงยังไม่พอ เลยลองออกเสียงแบบเด็กที่ยังพูดไม่ค่อยชัด                     

            แต่ก็ไม่มีอะไรออกมา                   

            (อ้า แย่นะเนี่ย? เอาไงดี)               

            ลองดูสมุดเวทมนตร์ทั่วๆอีกครั้ง ทุกวันนี้มันมีเว็บไซต์ที่บอกรายละเอียดของเกมและวิธีการผ่านอยู่ ถ้าไปที่เว็บบอร์ดแบบไม่ระบุตัวตนคงมีคนมาช่วยตอบคำถามให้อยู่ ทำให้ไม่ค่อยรู้สึกลำบากเวลาที่ไม่รู้อะไร                        

            (หรือว่าถ้าไม่ทำการสร้างก่อนจะอัญเชิญไม่ได้งั้นเหรอ?)                   

            ลองตั้งสมมติฐานขึ้นมาหนึ่งข้อ เนื่องจากมีอัญเชิญ, สร้างและลบล้าง ทำให้คิดว่าถ้าเป็นสร้างน่าจะทำได้อยู่                   

            (สร้าง แมลง!)                

            “เอ๊ะ?”               

            สมุดเวทมนตร์ส่องแสงจางๆ ที่ส่องแสงไม่ใช่หน้าหนังสือแต่เป็นตัวปก เนื่องจากห้องค่อนข้างมืดสลัวทำให้รู้ได้เลยว่าหน้าปกหนังสือกำลังส่องแสงเรืองๆ                      

            (โอ๊ะ? มีอะไรเขียนอยู่ด้วย!)                      

            ‘จะสร้างแมลงระดับไหน?’                        

            ตรงหน้าปกของสมุดเวทมนตร์ มีตัวอักษรสีเงินปรากฏขึ้นมาถาม                    

             (ที่บอกว่าระดับไหนเนี่ย แสดงว่า H คือระดับสินะ สร้างระดับ H!)     

            ทันใดนั้น ก็มีแสงอะไรบางอย่างปรากฏขึ้นตรงหน้า พอแสงหมดลงก็มีสิ่งที่เหมือนการ์ดปรากฏขึ้นมา                  

            (โอ้ว! การ์ดนี่!! มีรูปแมลงด้วย! นี่มันตั๊กแตนสินะ)               

            ‘สร้างแมลงระดับ H 1 ใบแล้ว’             

            สร้างการ์ด 1 ใบที่มีขนาดใหญ่ประมาณ 1 ใน 4 ของปกสมุดเวทมนตร์ได้แล้ว มันเป็นรูปตั๊กแตนที่สวยงามอยู่ ตรงมุมซ้ายบนเขียนเอาไวว่า ‘แมลง H’               

            (ตั๊กแตนเหรอ ดูไม่ค่อยแข็งแกร่งสักเท่าไรเลย สัตว์อัญเชิญแท้ๆแต่กลับเป็นแมลง จะว่าไปพลังเวทจาก 2 ลดเหลือ 0)                   

            ในช่วง 1 ปีที่ผ่านมานี้วาดฝันไว้ว่าจะอัญเชิญมังกรทะเลที่ปรากฏตัวในตำนานกรีก หรือไม่ก็วีรชนและเทพแห่งความตายเอาไว้ แต่ที่ทำได้กลับเป็นแค่การ์ดตั๊กแตน 1 ใบ แถมสร้างขึ้นมา 1 ใบยังต้องใช้พลังเวททั้งหมดที่มีด้วย                       

            (เอาเถอะ จะรู้สึกเสียดายก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ อย่างนี้นี่เอง รอยบุ๋มตรงหน้าหลังๆของสมุดเวทมนตร์เอาไว้ใส่การ์ดนี่เอง ให้เอาการ์ดสัตว์อัญเชิญไปใส่ในสมุดเวทมนตร์อย่างนั้นสินะ)                    

            จากการที่ทำการ์ดได้ ทำให้รู้ว่ามีไว้เพื่อให้ทำการอัญเชิญ                   

            (ไว้ค่อยต่อพรุ่งนี้ก็แล้วกัน ห้องมืดสนิทแล้วด้วย)                  

            จากห้องที่มืดสลัวตอนนี้กลายเป็นมืดสนิท เนื่องจากไม่มีตะเกียง เลยเอาการ์ดแมลง H ที่ทำขึ้นมาเก็บไว้ในหน้าเก็บการ์ดของสมุดเวทมนตร์อย่างช่วยไม่ได้ ไว้ค่อยอัญเชิญต่อพรุ่งนี้                      

            “อรุณสวัสดิ์ อเลน”                  

            แสงเจิดจ้าที่สาดเข้ามาในห้อง ดูเหมือนเทเรเซียจะเปิดหน้าต่างไม้ทั้งหมดแล้ว             

            “ อรุณสวัสดิ์ครับมาม้า”                       

            ดูเหมือนตะวันจะโด่งมากแล้ว                   

            (ดูๆแล้ว ต่างโลกนี้จะมี 24 ชั่วโมงเหมือนกัน ตอนนี้น่าจะราวๆ 8 โมง)                        

            พ่อแม่ของอเลนเองก็เป็นทาสติดที่ดินมาตั้งแต่เกิดเลยไม่ได้ร่ำเรียนอะไร จึงลำบากมากกว่าจะรู้ว่าใช้หน่วยหรืออะไรเป็นมาตราฐาน ตัวเองที่อายุ 1 ขวบยังเร็วเกินไปที่จะถาม ต่อให้ฟังที่ครอบครัวพูดกันก็ยังยกหัวข้อขึ้นพูดไม่ได้ เรื่องเวลาเองเพิ่งจะรู้ช่วงนี้ แต่ยังไม่รู้ค่าเงิน น้ำหนักและระยะทาง                       

            ต่างโลกมีเรื่องนี้อยู่บ่อยๆ ที่ได้ความรู้โกงๆ จากการอ่านหนังสือที่อยู่ในห้องสมุดของบ้านขุนนางตั้งแต่เล็กๆ สำหรับฉันคงเป็นไปไม่ได้หรอก                     

            ทาสติดที่ดินต้องตื่นแต่เช้า ถ้าถามว่าเช้าขนาดไหนก็ต้องบอกว่าอเลนไม่เคยเห็นพ่อของเขาในตอนเช้าเลย บางทีอาจจะออกไปก่อน 6 โมงเช้าด้วยซ้ำ นอกจากนี้จากบทสนทนาของเทเรเซียกับโรดัน อเลนเองโตขึ้นมากแล้วเลยบอกออกไปว่าจะช่วยงานสวนระหว่างที่อเลนหลับอยู่                

            (อย่างว่า บ้านแคบๆนี้ ถ้าแม่อยู่บ้านแล้วทำการอัญเชิญมันจะแย่เอา ถ้าผมยังตื่นคอยมาดูอยู่เรื่อยๆด้วยสิ เอาไว้ทำตอนเวลานอนกลางวันก็แล้วกัน)                

            อเลนไม่ได้บอกพ่อกับแม่ว่าเขาเป็นคนต่างโลกกลับชาติมาเกิดกับเรื่องที่เป็นนักอัญเชิญ เลยแกล้งทำเป็นพูดไม่ชัดแบบเด็กๆ และคิดว่าหลังจากนี้ก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องพูด              

            บางทีอาจจะถูกคิดว่าโดนสุนัขจิ้งจอก หรือปิศาจเข้าสิงอยู่ก็ได้                       

            ในระหว่างที่หมุนสมุดเวทมนตร์ ก็รอจังหวะในการอัญเชิญ                

            ทำการดื่มนมจากเรเทเซียที่ทำงานบ้านเสร็จ ถึงช่วงแรกๆจะยังอาย แต่ค่อนข้างชินแล้ว ไม่มีความอยากทางอารมณ์ ทำให้รู้สึกเหมือนเป็นนักปราชญ์หรือเซียนเลย                        

            “ ฝันดีนะอเลน”                      

            “ ฝันดีครับมาม้า”                    

            (มาแล้วๆ! ช่วงเวลานอนกลางวัน)             

            เธออุ้มไปยังห้องสำหรับเด็ก ก่อนจะวางนอนลงบนเตียงรั้วไม้ หน้าต่างไม้เองก็ถูกปิด ทำให้ภายในห้องที่มืดสลัวมีอเลนคนเดียว                        

            (เอาล่ะๆ มาแล้ว ฮึๆๆ เริ่มต่อจากเมื่อวานกันเลย)                

            เรียกสมุดเวทมนตร์ออกมาบนอากาศ และหยิบการ์ดแมลง H ออกมาจากที่ใส่การ์ด                  

            (ลองตรวจสอบการอัญเชิญโดยไม่เปล่งเสียงดีกว่า อัญเชิญแมลง H!!!)                      

            ฉันยื่นมือทั้งสองข้างออกมาข้างหน้า และใส่ความรู้สึกอยากอัญเชิญเข้าไปเต็มที่ ทันใดนั้น การ์ดก็มีแสงจางๆเล็ดลอดออกมา แล้วการ์ดก็หายไปปรากฏเป็นตั๊กแตนขึ้นมา             

            “โอ้วววว! ตั๊กแตน!!”                    

            เผลอหลุดเสียงออกมาโดยไม่รู้ตัว สายตาเห็นตั๊กแตนหล่นมาตรงพื้นนอกรั้วไม้             

            (อืมๆ ค่อนข้างใหญ่นะเนี่ย ราวๆ 15 เซนติเมตรได้ ตั๊กแตนโลคัสตาหรือเปล่า  ตั๊กแตนที่มีดวงตาขนาดใหญ่ของทางแอฟริกาหรือเอเชียตะวันออกเฉียงใต้สินะ เอาเถอะ ก็แค่ตั๊กแตน)                   

            ผมมองดูสภาพของตั๊กแตน มันกระโดดไปมาอย่างไรแบบแผน ไม่แม้แต่จะสบตา                     

            (เนื่องจากเป็นสัตว์อัญเชิญ น่าจะฟังสิ่งที่พูดหรือเปล่านะ? มาทางนี้ๆ)                       

            ตั๊กแตนหันมาสบตากับอเลนครู่หนึ่ง                       

            (โอ๊ะ รู้สึกตัวแล้วเหรอ? ทำไมไม่มา มาทางนี้สิ)                    

            ลองกวักมือเรียกให้                      

            แต่ตั๊กแตนก็หันหน้าไปทางอื่น ก่อนจะกระโดดไปมาอย่างไร้แบบแผน              

            (อ้า ไม่ไหว แค่ตั๊กแตนธรรมดา ไม่มีความฉลาดพอจะสั่งการได้เลย สมุดเวทมนตร์ไม่มีอะไรเลยเหรอ หือ? มีหน้าสมุดเพิ่มขึ้นมา)               

            เนื่องจากเพิ่งอัญเชิญสำเร็จเป็นครั้งแรก เลยลองตรวจสอบดูว่ามีข้อมูลอะไรเพิ่มขึ้นมาบาง หน้าที่ 3 ซึ่งไม่เคยมีมาก่อนสามารถเปิดได้แล้ว                     

            (อย่างนี้นี่เอง ถ้ามีข้อมูลอะไรเพิ่ม จะเพิ่มหน้าใหม่เข้าไปในสมุดเวทมนตร์เล่มหนานี้สินะ อืมๆ นี่มันสเตตัสของตั๊กแตนเหรอ)                

            สมุดเวทมนตร์หน้าที่ 3 แสดงสเตตัสของตั๊กแตน 

                        [ชนิด]   แมลง

                        [ระดับ]  H

                        [ชื่อ]      ไม่มี (กรุณาตั้งค่า)

                        [พลังกาย]         3

                        [พลังเวท]          0

                        [พลังโจมตี]       2

                        [ความทนทาน]   5

                        [ความว่องไว]     5

                        [ความฉลาด]      1

                        [โชค]                2

                        [พรคุ้มครอง]      ความทนทาน 1, ความว่องไว 1

                        [ทักษะพิเศษ]     กระโดด

            (โหๆ ถึงจะค่อนข้างอ่อนแอ แต่ถ้าเทียบกับเด็กทารกแล้วถือว่าพอตัวอยู่ มีพลังโจมตีมากกว่าฉันอีกเหรอ? หือ? พรคุ้มครองที่ว่าเนี่ยคืออะไรกัน? หรือว่าผมได้รับพรคุ้มครองงั้นเหรอ? หือ!? ค่าพลังของผมเพิ่มขึ้นด้วย!!)                     

            “สุดยอด !!”                   

            สเตตัสค่าความทนทานและความว่องไวของอเลน เพิ่มขึ้นมากกว่าเมื่อวานมาอย่างละ 1                       เผลอโพสท่าและส่งเสียงออกมาโดยไม่รู้ตัวด้วยความแปลกใจที่ค่าพลังเพิ่มขึ้นจากการอัญเชิญ     

            “โธ่ อเลนนอนดีๆหน่อยสิ”                

            เทเรเซียซึ่งอยู่ในสวนกลับมาเพราะเสียงของอเลน                

            (เหวอ!? แย่แล้ว เข้ามาในห้องแล้ว ถ้าไม่ทำให้ตั๊กแตนหายไปแล้วละก็)                       

            “ ขอโทษครับมาม้า”                

            “ฮึๆ ไม่เป็นไรหรอก เอ๊ะ?”             

            เทเรเซียกับตั๊กแตนสบตากัน                      

            “ว๊ายยยยย แมลงงงงงง!!!!”                     

            เท้าของเทเรเซียโจมตีใส่ตั๊กแตน                

            (เหวอ สัตว์อัญเชิญของฉันจะโดนเหยียบแล้ว!! หะ หายไปที…)                     

            ตั๊กแตนมีแสงเข้าห้อมล้อมก่อนจะหายไป เทเรเซียไล่ตามทิศทางที่ตั๊กแตนน่าจะหนีไป ถึงจะรู้สึกตกใจกับสภาพอย่างนั้น แต่จะแสดงออกทางสีหน้าไม่ได้ พอมันสงบก็หลับไป เท่านี้การเริ่มเป็นนักอัญเชิญของอเลนก็เริ่มต้นขึ้น