[นิยายแปล] Hell mode – ตอนที่ 63 วันหยุดฤดูใบไม้ผลิ 2

บทที่ 63 วันหยุดฤดูใบไม้ผลิ 2

            วันออกล่าครั้งแรกหลังจากที่มิไฮพี่ชายของเซซิลกลับมาช่วงวันหยุดฤดูใบไม้ผลิ พอเข้าสู่เดือนมีนาคม ในที่สุดเหล่ามอนสเตอร์ก็เริ่มออกมาทำกิจกรรมกันแล้ว เป็นฤดูที่มีเหยื่อจำนวนมากให้เอาเนื้อกลับไป

            ทำการล่าก็อบลินให้ครบโควตาจนถึงบ่าย 3 โมง

            ตอนนี้อเลนกำลังตามหาเนื้อมอนสเตอร์ที่จะเอากลับไป บิ๊กโททที่หัวหน้าพ่อครัวขอร้องมา ทำการผูกขาของมันเข้ากับท่อนไม้แข็งๆ และเอาท่อนไม้นั้นพาดบ่าเพื่อเอากลับไป โดยท่อนไม้อีกอันแขวนกระต่ายมีเขาไว้ 5 ตัว ซึ่งตอนนี้ใช้การแขวนมอนสเตอร์เพื่อเอากลับไป

            (จับกระต่ายมีเขากับบิ๊กโททได้แล้ว ฮอคมีรอยเท้าของไก่คลั่งอยู่ตรงพื้น ออกไปหาตัวที่อยู่ใกล้ๆ จะกี่ตัวก็ได้)

            อเลนออกคำสั่งให้สัตว์อัญเชิญไปหามอนสเตอร์ไก่คลั่ง สัตว์อัญเชิญนก E 4 ตัวบินขึ้นท้องฟ้า ช่วงนี้ทำการลดจำนวนสัตว์อัญเชิญนก E จาก 6 ตัวเหลือแค่ 4 ตัว

            (โอ๊ะ พบแล้วเหรอ)

            ดูเหมือนสัตว์อัญเชิญนก E 1 ตัวจะพบไก่คลั่งแล้ว เลยทำการออกวิ่งทั้งที่ยังแบกมอนสเตอร์ที่จับได้ไว้บนบ่า

            พอเคลื่อนที่ไปได้ประมาณ 1 กิโลเมตร ก็พบกับไก่คลั่งเดินอยู่ 1 ตัว มันดูเหมือนไก่ที่มีกล้ามเนื้อแน่น

            (ฮึบ!!)

            ใช้แรงจากแขนขว้างลูกเหล็กใส่ขมับของไก่คลั่ง ดูเหมือนจะตายทันที มันล้มลงอย่างไร้การขัดขืน เพราะเลเวลเพิ่มขึ้นทำให้จัดการกับมอนสเตอร์ระดับ D ได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

            (อืม สงสัยได้เวลาไปล่าให้ลึกขึ้นแล้วสินะ)

            ใช้ดาบสั้นปาดคอของไก่คลั่งที่ตายทันทีเพื่อทำการรีดเลือดออก

            ถ้าไปล่าใกล้เทือกเขามังกรขาว ดูเหมือนจะมีมอนสเตอร์ระดับ C เยอะขึ้น ต้องทำการตรวจสอบประสิทธิภาพของค่าประสบการณ์ว่าดีขึ้นจากการเปลี่ยนที่ล่าหรือไม่

            (ถ้าทามะโดนเล่นงานบ่อยๆ ก็รู้สึกเสียดายหินเวทด้วยสิ แถวนี้มอนสเตอร์ส่วนใหญ่อยู่ระดับ D เสียด้วย)

            เพราะต้องการเนื้อของเหยื่อเลยจัดการด้วยลูกเหล็ก แต่ไม่ต้องการเนื้อของก็อบลินเลยให้สัตว์อัญเชิญสัตว์ E จัดการ เพราะสามารถอัญเชิญในระยะ 50 เมตรได้ ทำให้มีประสิทธิภาพและสะดวกมากกว่าลูกเหล็ก

            (เพิ่มเลเวลของเสริมความแข็งแกร่งก่อนดีกว่า ถ้ามันเพิ่มแล้วค่อยไปลองสู้กับมอนสเตอร์ระดับ C ดู)

            ตอนอยู่หมู่บ้านคุเรนะ ไม่ค่อยมีโอกาสได้ไปล่า เพราะอย่างนั้นเลยเก็บทั้งสร้าง, ผสม และเสริมความแข็งแกร่งอย่างเท่าๆกัน ถ้าทำอย่างนั้นจะทำให้เลเวลของอัญเชิญเพิ่มขึ้นเร็วอยู่ และได้รับพรคุ้มครองมากขึ้น

            แต่ตอนนี้ค่าสเตตัสที่เพิ่มขึ้นจากการเลเวลอัพมันมีประโยชน์กว่า เลยเน้นเพิ่มเลเวลของสกิลเสริมความแข็งแกร่งเป็นหลัก เพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับสัตว์อัญเชิญ

            มีบ้างที่สัตว์อัญเชิญสัตว์ E โดนจัดการโดยก็อบลิน ถ้าไปล่าในระดับ C ทั้งอย่างนี้คงสูญเสียมากกว่านี้อีกก็ได้ จะทำให้สิ้นเปลืองหินเวทระดับ E

            ในระหว่างที่คิดจะไปสู้กับมอนสเตอร์ระดับ C เมื่อสกิลเสริมความแข็งแกร่งถึงเลเวล 5 ก็ทำการตรวจสอบไก่คลั่ง ดูเหมือนจะรีดเลือดออกไปได้พอสมควรแล้ว เลยเอาไปผูกกับท่อนไม้ท่อนที่ 3 แล้วฟาดบ่าสองข้างเพื่อวิ่งกลับไปที่เมือง

            ทำการแบกมอนสเตอร์จำนวนมากผ่านประตูไป ถึงช่วงแรกคนเฝ้าประตูจะประหลาดใจอยู่ แต่ช่วงนี้ไม่พูดอะไรแล้ว

            มุ่งหน้าไปยังย่านขุนนางเพื่อกลับคฤหาสน์ เนื่องจากประตูหลังมันไม่ได้ใหญ่มากนัก เวลาล่ามอนสเตอร์กลับมาจะผ่านเข้าประตูหน้า

            (ฟู่ จับมาเท่านี้น่าจะพอแล้วมั้ง)

            เซซิลสั่งมาว่าวันนี้ให้จับมอนสเตอร์มาเยอะหน่อย เพื่อพี่มิไฮที่กลับมาในวันหยุดฤดูใบไม้ผลิ เซซิลนี่รักพี่ชายเอามากเลยนะ

            ตรงสวนมีกระดานไว้ให้อเลนวางมอนสเตอร์อยู่ จะไม่วางมอนสเตอร์ไว้ตรงนี้ตามที่คนสวนบอกก็ไม่ได้เสียด้วย

            แกร๊ง แกร๊ง

            พอวางมอนสเตอร์ ก็ได้ยินเสียงดาบสู้กันตรงสวน

            พอดูก็เห็นมิไฮกับหัวหน้ากลุ่มอัศวินกำลังประลองกันอยู่ โดยมีบารอนแกรนเวล, ภรรยาของบารอน, โทมัส แล้วก็เซซิลเฝ้ามองอยู่

            พอดูการประลองแล้ว เลยนึกถึงการเล่นติ๊ต่างเป็นอัศวินกับคุเรนะที่ทำมาตลอด มองเพลินจนลืมไปเรียกหัวหน้าพ่อครัวเลย

            (โอ้ว! คุณมิไฮค่อนข้างเคลื่อนไหวได้ดีนะเนี่ย? จะว่าไปเพิ่งเคยเห็นหัวหน้ากลุ่มอัศวินจับดาบด้วยสิ)

            “อึม พอแค่นี้แหละ คุณหนูมิไฮเก่งขึ้นมากเลยนะครับเนี่ย”

            “ขอบคุณมากครับ แต่อยากให้เลิกเรียกว่าคุณหนูสักที”

            ฮะๆๆ แค่คำนั้นคำเดียวทำให้เกิดเสียงหัวเราะขึ้น ดูเหมือนจะยืนยันการเติบโตของมิไฮที่ไม่ได้กลับมาเสียตั้งนานแล้ว

            เนื่องจากการประลองจบลงแล้ว จึงไปรายงานหัวหน้าพ่อครัวเกี่ยวกับมอนสเตอร์ที่จับมาได้ เนื่องจากเวลา 5 โมงนิดๆ เป็นช่วงที่ยุ่งที่ โดนหัวหน้าพ่อครัวพูดบ่นอยู่ทุกทีว่าอยากจะให้กลับมาเร็วกว่านี้อีกสักหน่อย แต่เนื่องจากต้องล่าก็อบลินให้ครบโควตา ทำให้ตอบกลับไปแค่ว่าจะพยายามกลับมาให้เร็วที่สุด

            “หือ? อเลนกลับมาแล้วเหรอ? ยอดไปเลยนะเนี่ย จับมาได้เยอะเลย”

            มองเซซิลที่นานๆจะพูดชมสักที แล้วสายตาของทุกคนก็มองมาที่อเลน

            “กลับมาแล้วครับ”

            ทำการตอบพร้อมกับผงกศีรษะให้เล็กน้อย แล้วตั้งใจจะกลับไปที่คฤหาสน์

            “ยอดไปเลย จับมาได้ตั้งขนาดนี้ อเลนคุงจะลองบ้างไหม?”

            (หือ? ฉันเหรอ?)

            มิไฮพูดราวกับอยากจะประลองกับอเลน ในระหว่างที่ลังเลว่าจะเอาอย่างไรดี หัวหน้ากลุ่มอัศวินก็ยื่นดาบของเขามาให้ ดูเหมือนอยากจะให้ทำการประลองหรือเปล่า

            (โอ้ว! สมเป็นหัวหน้ากลุ่มอัศวิน ดาบมิธริลเหรอ เท่สุดๆ จะว่าไปประลองเหรอ ค่าสเตตัสตอนนี้อยู่ในโหมดสำหรับล่า น่าจะพอแล้วมั้ง?)

            ทำการตรวจสอบค่าสเตตัส

            [ชื่อ]  อเลน

            [อายุ]  8

            [อาชีพ]  นักอัญเชิญ

            [เลเวล ] 20

            [พลังกาย]  412 (515) + 130

            [พลังเวท]  30 (780) + 200

            [พลังโจมตี]  220 (276) + 130

            [ความทนทาน] 220 (276) +20

            [ความว่องไว]  415 (519) + 60

            [ความฉลาด] 600 (750) + 40

            [โชค]  415 (519) + 200

            [สกิล]   อัญเชิญ <4>, สร้าง <4>, ผสม<4>, เสริมความแข็งแกร่ง<4>, ขยาย <3>, จัดเก็บ, ลบล้าง, วิชาดาบ <3>, ขว้าง <3>

            [ค่าประสบการณ์]  126,470 / 200,000

 

            ・ เลเวลสกิล

            [อัญเชิญ] 4

            [สร้าง] 4

            [ผสม] 4

            [เสริมความแข็งแกร่ง] 4

 

            ・ ค่าประสบการณ์สกิล

            [สร้าง] 94,730 / 1,000,000

            [ผสม] 96,610 / 1,000,000

            [เสริมความแข็งแกร่ง] 310,560 / 1,000,000

 

            ・สัตว์ที่สามารถอัญเชิญได้

            [แมลง] EFGH

            [สัตว์]  EFGH

            [นก] EFG

            [พืช] EF

            [หิน] E

 

            ・ถือครอง

            [แมลง]  F 2 ใบ, E 1 ใบ

            [สัตว์]  E 13 ใบ

            [นก] E 4 ใบ

            [พืช] E 20 ใบ

 

            ดาบสั้นมันเกะกะเลยถอดวางไว้ข้างๆ เนื่องจากเป็นนายพรานแล้ว เลยได้รับอนุญาตให้พกของมีคมในวันที่ไปล่าได้ ถ้าเก็บไว้ที่เก็บของมันจะดูไม่เป็นธรรมชาติเลยพกไปด้วยในวันที่ออกล่า

            กำดาบมิธริลที่หัวหน้ากลุ่มอัศวินมอบให้ พร้อมกับเผชิญหน้าห่างจากมิไฮไปนิดหน่อย

            ในระหว่างที่ทุกคนจ้องมองอยู่

            “มิไฮจะบาดเจ็บไหมเนี่ย”

            ภรรยาของบารอนกุมมือไว้ข้างหน้าราวกับจะแสดงความเป็นห่วงออกมา อีกฝ่ายคืออเลนที่ล่ามอนสเตอร์ระดับ C ได้ด้วยตัวคนเดียว บางทีอาจจะไม่รู้จักการออมมือก็ได้

            “ถ้างั้นฉันจะให้สัญญาณเอง”

            หัวหน้ากลุ่มอัศวินทำหน้าที่ตัดสินโดยไม่ตอบคำพูดที่เป็นกังวลของภรรยาบารอน

            “ทั้งคู่เตรียมตัว”

            อเลนกับมิไฮตั้งดาบขึ้นมา

            “เริ่มได้!”

            พอสัญญาณเริ่มดังขึ้น อเลนก็พุ่งเข้าใส่มิไฮด้วยความเร็วที่มากกว่า 400 เสียงของดาบที่ปะทะกัน

            (หือ? เอ๊ะ? ค่อนข้างแข็งแกร่งไม่ใช่เหรอ? เอ๊ะ??)

            อเลนรู้สึกถึงความผิดปกติในทันที การฟันของมิไฮค่อนข้างหนักหน่วง ความเร็วเองมิไฮก็เหนือกว่า ดูเหมือนไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่จะออมมือให้ได้เลย

            อเลนตัดสินใจไม่ออมมือ และใช้มือทั้งสองข้างฟันดาบลงไปด้วยพลังโจมตี 370 

            (อึ้ก รับได้ด้วยมือข้างเดียวเหรอ)

            มิไฮรับการฟันของอเลนด้วยมือข้างเดียว หลังจากนั้นอเลนก็ยังเสียเปรียบอยู่เรื่อยๆ

            “นายหญิงกรุณาวางใจเถอะครับ”

            หัวหน้ากลุ่มอัศวินพูดกับนายหญิงที่ดูการประลอง

            “เอ๊ะ?”

            “ท่านมิไฮ ผ่าน 1 ปีมาได้โดยไม่โดนไล่ออกจากเมืองหลวงแห่งการศึกษา ไม่มีทางแพ้ผู้ที่ยังไม่ได้ไปโรงเรียนหรอกครับ”

            หัวหน้ากลุ่มอัศวินยืนยันว่ามิไฮจะเป็นฝ่ายชนะ

            อเลนโดนปัดดาบจนกระเด็น แล้วปลายดาบของมิไฮก็จ่ออยู่ที่คอของอเลน

            “แพ้แล้วครับ”

            “ยอดเยี่ยมไปเลยนะเนี่ย สมแล้วที่อายุเท่านี้ได้มาเป็นคนรับใช้ฝึกหัดเนี่ย!”

            (อ้า! แข็งแกร่งมาก เทียบไม่ติดเลย)

            “ไม่หรอกครับ สมกับที่เป็นท่านมิไฮครับ ขอบพระคุณมากเลยนะครับที่มาประลองเช่นนี้”

            ทำการพูดขอบคุณออกมา

            (งั้นเหรอ บอกว่าผ่านดันเจี้ยนมาแล้วสินะ การบ้านของวันหยุดฤดูร้อน)

            คิดถึงสาเหตุความแข็งแกร่งของมิไฮ คงเพิ่มเลเวลเพื่อผ่านดันเจี้ยนไม่ผิดแน่ๆ

            (นี่เหรอความแข็งแกร่งของผู้มีพรสวรรค์ที่เลเวลอัพแล้ว นี่ขนาดเพิ่งอยู่ปี 1 เองด้วย ถ้าแค่เพิ่มเลเวลอย่างเดียวก็ทำให้ผ่านดันเจี้ยนตอนวันหยุดฤดูร้อนได้งั้นเหรอ)

            ได้ยินมาว่าเป็นโรงเรียนที่ต้องเรียนถึง 3 ปี ไม่ถึง 1 ปียังแข็งแกร่งขนาดนี้ คงเพิ่มเลเวลเพื่อทำการผ่านดันเจี้ยนที่เป็นการบ้านของวันหยุดฤดูร้อนก็ได้

            เหมือนนอร์มอลโหมด เพิ่มเลเวลได้เร็วกว่าเฮลโหมด 100 เท่าเลย ไม่มีทางเทียบได้เลย

            มิไฮยื่นมือไปหาอเลน

            “สมแล้วที่เป็นคนรับใช้ฝึกหัดของเซซิล ฝากน้องสาวด้วยนะ”

            “คะ ครับ”

            อเลนจับมือตอบรับมิไฮกลับไป แล้วการต่อสู้ครั้งแรกกับผู้มีพรสวรรค์ในนอร์มอลโหมด ก็จบลงด้วยความพ่ายแพ้สมบูรณ์แบบ

ปล. ใครอยากความพ่ายแพ้ของอเลนในการ์ตูนฉบับญี่ปุ่นไปอ่านได้ที่เว็บหลักเลยตามนี้(อ่านได้ถึงวันที่ 9 มิถุนายน เพราะทางเว็บหลักจะอัพตอน 12 วันที่ 10)
https://viewer.comic-earthstar.jp/viewer.html?cid=350db081a661525235354dd3e19b8c05&cty=1&lin=0

[นิยายแปล] Hell mode

[นิยายแปล] Hell mode

Artist: ,
อ่านนิยาย Hell modeยามาดะ เคนอิจิ พนักงานกินเงินเดือน อายุ 35 ปี ผู้ชื่นชอบเกมที่ต้องฟาร์มหนักๆ ตอนนี้กำลังสิ้นหวังกับยุคที่เกมเล่นผ่านง่ายๆกำลังเป็นที่แพร่หลาย ระหว่างนั้นเองที่เขาโดนเว็บไซต์หนึ่งที่เขียนว่า "สำหรับผู้ชื่นชอบการฟาร์มอย่างคุณ" ทำให้ไปเกิดใหม่ในต่างระดับเฮลโหมด ป.ล. 1 แปลจากเว็บโนเวล ถ้าไม่เหมือนฉบับรุปเล่มต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ป.ล. 2 การอัพขึ้นอยู่กับเวลาว่างจากการทำงาน อย่าคาดหวังมาก(แต่จะพยายามอัพเรื่อยๆถ้าแปลเสร็จ

Options

not work with dark mode
Reset