[นิยายแปล] Hell mode – ตอนที่ 52 ต่อรอง

บทที่ 52 ต่อรอง

            เข้าสู่กลางเดือนพฤศจิกายน ฤดูที่เริ่มหนาวหิมะแรกใกล้ตก วันนี้เองก็ตื่นขึ้นมาในห้องใต้หลังคาตรงชั้น 4

            ตื่นตอน 6 โมงเช้าเพื่อทำกิจวัตรประจำวันมาหลายปี ทำให้ไม่มีทางนอนตื่นสาย ท่ามกลางความมืดสลัว เผลอยื่นมือไปโดนกระถางต้นไม้

            กระถางต้นไม้ที่อเลนเอาเข้ามาในห้องใต้หลังคาหลังจากมาถึงคฤหาสน์นี้ได้ 3 วัน ตรงสวนของคฤหาสน์มีกระถางต้นไม้อยู่มากมายเลยทำการยืมมาเงียบ เอาดินใส่ข้างในแล้วขนกลับมาที่คฤหาสน์

            ถึงจะโดนคนรับใช้หลายคนเห็นแต่การกระทำแปลกๆอย่างนี้ถ้าทำอย่างเปิดเผยแล้วคงความไม่แตก และขนกลับมายังห้องใต้หลังคาได้สำเร็จ อนึ่ง กระถางที่แอบเอามามีทั้งหมด 2 อัน ถ้าหากมีคนถามว่าเอามาทำไมจะตอบไปว่าคุณหนูเซซิลสั่งให้ทำอยู่

            ทำการปลูกสัตว์อัญเชิญพืช F ไว้ในกระถาง เพื่อเอาผลของทักษะพิเศษอโรม่าที่ทำให้พลังเวทฟื้นฟูเร็วขึ้น ส่วนอีกกระถางทำการใส่ดินเอาไว้เพื่อเตรียมใช้ทักษะพิเศษสมุนไพรแห่งชีวิตในการปลูกสัตว์อัญเชิญพืช E

            จากการใช้พลังเวท ทำให้เก็บค่าประสบการณ์สกิลได้ การฟื้นฟูพลังเวทจนเต็มจะเริ่มนับหลังจากที่ใช้ครั้งสุดท้ายไป 6 ชั่วโมง แต่จากทักษะพิเศษอโรม่าของพืช F จะช่วยย่นระยะเวลาขึ้นมา

            อนึ่ง ตอนฟื้นฟูพลังเวท มันจะฟื้นขึ้นมาทีเดียวจนเต็ม ไม่สามารถตรวจสอบความเร็วได้แม้จะใช้สมุดเวทมนตร์ก็ตาม

            ผลของอโรม่า

            ・ หลังจากสูดกลิ่นเข้าไปแล้ว จะทำให้เวลาที่ใช้ฟื้นฟูค่าพลังเวทเหลือ 5 ชั่วโมง เป็นเวลา 24 ชั่วโมง

            ทำการสร้างสมุนไพรแห่งชีวิตของพืช E เก็บไว้ในสมุดเวทมนตร์ 3 ใบเผื่อเอาไว้ ตอนนี้ยังไม่มีกำหนดที่จะใช้ เนื่องจากมันชื่อสมุนไพรแห่งชีวิตพอจะคาดเดาได้ว่าเอาไว้ฟื้นฟูพลังกายอยู่หรอก แต่ฟื้นฟูได้ระดับไหนนั้นยังไม่รู้ เลยคิดว่าถ้าคราวหน้าเจอคนบาดเจ็บว่าจะลองใช้ดู

            ไม่ใช่แค่สมุนไพรแห่งชีวิตของพืช E แต่การตรวจสอบสัตว์อัญเชิญอื่นๆแทบจะไม่คืบหน้าเลย สัตว์อัญเชิญระดับ F เองก็ยังมีเรื่องที่ไม่รู้อยู่เยอะ 2 ปีมานี้ทำงานบ้าน, งานสวน, ล่าสัตว์ แล้วก็เล่นติ๊ต่างเป็นอัศวินทุกวัน มัชชูเองก็เกาะติดแทบจะตลอดทำให้มีเรื่องที่ไม่รู้อยู่เยอะ

            (เพื่อการตรวจสอบจำเป็นต้องต่อรองซะแล้ว ซื้อของในช่วงวันหยุดเสร็จแล้วด้วยสิ)

            วันนี้มีแผนจะไปต่อรองกับพ่อบ้าน

            หลังจากตื่นมาใช้พลังเวทเพื่อสะสมค่าประสบการณ์สกิลก็ลงไปกินอาหารที่ชั้น 1อาหารแบบเดียวกับเมื่อวาน ขนมปังกับซุปที่ไม่ค่อยมีเครื่อง อาหารของคนรับใช้มันก็ประมาณนี้

            อนึ่ง ถึงจะเป็นขุนนางและอาหารเย็นของตระกูลบารอนจะมีเนื้อ แต่อาหารเช้ากับกลางวันค่อนข้างเบา รู้สึกได้จากตอนรับหน้าที่เสิร์ฟอาหาร

            หลังจากกินอาหารเข้าเสร็จก็เข้าไปในห้องเพื่อคอยดูแลช่วยเหลือเซซิลตามปกติ ทำการเก็บชุดนอนและขยะพร้อมกับทำความสะอาดห้อง เนื่องจากเป็นลูกสาวของตระกูลบารอน ทำให้ห้องนี้กว้างกว่าบ้านของอเลนตอนเป็นทาสติดที่ดินเสียอีก

            ชั้น 3 ใช้เป็นห้องสำหรับครอบครัวตระกูลบารอนทั้ง 4 คน ถึงจะมีห้องของลูกชายคนโตอยู่ด้วย แต่เนื่องจากไปเรียนที่เมืองแห่งการศึกษาทำให้ตอนนี้ไม่ได้ใช้งาน

            ・บารอน

            ・ภรรยาของบารอน

            ・ลูชายคนรองของบารอน

            ・ลูกสาวคนโตของบารอน (เซซิล)

            ชั้น 2 เป็นห้องของพ่อบ้าน, แม่บ้านแล้วก็หัวหน้าพ่อครัว และมีห้องรับประทานอาหารของตระกูลบารอน ห้องโถงและห้องรับแขกอยู่

            ชั้น 1 เป็นห้องครัว, โรงอาหารของคนรับใช้, ห้องของคนรับใช้ และห้องรับแขก

            ชั้นใต้ดินชั้นที่ 1 เป็นโกดังสำหรับเก็บพวกอาหาร กับมีห้องของคนรับใช้อยู่บ้าง พวกอาวุธและอุปกรณ์ป้องกันต่างๆถูกเก็บไว้ที่ชั้นใต้ดิน

            เซซิลที่กินอาหารเบาๆอย่างขนมปังที่ทาแยมเยอะๆ ซุปแล้วก็น้ำชา 

            ดูเหมือนตอนบ่ายจะมีเรียน จากที่เห็นใน 6 วันจะมีเรียนอยู่ 5 วัน อย่างที่คิดเอาไว้เลยว่าการศึกษาเป็นสิ่งสำคัญของขุนนาง

            “ไม่เคยเห็นเธอมาก่อนเลยนะเนี่ย”

            “ครับ เพิ่งได้รับความช่วยเหลือจากตระกูลแกรนเวลเมื่อเดือนก่อน ชื่อว่าอเลนครับ”

            อาจารย์สอนที่อยู่ใกล้กับประตูทางเข้าส่งเสียงมาหา ถึงจะมีปฏิกิริยาต่อการตอบของอเลนเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ก่อนจะนำทางเขาไปยังห้องโถงตรงชั้น 2 มีบ่อยครั้งที่ใช้ห้องโถงนี้ในการเรียน

            (อาจารย์วันนี้ใส่ผ้าคลุม หรือว่าจะเป็นอาจารย์สอนเวทมนตร์?)

            ชายที่สวมผ้าคลุมเหมือนกับผู้ใช้เวทมนตร์ อายุสูงวัยพอควร แน่นอนว่ามีความสนใจในเวทมนตร์ แต่คงไม่สามารถเข้าเรียนได้ ก่อนจะทำการแจ้งให้เซซิลทราบว่าอาจารย์มาแล้ว

            (เอาเถอะต่อให้เข้าเรียน นักอัญเชิญจะจำเวทมนตร์ได้หรือเปล่าก็ไม่รู้)

            จากที่เห็นนักผจญภัยถือดาบถือคทา ไหนจะอาจารย์สอนเวทมนตร์อีก ทำให้รู้สึกถึงความเป็นแฟนตาซีดาบและเวทมนตร์สักที

            เซซิลเริ่มเรียนแล้วทำให้มีเวลาว่าง

            เลยมุ่งหน้าไปยังห้องพ่อบ้านตรงชั้น 2

            ก๊อกก๊อก

            “เข้ามาได้”

            “ขออนุญาตครับ”

            ห้องของพ่อบ้าน พอบอกว่ามีเรื่องอยากจะปรึกษา ดูเหมือนจะยอมรับฟังอยู่ ถูกพาไปนั่งที่โซฟาและนั่งหันหน้าเข้าหากัน สมแล้วที่อยู่จุดสูงสุดของคนรับใช้ ห้องที่ค่อนข้างกว้าง ถึงจะอยู่ชั้น 2 แต่ก็มีการติดตั้งโซฟาเอาไว้ อาจจะเอาไว้รองรับเหล่าคนรับใช้ที่จะมาปรึกษาก็ได้

            “แล้วอยากจะปรึกษาเรื่องอะไรเหรอ”

            “จริงๆแล้วเกี่ยวกับเรื่องวันหยุดครับ อยากจะได้วันหยุด 1 วันเลยครับ”

            บอกออกไปตามตรง สภาพตอนนี้ใน 1 สัปดาห์ของ 6 วันจะมีวันหยุดตอนบ่าย 2 วัน เลยขอร้องไปว่าอยากจะให้รวมวันหยุดนี้เป็น 1 วันเต็มๆ เพื่อให้มีวันหยุด 1 วันต่อสัปดาหืแทน

            พ่อบ้านทำการครุ่นคิด

            “อเลน”

            “ครับ”

            “อยู่ที่นี่มานานเท่าไรแล้ว?”

            “ตั้งแต่สิ้นเดือนตุลาคม ก็ประมาณ 20 วันครับ?”

            มาทำการต่อรองวันหยุดทั้งที่เพิ่งมาได้แค่ 20 วัน ก็เหมือนกับพนักงานใหม่ที่เพิ่งเข้าบริษัทได้ 20 วันแล้วมาขอพักร้อนเลย

            สำหรับความคิดของอเลนนั้นง่ายๆไม่ซับซ้อน ถ้าใน 6 วันได้หยุด 1 วัน ก็จะใช้วันหยุด 1 วันนั้นออกไปนอกเมืองเพื่อเพิ่มเลเวล อยากจะทำการตรวจสอบสัตว์อัญเชิญด้วย สัตว์อัญเชิญระดับ E มีขนาดประมาณ 1-2 เมตร ทำให้ไม่สามารถตรวจสอบที่คฤหาสน์นี้ได้

            “ถ้าหากบอกว่าไม่ได้ล่ะ?”

            “คิดว่าคงลาออกครับ”

            “!?”

            ตอบกลับไปทันทีว่าจะเลิกเป็นคนรับใช้ฝึกหัด ขนาดพ่อบ้านเองยังประหลาดใจ ถึงจะอายุใกล้ 60 ปีจนมีเรื่องให้ประหลาดใจลดน้อยลง สีหน้าประหลาดใจที่ไม่ได้แสดงมาเสียตั้งนาน และเริ่มพูดว่ารู้หรือไม่ว่าคนรับใช้ฝึกหัดของขุนนางมีค่าถึงขนาดไหน

            เกี่ยวกับการทำงานของอเลนพ่อบ้านเองก็ได้รับการรายงานมาตลอด ทั้งการทักทายและงานเองก็จำได้เป็นอย่างดี พอมีเวลาว่างก็ไปทำงานซักผ้าที่ทุกคนไม่ค่อยอยากจะทำ ไหนจะมีเรี่ยวแรงช่วยเหลือได้มากอีก ทั้งกิริยาท่าทาง ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวว่าไม่เหมือนกับทาสติดที่ดินเลย

            ถึงจะเร็วเกินไป แต่ก็มีความคิดว่าอาจจะมาขอปรึกษาเรื่องขอเพิ่มเงินเดือนสักครึ่งหนึ่งอยู่ แต่กลับมาพูดเรื่องต้องการเปลี่ยนวันหยุด ทำให้เกิดความหวั่นไหวในการประเมินอเลน

            “หมู่บ้านบุกเบิสสำเร็จแล้วนะ”

            “ว่าไงนะครับ?”

            ทำหน้าราวกับสงสัยว่าพ่อบ้านพูดเรื่องอะไรกันแน่

            “แล้วคำสั่งบุกเบิกอาณาจักรยังคงมีผลต่อไป”

            พ่อบ้านที่หลับตาพูดออกมา ตราบเท่าที่ยังมีคำสั่งบุกเบิกอาณาจักร ยังไงก็ต้องพัฒนาหมู่บ้านในอาณาจักร และเพิ่มพื้นที่ทำสวน และบอกต่อว่าสิ่งนั้นต่อให้บารอนแกรนเวลที่ทำหมู่บ้านบุกเบิกได้สำเร็จ 1 แห่งก็ยังต้องทำเหมือนกัน

            “ครับ”

            ตั้งใจตอบและรับฟัง

            “กำหนดได้แล้วว่าจะให้ตั้งหมู่บ้านใหม่ที่ไหน”

            “ครับ”

            (พูดเรื่องอะไรกันนะ?)

            “แน่นอนว่าหมู่บ้านใหม่ต้องมีหัวหน้าหมู่บ้าน สิ่งนี้ยังเป็นความลับอยู่เลยห้ามพูดกับคนอื่น แต่ผู้ที่สมัครเข้ามาเป็นหัวหน้าหมู่บ้านคนนั้นคือโรดัน”

            “เอ๊ะ?”

            พ่อบ้านพูดออกมาต่อ บอกว่าบารอนประเมินค่าการทำงานของโรดันไว้สูงมาก ถึงตอนนี้จะเป็นประชาชน แต่บารอนไม่เคยประเมินคนเลยว่าเกิดมาจากทาสติดที่ดินหรือไม่

            โรดันทำการพัฒนาหมู่บ้าน แล้วชี้นำให้กับทาสติดที่ดินจนเป็นที่รักใคร่ของทุกคน อย่างนี้ตอนที่ไปพัฒนาหมู่บ้านใหม่ น่าจะมีคนที่ตามไปด้วยค่อนข้างเยอะ แล้วหมู่บ้านที่พัฒนาถัดไปจะเป็นหมู่บ้านที่ทำการล่าหมูป่าด้วยอย่างแน่นอน เนื้อของหมู่ป่าเป็นที่ต้องการของเมืองหลวง และบอกว่าวีรบุรุษผู้ล่าหมู่ป่าเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับหมู่บ้าน

            “อเลนเอ๋ย ดังนั้นงานที่ทำที่นี่จะไม่มีทางสูญเปล่าหรอก”

            ไหนจะมีหน้าที่ปกครองเมืองแกรนเวล และอาณาจักรแกรนเวล ไม่รู้เหมือนกันว่าอเลนจะได้เลื่อนขั้นในฐานะคนรับใช้ไปถึงระดับไหน แต่ต้องการจะถ่ายทอดออกมาว่างานที่ทำตรงนี้จะไม่มีวันสูญเปล่าอย่างแน่นอน

            และบอกออกมาว่ามันจะเป็นประโยชน์ตอนที่ไปรับสืบทอดเป็นหัวหน้าหมู่บ้านต่อจากโรดัน

            “……”

            ต่อให้ฟังเรื่องนั้น แต่ก็รอคำตอบเรื่องที่จะให้หยุด 1 วันได้หรือเปล่า

            ตอนที่อเลนมาเกิดใหม่ในโลกนี้ ก็ตัดสินใจแล้วว่าจะฟาร์มให้เต็มที่ ตัดสินวิธีการใช้ชีวิตไปแล้ว

            ถ้าเลเวลอัพจะทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น ถ้าหาก ยังไม่ได้รับวันหยุด  1 แล้วละก็คิดว่าไม่มีความหมายที่จะอยู่ที่นี่ต่อ

            “มันก็อย่างนั้นแหละ เอาเถอะก็ได้จะให้วันหยุด 1 วัน”

            “ขอบคุณมากครับ”

            พ่อบ้านยอมให้ หลักการทั่วไปคือใน 1 สัปดาห์จะให้มีวันหยุด 2 วันอยู่ แต่คนรับใช้บางคนมีเรื่องของที่บ้านและมีบ้างที่ขอหยุด 1 วัน เนื่องจากมันเร็วเกินไปที่มาพูดเกี่ยวกับวันหยุด พ่อบ้านเลยคิดว่าไม่ตอบรับง่ายๆน่าจะดีกว่า

            ด้วยเหตุนี้ ทำให้อเลนได้วันหยุด 1 วันสำหรับการเพิ่มเลเวล