[นิยายแปล] Hell mode – ตอนที่ 78 สำรวจ

บทที่ 77 สำรวจ

            พอเข้าเดือนตุลาคมอเลนก็อายุ 10 ขวบ เดือนนี้ครบ 2 ปีที่อเลนทำงานในคฤหาสน์หลังนี้แล้ว

            ก่อนจะมาที่นี่ตั้งใจจะทำงานเป็นคนรับใช้ฝึกหัดไปสัก 2-3 ปี แล้วค่อยบอกกับพ่อบ้านว่างานนี้ไม่เหมาะกับตัวเองเพื่อขอกลับไปอยู่ ตอนนี้เองก็ตั้งใจไว้ว่าจะเลิกเป็นคนรับใช้ฝึกหัดตอนอายุ 12 ปี ทำให้คิดว่า 2 ปีนี้น่าจะยุ่งเกี่ยวกับตระกูลแกรนเวลเอาเรื่องอยู่

            ในระหว่างที่คิดจะลากจากในอีก 2 ปี วันนี้ก็ยังตั้งใจทำงานในฐานะคนรับใช้ฝึกหัดอย่างเต็มที่

            ตอนเช้าทำการกินอาหารพร้อมคุยเรื่อยเปื่อยกับหัวหน้าคนรับใช้ฝึกหัดริกเกล ถ้าอเลนอายุ 10 ขวบ ริกเกลจะอายุ 20 ปี พอบอกว่าตัวเองทำงานที่คฤหาสน์นี้มาแล้ว 2 ปี ริกเกลบอกออกมาว่าทำงานมาแล้ว 12 ปี ก่อนจะมาเป็นคนรับใช้ฝึกหัดก็เป็นเด็กรับใช้ผู้เชี่ยวชาญ การที่พูดคุยด้วยง่ายอย่างนี้ถือว่าช่วยได้เยอะอยู่

            ในระหว่างที่คอยดูแลเซซิลก็ค่อยๆมีการเปลี่ยนแปลง เซซิลเองก็อายุ 10 ขวบเหมือนกับอเลน คิดว่าการเอาแต่ใจของเด็กเริ่มลดน้อยลง ทำให้โอกาสที่จะได้ไปซื้อของในเมืองลดลงไปมาก แต่นิสัยยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน

            ถ้าจะมีอย่างอื่นที่เปลี่ยน พ่อบ้านบอกปรับเงินค่าจ้างของนายพรายเป็นเดือนละ 1 เหรียญทอง ถ้ารวมกับเงินเดือนของคนรับใช้ฝึกหัดเดือนละ 1 เหรียญทอง จะรวมเป็น 2 เหรียญทอง เทียบเท่ากับเงินเดือนของหัวหน้าคนรับใช้ฝึกหัดเลย

            วันนี้หัวหน้ากลุ่มอัศวินกลับมาจากการไปสำรวจสถานที่ขุดแร่มิธริล ได้แต่หวังอยู่ในใจว่าจะมารายงานผลที่ห้องรับประทานอาหาร ซึ่งเป็นเช่นนั้นจริง ถ้ากลุ่มอัศวินมารายงานผลที่ห้องรับประทานอาหารแล้วละก็จะได้ข้อมูลการไปสำรวจด้วย ถือว่าช่วยได้มาก

            เนื่องจากเป็นการรายงานพร้อมกับรับประทานอาหารกลางวัน อเลนซึ่งรับหน้าที่เสิร์ฟเลยได้ฟังไปด้วย

            “แล้วสถานที่ขุดแร่มิธริลเป็นยังไงบ้าง?”

            บารอนรีบตรวจสอบสถานการณ์สถานที่ขุดกับหัวหน้ากลุ่มอัศวิน ตั้งแต่ทราบว่ามังกรขาวย้ายไปอยู่ทางแคว้นของไวเคานต์คาร์เนล ก็รีบสั่งการให้ไปสำรวจทันที

            เห็นได้ชัดเลยว่าบารอนอยากจะทำการขุดแร่มิธริลให้ได้ในทันที ทำให้ออกคำสั่งไปสำรวจออกอย่างรวดเร็ว อเลนคิดว่าเนื่องจากเป็นเจ้าเมืองผู้ยากจน เลยอยากจะได้กำไรมากขึ้นแม้จะนิดหน่อยก็ตามที

            “ถ้าอย่างนั้น จะเริ่มจากสถานการณ์ของสถานที่จริงเลยครับ”

            ตอนที่เริ่มรายงาน บารอนลุกจากที่นั่งขึ้นมาเล็กน้อยเพื่อตั้งใจฟังให้เต็มที่

            อย่างที่คิดเอาไว้ เนื่องจากสถานที่ขุดไม่ได้ใช้งานมานานกว่า 100 ปี ทำให้กลายเป็นรังของพวกมอนสเตอร์ไปแล้ว บารอนชมวดคิ้วและฟังสิ่งที่หัวหน้ากลุ่มอัศวินบอก

            ที่เชิงเทือกเขามังกรขาวมีหมู่บ้านก็อบลินและหมู่บ้านออร์คอยู่หลายแห่ง ไหนจะพบรังของมดเกราะจำนวนมากตรงเทือกเขามังกรขาวด้วย

            “เกี่ยวกับเส้นทางขนส่ง”

            จะจัดการมอนสเตอร์ที่อยู่แถวๆที่ขุดอย่างเดียวไม่ได้ ดังนั้นจำเป็นต้องใช้เวลาสำรวจมากกว่าครึ่งปี

            สถานที่ถลุงแร่มิธริลที่ขุดได้จากสถานที่ขุด ไหนจะเส้นทางขนส่งอีก มันกินอาณาบริเวณที่ค่อนข้างกว้าง

            หัวหน้ากลุ่มอัศวินบอกออกมาต่อว่า ค้นพบรังมอนสเตอร์จำนวนมากมายอยู่ตรงเส้นทางระหว่างสถานที่ขุดกับหมู่บ้านที่ทำการแปรรูป กับเส้นทางที่ใช้ขนมิธริลจากหมู่บ้านนั้นมายังเมืองแกรนเวล

            “แล้ว มันต้องใช้เวลาประมาณเท่าไรถึงจะจัดการมอนสเตอร์ทั้งหมดพร้อมกับเริ่มการขุดมิธริลได้หรือ?”

            เขาถามในสิ่งที่อยากถามที่สุดออกไป ว่าจะเริ่มขุดได้เมื่อไร

            “เรื่องนั้น อย่างน้อยต้องใช้เวลา 5 ปี ไหนจะต้องรับสมัครคนงานเหมืองกับคนที่รับหน้าที่ถลุงแร่ด้วยครับ”

            อย่างน้อย 5 ปี หัวหน้ากลุ่มอัศวินอธิบายต่อว่าถ้ารวมเวลาที่ต้องบุกเบิกเหมืองและหมู่บ้านด้วยน่าจะเกือบ 10 ปีเลย พ่อบ้านเองก็เห็นพ้องด้วยเหมือนกันว่าน่าจะใช้เวลาประมาณนั้น

            “มะ ไม่รอถึง 5 ปีหรอก ไม่มีวิธีที่เร็วกว่านี้เลยหรือ? ยกตัวอย่างเช่นเริ่มทำการขุดที่ละแห่งโดยเริ่มจากจุดที่อยู่ใกล้เมืองแกรนเวลที่สุดก่อน”

            ในความคิดของบารอน สถานที่ขุดมีด้วยกัน 4 แห่ง ไม่มีความจำเป็นที่ต้องเริ่มขุดพร้อมกันหมดก็ได้

            เทือกเขามังกรขาวทอดแนวยาวตั้งแต่เหนือจรดใต้ โดยสถานที่ขุดทางตอนเหนือสุดอยู่แนวเดียวกับเมืองแกรนเวล ดังนั้นเลยอยากจะให้เริ่มเตรียมสถานที่ขุดตรงเมืองที่อยู่ใกล้ทางเหนือสุดไปก่อน

            “ก็จริงอยู่ ถึงกระนั้นอาจจะต้องใช้เวลาประมาณ 3 ปีครับ”

            “สะ สามปีหรือ รู้ว่าเป็นการฝืนไปหน่อย แต่เร่งให้เร็วกว่านี้ที”

            บารอนแหงนหน้า ก่อนจะหลับตาพร้อมกับคิดว่าตั้ง 3 ปีเชียวหรือ ดูเหมือนอยากจะเริ่มขุดเร็วๆสินะ

            “ครับ!”

            (โหๆ จะเริ่มโจมตีจากทางเหนือเหรอ)

            อเลนเสิร์ฟพร้อมกับฟังเรื่องที่พูดคุยไปด้วย ขณะที่ฟังอยู่ก็ดูสถานที่ขุดของเทือกเขาจากบนท้องฟ้า ทำการใช้ตาเหยี่ยวของสัตว์อัญเชิญนก E ในระหว่างที่บินอยู่เหนือเทือกเขา

            อเลนใช้แชร์เพื่อทำการตรวจสอบสถานที่ขุดทางเหนือสุดของเทือกเขามังกรขาว ทำการบินเพื่อเริ่มค้นหาหมู่บ้านก็อบลิน, หมู่บ้านออร์คและรังมดเกราะ

            ระหว่างที่อเลยใช้แชร์เพื่อทำการตรวจสอบ พ่อบ้านก็พูดออกมาว่า “จะเริ่มทำการรับสมัครคนขุดแร่ครับ”

            “แล้วสถานการณ์ของแคว้นไวเคานต์คาร์เนลเป็นไงบ้าง?”

            พอบารอนพูดถึงการขุดมิธริลไปพอสมควร ก็เข้าสู่คำถามถัดไป

            “ครับ! ถึงจะมีมังกรขาวอยู่ แต่ยังฝืนออกคำสั่งให้ไปขุด จนได้ยินมาว่าสร้างความโกรธแค้นให้กับมังกรขาวอยู่ครับ”

            ได้ยินมาว่ามังกรขาวพอมีมนุษย์มาทำลับๆล่อๆอยู่ใกล้ๆ จะโกรธจัดแล้วพ่นไฟออกมา

            (แย่แล้ว ขอบเขตการหาศัตรูคงกว้างมาก น่าจะเป็นขั้นสูงของตาเหยี่ยวสินะ ดีนะเนี่ยที่ไม่ไปดูมังกรขาว)

            อเลนยังไม่เคยเห็นมังกรขาว จะใช้แชร์กับสัตว์อัญเชิญนก E หรือ D เพื่อไปดูได้แต่ก็ไม่ทำ

            แล้วถ้าคิดถึงความสามารถของทักษะพิเศษอย่างตาเหยี่ยวกับการเคลื่อนไหวของมังกรขาวแล้ว ทำให้ตัดสินใจว่ามันอันตรายเกินไป

            ถึงตาเหยี่ยวจะไม่สามารถมองทะลุสิ่งกำบังได้ แต่ระยะหลายกิโลเมตรอยู่

            ไม่รู้ทำไมมังกรขาวถึงยอมให้ขุดฝั่งด้านหลังของเทือกเขา สำหรับมังกรขาวเทือกเขาด้านหน้าถึงจะไกลแค่ไหนแต่ก็ยังใกล้กว่าเทือกเขาที่อยู่ด้านหลัง

            ต่อให้สถานที่ขุดอยู่ห่างจากมังกรขาวก็ไม่สามารถขุดได้ แต่สามารถขุดตรงเทือกเขาด้านหลังที่อยู่ใกล้กับมังกรขาวได้

            จากสิ่งนี้ทำให้คาดเดาว่าการค้นหาศัตรูของมังกรขาวน่าจะมีลักษณะพิเศษเหมือนกับตาเหยี่ยว ไม่สามารถหาศัตรูจากอีกฝั่งของสิ่งกำบังได้ โดยสิ่งกำบังนั้นคือเทือกเขา ทว่าระยะมันคงกว้างกว่ามากถึงหลาย 10 กิโลเมตร

            ถ้าหากสัตว์อัญเชิญนก E เข้าระยะค้นหาศัตรูของมังกรขาว แล้วมันตอบสนองจนมันกลับมาทางฝั่งของบารอนจะแย่เอา จะเสี่ยงอย่างนั้นเพียงแค่อยากเห็นไม่ได้ 

            “ฮึม กะแล้วเชียวว่าต้องฝืนขุดต่อ”

            บารอนฟังด้วยสีหน้าปั้นยาก

            “ครับ”

            “คาร์เนลได้คำสั่งบุกเบิกแคว้นด้วยการขุดมิธริลไง พอไม่ควบคุมก็ทำเป็นไม่สนใจที่จะทำหมู่บ้านใหม่ๆ”

            หน้ามืดตามัวไปกับกำไรของมิธริล และไม่สนใจคำสั่งของราชวงศ์ เหมือนอยากจะบอกว่าเงินคือทุกอย่างเลยก็ว่าได้

            “จะว่าไป ได้ยินมาว่าแคว้นของไวเคานต์คาร์เนลไม่สามารถขุดมิธริลได้แล้วครับ”

            (กะแล้วเชียว่าต้องตรวจสอบสถานการณ์ของอาณาจักรข้างเคียง)

            “เอาเถอะ ปีนี้น่าจะยังมีเงินสะสมอยู่ ตั้งแต่ปีหน้าคงคาดเดาอะไรไม่ได้ บางทีอาจจะทำอะไรลับๆล่อๆก็ได้ หลังจากนี้เฝ้าตรวจสอบอย่าให้ขาดด้วย”

            “รับทราบแล้วครับ”

            แคว้นของไวเคานต์คาร์เนล ปีนี้ถ้าใช้เงินที่สั่งสมมาจ่ายให้กับราชวงศ์คงจะยังพอทำอะไรได้อยู่ ตั้งแต่ปีหน้าคาดเดาไว้ว่าคงจ่ายภาษีให้กับราชวงศ์ล่าช้า หลังจากนั้นจะทำอะไรต่อก็ไม่รู้ได้ เลยสั่งให้พ่อบ้านคอยตรวจสอบสถานการณ์ของแคว้นไวเคานต์คาร์เนลอย่างสม่ำเสมอ

            “คิดว่าคงทราบดีอยู่แล้ว จะไม่รับนัดหมายของไวเคานต์คาร์เนล ต่อให้พูดคุยกันก็มีแต่อะไรที่เปล่าประโยชน์”

            “รับทราบแล้วครับ”

            พ่อบ้านโค้งศีรษะ พร้อมกับตอบรับคำพูดของบารอนที่บอกให้ปฏิเสธการเข้าพบ

            ดูเหมือนการรายงานที่ห้องรับประทานอาหารจะมีเพียงเท่านี้

            หลังจากนี้หัวหน้ากลุ่มอัศวินจะไปล่ามอนสเตอร์ไล่จากทางเหนือ

            พ่อบ้านจะเปิดรับสมัครคนขุดเหมืองและตรวจสอบแคว้นของไวเคานต์คาร์เนล

            (เริ่มจากทางเหนือเหรอ ถ้างั้นไปล่ามอนสเตอร์จากทางเหนือกันเลย)

            อเลนวางแผนการเสร็จแล้ว จำนวนของหมู่บ้านก็อบลิน, หมู่บ้านออร์คและรังมดมีจำกัด ถึงจะมีจำกัดแต่รวมกันแล้วก็มากกว่า 100 แห่ง

            (อย่างนี้นี่เอง นี่คืองานของฉันหลังจากนี้อีก 2 ปีสินะ)

            มีความตั้งใจอย่างหนึ่งเกิดขึ้นภายในตัวอเลน 2 ปีหลังจากนี้อเลนจะออกจากคฤหาสน์ไปเป็นนักผจญภัย ก่อนหน้านี้อยากจะจัดการมอนสเตอร์เหล่านี้ให้แทนการขอบคุณ เพื่อให้บารอนเริ่มทำการขุดมิธริลได้เร็วๆ

            กำหนดเป้าหมายที่จะกำจัดหมู่บ้านก็อบลิน, หมู่บ้านออร์ค แลรังมดที่ขัดขวางการขุดมิธริล

            (เริ่มจากหมู่บ้านก็อบลินที่อ่อนแอที่สุดก่อนเลยก็แล้วกัน)

            แล้วจะให้กลุ่มอัศวินมาแย่งค่าประสบการณ์ไม่ได้ เลยมีความคิดจะไปกำจัดมอนสเตอร์จากทางเหนือ